Scientists have spent decades figur

Scientists have spent decades figuring out what is causing global warming. They've looked at the natural cycles and events that are known to influence climate. But the amount and pattern of warming that's been measured can't be explained by these factors alone. The only way to explain the pattern is to include the effect of greenhouse gases (GHGs) emitted by humans.

To bring all this information together, the United Nations formed a group of scientists called the Intergovernmental Panel on Climate Change, or IPCC. The IPCC meets every few years to review the latest scientific findings and write a report summarizing all that is known about global warming. Each report represents a consensus, or agreement, among hundreds of leading scientists.

One of the first things scientists learned is that there are several greenhouse gases responsible for warming, and humans emit them in a variety of ways. Most come from the combustion of fossil fuels in cars, factories and electricity production. The gas responsible for the most warming is carbon dioxide, also called CO2. Other contributors include methane released from landfills and agriculture (especially from the digestive systems of grazing animals), nitrous oxide from fertilizers, gases used for refrigeration and industrial processes, and the loss of forests that would otherwise store CO2.

Different greenhouse gases have very different heat-trapping abilities. Some of them can even trap more heat than CO2. A molecule of methane produces more than 20 times the warming of a molecule of CO2. Nitrous oxide is 300 times more powerful than CO2. Other gases, such as chlorofluorocarbons (which have been banned in much of the world because they also degrade the ozone layer), have heat-trapping potential thousands of times greater than CO2. But because their concentrations are much lower than CO2, none of these gases adds as much warmth to the atmosphere as CO2 does.

In order to understand the effects of all the gases together, scientists tend to talk about all greenhouse gases in terms of the equivalent amount of CO2. Since 1990, yearly emissions have gone up by about 6 billion metric tons of "carbon dioxide equivalent" worldwide, more than a 20 percent increase

