Louis WirthUrbanism as a Way of Lif

Louis Wirth
Urbanism as a Way of Life

American Journal of Sociology (1938)


THE CITY AND CONTEMPORARY
CIVILIZATION

Just as the beginning of Western civilization is marked by the permanent settlement of formerly nomadic peoples in the Mediterranean basin, so the beginning of what is distinctively modern in our civilization is best signalized by the growth of great cities. Nowhere has mankind been farther removed from organic naturethan under the conditions of life characteristic of great cities ...The city and the country may be regarded as two poles in reference to one or the other of which all human settlements tend to arrange themselves. In viewing urban-industrial and rural-folk society as ideal types of communities, we may obtain a perspective for the analysis of the basic models of human association as they appear in contemporary civilization.












A SOCIOLOGICAL DEFINITION OF THE CITY

Despite the preponderant significance of the city in our civilization, however, our knowledge of the nature of urbanism and the process of urbanization is meager. Many attempts have indeed been made to isolate the distinguishing characteristics of urban life. Geographers, historians, economists, and political scientists have incorporated the points of view of their respective disciplines into diverse de6nitions of the city. While it is in no sense intended to supersede these, the formulation of a sociological approach to the city may incidentally serve to call attention to the interrelations between them by emphasizing the peculiar characteristics of the city as a particular form of human association. A sociologically significant definition of the city seeks to select those elements of urbanism which mark it as a distinctive mode of human group life.

[...]





While urbanism, or that complex of traits which makes up the characteristic mode of life in cities, and urbanization, which denotes the development and extensions of these factors, are thus not exclusively found in settlements which are cities in the physical and demographic sense, they do, nevertheless, find their most pronounced expression in such areas, especially in metropolitan cities. In formulating a definition of the city it is necessary to exercise caution in order to avoid identifying urbanism as a way of life with any specific locally or historically conditioned cultural influences which, while they may significantly affect the specific character of the community, are not the essential determinants of its character as a city.












It is particularly important to call attention to the danger of confusing urbanism with industrialism and modern capitalism. The rise of cities in the modern world is undoubtedly not independent of the emergence of modern power-driven machine technology, mass production, and capitalistic enterprise. But different as the cities of earlier epochs may have been by virtue of their development in a preindustrial and precapitalistic order from the great cities of today, they were, nevertheless, cities.











For sociological purposes a city may be defined as a relatively large, dense, and permanent settlement of socially heterogeneous individuals. On the basis of the postulates which this minimal definition suggests, a theory of urbanism may be formulated in the light of existing knowledge concerning social groups.









A THEORY OF URBANISM

In the rich literature on the city we look in vain for a theory of urbanism presenting in a systematic fashion the available knowledge concerning the city as a social entity. We do indeed have excellent formulations of theories on such special problems as the growth of the city viewed as a historical trend and as a recurrent process, and we have a wealth of literature presenting insights of sociological relevance and empirical studies offering detailed information on a variety of particular aspects of urban life. But despite the multiplication of research and textbooks on the city, we do not as yet have a comprehensive body of competent hypotheses which may be derived from a set of postulates implicitly contained in a sociological definition of the city, and from our general sociological knowledge which may be substantiated through empirical research. The closest approximations to a systematic theory of urbanism that we have are to be found in a penetrating essay, "Die Stadt," by Max Weber, and a memorable paper by Robert E. Park titled "The City: Suggestions for the Investigation of Human Behavior in the Urban Environment. " But even these excellent contributions are far from constituting an ordered and coherent framework of theory upon which research might profitably proceed.








In the pages that follow, we shall seek to set forth a limited number of identifying characteristics of the city. Given these characteristics we shall then indicate what consequences or further characteristics follow from them in the light of general sociological theory and empirical research. We hope in this manner to arrive at the essential propositions comprising a theory of urbanism. Some of these propositions can be supported by a considerable body of already available research materials; others may be accepted as hypotheses for which a certain amount of presumptive evidence exists, but for which more ample and exact verification would be required. At least such a procedure will, it is hoped, show what in the way of systematic knowledge of the city we now have and what are the crucial and fruitful hypotheses for future research.

[...]






There are a number of sociological propositions concerning the relationship between (a) numbers of population, (b) density of settlement, (c) heterogeneity of inhabitants and group life, which can be formulated on the basis of observation and research.




SIZE OF THE POPULATION AGGREGATE

Ever since Aristotle's Politics, it has been recognized that increasing the number of inhabitants in a settlement beyond a certain limit will affect the relationships between them and the character of the city. Large numbers involve, as has been pointed out, a greater range of individual variation. Furthermore, the greater the number of individuals participating in a process of interaction, the greater is the potential differentiation between them. The personal traits, the occupations, the cultural life, and the ideas of the members of an urban community may, therefore, be expected to range between more widely separated poles than those of rural inhabitants.









That such variations should give rise to the spatial segregation of individuals according to color, ethnic heritage, economic and social status, tastes and preferences, may readily be
inferred. The bonds of kinship, of neighborliness, and the sentiments arising out of living together for generations under a common folk tradition are likely to be absent or, at best, relatively weak in an aggregate the members of which have such diverse origins and back- grounds. Under such circumstances competition and formal control mechanisms furnish the substitutes for the bonds of solidarity that are relied upon to hold a folk society together.

[...]










