Cold War: A Brief HistoryNuclear De

Cold War: A Brief History

Nuclear Deterrence

For a time after World War II, America held the upper hand with regards to nuclear superiority. It used this threat of "massive retaliation" as a means to deter Soviet aggression. By the late 1950s, the Soviet Union had built up a convincing nuclear arsenal that could be delivered on the territory of the United States and Western Europe.

By the mid-1960s, unilateral deterrence gave way to "mutual deterrence," a situation of strategic stalemate. The superpowers would refrain from attacking each other because of the certainty of mutual assured destruction, better known as MAD. This theory is still a major part of the defense policies of the United States and Russia.

Both superpowers recognized that the first requirement of an effective deterrent was that it should survive or "ride out" a surprise "counterforce" targeted attack without being decimated--a task made difficult by the ever increasing numbers of accurate delivery systems, "penetration aids," and multiple warheads.

This led to the foundation of the nuclear triad, or use of three different types of delivery systems (bombers, missiles, and submarines) to assure that a second-strike capability existed able to cause massive destruction to the attacking nation.

Both the Strategic Arms Limitation Treaty (SALT) and Strategic Arms Reduction Treaty (START) treaties all reflected attempts by the superpowers to manage strategic nuclear developments in such a way as to stabilize mutual deterrence. Ballistic missile defenses were outlawed; "first strike" weapons were decommissioned; civil defense was discouraged. However, neither the U.S. nor the Soviet Union was comfortable basing their country's defense on deterrence.

