As expected, the addition of D43B t

As expected, the addition of D43B to PLA increased the elastic modulus and decreased elongation at break. Therefore, the addition of nanoclays increased brittleness (Tabatabaei & Ajji, 2011). This behaviour is related to reinforcement provided by silicate layers and the high aspect ratio and surface area, good dispersion of clay layers throughout the polymer matrix, and strong interactions (Quilaqueo Gutiérrez, Echeverría, Ihl, Bifani, & Mauri, 2012). However,this effect was not observed for ternary nano-biocomposites,where lower elastic modulus values were observed compared with pure PLA. This suggests the plasticizing effect of thymol in PLA may prevail over the reinforcement offered by the nanoclay.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่คาดไว้ การเพิ่ม D43B ให้ปลาเพิ่มโมดูลัสความยืดหยุ่น และลดลงยืดที่ ดังนั้น การเพิ่มขึ้นของ nanoclays เพิ่มความเปราะ (Tabatabaei & Ajji, 2011) พฤติกรรมนี้เกี่ยวข้องกับการเสริมแรง โดยชั้นซิลิเกต และอัตราสูง และพื้นที่ผิว ดีกระจายตัวของดินเหนียวชั้นทั่วทั้งเมทริกซ์พอลิเมอร์ และการโต้ตอบที่แข็งแกร่ง (สามารถ เล่น Quilaqueo, Echeverría เวชภัณฑ์ Bifani และ Mauri, 2012) อย่างไรก็ตาม นี้ถูกตรวจสอบสำหรับแบบไตรภาคนาโน-biocomposites ที่ค่าโมดูลัสยืดหยุ่นต่ำถูกตั้งข้อสังเกตเปรียบเทียบกับปลาเพียว นี้แสดงให้เห็นผล plasticizing ของ thymol ในปลาอาจเหนือชั้นกว่าโดย nanoclay การเสริมแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่คาดหวังนอกเหนือจาก D43B เพื่อ PLA เพิ่มโมดูลัสยืดหยุ่นและลดลงยืดเมื่อขาด ดังนั้นนอกเหนือจากการเพิ่มขึ้น nanoclays เปราะ (Tabatabaei & Ajji 2011) พฤติกรรมนี้จะเกี่ยวข้องกับการเสริมแรงให้โดยชั้นซิลิเกตและด้านสูงและอัตราการใช้พื้นที่ผิว, การกระจายตัวที่ดีของชั้นดินเหนียวตลอดเมทริกซ์ลิเมอร์, และการมีปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง (Quilaqueo เตียร์Echeverría, IHL, Bifani และ Mauri 2012) อย่างไรก็ตามผลกระทบนี้ไม่ได้สังเกตสำหรับ ternary นาโนคอมพอสิตชีวภาพที่ค่าโมดูลัสยืดหยุ่นต่ำถูกตั้งข้อสังเกตเมื่อเทียบกับปลาบริสุทธิ์ นี้แสดงให้เห็นผลกระทบของ plasticizing ไทมอลในปลาอาจจะเหนือกว่าการเสริมแรงที่นำเสนอโดย nanoclay

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างที่คาดไว้ โดย d43b กับปลาเพิ่มโมดูลัสยืดหยุ่นและลดการยืดตัวที่จุดแตกหัก . ดังนั้น นอกเหนือจากนาโนเคลย์เพิ่มขึ้นเปราะ ( tabatabaei & ajji , 2011 ) พฤติกรรมนี้จะเกี่ยวข้องกับการเสริมแรงโดยซิลิเกตชั้นและอัตราส่วนกว้างยาวสูงและพื้นที่ผิวที่ดี การกระจายของชั้นดินตลอดพอลิเมอร์เมทริกซ์และปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง ( quilaqueo กูติ ) rrez echeverr í , IHL , bifani , และ , เมารี , 2012 ) อย่างไรก็ตาม ผลกระทบนี้ไม่ได้สังเกตสำหรับ Ternary นาโน biocomposites ซึ่งต่ำกว่าค่าโมดูลัสแบบทดลองเทียบกับบริสุทธิ์ปลา . นี้แสดงให้เห็นผลกระทบของไทมอลใน plasticizing ปลาอาจเหนือกว่าเสริมที่นำเสนอโดยนาโนเคลย์ .