The multiplication of persons in a state of interaction under conditions which make their contact as full personalities impossible produces that segmentalization of human relationships which has sometimes been seized upon by students of the mental life of the cities as an explanation for the "schizoid" character of urban personality. This is not to say that the urban inhabitants have fewer acquaintances than rural inhabitants, for the reverse may actually be true; it means rather that in relation to the number of people whom they see and with whom they rub elbows in the course of daily life, they know a smaller proportion, and of these they have less intensive knowledge.








Characteristically, urbanites meet one another in highly segmental roles. They are, to be sure, dependent upon more people for the satisfactions of their life-needs than are rural people and thus are associated with a greater number of organized groups, but they are less dependent upon particular persons, and their dependence upon others is confined to a highly fractionalized aspect of the other's round of activity. This is essentially what is meant by saying that the city is characterized by secondary rather than primary contacts. The contacts of the city may indeed be face to face, but they are nevertheless impersonal, superficial, transitory, and segmental. The reserve, the indifference, and the blasé outlook which urbanites manifest in their relationships may thus be regarded as devices for immunizing themselves against the personal claims and expectations of others.











The superficiality, the anonymity, and the transitory character of urban social relations make intelligible, also, the sophistication and the rationality generally ascribed to city- dwellers. Our acquaintances tend to stand in a relationship of utility to us in the sense that the role which each one plays in our life is overwhelmingly regarded as a means for the achievement of our own ends. Whereas, therefore, the individual gains, on the one hand, a certain degree of emancipation or freedom from the personal and emotional controls of intimate groups, he loses, on the other hand, the spontaneous self-expression, the morale, and the sense of participation that comes with living in an integrated society. This constitutes essentially the state of anomie or the social void to which Durkheim alludes in attempting to account for the various forms of social disorganization in technological society.
The segmental character and utilitarian accent of interpersonal relations in the city find their institutional expression in the proliferation of specialized tasks which we see in their most developed form in the professions. The operations of the pecuniary nexus lead to predatory relationships, which tend to obs

