INTRODUCTIONAnthropologists are inc

INTRODUCTION
Anthropologists are increasingly interested in the escalating pace and intensity of social
change. To meet these challenges, anthropologists have developed categories such as
‘flows’, ‘mobility’, and ‘movement’ (Cunningham and Heyman, 2004). In this way,
social analysts have drawn attention to movement in a number of domains, including
people, commodities, and ideas, that had previously been handled in separated and more
particularistic fashions. A good example of these new insights has been developed by
students of migration whereby they use ideas of mobility to draw attention to how the flux of people forms part of a wider geography of flows of commodities and concepts.
The interest in flows has contributed to anthropology’s quest to dismantle concepts and
theories that presume unitary cultures in fixed places, a development that has been
important to both Marxian political economists (e.g. Nash, 1981; Wolf, 1982) and postmodernists
(e.g. Gupta and Ferguson, 1997, Hannerz, 1996; Marcus, 1995).
In this vein, Arjun Appadurai’s essay ‘Disjuncture and Difference in the Global
Cultural Economy’ (1996: 27–47, originally published in 1990) popularized the idea of
‘global flows’ with his locution ‘scapes’ – ethnoscapes, technoscapes, mediascapes,
ideoscapes and financescapes. Appadurai emphasizes the chaotic nature of these flows
and argues that they supersede standard geographical thinking in social-cultural analysis.
There are, in our view, a number of flaws in this conceptualization, and it advances the
study of mobility to suggest other approaches that renew attention to geographic
processes and forms while transcending the flaws of static anthropology. His view of
geography assumes that static units are the opposite of flows, whereas a processual
geography understands how flows can create, reproduce, and transform geographic
spaces. Our approach, influenced by the theorizing of Eric Wolf and Sidney Mintz on
power, history, and process, emphasizes the making and remaking of locations and social
formations. We accept Appadurai’s emphasis on the multiplicity of flows but suggest that
in the relative ranking of cause and effect, there is greater weight to flows of capital,
especially financial capital, and to a lesser extent the landscapes of centralized political
power, rather than seeing complete disjuncture and implicitly causal equality among all
the different flows. This alternative helps us to understand global inequalities and the
continuing importance of boundaries better than Appadurai’s approach does, and
enables us to broach the topic of differentiated rights and treatments of mobile goods
and populations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
มานุษยสนใจมากขึ้นในจังหวะที่ดังและความรุนแรงของสังคม
เปลี่ยน เพื่อตอบสนองความท้าทายเหล่านี้ มานุษยพัฒนาประเภทเช่น
'กระแส' 'เห็น' และ 'ย้าย' (คันนิงแฮมและนาย 2004) ด้วยวิธีนี้,
นักวิเคราะห์สังคมได้ดึงความสนใจการเคลื่อนไหวจำนวนโดเมน รวม
คน สินค้าโภคภัณฑ์ และความ คิด ที่ได้ก่อนหน้านี้ถูกจัดการแยก และอื่น ๆ
particularistic แฟชั่น ตัวอย่างที่ดีของข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้ใหม่ได้รับการพัฒนาโดย
นักเรียนโดยใช้แนวคิดของการเคลื่อนไหวเพื่อดึงความสนใจให้การไหลของคนประกอบภูมิศาสตร์กว้างของทุนหมุนเวียนของสินค้าโภคภัณฑ์และแนวคิดการโยกย้าย
สนใจในขั้นตอนมีส่วนในการแสวงหาของมานุษยวิทยาการ dismantle แนวคิด และ
ทฤษฎีที่ตี unitary วัฒนธรรมในถาวรสถาน การพัฒนาที่ ได้รับ
สำคัญทั้ง Marxian เมืองนักเศรษฐศาสตร์ (เช่นแนช 1981 หมาป่า 1982) และ postmodernists
(เช่นกุปตาและเฟอร์กูสัน ปี 1997, Hannerz, 1996 มาร์คัส 1995) .
