Chen Chang Sheng said seriously, “T

Chen Chang Sheng said seriously, “This is not a bad thing. This is something to be proud of.”

“Yes, master.”

Luo Luo looked up staring at the people in the palace. She stepped up calmly.

She was only an ordinary little girl wearing a school uniform who looked pretty but a little immature.

Yet as she walked one step forward, she stood in front of the entire world. She stood in front of everyone.

Her school uniform look as if it transformed into the royal robe. A noble aura was emitting out from her.

Everyone felt the world was lit up.

The entire palace seemed to be actually brighter.

This was the real noble aura.

People subconsciously avoided to look at her eyes. Some even took many steps back.

Not because of fear, but because she was shining.

She was like a rising sun.

Calm but warm, but people had to keep enough respect and stay away enough distance from her.

She looked at people and said calmly and proudly, “My last name is White Emperor. The White Emperor’s last name.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chen Sheng ช้างกล่าวอย่างจริงจัง "นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี นี่คือสิ่งที่น่าภาคภูมิใจของ""ใช่ หลักการ"Luo Luo มองขึ้นจ้องมองที่คนในวัง เธอก้าวขึ้นใจเย็นขึ้นเธอเป็นเพียงการสามัญสาวน้อยสวมเครื่องแบบโรงเรียนที่ดูสวย แต่นิดแต่ขณะที่เธอเดินก้าว ไปข้างหน้า เธอยืนอยู่ด้านหน้าของโลกทั้งหมด เธอยืนอยู่ด้านหน้าของทุกคนชุดนักเรียนของเธอมองว่ามันกลายเป็นตะรอยัล ออร่าโนเบิลถูกเปล่งออกมาจากเธอทุกคนรู้สึกโลกสว่างขึ้นพาเลซทั้งหมดดูเหมือนจะสว่างกว่าจริงออร่าจริงโนเบิลได้ท่านหลีกเลี่ยงการมองไปที่ดวงตาของเธอไม่รู้ตัว บางคนแม้เอาหลายขั้นตอนกลับไม่ได้ เพราะกลัว แต่เนื่อง จากเธอถูกส่องแสงเธอเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ขึ้นความสงบ แต่อบอุ่น แต่คนมีการให้ความเคารพเพียงพอ และเก็บพอห่างจากเธอเธอมองไปที่คน และกล่าวว่า ใจเย็น และ ภูมิใจ "ชื่อเป็นจักรพรรดิขาว ของจักรพรรดิขาวนามสกุล"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินช้าง Sheng กล่าวอย่างจริงจัง "นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดี นี่คือสิ่งที่จะเป็นความภาคภูมิใจของ. " " ใช่ต้นแบบ. " Luo Luo เงยหน้าขึ้นจ้องมองที่คนในพระราชวัง เธอก้าวขึ้นใจเย็น. เธอเป็นเพียงสาวน้อยธรรมดาสวมเครื่องแบบโรงเรียนที่ดูสวย แต่น้อยอ่อน. แต่ขณะที่เธอเดินไปข้างหน้าอีกขั้นหนึ่งเธอยืนอยู่ตรงหน้าของคนทั้งโลก เธอยืนอยู่ด้านหน้าของทุกคน. เธอดูเครื่องแบบนักเรียนราวกับว่ามันกลายเป็นเสื้อคลุมพระราช โนเบิลออร่าถูกเปล่งออกมาจากเธอ. ทุกคนรู้สึกว่าโลกถูกสว่างขึ้น. วังทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นจริงสว่าง. นี้เป็นกลิ่นอายอันสูงส่งจริง. คนหลีกเลี่ยงจิตใต้สำนึกจะมองไปที่ดวงตาของเธอ บางคนถึงกับเอาหลายขั้นตอนกลับ. ไม่ได้เพราะกลัว แต่เป็นเพราะเธอได้รับการส่องแสง. เธอเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ขึ้น. สงบ แต่อบอุ่น แต่คนต้องให้ความเคารพมากพอและอยู่ห่างพอจากเธอ. เธอมองที่ผู้คนและกล่าวว่า ใจเย็นและความภาคภูมิใจ "นามสกุลของฉันคือจักรพรรดิสีขาว สีขาวของจักรพรรดินามสกุล. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉินฉาง เซิง กล่าวอย่างจริงจัง " นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย นี่คือสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ "" ค่ะ เจ้านาย "หลัวหลัวเงยหน้าขึ้นมองคนในวัง เธอก้าวขึ้นอย่างใจเย็นเธอเป็นเพียงเด็กหญิงธรรมดาๆ ใส่ชุดนักเรียนที่ดูน่ารักแต่น้อยอ่อนแต่ขณะที่เธอเดินก้าวไปหนึ่งก้าว นางก็มายืนอยู่ต่อหน้าคนทั้งโลก เธอยืนต่อหน้าทุกคนเครื่องแบบโรงเรียนของเธอดูว่ามันเปลี่ยนเป็นจีวรพระ ราศีขุนนาง เปล่งออกมาจากเธอทุกคนรู้สึกว่าโลกมันสว่างขึ้นพระราชวังทั้งหมดดูเหมือนจะจริงจ้านี่เป็นออร่าผู้ดีจริงจิตใต้สํานึกคนหลีกเลี่ยงที่จะมองที่ตาของเธอ บางคนใช้เวลาหลายขั้นตอนกลับไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะหล่อนกำลังส่องแสงเธอเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ .สงบ แต่อบอุ่น แต่คนต้องให้ความเคารพพอและอยู่ห่างพอห่างจากเธอเธอมองคน และกล่าวอย่างใจเย็นและภูมิใจ " นามสกุลของฉันคือจักรพรรดิขาว จักรพรรดิขาว นามสกุล " .