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Louis WirthUrbanism เป็นวิถีชีวิตสมุดอเมริกันของสังคมวิทยา (1938)การเมืองและร่วมสมัยอารยธรรมเหมือนจุดเริ่มต้นของอารยธรรมตะวันตกไว้ โดยจ่ายถาวรของคนในลุ่มน้ำเมดิเตอร์เรเนียน nomadic เดิมเพื่อเริ่มต้นสิ่งทันสมัย distinctively ในอารยธรรมของเราดีสุด signalized โดยเจริญเติบโตของเมืองที่ดี ไม่มีที่ไหนมนุษย์อยู่ห่างออกไปจาก naturethan อินทรีย์ภายใต้เงื่อนไขของลักษณะชีวิตของดีเมือง... เมืองและประเทศอาจถือว่าเป็นเสาที่สองอ้างอิงถึงหนึ่งหรืออื่น ๆ ซึ่งจ่ายเงินทั้งหมดที่มนุษย์มักจะ จัดเรียงตัวเอง ในสังคมการเมืองอุตสาหกรรม และชนบทพื้นบ้านเป็นชนิดเหมาะของชุมชน เราอาจได้รับมุมมองสำหรับการวิเคราะห์แบบจำลองพื้นฐานของมนุษย์สัมพันธ์กับที่ปรากฏในอารยธรรมร่วมสมัยคำจำกัดความสังคมวิทยาการเมืองแม้ มีความสำคัญ preponderant เมืองอารยธรรมของเรา อย่างไรก็ตาม เรารู้ลักษณะของ urbanism และกระบวนการของความเป็นเมืองได้ไม่เพียงพอ แน่นอนได้ทำความพยายามมากมายเพื่อแยกลักษณะที่แตกต่างของชีวิตเมือง ว่า นักประวัติศาสตร์ นักเศรษฐศาสตร์ และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองได้รวมจุดของมุมมองของสาขาที่เกี่ยวข้องของพวกเขาเป็น de6nitions มีความหลากหลายของเมือง ขณะที่อยู่ในไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อการนี้ให้รวมถึงความรู้สึก กำหนดวิธีการสังคมวิทยาการเมืองอาจบังเอิญเป็นการแยกแยะ interrelations ระหว่างโดยเน้นลักษณะเฉพาะของเมืองเป็นรูปแบบเฉพาะของมนุษย์สัมพันธ์ คำนิยามที่สำคัญ sociologically เมืองพยายามเลือกองค์ประกอบเหล่านั้น urbanism ซึ่งเป็นโหมดที่โดดเด่นของชีวิตของกลุ่มมนุษย์[...]ขณะ urbanism หรือที่ซับซ้อนของลักษณะที่ทำให้โหมดลักษณะของชีวิตในเมือง เป็น ซึ่งแสดงถึงการพัฒนาและการขยายของปัจจัยเหล่านี้ จึงไม่เฉพาะอยู่ในการชำระเงินที่เมืองในแง่กายภาพ และประชากร พวกเขา แต่ หานิพจน์การออกเสียงส่วนใหญ่ในพื้นที่ดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองใหญ่ ใน formulating คำจำกัดความของเมือง จำเป็นต้องระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการระบุ urbanism เป็นวิถีชีวิตด้วยใด ๆ เฉพาะเครื่องปรับอากาศภายใน หรือประวัติวัฒนธรรมอิทธิพลซึ่ง ในขณะที่พวกเขาอย่างมีนัยสำคัญอาจมีผลต่อลักษณะเฉพาะของชุมชน ไม่เป็นดีเทอร์มิแนนต์สำคัญของอักขระเป็นเมืองจึงสำคัญอย่างยิ่งที่ให้ความสนใจถึงอันตรายของความสับสน urbanism industrialism และทุนนิยมสมัยใหม่ เพิ่มขึ้นของเมืองในโลกสมัยใหม่ได้อย่างไม่ต้องสงสัยขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้นของเทคโนโลยีเครื่องจักรขับเคลื่อนพลังงานสมัยใหม่ ผลิตจำนวนมาก และองค์กร capitalistic แต่แตกต่างกัน ตามเมืองของ epochs ก่อนหน้าเคยอาศัยการพัฒนาในลำดับ preindustrial และ precapitalistic จากเมืองดีวันนี้ พวกเขา แต่ เมืองสำหรับวัตถุประสงค์ด้านสังคมวิทยา เมืองอาจถูกกำหนดเป็นการชำระเงินที่ค่อนข้างใหญ่ หนา และถาวรของบุคคลสังคมแตกต่างกัน ทฤษฎีของ urbanism อาจสูตรนี้ความรู้ที่มีอยู่ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มสังคมตาม postulates การนิยามนี้น้อยที่สุดทฤษฎีของ URBANISMในวรรณคดีรวยในเมืองเปล่า ๆ เราค้นหาทฤษฎีของ urbanism นำในระบบความรู้มีเกี่ยวกับเอนทิตีสังคมการเมือง เรามีสูตรดีของทฤษฎีในปัญหาดังกล่าวพิเศษแน่นอนเป็นการเติบโตของเมืองที่ดูแนวโน้มทางประวัติศาสตร์ และ เป็นกระบวนการที่เกิดซ้ำ และเรามีเอกสารประกอบการนำเสนอข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวสังคมวิทยาและศึกษาผลการนำเสนอรายละเอียดเกี่ยวกับความหลากหลายของลักษณะเฉพาะของเมืองมากมาย แต่แม้ มีการคูณจำนวนงานวิจัยและตำราจากซิตี้ เราเป็นยังไม่มีเนื้อความครอบคลุมของสมมุติฐานมีอำนาจซึ่งอาจได้มา จากชุดของ postulates นัยอยู่ในคำจำกัดความสังคมวิทยาเมือง และความรู้สังคมวิทยาของเราทั่วไปซึ่งอาจ substantiated ผ่านวิจัยประจักษ์ ที่สุดเพียงการประมาณการทฤษฎีระบบของ urbanism ที่เราได้จะพบได้ในเรียงผิวหนัง "Die Stadt โดยแมกซ์เวเบอร์ และกระดาษจดจำ โดยโรเบิร์ต E. พาร์คชื่อ" เดอะซิตี้: ข้อเสนอแนะสำหรับการตรวจสอบของมนุษย์พฤติกรรมในสภาพแวดล้อมเมือง " แต่ผลงานเหล่านี้ได้ดีมากค่ากรอบงานที่สั่ง และ coherent ของทฤษฎีซึ่งวิจัยอาจ profitably ดำเนินการในหน้าที่ตาม เราจะพยายามกำหนดจำนวนจำกัดระบุลักษณะของเมือง กำหนดลักษณะเหล่านี้เราจะแล้วบ่งชี้อะไรผลหรือเพิ่มเติมลักษณะตามจากนี้ผลวิจัยและทฤษฎีสังคมวิทยาทั่วไป เราหวังว่าวิธีนี้สู่ขั้นสำคัญที่ประกอบด้วยทฤษฎีของ urbanism บางเหล่านี้เริ่มได้รับการสนับสนุน โดยเนื้อหาวัสดุวิจัยแล้วว่าง มาก คนอื่นอาจรับเป็นสมมุติฐานซึ่ง ยอด presumptive หลักฐานมีอยู่ แต่ที่กว้างขวางมากขึ้น และตรวจสอบที่แน่นอนว่าจะต้อง น้อยที่สุดเช่นกระบวนงานจะ หวัง แสดงสิ่งทางความรู้ระบบของเมืองเราตอนนี้มีสมมุติฐานสำคัญ และประสบการวิจัยในอนาคตคืออะไร[...]