ในหลอดเลือดดำนี้ เรียง Arjun Appadurai ' Disjuncture และความแตกต่างในสากล
เศรษฐกิจวัฒนธรรม ' (1996:27-47 เผยแพร่ครั้งแรก ในปี 1990) popularized ความคิดของ
'กระแสโลก' กับ 'scapes' – ethnoscapes, technoscapes, mediascapes, locution เขา
ideoscapes และ financescapes Appadurai เน้นธรรมชาติวุ่นวายของขั้นตอนเหล่านี้
จนพวกเขาให้ความคิดทางภูมิศาสตร์มาตรฐานในสังคมวัฒนธรรมวิเคราะห์รวมถึง
มี ในมุมมองของเรา จำนวนของข้อบกพร่องใน conceptualization นี้ และได้ทดรองจ่าย
ศึกษาการเคลื่อนไหวเพื่อแนะนำวิธีอื่น ๆ ที่ต่ออายุความสนใจภูมิศาสตร์
ฟอร์มขณะ transcending ข้อบกพร่องของมานุษยวิทยาแบบคงและกระบวนการ มุมมองของเขาของ
ภูมิศาสตร์ถือว่า หน่วยคงเป็นตรงข้ามของไหล ในขณะที่ processual
ภูมิศาสตร์เข้าใจวิธีขั้นตอนสามารถสร้าง สร้าง และแปลงภูมิศาสตร์
ช่องว่าง วิธีของเรา การรับอิทธิพลจากเก่าของหมาป่า Eric และห้องกว้าง Mintz บน
พลังงาน ประวัติศาสตร์ และกระบวน การ เน้นการทำ และ remaking ของสถาน และสังคม
ก่อตัว เรายอมรับความสำคัญของ Appadurai มากมายหลายหลากของกระแส แต่
ในตำแหน่งสัมพันธ์ของเหตุและผล มีน้ำหนักมากกว่าการไหลของเงินทุน,
โดยเฉพาะเงินทุน และอาจน้อยกว่าภูมิประเทศของส่วนกลางเมือง
พลังงาน แทนที่เห็น disjuncture ที่สมบูรณ์และความเสมอภาคนัยเชิงสาเหตุระหว่างทั้งหมด
ขั้นตอนแตกต่างกัน ทางเลือกนี้ช่วยให้เราเข้าใจความเหลื่อมล้ำทางสากลและ
ต่อความสำคัญของขอบเขตดีกว่าวิธีการของ Appadurai ไม่ และ
ช่วยให้เราสามารถ broach หัวข้อสิทธิต่าง ๆ และการรักษาสินค้าโมบาย
และประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
นักมานุษยวิทยามีความสนใจมากขึ้นในการก้าวทวีความรุนแรงและความรุนแรงของสังคมที่
เปลี่ยนแปลง เพื่อตอบสนองความท้าทายเหล่านี้นักมานุษยวิทยาได้มีการพัฒนาประเภทเช่น
'กระแส', 'เคลื่อนไหว' และ 'การเคลื่อนไหว (คันนิงแฮมและเฮย์แมน, 2004) ด้วยวิธีนี้
นักวิเคราะห์สังคมได้ดึงความสนใจไปที่การเคลื่อนไหวในจำนวนของโดเมนรวมทั้ง
คน, สินค้า, และความคิดที่ได้รับก่อนหน้านี้ในการจัดการแยกออกจากกันและอื่น ๆ
แฟชั่น particularistic ตัวอย่างที่ดีของข้อมูลเชิงลึกใหม่เหล่านี้ได้รับการพัฒนาโดย
นักเรียนของการอพยพโดยที่พวกเขาใช้ความคิดของการเคลื่อนไหวที่จะดึงความสนใจกับวิธีการไหลของผู้คนเป็นส่วนหนึ่งของภูมิศาสตร์ที่กว้างขึ้นของกระแสของสินค้าโภคภัณฑ์และแนวความคิด
