Amplified fragment length polymorph

Amplified fragment length polymorphism (AFLP) markers are
becoming one of the most popular tools for genetic analysis in
the fields of evolutionary genetics and conservation of genetic
resources. These markers are restriction fragments that are
amplified by PCR following the addition of adapters to the
fragments. Both RAPD and AFLP are multi-locus systems
making use of primers that simultaneously bind to many different
parts of a genome resulting in the amplification of many
loci at the same time. However, the high stringency PCR used
in the AFLP protocol amplifies markers that are more reliable
than RAPD and minisatellites. Although per marker information
in dominant and biallelic AFLP markers is low as compared
to microsatellites, the generation of a large number of
markers outweighs this limitation of AFLP. Zenger et al.
(2006) have used AFLP to evaluate genetic diversity in the
endangered sand tiger shark (Carcharodon taurus) and the
great white shark (Carcharodon carcharias); both the species
displayed relatively high levels of allelic diversity with a total
of 59 and 78 polymorphic loci respectively. Giannasi et al.
(2001) have investigated the use of AFLP to aid determination
of the species tree for 24 specimens of a medically important
snake and suggested that AFLP may prove a valuable aid in
determining species trees at fine taxonomic levels to facilitate
the incorporation of molecular data into such activities as antivenom
production and conservation management. Inbreeding
estimates based on both AFLP and microsatellite markers
using empirical data from 179 wild and captive-bred old-field
mice have been found to correlate strongly with pedigree-based
inbreeding coefficients suggesting AFLP markers as a valuable
tool for estimating inbreeding coefficient in natural populations
and for examining correlations between heterozygosity
and fitness (Dasmahapatra et al., 2008). Lucchini (2003) have
compared the multi-locus AFLP results with single-locus
markers (microsatellites) and haploid organellar marker
(mtDNA) sequences and suggested that the AFLP technique
could be very useful in a wide range of conservation studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเครื่องหมายโพลีมอร์ฟิซึม (AFLP) ความยาวส่วนเอาต์เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่นิยมมากที่สุดสำหรับการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมในด้านพันธุศาสตร์เชิงวิวัฒนาการและการอนุรักษ์พันธุกรรมทรัพยากร เครื่องหมายเหล่านี้เป็นบางส่วนของข้อจำกัดที่ขยาย โดย PCR ต่อการเพิ่มอะแดปเตอร์เพื่อการแยกส่วน อาร์เอพีดีและ AFLP มีระบบหลายโลกัสโพลใช้ไพรเมอร์ที่ผูกหลายแตกต่างกันส่วนของกลุ่มที่เกิดขึ้นในการขยายของมากloci ที่เวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม stringency สูง PCR ใช้ใน AFLP โพรโทคอลกำลังโคจรอยู่ซึ่งเครื่องหมายที่เชื่อถือได้มากอาร์เอพีดีและ minisatellites แม้ว่าต่อเครื่องหมายของข้อมูลในหลักและ biallelic เครื่องหมาย AFLP มีน้อยเป็นการเปรียบเทียบการ microsatellites การสร้างจำนวนมากเครื่องหมายก่อนนี้ข้อจำกัดของ AFLP Zenger et al(2006) ได้ใช้ AFLP ในการประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมในการทำทรายปลาฉลามเสือ (Carcharodon พฤษภ) และปลาฉลามขาว (Carcharodon carcharias); ทั้งสองสายพันธุ์แสดงระดับค่อนข้างสูงของ allelic หลากหลายมีทั้งหมดของ loci polymorphic 59 และ 78 ตามลำดับ Giannasi et al(2001) ได้ตรวจสอบการใช้ของ AFLP