Proportional rates[edit]Proportiona

Proportional rates[edit]
Proportional taxes on consumption are considered by some to be regressive; that is, low income people tend to spend a greater percentage of their income in taxable sales (using a cross section timeframe) than higher income people. A regressive tax is when the average tax rate is lower, with higher income. So income and average tax rate have an inverse relationship. However, this calculation is derived when the tax paid is divided not by the tax base (the amount spent) but by income, which is argued to create an arbitrary relationship. The tax rate itself is proportional, with people with higher incomes paying more tax but at the same rate.

If a consumption tax is to be related to income, the unspent income can be treated as tax-deferred (spending savings at a later point in time), at which time it is taxed creating a proportional rate using an income base. However, consumption taxes such as a sales tax can often exclude items or provide rebates in an effort to create social justice. In many locations, "necessary" items such as non-prepared food, clothing, or prescription drugs are exempt from sales tax to alleviate the burden on the poor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัดส่วนราคาพิเศษ [แก้ไข]สัดส่วนภาษีการใช้พิจารณาบางส่วนจะลดค่าลงเรื่อย ๆ นั่นคือ คนรายได้น้อยมักจะ ใช้เปอร์เซ็นต์ของรายได้ของพวกเขาในการขายที่ต้องเสียภาษี (ใช้กรอบส่วนข้าม) มากขึ้นกว่าคนรายได้สูง ภาษีลดค่าลงเรื่อย ๆ คือเมื่ออัตราภาษีเฉลี่ยต่ำ มีรายได้สูง ดังนั้น อัตราภาษีเฉลี่ยและรายได้มีความสัมพันธ์ผกผัน อย่างไรก็ตาม การคำนวณนี้ได้มาเมื่อมีแบ่งชำระภาษีไม่ ตามฐานภาษี (ยอดเงินที่ใช้) แต่ ด้วย รายได้ การโต้เถียงการสร้างความสัมพันธ์ที่กำหนด อัตราภาษีที่ตัวเองเป็นสัดส่วน กับคนที่ มีรายได้สูงจ่ายภาษี แต่ ในอัตราเดียวกันถ้าภาษีการใช้จะเกี่ยวข้องกับรายได้ รายได้ unspent สามารถเป็นรอการตัดบัญชีภาษี (ใช้จ่ายประหยัดในภายหลังในเวลา), เวลาที่ มันจะคิดสร้างอัตราสัดส่วนที่ใช้เป็นฐานรายได้ อย่างไรก็ตาม การใช้ภาษีเช่นภาษีขายสามารถมักจะแยกรายการ หรือให้เงินคืนในความพยายามที่จะสร้างความยุติธรรมทางสังคม ในสถานต่าง ๆ สินค้าที่ "จำเป็น" เช่นไม่เตรียมอาหาร เสื้อผ้า หรือยาได้รับการยกเว้นภาษีเพื่อบรรเทาภาระของคนจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราสัดส่วน [แก้ไข]
ภาษีตามสัดส่วนการบริโภคได้รับการพิจารณาโดยบางที่จะถอยหลัง; ว่ามีคนที่มีรายได้น้อยมีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายมากขึ้นร้อยละของรายได้ที่ต้องเสียภาษีในการขาย (ใช้ระยะเวลาที่ตัดขวาง) มากกว่าผู้มีรายได้ที่สูงขึ้น ภาษีถอยหลังคือเมื่ออัตราภาษีเฉลี่ยอยู่ที่ต่ำกว่าที่มีรายได้สูงขึ้น ดังนั้นรายได้และอัตราภาษีเฉลี่ยมีความสัมพันธ์แบบผกผัน อย่างไรก็ตามการคำนวณนี้ได้มาเมื่อภาษีที่จ่ายจะแบ่งออกไม่ได้โดยฐานภาษี (จำนวนเงินที่ใช้) แต่รายได้ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันในการสร้างความสัมพันธ์โดยพลการ อัตราภาษีที่ตัวเองเป็นสัดส่วนกับคนที่มีรายได้สูงจ่ายภาษีมากขึ้น แต่ในอัตราเดียว. ถ้าภาษีการบริโภคจะได้รับการที่เกี่ยวข้องกับรายได้รายได้ที่ยังไม่หมดสามารถจะถือว่าเป็นภาษีรอการตัดบัญชี (การออมการใช้จ่ายที่จุดในภายหลัง เวลา) เวลาที่มันจะถูกเก็บภาษีในอัตราที่สร้างสัดส่วนการใช้ฐานรายได้ แต่ภาษีการบริโภคเช่นภาษีการขายมักจะไม่รวมรายการหรือให้ส่วนลดในความพยายามที่จะสร้างความยุติธรรมทางสังคม ในหลายสถานที่ "จำเป็น" รายการเช่นอาหารที่ไม่เตรียมเสื้อผ้าหรือยาตามใบสั่งแพทย์ได้รับการยกเว้นภาษีการขายเพื่อบรรเทาภาระให้กับคนยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัดส่วนอัตรา [ แก้ไข ]
สัดส่วนภาษีการบริโภคเป็นพิจารณาโดยบางส่วนจะถอยหลัง นั่นคือ คนรายได้ต่ำมีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายร้อยละมากขึ้นของรายได้ของพวกเขาในการขายที่ต้องเสียภาษี ( ใช้รูปตัดกรอบ ) คนรายได้กว่าที่สูงขึ้น ภาษีถอยหลังเมื่ออัตราภาษีเฉลี่ยลดลง และรายได้ที่สูงขึ้น ดังนั้นรายได้และอัตราภาษีเฉลี่ยมีความสัมพันธ์แบบผกผันอย่างไรก็ตาม การคำนวณนี้ได้มาเมื่อภาษีจ่ายแบ่งตามฐานภาษี ( จำนวนเงิน ) แต่รายได้ ที่ถกเถียงกันเพื่อสร้าง ความสัมพันธ์แบบเปิด อัตราภาษีที่ตัวเองเป็นปฏิภาคกับคนที่มีรายได้สูงจ่ายภาษีมากขึ้น แต่ในอัตราเดียวกัน

ถ้าเป็นภาษีการบริโภคจะสัมพันธ์กับรายได้รายได้ unspent สามารถถือว่าเป็นภาษีรอการตัดบัญชี ( การใช้จ่ายเงินที่จุดภายหลังในเวลา ) เวลาที่มีการหักภาษีในอัตราสัดส่วนการใช้ฐานรายได้ อย่างไรก็ตาม การบริโภค ภาษี เช่น ภาษีการขายมักจะไม่รวมรายการ หรือให้ส่วนลดในความพยายามที่จะสร้างความยุติธรรมในสังคม ในสถานที่ต่างๆ " รายการที่จำเป็น " ไม่เช่นอาหาร , เสื้อผ้า ,หรือยาได้รับการยกเว้นภาษีการขายเพื่อลดภาระของคนจน