มีจำนวนขั้นสังคมวิทยาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง (ก) จำนวนประชากร (b) ความหนาแน่นของการชำระเงิน (c) heterogeneity ของประชากรและกลุ่มสิ่งมีชีวิต ซึ่งสามารถจะถูกกำหนด โดยการสังเกตและการวิจัยจำนวนรวมประชากรนับตั้งแต่การเมืองของอริสโตเติล มันรับรู้ว่า การเพิ่มจำนวนประชากรในการชำระเงินเกินกว่าขีดจำกัดบางอย่างจะมีผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาและลักษณะของเมือง จำนวนมากเกี่ยวข้องกับ เท่าที่มีการชี้ให้เห็น ช่วงหลังของการเปลี่ยนแปลงแต่ละ นอกจากนี้ ยิ่งจำนวนของบุคคลที่มีส่วนร่วมในกระบวนการของการโต้ตอบ ยิ่งได้สร้างความแตกต่างอาจเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา ลักษณะส่วนบุคคล การอาชีพ ชีวิตทางวัฒนธรรม และความคิดของสมาชิกของชุมชนการเมืองอาจ ดังนั้น จึงสามารถคาดว่าจะช่วงระหว่างเสาขวางแยกกว่าของประชากรชนบทว่า รูปแบบดังกล่าวควรให้สูงขึ้นเพื่อแบ่งแยกบุคคลตามสี มรดกชาติพันธุ์ สถานะทางเศรษฐกิจ และสังคม รสชาติ และ ลักษณะ ปริภูมิอาจพร้อม สรุป พันธบัตรของญาติ neighborliness และรู้สึกที่เกิดจากการอาศัยอยู่ร่วมกันในรุ่นภายใต้ประเพณีพื้นบ้านทั่วไปมักจะขาดงาน หรือ ที่สุด ค่อนข้างอ่อนแอในการรวมสมาชิกที่มีต้นกำเนิดที่หลากหลายดังกล่าวและหลังจาก ภายใต้สถานการณ์ การแข่งขันและกลไกการควบคุมทางเฟอร์แทนที่พันธบัตรของเอกภาพที่อาศัยตามถือสังคมพื้นบ้าน [...]คูณของบุคคลในสถานะของการโต้ตอบภายใต้เงื่อนไขที่ทำให้การติดต่อเป็นบุคลิกเต็มไม่สามารถสร้าง segmentalization ที่ของความสัมพันธ์ของมนุษย์ซึ่งมีบางครั้งถูกยึดไปตามนักศึกษาชีวิตจิตของเมืองที่เป็นการอธิบายลักษณะของบุคลิกภาพที่เมือง "schizoid" นี้จะไม่พูดว่า คนเมืองมีคนรู้จักน้อยกว่าประชากรชนบท กลับจริงอาจจะเป็นจริง หมายความว่า แทนที่ สัมพันธ์กับจำนวนคน ที่พวกเขาเห็น และที่พวกเขาไหล่ในหลักสูตรของชีวิตประจำวัน พวกเขารู้ว่าสัดส่วนเล็กลง และเหล่านี้ พวกเขามีความรู้น้อยเร่งรัดCharacteristically, urbanites ตรงกันในบทบาทงานติด segmental สูง มี แน่ใจ ขึ้นมากกว่าคนที่ประทับใจของความชีวิตกว่าคนชนบท และเกี่ยวข้องกับตัวเลขมากขึ้นของกลุ่ม แต่มีน้อยขึ้นเฉพาะบุคคล และพึ่งพาตนตามผู้อื่นจะถูกคุมขังให้กว้างยาวสูง fractionalized ของรอบอื่น ๆ ของกิจกรรม นี้มีหลักมีความหมาย ด้วยการพูดว่า การเมืองเป็นลักษณะติดต่อรอง มากกว่าหลัก ติดต่อเมืองอาจได้หน้า แต่จะอย่างไรก็ตามไม้มี ผิวเผิน อนิยม และงานติด segmental สำรอง ท่านที่ และ outlook blasé ซึ่ง urbanites ชัดในความสัมพันธ์อาจจึงจะถือว่าเป็นอุปกรณ์สำหรับการ immunizing ตัวเองเรียกร้องส่วนบุคคลและความคาดหวังของผู้อื่นการ superficiality การเปิดเผย และอักขระอนิยมของความสัมพันธ์ของสังคมเมืองทำให้ intelligible ยัง ที่ซับซ้อนและการ rationality ทั่ว ascribed เพื่อประชาชนการ คนรู้จักของเรามักจะ ยืนในความสัมพันธ์ของโปรแกรมอรรถประโยชน์กับเราในแง่ที่ว่า บทบาทซึ่งแต่ละคนในชีวิตของเรา overwhelmingly ถือเป็นวิธีการสำหรับความสำเร็จของปลายของเราเอง ในขณะที่ ดังนั้น ละกำไร คง ระดับของการปลดแอกเป็นอิสระจากการควบคุมส่วนตัว และอารมณ์ของกลุ่มใกล้ชิด เขาสูญเสีย คง self-expression ขาด ขวัญกำลังใจ และความรู้สึกของการมีส่วนร่วมที่มาพร้อมกับการใช้ชีวิตในสังคมการรวม นี้ถือเป็นรัฐ anomie หรือโมฆะสังคมที่ Durkheim alludes พยายามให้สังคม disorganization ในสังคมเทคโนโลยีรูปแบบต่าง ๆงานติด segmental อักขระและสำเนียงเป็นประโยชน์สัมพันธ์มนุษยสัมพันธ์ในการหานิพจน์ของสถาบันในการแพร่หลายของงานเฉพาะที่เราเห็นในแบบฟอร์มการพัฒนามากที่สุดในอาชีพการ การดำเนินการของ nexus เงินนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่มหาศาล ซึ่งมักจะ obs