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิทยาศาสตร์ได้ใช้เวลามานานหลายทศวรรษในการหาสาเหตุภาวะโลกร้อน พวกเขาได้ดูวงจรธรรมชาติและเหตุการณ์ที่ทราบว่ามีผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศ แต่จำนวนและรูปแบบของภาวะโลกร้อนที่ถูกวัดไม่สามารถอธิบายได้ ด้วยปัจจัยเหล่านี้เพียงอย่างเดียว วิธีเดียวที่จะอธิบายรูปแบบการ รวมผลของก๊าซเรือนกระจก (GHGs) ออกมาจากมนุษย์ได้เพื่อนำข้อมูลทั้งหมดนี้รวมกัน สหประชาชาติก่อตั้งกลุ่มของนักวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่าแผงว่าด้วยสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง หรือ IPCC IPCC ตรงกับทุกไม่กี่ปีจะตรวจสอบพบทางวิทยาศาสตร์ล่าสุด และเขียนรายงานสรุปที่เป็นที่รู้จักเกี่ยวกับภาวะโลกร้อน รายงานแต่ละแสดงถึงมติ หรือ ข้อตกลงในหมู่ของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำหนึ่งในสิ่งแรกที่นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้คือมีก๊าซเรือนกระจกหลายที่ชอบร้อน และมนุษย์ปล่อยพวกเขาในหลากหลายวิธี มาส่วนใหญ่จากการสันดาปของเชื้อเพลิงฟอสซิล ในรถยนต์ โรงงานผลิตไฟฟ้า แก๊สที่รับผิดชอบในโลกร้อนมากที่สุดคือ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ CO2 เรียกว่า ผู้ให้การสนับสนุนอื่น ๆ รวมถึงมีเทนออกจาก landfills และเกษตร (โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากระบบการย่อยอาหารของสัตว์ grazing) ไนตรัสออกไซด์จากปุ๋ย ก๊าซที่ใช้ สำหรับเครื่องทำความเย็น และกระบวนการอุตสาหกรรม การสูญเสียของป่าที่มิฉะนั้นจะเก็บ CO2ก๊าซเรือนกระจกที่แตกต่างกันมีความสามารถจับความร้อนแตกต่างกันมาก นอกจากนี้บางส่วนของพวกเขายังสามารถดักความร้อนมากขึ้นกว่า CO2 โมเลกุลของมีเทนผลิตมากกว่า 20 ครั้งการร้อนของโมเลกุลของ CO2 ไนตรัสออกไซด์เป็นเวลา 300 มีประสิทธิภาพมากกว่า CO2 ก๊าซอื่น ๆ เช่น chlorofluorocarbons พลังน้ำ (ซึ่งมีการห้ามในโลกมากเนื่องจากจะลดชั้นโอโซน), มีการจับความร้อนเป็นพันเท่ามากกว่า CO2 แต่เนื่องจากความเข้มข้นของพวกเขามีมากกว่า CO2 ก๊าซเหล่านี้ไม่มีเพิ่มมากอบอุ่นกับบรรยากาศกับ CO2ความเข้าใจในผลกระทบของก๊าซทั้งหมดเข้าด้วยกัน นักวิทยาศาสตร์มักจะ พูดคุยเกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดในจำนวนเทียบเท่าของ CO2 พ.ศ. 2533 ปีปล่อยได้ไปค่า โดยประมาณ 6 พันล้านตัน "ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า" ทั่วโลก เพิ่มมากกว่า 20 เปอร์เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิทยาศาสตร์ได้ใช้เวลาหลายทศวรรษการหาสิ่งที่เป็นสาเหตุของภาวะโลกร้อน พวกเขาได้มองที่วงจรธรรมชาติและเหตุการณ์ที่เป็นที่รู้จักกันจะมีผลต่อสภาพภูมิอากาศ แต่จำนวนเงินและรูปแบบของภาวะโลกร้อนที่ได้รับการวัดที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยปัจจัยเหล่านี้เพียงอย่างเดียว วิธีเดียวที่จะอธิบายรูปแบบคือการรวมผลกระทบจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (ก๊าซเรือนกระจก) ที่ปล่อยออกมาโดยมนุษย์. เพื่อนำข้อมูลทั้งหมดนี้เข้าด้วยกันสหประชาชาติกลายเป็นกลุ่มของนักวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่าคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศหรือ IPCC IPCC ตรงกับทุกสองสามปีเพื่อทบทวนผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ล่าสุดและเขียนรายงานสรุปทุกสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับภาวะโลกร้อน รายงานแต่ละฉันทามติหรือข้อตกลงระหว่างร้อยของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำ. หนึ่งในสิ่งแรกที่นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้ก็คือว่ามีก๊าซเรือนกระจกหลายรับผิดชอบในการภาวะโลกร้อนและมนุษย์ปล่อยพวกเขาในหลายวิธี ส่วนใหญ่มาจากการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงฟอสซิลในรถยนต์, โรงงานและการผลิตไฟฟ้า ก๊าซที่รับผิดชอบในการภาวะโลกร้อนที่สุดคือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ CO2 ที่เรียกว่า ร่วมสมทบอื่น ๆ ได้แก่ ก๊าซมีเทนที่ปล่อยออกมาจากหลุมฝังกลบและการเกษตร (โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากระบบการย่อยอาหารของสัตว์แทะเล็ม) ก๊าซไนตรัสออกไซด์จากปุ๋ยก๊าซที่ใช้สำหรับเครื่องทำความเย็นและกระบวนการทางอุตสาหกรรมและการสูญเสียของป่าไม้ที่จะ CO2 ร้านอื่น. ก๊าซเรือนกระจกที่แตกต่างกันมีแตกต่างกันมาก ความสามารถในการดักจับความร้อน บางส่วนของพวกเขาสามารถแม้แต่กับดักความร้อนมากขึ้นกว่า CO2 โมเลกุลของก๊าซมีเทนผลิตมากกว่า 20 ครั้งร้อนของโมเลกุลของ CO2 ก๊าซไนตรัสออกไซด์เป็น 300 ครั้งมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า CO2 ก๊าซอื่น ๆ เช่น chlorofluorocarbons (ซึ่งไม่ได้รับอนุญาตมากในโลกเพราะพวกเขายังลดชั้นโอโซน) มีหลายพันที่มีศักยภาพความร้อนดักของครั้งยิ่งใหญ่กว่า CO2 แต่เนื่องจากความเข้มข้นของพวกเขาจะต่ำกว่า CO2 ไม่มีก๊าซเหล่านี้จะเพิ่มความอบอุ่นให้มากที่สุดเท่าที่จะมีบรรยากาศที่เป็น CO2 ไม่. เพื่อให้เข้าใจถึงผลกระทบของก๊าซทั้งหมดเข้าด้วยกันนักวิทยาศาสตร์มีแนวโน้มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดในแง่ของการเทียบเท่า ปริมาณของ CO2 ตั้งแต่ปี 1990 การปล่อยมลพิษเป็นประจำทุกปีได้ขึ้นไปประมาณ 6 พันล้านตันของ "คาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า" ทั่วโลกกว่าร้อยละ 20

