Weight gain increased from −8 to 43

Weight gain increased from −8 to 43 g/day with increasing level of legume supplementation at 22 and 30 g DM/kg W0.75 at which point Madras thorn was 43% of the diet. The results are similar to Norton (1994a) who observed a linear increase in weight gain for goats fed on barley straw and supplemented with increasing levels of Sesbania sesban up to 33% DM, supplementation while at 65% DM supplementation there was a reduction in weight gain. Norton (1994a) also noted that maximum gains are achieved when supplements are provided at 40–60% of the total DM intake. The 43 g/day gain compares with the local Cambodia goats supplemented with 1 kg Gliricidia foliage/day grazing on natural pastures ( Him Aun, 2002). Sawe et al. (1998) reported higher weight gains on goats feeding leaves of indigenous trees.

Positive N balance was recorded for all goats, with maximum N retained being recorded with goats fed 22.5 g DM/kg W0.75 or more of Madras thorn. The N retained between 22.5 and 30 g DM/kg W0.75 treatments was similar, however higher N loss was recorded with the 30 g DM/kg W0.75 treatment. The treatment where N was most efficiently utilized was 22.5 g DM/kg W0.75 (Table 3). Similar results were shown by Nyanganga (2001) supplementing wether fed straw increasing levels of Acacia brevispica where N balance dropped beyond 20% DMI of legume inclusion. The increase in weight gain on Madras thorn supplementation could be explained by increase in digestibility and nutrient intake especially N. Similarity in weight gain at 22.5 and 30 g DM/kg W0.75 supplementation could be as a result of high CP intakes with low energy content thus limiting factor to proper utilization of feed N. The energy content at 30 g DM/kg W0.75 was below the level recommended by Peacock (1996) for higher growth rate. Ondiek et al. (1999) recorded the highest live weight gain from supplementing with the gliricidia–maize bran mixture than gliricidia alone. Better performance in gliricidia-bran supplemented group may be explained by the phenomenon of synchronization of energy and protein. Synchronization of ME and N in the gliricidia-bran mixture could have resulted in a better supply of energy and protein to microbes and hence a more efficient microbial protein synthesis ( Sinclair et al., 1995; cited by Ondiek et al., 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นจาก −8 43 กรัม/วัน ด้วยการเพิ่มระดับของแห้งเสริม legume ที่ W0.75 DM กิโลกรัม 22 และ 30 g ที่มาดราสที่จุดทอร์นเป็น 43% ของอาหาร ผลคล้ายกับ Norton (1994a) ที่สังเกตการเพิ่มเชิงเส้นน้ำหนักสำหรับแพะเลี้ยงบนฟางข้าวบาร์เลย์ และเสริม ด้วยการเพิ่มระดับของ sesban โสนถึง 33% DM แห้งเสริมในขณะที่ 65% DM แห้งเสริมมีก็ลดน้ำหนัก ได้ Norton (1994a) ไว้จะได้กำไรสูงสุดเมื่อให้อาหารเสริมที่ 40 – 60% ของการบริโภครวมของ DM กำไร 43 กรัมต่อวันเปรียบเทียบกับแพะกัมพูชาเฉพาะที่เสริม ด้วย 1 กิโลกรัมแคใบวัน grazing ในธรรมชาติ pastures (เขาอึน 2002) Sawe et al. (1998) รายงานกำไรน้ำหนักสูงบนใบของต้นไม้ให้อาหารแพะบวก