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลุยส์เวิร์ ธ
วิถีชีวิตเป็นวิถีชีวิตอเมริกันวารสารสังคมวิทยา (1938) เมืองและร่วมสมัยอารยธรรมเช่นเดียวกับจุดเริ่มต้นของอารยธรรมตะวันตกที่มีการทำเครื่องหมายโดยการตั้งถิ่นฐานถาวรของผู้คนเร่ร่อนก่อนในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอ่างดังนั้นจุดเริ่มต้นของสิ่งที่มีความทันสมัยอย่างชัดเจนในอารยธรรมของเราจะ signalized ที่ดีที่สุดโดยการเจริญเติบโตของเมืองที่ยิ่งใหญ่ ไม่มีที่ไหนมีมนุษย์ถูกลบออกไกลออกไปจาก naturethan อินทรีย์ภายใต้เงื่อนไขของชีวิตลักษณะของเมืองที่ดี ... เมืองและประเทศที่อาจจะถือได้ว่าเป็นสองขั้วในการอ้างอิงถึงหนึ่งหรืออื่น ๆ ที่ตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ทุกคนมักจะจัดให้ตัวเอง ในการดูสังคมเมืองอุตสาหกรรมและชนบทพื้นบ้านประเภทที่เหมาะสมของชุมชนเราจะได้รับมุมมองในการวิเคราะห์ในรูปแบบพื้นฐานของความสัมพันธ์ของมนุษย์ตามที่ปรากฏในอารยธรรมร่วมสมัยก. ความหมายทางสังคมวิทยาของเมืองแม้จะมีความสำคัญเหนือกว่าของเมืองในอารยธรรมของเรา แต่เรารู้ธรรมชาติของวิถีชีวิตและกระบวนการของการกลายเป็นเมืองที่มีความขาดแคลน ความพยายามหลายคนได้รับจริงทำเพื่อแยกลักษณะเด่นของชีวิตในเมือง ภูมิศาสตร์ประวัติศาสตร์เศรษฐศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองได้รวมจุดของมุมมองของสาขาวิชาของตนลงใน de6nitions ที่มีความหลากหลายของเมือง ในขณะที่มันอยู่ในความรู้สึกความตั้งใจที่จะใช้แทนเหล่านี้ไม่มีการกำหนดวิธีการที่จะสังคมวิทยาเมืองบังเอิญอาจจะทำหน้าที่ในการเรียกความสนใจให้สัมพันธ์ระหว่างพวกเขาโดยเน้นลักษณะเฉพาะของเมืองเป็นรูปแบบเฉพาะของสมาคมของมนุษย์ คำนิยามที่สำคัญวิเศษของเมืองพยายามที่จะเลือกองค์ประกอบเหล่านั้นของวิถีชีวิตที่ทำเครื่องหมายเป็นโหมดที่โดดเด่นของชีวิตมนุษย์กลุ่ม. [... ] ในขณะที่วิถีชีวิตหรือความซับซ้อนของลักษณะที่ทำให้ขึ้นโหมดลักษณะของการใช้ชีวิตในเมือง และกลายเป็นเมืองซึ่งหมายถึงการพัฒนาและการขยายปัจจัยเหล่านี้จึงไม่ได้พบเฉพาะในการชำระหนี้ซึ่งเป็นเมืองในความรู้สึกทางกายภาพและประชากรที่พวกเขายังคงพบการแสดงออกเด่นชัดที่สุดของพวกเขาในพื้นที่ดังกล่าวโดยเฉพาะในเมืองนคร ในการกำหนดความหมายของเมืองมีความจำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังในการสั่งซื้อเพื่อหลีกเลี่ยงการระบุวิถีชีวิตเป็นวิถีชีวิตที่มีความเฉพาะเจาะจงใด ๆ ในประเทศหรือในอดีตปรับอากาศอิทธิพลทางวัฒนธรรมซึ่งในขณะที่พวกเขาอย่างมีนัยสำคัญอาจส่งผลกระทบต่อตัวละครที่เฉพาะเจาะจงของชุมชนไม่ได้ ปัจจัยที่สำคัญของตัวละครที่เป็นเมือง. มันเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะเรียกความสนใจกับอันตรายของการทำให้เกิดความสับสนกับวิถีชีวิตและลัทธิอุตสาหกรรมทุนนิยมสมัยใหม่ การเพิ่มขึ้นของเมืองในโลกสมัยใหม่คือไม่ต้องสงสัยไม่ได้เป็นอิสระของการเกิดขึ้นของเทคโนโลยีเครื่องไฟฟ้าเป็นตัวขับเคลื่อนที่ทันสมัย, การผลิตมวลและองค์กรนายทุน แต่แตกต่างกันเป็นเมืองยุคสมัยก่อนหน้านี้อาจจะได้รับโดยอาศัยอำนาจของการพัฒนาของพวกเขาในการสั่งซื้อก่อนยุคอุตสาหกรรมและ precapitalistic จากเมืองที่ยิ่งใหญ่ในวันนี้พวกเขายังคงเมือง. เพื่อวัตถุประสงค์ทางสังคมวิทยาเมืองอาจจะกำหนดเป็นขนาดใหญ่ค่อนข้างหนาแน่น และการตั้งถิ่นฐานถาวรของบุคคลที่แตกต่างกันในทางสังคม บนพื้นฐานของสมมุติฐานที่นี้ความหมายน้อยที่สุดแสดงให้เห็นเป็นทฤษฎีของวิถีชีวิตอาจจะมีสูตรในแง่ของความรู้ที่มีอยู่เกี่ยวกับกลุ่มทางสังคม. ทฤษฎีวิถีชีวิตในวรรณคดีมากมายในเมืองที่เรามองในไร้สาระสำหรับทฤษฎีของการนำเสนอวิถีชีวิตในแบบที่เป็นระบบที่มีความรู้เกี่ยวกับเมืองเป็นนิติบุคคลสังคม ที่เราทำแน่นอนมีสูตรที่ดีของทฤษฎีเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษเช่นการเจริญเติบโตของเมืองที่มองว่าเป็นแนวโน้มทางประวัติศาสตร์และเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นอีกและเรามีความมั่งคั่งของวรรณกรรมที่นำเสนอข้อมูลเชิงลึกของความเกี่ยวข้องทางสังคมวิทยาและการศึกษาเชิงประจักษ์ที่นำเสนอข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับความหลากหลายที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่มุมของชีวิตในเมือง แต่แม้จะมีการเพิ่มจำนวนของการวิจัยและตำราเกี่ยวกับเมืองที่เราไม่ได้เป็นยังมีร่างกายที่ครอบคลุมของสมมติฐานที่มีอำนาจซึ่งอาจจะมาจากชุดของสมมุติฐานที่มีอยู่โดยปริยายในความหมายทางสังคมวิทยาของเมืองและจากความรู้ทางสังคมวิทยาของเราทั่วไป อาจได้รับการพิสูจน์ผ่านการวิจัยเชิงประจักษ์ ประมาณใกล้เคียงกับทฤษฎีระบบของวิถีชีวิตที่เราได้จะพบในการเขียนเรียงความแหลม "ตายตัดท์" โดยแม็กซ์เวเบอร์และกระดาษที่น่าจดจำโดยโรเบิร์ตอีพาร์คชื่อ "เมือง: ข้อเสนอแนะสำหรับการสืบสวนของมนุษย์ พฤติกรรมในสภาพแวดล้อมของเมือง. "แต่ถึงแม้เหล่านี้ผลงานที่ยอดเยี่ยมอยู่ห่างไกลจาก constituting กรอบการสั่งซื้อและการเชื่อมโยงกันของทฤษฎีซึ่งการวิจัยผลกำไรอาจจะดำเนินการต่อไป. ในหน้าเว็บที่เป็นไปตามที่เราจะพยายามที่จะกำหนดไว้ในจำนวนที่ จำกัด ระบุลักษณะของ เมือง. ลักษณะเหล่านี้ได้รับแล้วเราก็จะแสดงให้เห็นว่าผลหรือลักษณะต่อไปตามมาจากพวกเขาในแง่ของทฤษฎีสังคมวิทยาทั่วไปและการวิจัยเชิงประจักษ์ เราหวังว่าในลักษณะนี้จะมาถึงในข้อเสนอที่สำคัญประกอบไปด้วยทฤษฎีของวิถีชีวิต บางส่วนของข้อเสนอเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนจากร่างกายมากของการวิจัยวัสดุที่มีอยู่แล้ว; คนอื่นอาจจะได้รับการยอมรับว่าเป็นสมมติฐานที่จำนวนหนึ่งของหลักฐานสันนิษฐานอยู่ แต่ที่เพียงพอในการตรวจสอบมากขึ้นและแน่นอนจะต้อง อย่างน้อยขั้นตอนดังกล่าวจะก็หวังแสดงให้เห็นสิ่งที่ในทางของความรู้ที่เป็นระบบของเมืองตอนนี้เรามีและสิ่งที่เป็นสมมติฐานที่สำคัญและมีผลสำหรับการวิจัยในอนาคต. [... ] มีจำนวนของข้อเสนอเกี่ยวกับการได้รับการสังคมวิทยา ความสัมพันธ์ระหว่าง (ก) จำนวนประชากร (ข) ความหนาแน่นของการตั้งถิ่นฐาน (ค) ความแตกต่างของผู้อยู่อาศัยและการใช้ชีวิตของกลุ่มซึ่งได้สูตรบนพื้นฐานของการสังเกตและการวิจัย. ขนาดรวมประชากรนับตั้งแต่การเมืองของอริสโตเติลก็ได้รับการยอมรับว่าการเพิ่มจำนวนของคนที่อาศัยอยู่ในการตั้งถิ่นฐานเกินขีด จำกัด บางอย่างจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาและตัวละครของเมือง จำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับการตามที่ได้รับการชี้ให้เห็นหลากหลายมากขึ้นของการเปลี่ยนแปลงของแต่ละบุคคล นอกจากนี้ยิ่งจำนวนของบุคคลที่มีส่วนร่วมในกระบวนการของการมีปฏิสัมพันธ์มากขึ้นคือความแตกต่างที่อาจเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา ลักษณะส่วนบุคคลอาชีพที่ชีวิตทางวัฒนธรรมและความคิดของสมาชิกในชุมชนเมืองอาจจึงคาดว่าจะอยู่ในช่วงระหว่างมากขึ้นเสาแยกออกจากกันอย่างกว้างขวางกว่าของคนที่อาศัยอยู่ในชนบท. ที่รูปแบบดังกล่าวควรก่อให้เกิดการแยกเชิงพื้นที่ ของบุคคลตามสีมรดกชาติพันธุ์สถานะทางเศรษฐกิจและสังคมรสนิยมและการตั้งค่าได้อย่างง่ายดายอาจจะสรุป พันธบัตรของเครือญาติของเพื่อนบ้านและความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการอยู่ร่วมกันสำหรับคนรุ่นภายใต้ประเพณีพื้นบ้านที่พบบ่อยมีแนวโน้มที่จะขาดหรือที่ดีที่สุดที่ค่อนข้างอ่อนแอในการรวมสมาชิกที่มีต้นกำเนิดที่มีความหลากหลายดังกล่าวและบริเวณภูมิหลัง . ภายใต้การแข่งขันกรณีดังกล่าวและกลไกการควบคุมอย่างเป็นทางการให้ทดแทนพันธบัตรของความเป็นปึกแผ่นที่มีการพึ่งพาอาศัยเพื่อสังคมถือพื้นบ้านด้วยกัน. [... ] คูณของบุคคลที่อยู่ในสถานะของการทำงานร่วมกันภายใต้เงื่อนไขที่ทำให้การติดต่อของพวกเขาเป็นคนที่มีบุคลิกเต็มรูปแบบ เป็นไปไม่ได้ผลิตที่ segmentalization ของความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่ได้รับการยึดบางครั้งโดยนักเรียนของชีวิตจิตของเมืองเป็นคำอธิบายสำหรับ "จิตเภท" ตัวอักษรของบุคลิกภาพของเมือง นี้ไม่ได้ที่จะบอกว่าคนที่อาศัยอยู่ในเมืองที่มีคนรู้จักน้อยกว่าคนที่อาศัยอยู่ในชนบทสำหรับย้อนกลับอาจเป็นจริงจริง; มันหมายความว่าค่อนข้างที่ในความสัมพันธ์กับผู้คนจำนวนมากที่พวกเขาเห็นและที่พวกเขาถูข้อศอกในหลักสูตรของชีวิตประจำวันของพวกเขารู้ว่าเป็นสัดส่วนที่มีขนาดเล็กและของเหล่านี้พวกเขามีความรู้น้อยมาก. ลักษณะคนเมืองพบกันในที่สูง บทบาทปล้อง พวกเขามีเพื่อให้แน่ใจว่าขึ้นอยู่กับผู้คนมากขึ้นสำหรับความพึงพอใจในชีวิตของความต้องการของพวกเขามากกว่าเป็นคนชนบทและทำให้มีความเกี่ยวข้องกับจำนวนมากของกลุ่มจัด แต่พวกเขาจะไม่ขึ้นอยู่กับบุคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่งและการพึ่งพาของพวกเขาเมื่อคนอื่น ๆ ถูกคุมขังในลักษณะ fractionalized สูงของรอบอื่น ๆ ของกิจกรรม นี้เป็นหลักสิ่งที่หมายโดยบอกว่าเป็นเมืองที่โดดเด่นด้วยรองมากกว่ารายชื่อหลัก รายชื่อของเมืองแน่นอนอาจจะเห็นหน้ากัน แต่พวกเขาจะไม่มีตัวตน แต่ผิวเผินชั่วคราวและปล้อง สำรองไม่แยแสและแนวโน้มเบื่อหน่ายชีวิตที่คนเมืองอย่างชัดแจ้งในความสัมพันธ์ของพวกเขาจึงอาจจะถือได้ว่าเป็นอุปกรณ์สำหรับการภูมิคุ้มกันตัวเองกับการเรียกร้องส่วนบุคคลและความคาดหวังของคนอื่น ๆ . ฉาบฉวยไม่เปิดเผยชื่อและตัวละครชั่วคราวของความสัมพันธ์ทางสังคมเมืองทำให้เข้าใจ นอกจากนี้ยังมีความซับซ้อนและเหตุผลที่กำหนดโดยทั่วไปจะอาศัยอยู่ใน City- คนรู้จักของเรามีแนวโน้มที่จะยืนอยู่ในความสัมพันธ์ของยูทิลิตี้ให้กับเราในแง่ที่ว่าบทบาทที่แต่ละคนเล่นในชีวิตของเราได้รับการยกย่องอย่างท่วมท้นเป็นวิธีสำหรับความสำเร็จของการสิ้นสุดของเราเอง ในขณะที่ดังนั้นกำไรของแต่ละบุคคลบนมือข้างหนึ่งในระดับหนึ่งของการปลดปล่อยหรือเป็นอิสระจากการควบคุมส่วนบุคคลและอารมณ์ของกลุ่มที่ใกล้ชิดเขาสูญเสียในมืออื่น ๆ ที่เกิดขึ้นเองแสดงออกขวัญกำลังใจและความรู้สึก การมีส่วนร่วมที่มาพร้อมกับการใช้ชีวิตในสังคมแบบบูรณาการ นี้ถือเป็นหลักของรัฐของภาวะผิดปกติหรือเป็นโมฆะสังคมที่ Durkheim alludes ในความพยายามที่จะบัญชีสำหรับรูปแบบต่างๆของความระส่ำระสายทางสังคมในสังคมเทคโนโลยี. ตัวละครปล้องและสำเนียงประโยชน์ของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในเมืองพบว่าการแสดงออกของสถาบันในการแพร่กระจายของ งานพิเศษที่เราเห็นในรูปแบบที่พัฒนามากที่สุดของพวกเขาในอาชีพ การดำเนินงานของตะกั่วเชื่อมความสัมพันธ์ทางการเงินที่จะล่าซึ่งมีแนวโน้มที่จะ OBS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Louis Wirth
วิถีชีวิตเป็นวิธีของชีวิต