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิทยาศาสตร์ได้ใช้เวลาทศวรรษที่ผ่านมาดูว่าอะไรเป็นสาเหตุโลกร้อน พวกเขาได้ดูที่วงจรธรรมชาติและเหตุการณ์ที่เป็นที่รู้จักกันจะมีอิทธิพลต่อภูมิอากาศ แต่ปริมาณและรูปแบบของความอบอุ่นที่เคยวัดได้ ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยปัจจัยเหล่านี้เพียงอย่างเดียว วิธีเดียวที่จะอธิบายรูปแบบคือการรวมผลของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( GHGs )

โดยมนุษย์นำข้อมูลทั้งหมดนี้ด้วยกัน สหประชาชาติ ก่อตั้งกลุ่มนักวิทยาศาสตร์เรียกว่า คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หรือ ไอพีซีซี . IPCC พบทุก 2-3 ปี เพื่อทบทวนข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ล่าสุดและเขียนรายงานสรุปทั้งหมดที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับภาวะโลกร้อน แต่ละรายงานที่แสดงฉันทามติหรือข้อตกลง ระหว่างร้อยของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำ .

หนึ่งในสิ่งแรกที่นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้คือว่ามีก๊าซเรือนกระจกหลายรับผิดชอบร้อนและมนุษย์ปล่อยพวกเขาในหลากหลายวิธี ส่วนใหญ่มาจากการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงในรถยนต์ และโรงงานผลิตไฟฟ้า แก๊สรับผิดชอบต่อภาวะโลกร้อนมากที่สุด คือ คาร์บอนไดออกไซด์ เรียกว่า CO2ผู้สนับสนุนอื่น ๆรวมถึงก๊าซมีเทนออกมาจากหลุมฝังกลบและการเกษตร ( โดยเฉพาะจากระบบการย่อยอาหารของสัตว์แทะ ) ไนตรัสออกไซด์จากปุ๋ยก๊าซที่ใช้สำหรับกระบวนการแช่แข็ง และโรงงานอุตสาหกรรม และความสูญเสียของป่าที่มิฉะนั้นจะเก็บ CO2 .

แตกต่างกันก๊าซเรือนกระจกได้แตกต่างกันมาก ความร้อนดักความสามารถ บางส่วนของพวกเขายังสามารถดักจับความร้อนมากกว่า CO2โมเลกุลของก๊าซมีเทนผลิตกว่า 20 ครั้งใหม่ของโมเลกุลของ CO2 ไนตรัสออกไซด์ 300 ครั้งมีประสิทธิภาพมากกว่า CO2 ก๊าซอื่นๆ เช่น คลอโรฟลูออโรคาร์บอน ( ที่ถูกห้ามในส่วนใหญ่ของโลก เพราะพวกเขายังทำลายชั้นโอโซน ) มีศักยภาพความร้อนดักพันครั้งมากกว่า CO2 แต่เพราะพวกเขามีความเข้มข้นน้อยกว่าคาร์บอนไดออกไซด์ไม่มีก๊าซเหล่านี้จะเพิ่มเป็นความอบอุ่นมากบรรยากาศเป็นคาร์บอนไดออกไซด์แล้ว

เพื่อที่จะเข้าใจผลกระทบของก๊าซทั้งหมดเข้าด้วยกัน , นักวิทยาศาสตร์มักจะพูดคุยเกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดในแง่ของเทียบเท่า CO2 ตั้งแต่ปี 1990 , การปล่อยปีขึ้นไปประมาณ 6 พันล้านตันของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า " ทั่วโลก มากกว่าร้อยละ 20 เพิ่ม