The U.S. has explored various Nuclear Use Theories (NUTs) such as "counterforce", "countervailing" or "flexible response." However, the status quo of MAD remains. Current arms control efforts are aimed at finding a minimum level of mutual assured destruction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงครามเย็น: ประวัติโดยสังเขปนิวเคลียร์คนในช่วงเวลาหลังสงครามโลกครั้งที่สอง อเมริกาจัดมือบนเกี่ยวกับปมนิวเคลียร์ มันใช้ภัยคุกคามนี้ "ขนาดใหญ่ต่าง" เป็นการขัดขวางการรุกรานสหภาพโซเวียต โดยมินิปลาย สหภาพโซเวียตได้สร้างขึ้นดูนิวเคลียร์อาร์เซนอลที่สามารถจัดส่งในเขตแดนของสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตกโดยกลาง 1960 ฝ่ายคนให้ไป "ซึ่งกันและกันคน สถานการณ์ของกลยุทธ์ทางตัน ประเทศมหาอำนาจที่จะละเว้นจากการโจมตีอื่น ๆ เพราะความแน่นอนของหน่วย assured ทำลาย ดีเรียกว่า MAD. ทฤษฎีนี้ยังเป็นส่วนสำคัญของนโยบายกลาโหมของสหรัฐอเมริกาและรัสเซียประเทศมหาอำนาจทั้งสองรับรู้ความต้องการแรกของการมีประสิทธิภาพเกิดถูกที่มันควรอยู่รอด หรือ "ขี่ออก" ประหลาดใจ "counterforce" เป็นเป้าหมายการโจมตี โดยการ decimated - งานทำยาก โดยตัวเลขที่เคยเพิ่มขึ้นของระบบขนส่งที่ถูกต้อง "บุกช่วย" และขีปนาวุธหลายนี้นำไปสู่รากฐานของ triad นิวเคลียร์ หรือใช้สามชนิดต่าง ๆ ของระบบขนส่ง (ระเบิดพลีชีพ จรวด และเรือดำน้ำ) มั่นความ second-strike อยู่สามารถทำขนาดใหญ่ทำลายชาติโจมตีกลยุทธ์แขนข้อจำกัดของสนธิสัญญา (เกลือ) และกลยุทธ์แขนลดสนธิสัญญา (เริ่ม) สนธิสัญญาทั้งหมดสะท้อนให้เห็นความพยายาม โดยประเทศมหาอำนาจในการจัดการเชิงกลยุทธ์การพัฒนานิวเคลียร์ในลักษณะเป็นมุ่งคนร่วมกัน ป้องกันขีปนาวุธได้ outlawed "นัดหยุดงานครั้งแรก" อาวุธมีคุณสมบัติ โยธาทหารมีกำลังใจ อย่างไรก็ตาม ทั้งสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตไม่ได้อ้างอิงการป้องกันของประเทศของพวกเขาบนคนสบายสหรัฐอเมริกาได้สำรวจต่าง ๆ นิวเคลียร์ใช้ทฤษฎี (ถั่ว) เช่น "counterforce", "countervailing" หรือ "มีความยืดหยุ่นตอบสนอง" อย่างไรก็ตาม สภาพของ MAD ยังคงอยู่ ความพยายามควบคุมแผ่นดินปัจจุบันจะมุ่งค้นหาและทำลาย assured ในระดับต่ำสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงครามเย็น: ประวัติย่อนิวเคลียร์ต่อต้านเป็นเวลาหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองอเมริกาที่จัดขึ้นบนมือเกี่ยวกับการที่เหนือกว่านิวเคลียร์ จะใช้การคุกคามของ "ตอบโต้ใหญ่" นี้เป็นวิธีการที่จะยับยั้งการรุกรานของสหภาพโซเวียต โดยปลายปี 1950 สหภาพโซเวียตได้สร้างขึ้นคลังแสงนิวเคลียร์เชื่อว่าอาจจะมีการส่งมอบในดินแดนของประเทศสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก. โดยในช่วงกลางทศวรรษ 1960- ป้องปรามฝ่ายเดียวให้วิธีการ "ต่อต้านซึ่งกันและกัน" สถานการณ์ของกลยุทธ์ จนมุม มหาอำนาจจะละเว้นจากการโจมตีแต่ละอื่น ๆ เพราะความเชื่อมั่นของการทำลายเชื่อมั่นร่วมกันที่รู้จักกันดีในฐานะ MAD ทฤษฎีนี้ก็ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายการป้องกันของประเทศสหรัฐอเมริกาและรัสเซีย. ทั้งสองมหาอำนาจรับการยอมรับว่าต้องการแรกของอุปสรรคที่มีประสิทธิภาพคือการที่มันควรจะอยู่รอดหรือ "นั่งออก" แปลกใจ "counterforce" การกำหนดเป้าหมายการโจมตีโดยไม่ต้อง decimated- งาน -a ทำยากโดยตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของระบบการจัดส่งที่ถูกต้อง "ช่วยเจาะ" และขีปนาวุธหลาย. นี้นำไปสู่รากฐานของสามนิวเคลียร์หรือการใช้แตกต่างกันของระบบการจัดส่ง (ระเบิดขีปนาวุธและเรือดำน้ำ ) เพื่อให้มั่นใจว่าความสามารถในสองนัดหยุดงานอยู่สามารถที่จะทำให้เกิดการทำลายมากในประเทศโจมตี. ทั้งข้อ จำกัด อาวุธยุทธศาสตร์สนธิสัญญา (เกลือ) และยุทธศาสตร์แขนสนธิสัญญาลด (เริ่ม) สนธิสัญญาทั้งหมดสะท้อนให้เห็นถึงความพยายามของมหาอำนาจในการจัดการการพัฒนานิวเคลียร์เชิงกลยุทธ์ในการ เช่นวิธีการที่จะรักษาเสถียรภาพต่อต้านซึ่งกันและกัน ป้องกันขีปนาวุธกรรม; "ครั้งแรกที่นัดหยุดงาน" อาวุธที่ถูกปลดประจำการ; ป้องกันพลเรือนเป็นกำลังใจ แต่ไม่สหรัฐอเมริกาหรือสหภาพโซเวียตเป็นความสะดวกสบายเบสการป้องกันประเทศของพวกเขาในการป้องปราม. สหรัฐมีการสำรวจการใช้ทฤษฎีนิวเคลียร์ต่างๆ (ถั่ว) เช่น "counterforce", "ตอบโต้" หรือ "การตอบสนองที่มีความยืดหยุ่น." แต่สภาพที่เป็นอยู่ของ MAD ยังคงอยู่ แขนปัจจุบันพยายามควบคุมมีจุดมุ่งหมายเพื่อหาระดับต่ำสุดของการทำลายเชื่อมั่นร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สงครามเย็น : ประวัติย่อ