N ดุลบันทึกสำหรับแพะทั้งหมด มี N สูงสุด สะสมถูกบันทึกไว้ ด้วยแพะเลี้ยง 22.5 g DM กิโลกรัมหนามใหญ่มาดราสอย่างน้อย W0.75 N สะสมระหว่าง 22.5 และ 30 g DM/kg W0.75 รักษาได้คล้ายกัน แต่สูงบันทึกขาดทุน N กับ g 30 กิโลกรัม DM W0.75 รักษา รักษาที่ N ถูกใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดคือ 22.5 g DM กิโลกรัมละ W0.75 (ตาราง 3) ผลคล้ายถูกแสดง โดย Nyanganga (2001) ใช้อาจป้อนฟางเพิ่มระดับของ brevispica เซียที่ดุล N ลดลงเกิน 20% DMI legume รวม การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักในมาดราสทอร์นแห้งเสริมสามารถจะอธิบายความเพิ่มบริโภค digestibility และสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจคล้าย N. ในน้ำหนักที่แห้ง W0.75 กิโลกรัม DM g 22.5 และ 30 เสริมจากภาค CP สูงด้วยพลังงานต่ำเนื้อหาตัวคูณจึงจำกัดการใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมของอาหาร N. เนื้อหาพลังงานที่ 30 g DM W0.75 กิโลกรัมไม่ต่ำกว่าระดับที่แนะนำ โดยนกยูง (1996) สำหรับอัตราการเติบโตสูง Ondiek et al. (1999) บันทึกน้ำหนักสดกำไรสูงสุดจากการใช้ด้วยส่วนผสมแค – ข้าวโพดรำกว่าแคเพียงอย่างเดียว ประสิทธิภาพในกลุ่มเสริมรำแคอาจจะอธิบาย โดยปรากฏการณ์ของการซิงโครไนส์ของพลังงานและโปรตีน ซิงโครไนส์ของฉันและ N ในส่วนผสมรำแคสามารถมีผลในการจัดหาพลังงานและโปรตีนดีกับจุลินทรีย์ และดังนั้นการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีนมาก (นแคลร์และ al., 1995 อ้างโดย Ondiek et al., 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำหนักเพิ่มขึ้นจาก -8 ถึง 43 กรัม / วันมีระดับที่เพิ่มขึ้นของการเสริมพืชตระกูลถั่วที่ 22 และ 30 กรัม DM / กก. W0.75 ที่จุดมะขามเทศเป็น 43% ของอาหาร ผลลัพธ์ที่ได้จะคล้ายกับนอร์ตัน (1994a) ซึ่งสังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นในเชิงเส้นน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสำหรับแพะกินฟางข้าวบาร์เลย์และตบท้ายด้วยการเพิ่มระดับของโสน sesban ขึ้นถึง 33% DM เสริมในขณะที่ 65% เสริม DM มีการลดน้ำหนัก ผลกำไร นอร์ตัน (1994a) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่ากำไรสูงสุดจะประสบความสำเร็จเมื่อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีให้ที่ 40-60% ของการบริโภค DM ทั้งหมด 43 กรัม / วันเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับแพะกัมพูชาท้องถิ่นเสริมด้วย 1 กก. ใบ Gliricidia / วันแทะเล็มในทุ่งหญ้าธรรมชาติ (พระองค์ Aun, 2002) การขายและคณะ (1998) รายงานกำไรสูงน้ำหนักแพะกินใบของต้นไม้พื้นเมือง. บวกสมดุลไนโตรเจนที่ถูกบันทึกไว้สำหรับแพะทั้งหมดที่มีสะสมสูงสุดยังไม่มีการบันทึกไว้กับแพะที่เลี้ยง 22.5 กรัม DM / กก. W0.75 หรือมากกว่าหนามฝ้าย ไม่มีข้อความไว้ระหว่าง 22.5 และ 30 กรัม DM / กก. การรักษา W0.75 ถูกที่คล้ายกัน แต่การสูญเสียที่สูงขึ้นยังไม่มีข้อความที่ถูกบันทึกไว้ด้วย 30 กรัม DM / กก. การรักษา W0.75 การรักษาที่ N ถูกนำมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดคือ 22.5 กรัม DM / กก. W0.75 (ตารางที่ 3) ผลที่คล้ายกันที่มีการแสดงโดย Nyanganga (2001) การเสริมสภาพอากาศฟางเลี้ยงระดับที่เพิ่มขึ้นของ Acacia brevispica ที่สมดุลไนโตรเจนลดลงเกินกว่า 20% ของการรวม DMI พืชตระกูลถั่ว การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในการเสริมฝ้ายหนามสามารถอธิบายได้จากการเพิ่มขึ้นในการย่อยและการบริโภคสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่ง