ที่น่าสนใจในกระแสมีส่วนทำให้มานุษยวิทยาของ การแสวงหาที่จะรื้อแนวคิดและ
ทฤษฎีที่เข้าใจวัฒนธรรมรวมกันในสถานที่ถาวรพัฒนาที่ได้รับความ
สำคัญกับทั้งสองมาร์กซ์นักเศรษฐศาสตร์การเมือง (เช่นแนช 1981; หมาป่า 1982) และ postmodernists
(เช่นแคนด์และเฟอร์กูสัน 1997 Hannerz 1996; มาร์คัส , 1995)
ในหลอดเลือดดำนี้เรียงความ 'Disjuncture และความแตกต่างในโลกของอาร์จัน Appadurai
วัฒนธรรมเศรษฐกิจ '(1996: 27-47 สร้างสรรค์ที่ตีพิมพ์ในปี 1990) ที่นิยมความคิดของ
กระแสโลกด้วยสำนวนโวหาร 'ภูมิ' ของเขา - ethnoscapes, technoscapes, mediascapes,
ideoscapes และ financescapes Appadurai เน้นธรรมชาติวุ่นวายของกระแสเหล่านี้
และระบุว่าพวกเขาใช้แทนความคิดทางภูมิศาสตร์เป็นมาตรฐานในสังคมวัฒนธรรมการวิเคราะห์
นอกจากนี้ในมุมมองของเราจำนวนของข้อบกพร่องในแนวความคิดนี้และมันก้าวหน้า
การศึกษาของการเคลื่อนไหวที่จะแนะนำวิธีการอื่น ๆ ที่ต่ออายุ ให้ความสนใจกับทางภูมิศาสตร์
กระบวนการและรูปแบบในขณะที่เก็บกดข้อบกพร่องของมานุษยวิทยาแบบคงที่ มุมมองของ
ภูมิศาสตร์สันนิษฐานว่าหน่วยแบบคงที่อยู่ตรงข้ามกระแสในขณะที่ processual
ภูมิศาสตร์เข้าใจว่าสามารถสร้างกระแสทำซ้ำและการแปลงทางภูมิศาสตร์
พื้นที่ วิธีการของเราได้รับอิทธิพลจากทฤษฎีของอีริคหมาป่าและซิดนีย์มินตซ์ใน
อำนาจประวัติศาสตร์และกระบวนการที่เน้นการทำและ Remaking ของสถานที่และสังคม
ก่อตัว เรายอมรับความสำคัญ Appadurai ในหลายหลากของกระแส แต่ชี้ให้เห็นว่า
ในการจัดอันดับความสัมพันธ์ของเหตุและผลมีน้ำหนักมากขึ้นในการไหลของเงินทุน
เงินทุนโดยเฉพาะอย่างยิ่งและบอชภูมิทัศน์ทางการเมืองรวมศูนย์
อำนาจมากกว่าการมองเห็นที่สมบูรณ์ disjuncture และความเท่าเทียมกันสาเหตุโดยปริยายในทุก
กระแสที่แตกต่างกัน ทางเลือกนี้จะช่วยให้เราเข้าใจความไม่เท่าเทียมกันทั่วโลกและ
ความสำคัญอย่างต่อเนื่องของขอบเขตดีกว่าวิธีการของ Appadurai ไม่และ
ช่วยให้เราเพื่อทาบทามเรื่องของสิทธิมนุษยชนและการรักษาที่แตกต่างกันของสินค้ามือถือ
และประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักมานุษยวิทยาบทนำ
มากขึ้นสนใจในฝีเท้าและความเข้มของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมเพิ่มขึ้น

เพื่อตอบสนองความท้าทายเหล่านี้ นักมานุษยวิทยาได้พัฒนาประเภทเช่น
'flows ' , ' การเคลื่อนไหว ' และ ' เคลื่อนไหว ' ( คันนิ่งแฮม กับ เ ์แมน , 2004 ) ในวิธีนี้
