Clarissa reflects back to her feeli

Clarissa reflects back to her feelings about Peter Walsh. The fact that she thinks his letters are dull but yet remembers his sayings are a kind of paradox: if his letters are dull to her then why would she remember his sayings? Here, as Clarissa does many times throughout the novel, she recalls on the past and experiences regrets about her history with Peter Walsh – demonstrating at once a desire for things to be as they were and a rationalization for why things did not work out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Clarissa สะท้อนกลับไปยังความรู้สึกของเธอเกี่ยวกับปีเตอร์วอลช์ ความจริงที่ว่า เธอคิดว่า เขาจะน่าเบื่อแต่ยังจำคำพูดของเขานั้นมีลักษณะของ paradox: ถ้าเขาเบื่อเธอ แล้วทำไมเธอจำคำพูดของเขา ที่นี่ เป็น Clarissa ไม่หลายครั้งตลอดทั้งนวนิยาย เธอเรียกคืนในอดีตที่ผ่านมา และประสบการณ์ความเสียใจเกี่ยวกับประวัติของเธอกับปีเตอร์วอลช์ – สาธิตครั้งความปรารถนาสำหรับสิ่งที่พวกเขาและชาญสำหรับทำไมสิ่งที่ไม่ทำงานออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คลาริสซ่าสะท้อนกลับไปยังความรู้สึกของเธอเกี่ยวกับปีเตอร์วอลช์ ความจริงที่ว่าเธอคิดว่าตัวอักษรของเขาเป็นที่น่าเบื่อ แต่ยังจำคำพูดของเขาเป็นชนิดของความขัดแย้ง: ถ้าจดหมายของเขาเป็นที่น่าเบื่อกับเธอแล้วทำไมเธอจะจำคำพูดของเขา? ที่นี่เป็นคลาริสซ่าไม่หลายครั้งตลอดนวนิยายเธอจำได้ว่าในอดีตที่ผ่านมาและประสบการณ์ความเสียใจเกี่ยวกับประวัติของเธอกับปีเตอร์วอลช์ - แสดงให้เห็นถึงความปรารถนาในครั้งเดียวสำหรับสิ่งที่จะเป็นพวกเขาและได้หาเหตุผลเข้าข้างตนเองว่าทำไมสิ่งที่ไม่ได้ผลงานออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คลาริสซ่าสะท้อนกลับความรู้สึกของเธอเกี่ยวกับปีเตอร์ วอลช์ ความจริงที่ว่าเธอคิดว่าจดหมายของเขาจะน่าเบื่อ แต่ยังจดจำคำพูดของเขาเป็นชนิดของความขัดแย้ง : ถ้าจดหมายของเขาจะน่าเบื่อกับเธอแล้วทำไมเธอจะต้องจดจำคำพูดของเขา ที่นี่ , คลาริสซ่าแล้วหลายครั้งตลอดนวนิยาย เธอเล่าว่า ในอดีตและประสบการณ์เกี่ยวกับประวัติของเธอกับ ปีเตอร์ วอลช์ เสียใจ และแสดงให้เห็นถึงความปรารถนาที่เมื่อสิ่งที่เป็นพวกเขาอ้างเหตุผลและสิ่งที่ไม่ทำงานออก