N. ความคล้ายคลึงกันในการเพิ่มน้ำหนักที่ 22.5 และ 30 กรัม DM / กก. การเสริม W0.75 อาจจะเป็นผลมาจากการบริโภค CP สูงที่มีพลังงานต่ำ เนื้อหาจึง จำกัด ปัจจัยที่จะต้องใช้ที่เหมาะสมของ N. อาหารปริมาณพลังงานที่ 30 กรัม DM / กก. W0.75 ต่ำกว่าระดับที่แนะนำโดยนกยูง (1996) สำหรับอัตราการเติบโตที่สูงขึ้น Ondiek และคณะ (1999) บันทึกการเพิ่มน้ำหนักสดสูงสุดจากการเสริมด้วยส่วนผสมรำ gliricidia-ข้าวโพดกว่า gliricidia เพียงอย่างเดียว ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นในกลุ่มเสริม gliricidia รำอาจจะอธิบายปรากฏการณ์ของการประสานของพลังงานและโปรตีน การประสานของ ME และยังไม่มีในส่วนผสม gliricidia รำจะมีผลในการจัดหาที่ดีขึ้นของพลังงานและโปรตีนจุลินทรีย์และด้วยเหตุนี้โปรตีนของเชื้อจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นการสังเคราะห์ (ซินแคล et al, 1995;.. โดยอ้าง Ondiek, et al, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นจาก− 8 43 กรัม / วัน เสริมด้วยการเพิ่มระดับของถั่วที่ 22 และ 30 กรัม / กิโลกรัม w0.75 DM ที่จุดพัก หนาม คือ 43 % ของอาหาร ผลลัพธ์จะคล้ายกับ Norton ( 1994a ) ผู้สังเกตเพิ่มเชิงเส้นในน้ำหนักที่ให้แพะกินฟางข้าวบาร์เลย์ และเสริมด้วยการเพิ่มระดับของโสนแอตแลนติกเหนือถึง 33% โรคเบาหวานเสริมในขณะที่ 65% มี DM อาหารเสริมลดน้ำหนักเพิ่ม นอร์ตัน ( 1994a ) ยังระบุว่า กำไรสูงสุดจะเกิดขึ้นได้เมื่อข้อมูลเพิ่มเติมไว้ที่ 40 – 60 % ของปริมาณผู้ป่วยทั้งหมด 43 กรัม / วันได้รับเปรียบเทียบกับท้องถิ่นกัมพูชาแพะเสริมด้วย 1 กิโลกรัม gliricidia ใบ / วัน กินหญ้าในทุ่งหญ้าธรรมชาติ ( เขาอั๋น , 2002 ) sawe et al .( 1998 ) รายงานกำไรน้ำหนักสูงในแพะกินใบของต้นไม้พื้นเมือง .

บวก N สมดุลถูกบันทึกไว้สำหรับแพะกับสูงสุด N เก็บไว้ถูกบันทึกไว้กับแพะที่เลี้ยง 22.5 g DM / กก. w0.75 หรือมากกว่าของฝ้าย ธอร์น N ยังคงอยู่ระหว่าง 22.5 และ 30 กรัม / กิโลกรัม และ w0.75 ทรีตคล้ายกัน แต่สูงกว่า N ขาดทุนถูกบันทึกไว้กับ 30 กรัม / กิโลกรัม w0.75 โรคเบาหวานการรักษาการรักษาที่ n คือมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่ใช้เป็น 22.5 g DM / กก. w0.75 ( ตารางที่ 3 ) ซึ่งการแสดงโดย nyanganga ( 2001 ) เสริมว่าได้รับฟางข้าวเพิ่มระดับของกระถิน brevispica ที่ N ดุลลดลงเกิน 20% ตามลำดับของถั่วรวมเพิ่มน้ำหนักบนหนาม จึงสามารถอธิบายได้โดยการเพิ่มการย่อยได้และการได้รับสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่ง . ความเหมือนในน้ำหนักที่ 22.5 และ 30 กรัม / กิโลกรัม และ w0.75 เสริมสามารถจะเป็นผลของการบริโภคพลังงานต่ำและสูงกับ CP เนื้อหาจำกัด การใช้ที่เหมาะสมของอาหารได้ ปริมาณพลังงานที่ผู้ป่วย 30 กรัม กิโลกรัม / W0 .75 ต่ำกว่าระดับที่แนะนำโดยนกยูง ( 1996 ) อัตราการเติบโตที่สูงขึ้น ondiek et al . ( 1999 ) บันทึกสูงสุดอยู่ น้ำหนักขึ้นจากการเสริมด้วย gliricidia –ข้าวโพดรำข้าวผสมมากกว่า gliricidia คนเดียว ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นใน gliricidia รำข้าวเสริมกลุ่มอาจจะอธิบายได้ด้วยปรากฏการณ์ของการประสานของพลังงานและโปรตีนการประสานของผมและใน gliricidia รำข้าวผสมอาจมีผลในการจัดหาที่ดีของพลังงานและโปรตีนจุลินทรีย์และดังนั้นการสังเคราะห์จุลินทรีย์โปรตีนมีประสิทธิภาพมากขึ้น ( ซินแคลร์ et al . , 1995 ; อ้าง โดย ondiek et al . , 1999 )