สำหรับเวลาการป้องปรามนิวเคลียร์หลังสงครามโลกครั้งที่สอง อเมริกาจัดขึ้นบนมือเกี่ยวกับนิวเคลียร์ superiority ที่ this threat ของ massive retaliation " จะ means to deter soviet aggression . โดยปลายปี 1950 , สหภาพโซเวียตได้สร้างขึ้นให้คลังแสงนิวเคลียร์ที่สามารถส่งบนดินแดนของสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก .

โดยช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 , ฝ่ายเดียวป้องปรามให้วิธีการ " ป้องปรามซึ่งกันและกัน " สถานการณ์ทางตันเชิงกลยุทธ์ พลังพิเศษจะงดการโจมตีซึ่งกันและกัน เพราะแน่นอนว่าซึ่งกันและกันให้เกิดการทำลายดีกว่าเรียกว่าบ้า ทฤษฎีนี้จะยังคงเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของนโยบายกลาโหมของสหรัฐอเมริกาและรัสเซีย .

ทั้งมหาอำนาจ ตระหนักว่า ความต้องการแรกของเป็นอุปสรรคที่มีประสิทธิภาพคือ มันควรจะอยู่ หรือ ขี่ออกมา " เซอร์ไพรส์ " Counterforce ประกอบ " เป้าหมายการโจมตีโดยไม่ถูกทำลายยับเยิน . . . งานยาก โดยได้ตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของระบบการจัดส่งที่ถูกต้อง " เจาะโรคเอดส์ " และหลายหัวรบ

นี้นำไปสู่พื้นฐานของ แก๊ง นิวเคลียร์หรือใช้สามประเภทที่แตกต่างกันของระบบการส่ง ( ทิ้งระเบิดขีปนาวุธ และเรือดำน้ำ ) เพื่อให้มั่นใจว่ามีความสามารถในการตีครั้งที่สองนี้สามารถทำให้เกิดการทำลายล้างขนาดใหญ่เพื่อโจมตีประเทศ

ทั้งข้อจำกัดอาวุธยุทธศาสตร์ ( เกลือ ) และสนธิสัญญาลดอาวุธยุทธศาสตร์ สนธิสัญญา ( เริ่มต้น ) สนธิสัญญาทั้งหมดสะท้อนให้เห็นความพยายามของมหาอำนาจ การจัดการเชิงกลยุทธ์การพัฒนานิวเคลียร์ในลักษณะเช่นที่ทรงออกแบบร่วมกัน ballistic จำพวก defenses สำหรับ outlawed ; " strike " , weapons สำหรับ decommissioned ; defense civil was discouraged . อย่างไรก็ตาม ทั้งสหรัฐฯหรือสหภาพโซเวียตได้รับความสะดวกสบายจากการป้องกันประเทศของพวกเขาในการป้องปราม .

สหรัฐได้สำรวจทฤษฎีที่ใช้นิวเคลียร์ต่าง ๆ ( บ้า ) เช่น " Counterforce ประกอบ " , " จีน " หรือ " การตอบสนองความยืดหยุ่น . " อย่างไรก็ตาม สถานภาพซากศพของบ้า ความพยายามในการควบคุมอาวุธในปัจจุบันมุ่งหาระดับต่ำสุดของซึ่งกันและกัน มั่นใจ การทำลาย