เพื่อช่วยกำหนดต้นพันธุ์สำหรับ specimens 24 สำคัญทางการแพทย์งู และ AFLP อาจพิสูจน์ความช่วยเหลือที่มีคุณค่าในการแนะนำกำหนดชนิดต้นไม้ระดับดีอนุกรมวิธานเพื่ออำนวยความสะดวกในการประสานข้อมูลโมเลกุลเป็น antivenom ต่าง ๆ เช่นการจัดการผลิตและการอนุรักษ์ Inbreedingประเมินตาม AFLP และชนิด microsatellite เครื่องหมายใช้ข้อมูลผลจากป่า และจำเลย bred old-field 179หนูได้พบความสัมพันธ์ขอตามสายเลือดสัมประสิทธิ์การ inbreeding แนะนำเครื่องหมาย AFLP เป็นตัวค่ะเครื่องมือสำหรับการประเมินสัมประสิทธิ์การ inbreeding ในประชากรธรรมชาติและตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง heterozygosityและออกกำลังกาย (Dasmahapatra et al., 2008) มี Lucchini (2003)เปรียบเทียบผลลัพธ์ AFLP หลายโลกัสโพลกับเดียวโลกัสโพลเครื่องหมาย (microsatellites) และเครื่องหมาย organellar haploid(mtDNA) ลำดับ และแนะนำที่เทคนิค AFLPอาจจะมีประโยชน์มากในการศึกษาอนุรักษ์หลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างความยาวส่วนขยาย (AFLP) เครื่องหมายจะกลายเป็นหนึ่งในเครื่องมือที่นิยมมากที่สุดสำหรับการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมในด้านของพันธุศาสตร์วิวัฒนาการและการอนุรักษ์พันธุกรรมทรัพยากร เครื่องหมายเหล่านี้เป็นชิ้นส่วนข้อ จำกัด ที่มีการขยายโดยวิธีPCR ต่อไปนี้การเพิ่มของอะแดปเตอร์ไปยังชิ้นส่วน ทั้งสอง RAPD และ AFLP เป็นระบบแบบหลายสถานที่การใช้ไพรเมอร์ที่พร้อมจะแตกต่างกันผูกหลายส่วนของจีโนมที่เกิดขึ้นในการขยายของหลายตำแหน่งในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตามวิธี PCR เข้มงวดสูงที่ใช้ในAFLP โปรโตคอลขยายเครื่องหมายที่มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่า RAPD และ minisatellites แม้ว่าต่อข้อมูลเครื่องหมายในที่โดดเด่นและ biallelic เครื่องหมาย AFLP อยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบกับการไมโครรุ่นของจำนวนมากของตัวบ่งชี้เมื่อเทียบกับข้อจำกัด ของ AFLP นี้ . Zenger, et al (2006) ได้ใช้ AFLP ในการประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมในทรายฉลามเสือที่ใกล้สูญพันธุ์(Carcharodon taurus) และฉลามขาว(Carcharodon Carcharias); ทั้งสายพันธุ์ที่ปรากฏในระดับที่ค่อนข้างสูงของความหลากหลาย allelic มีทั้งหมด 59 และ 78 ตามลำดับตำแหน่ง polymorphic Giannasi et al. (2001) ได้รับการตรวจสอบการใช้งานของ AFLP เพื่อช่วยความมุ่งมั่นของต้นไม้ชนิด24 ตัวอย่างของความสำคัญทางการแพทย์งูและบอกว่าAFLP อาจพิสูจน์ความช่วยเหลือที่มีคุณค่าในการกำหนดชนิดต้นไม้ที่อยู่ในระดับการจัดหมวดหมู่ที่ดีเพื่อความสะดวกในการรวมตัวกันของข้อมูลโมเลกุลเข้าไปในกิจกรรมต่าง ๆ เช่นวัคซีนผลิตและการจัดการการอนุรักษ์ แยะประมาณการขึ้นอยู่กับทั้งสองเครื่องหมาย AFLP และไมโครโดยใช้ข้อมูลเชิงประจักษ์จาก179 ป่าและเชลยพันธุ์เก่าสนามหนูได้รับพบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมากกับสายเลือดตามค่าสัมประสิทธิ์การเจริญเติบโตบอกเครื่องหมายAFLP เป็นที่มีคุณค่าเครื่องมือสำหรับการประเมินค่าสัมประสิทธิ์การเจริญเติบโตในประชากรธรรมชาติและสำหรับการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง heterozygosity และการออกกำลังกาย (Dasmahapatra et al., 2008) Lucchini (2003) ได้มีการเปรียบเทียบผลการAFLP หลายสถานที่ที่มีทางเดินเดียวเครื่องหมาย(ไมโคร) และเครื่องหมาย organellar เดี่ยว(mtDNA) ลำดับและบอกว่าเทคนิค AFLP อาจจะเป็นประโยชน์อย่างมากในความหลากหลายของการศึกษาการอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคนิค amplified fragment length polymorphism ( AFLP ) เครื่องหมายเป็น
เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่นิยมมากที่สุดสำหรับการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมใน
สาขาพันธุศาสตร์วิวัฒนาการ และการอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรม

เครื่องหมายเหล่านี้เป็นข้อ จำกัด ชิ้นส่วนที่
โดยขยาย PCR ต่อไปนี้นอกเหนือจากอะแดปเตอร์กับ
เศษ ทั้งเทคนิค RAPD และ AFLP มีหลายระบบ -
การใช้ไพรเมอร์ที่พร้อมผูกกับชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน
หลายคนของจีโนมที่เกิดในการสื่อสารหลาย
สถานะในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม การตรวจ stringency สูงใช้ในโปรโตคอลขยายเครื่องหมาย AFLP

ว่ามีความน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าเพียง minisatellites . ถึงแม้ว่าต่อเครื่องหมายข้อมูล
ในเด่นและ biallelic เครื่องหมาย AFLP ต่ำเมื่อเทียบกับไมโครแซเทลไลต์
,รุ่นของตัวเลขขนาดใหญ่ของ
เครื่องหมายลูกชิ้นนี้ข้อจำกัดของเอเอฟ . Zenger et al .
( 2006 ) ได้ใช้เทคนิคการประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมใน
อันตรายทรายฉลามเสือ ( carcharodon ราศีพฤษภ ) และ
ฉลามขาว ( ฉลามขาว ) ; ทั้งชนิด
แสดงค่อนข้างสูงระดับความหลากหลายของยาฆ่าแมลงที่มีทั้งหมด
59 และ 78 polymorphic โลไซตามลำดับ giannasi et al .
( 2544 ) ได้ศึกษาการใช้เทคนิคเพื่อช่วยในการหาชนิดของต้นไม้
24 ตัวอย่างของงูสรุป
และชี้ให้เห็นว่าเทคนิคอาจพิสูจน์ความช่วยเหลือที่มีคุณค่าในการกำหนดชนิดต้นไม้ที่ดี

เพื่ออำนวยความสะดวกการอนุกรมวิธานระดับโมเลกุลของข้อมูลในกิจกรรมต่างๆ เช่น การผลิตเซรุ่ม
การจัดการและการอนุรักษ์ โรคระบาด
ประเมินจากทั้งชนิด AFLP โดยใช้ข้อมูลเชิงประจักษ์และเครื่องหมาย
จาก 179 ในป่าและนักโทษพันธุ์เก่าเขต
หนูได้รับการพบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมากกับผลงานจากการแนะนำเทคนิค AFLP markers )

เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าสำหรับการประมาณค่าสัมประสิทธิ์ในประชากรธรรมชาติ

และตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเฉพาะที่และฟิตเนส ( dasmahapatra et al . ,2008 ) lucchini ( 2003 ) มีหลายความเชื่อ
เปรียบเทียบผลลัพธ์กับเครื่องหมาย AFLP ตน
เดี่ยว ( ไมโครแซเทลไลต์ ) และโครโมโซม organellar เครื่องหมาย
( แสดง ) ลำดับและชี้ให้เห็นว่าเทคนิค AFLP
อาจจะมีประโยชน์มากในช่วงกว้างของการศึกษาการอนุรักษ์