อเมริกันวารสารสังคมวิทยา ( 1938 )


เมืองและอารยธรรมร่วมสมัย


แค่เป็นจุดเริ่มต้นของอารยธรรม ตะวันตกมีการทำเครื่องหมายโดยตั้งถิ่นฐานถาวรของเดิมเร่ร่อน ประชาชนในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน ดังนั้นจุดเริ่มต้นของสิ่งที่โดดเด่นทันสมัยในอารยธรรมของเราเป็นดีที่สุด โดยการเติบโตของเมืองใหญ่ที่ไหนมีมนุษยชาติ ไกลออกไปจาก naturethan อินทรีย์ภายใต้เงื่อนไขของชีวิต ลักษณะของเมืองที่ยิ่งใหญ่ . . . เมืองและประเทศที่อาจจะถือว่าเป็นสองขั้วในการอ้างอิงอย่างใดอย่างหนึ่งหรืออื่น ๆของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะจัดการตัวเอง ในการชมเมืองอุตสาหกรรมและสังคมอุดมคติของชาวบ้านและชุมชนเราอาจได้รับมุมมองในการวิเคราะห์แบบจำลองพื้นฐานของความสัมพันธ์ของมนุษย์ตามที่ปรากฏในอารยธรรมร่วมสมัย