นักวิเคราะห์ทางสังคมได้ดึงความสนใจการเคลื่อนไหวในหลายโดเมนรวมถึง
คน สินค้าโภคภัณฑ์ และความคิดจากที่เคยอยู่ในการแยกและมากขึ้น
particularistic แฟชั่น ตัวอย่างที่ดีของข้อมูลเชิงลึกใหม่เหล่านี้ได้รับการพัฒนาโดย
นักเรียนของการย้ายถิ่น ซึ่งเขาใช้ความคิดของการเคลื่อนไหวเพื่อดึงดูดความสนใจกับวิธีการไหลของคนเป็นส่วนหนึ่งของภูมิศาสตร์ที่กว้างขึ้นของการเคลื่อนย้ายสินค้าและแนวคิด
ความสนใจในการไหลได้มีส่วนร่วมมานุษยวิทยามารื้อแนวคิดและทฤษฎีที่เชื่อว่าวัฒนธรรมรวม
ประจำสถานที่ การพัฒนาที่ได้รับสำคัญที่นักเศรษฐศาสตร์การเมือง
ทั้งปลาชะโอน ( เช่น Nash , 1981 ; หมาป่า , 1982 ) และ postmodernists
( เช่น Gupta และเฟอร์กูสัน , 1997 , hannerz , 1996 ; มาร์คัส , 2538 )
ในหลอดเลือดดำนี้การตัดขาดของชุน ปปาดูรายเรียงความและความแตกต่างในวัฒนธรรมเศรษฐกิจทั่วโลก
' ( 2539 : 27 ) 47 , ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1990 ) popularized แนวคิดของ
'global ไหล ' กับ ' ยินดี ' –สำนวนของเขา ethnoscapes technoscapes mediascapes
, , , ideoscapes และ financescapes . appadurai เน้นธรรมชาติวุ่นวายของกระแสเหล่านี้
และระบุว่าพวกเขาแทนที่มาตรฐานความคิดทางภูมิศาสตร์ในการวิเคราะห์สังคมและวัฒนธรรม .
มีในมุมมองของเราจำนวนของข้อบกพร่องในแนวความคิดนี้ และความก้าวหน้าของการเคลื่อนไหวเพื่อการศึกษา
แนะนำวิธีอื่นที่ต่ออายุสนใจกระบวนการทางภูมิศาสตร์
และรูปแบบในขณะที่ transcending ข้อบกพร่องของมานุษยวิทยาแบบคงที่ มุมมองของเขาของ
ภูมิศาสตร์ถือว่าเป็นคนละหน่วยไฟฟ้าสถิตไหลในขณะที่ภูมิศาสตร์ Processual
เข้าใจว่าไหลสามารถสร้าง , ทำซ้ำ , และเปลี่ยนเป็นภูมิศาสตร์

วิธีการของเราได้รับอิทธิพลจากทฤษฎีของริค วูล์ฟ และซิดนีย์ มินทซ์บน
อำนาจ ประวัติศาสตร์ และกระบวนการ เน้นการทําและ Remaking ของสถานที่และการก่อตัวของสังคม

เรายอมรับ appadurai ก็เน้นความหลากหลายของไหล แต่ขอแนะนำว่า
ในการจัดอันดับสัมพัทธ์ของเหตุ และผล มีน้ำหนักมากกว่าการไหลของเงินทุน
เงินทุนโดยเฉพาะ และในระดับที่น้อยกว่าภูมิทัศน์ของศูนย์กลางอำนาจทางการเมือง
แทนที่จะเห็นการตัดขาดและสมบูรณ์โดยปริยายสาเหตุความเสมอภาคในบรรดา
ไหลที่แตกต่างกันทางเลือกนี้จะช่วยให้เราเข้าใจโลกอสมการและ
ความสำคัญอย่างต่อเนื่องของขอบเขตดีกว่า appadurai วิธีไม่และ
ช่วยให้เราสามารถเสนอหัวข้อต่างๆ และการรักษาสิทธิของประชากรสินค้าโมบาย
และ .