เป็นคำนิยามของสังคมวิทยาเมือง

แม้จะมากกว่าความสำคัญของเมืองในอารยธรรมของเรา แต่ความรู้ของธรรมชาติของวิถีชีวิตและกระบวนการของเมืองเป็นแมงเก้อมีความพยายามมากจริงๆ ได้แยกลักษณะเด่นของชีวิตในเมือง นักภูมิศาสตร์ นักประวัติศาสตร์ นักเศรษฐศาสตร์ และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองได้รวมมุมมองของตนในหลากหลายสาขา de6nitions ของเมือง ในขณะที่มันเป็นในความรู้สึกไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อแทนที่เหล่านี้การกำหนดวิธีการทางสังคมวิทยาในเมืองอาจจะบังเอิญใช้เรียกความสนใจให้ interrelations ระหว่างพวกเขา โดยเน้นคุณลักษณะเฉพาะของเมืองที่เป็นรูปแบบเฉพาะของความสัมพันธ์ของมนุษย์ นิยาม sociologically สําคัญของเมืองพยายามที่จะเลือกองค์ประกอบของความเป็นเมือง ซึ่ง มาร์ค มันเป็นโหมดที่โดดเด่นของหมู่มนุษย์







[ . . . ]ในขณะที่ความเป็นเมือง หรือลักษณะที่ซับซ้อนซึ่งสร้างขึ้นในโหมดลักษณะของชีวิตในเมือง และเป็นเมืองที่แสดงถึงการพัฒนาและนามสกุลของปัจจัยเหล่านี้ จึงไม่พบ ในการชำระหนี้โดยเฉพาะซึ่งเป็นเมืองในความรู้สึกทางกายภาพและประชากรที่พวกเขาทำ , อย่างไรก็ตาม , พบการแสดงออกเด่นชัดที่สุดของพวกเขาในพื้นที่ดังกล่าว โดยเฉพาะ ในเมือง กรุงเทพมหานครในการกำหนดคำนิยามของเมือง ก็จำเป็นที่จะต้องใช้ความระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการระบุวิถีชีวิตเป็นวิธีของชีวิตใด ๆที่เฉพาะเจาะจงในท้องถิ่นหรือในอดีตเป็นอิทธิพลทางวัฒนธรรมที่พวกเขาอาจมีผลต่อคุณลักษณะเฉพาะของชุมชน ไม่ใช่เป็นปัจจัยของตัว












เป็นเมืองมันเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรียกความสนใจให้อันตรายของความสับสนและวิถีชีวิตกับอุตสาหกรรมทุนนิยมสมัยใหม่ การเพิ่มขึ้นของเมืองในโลกสมัยใหม่คือไม่ต้องสงสัยเป็นอิสระไม่ได้ของการเกิดขึ้นของพลังขับเคลื่อน เทคโนโลยีที่ทันสมัย เครื่องจักรการผลิตมวลและองค์กรนายทุน .แต่ที่แตกต่างกันเป็นเมืองก่อนยุคสมัยที่อาจได้รับในนามของการพัฒนาของพวกเขาและใน preindustrial precapitalistic สั่งจากเมืองใหญ่ของวันนี้ ได้ อย่างไรก็ตาม เมือง











เพื่อวัตถุประสงค์ด้านสังคมวิทยาเมืองอาจถูกกำหนดเป็นขนาดใหญ่ค่อนข้างหนาแน่นและการตั้งถิ่นฐานถาวรของบุคคลในสังคมที่แตกต่างกันบนพื้นฐานของสมมติฐานซึ่งความหมายนี้น้อยที่สุดแนะนำทฤษฎีของวิถีชีวิตอาจจะกำหนดในแง่ของที่มีอยู่ความรู้เกี่ยวกับกลุ่มทางสังคม









ทฤษฎีของวิถีชีวิต

ในรวย วรรณกรรมในเมืองเราดูไร้ค่าสำหรับทฤษฎีของวิถีชีวิตที่นำเสนอในระบบแฟชั่นที่มีความรู้เกี่ยวกับเมืองเป็น องค์กรทางสังคมพวกเรามีสูตรที่ดีของทฤษฎีปัญหาพิเศษ เช่น การขยายตัวของเมืองดูเป็นแนวโน้มทางประวัติศาสตร์และกระบวนการดำเนินการและมีความมั่งคั่งของวรรณกรรมเสนอข้อมูลเชิงลึกของความเกี่ยวข้องทางสังคมและการศึกษาเชิงประจักษ์ที่เสนอข้อมูลเกี่ยวกับความหลากหลายของลักษณะเฉพาะของชีวิตในเมืองแต่แม้จะมีการคูณของตำรา วิจัย และในเมือง เรายังไม่ได้มีร่างกายที่ครอบคลุมความเชี่ยวชาญ ซึ่งอาจจะ มาจากชุดของสมมติฐานโดยปริยาย ที่มีอยู่ในความหมายทางสังคมวิทยาของเมืองและจากของเราทั่วไปทางสังคมวิทยาความรู้ซึ่งอาจจะได้รับการยืนยันโดยการวิจัยเชิงประจักษ์ใกล้ใกล้เคียงกับทฤษฎีระบบของวิถีชีวิตที่เราต้องเจอในรูปแบบเรียงความ , " เมือง " โดย แม็กซ์ เวเบอร์ และกระดาษที่น่าจดจำโดย Robert E . Park ที่ชื่อว่า " เมือง : คำแนะนำสำหรับการสอบสวนพฤติกรรมของมนุษย์ในสภาพแวดล้อมของเมือง" แต่แม้เหล่านี้ที่ยอดเยี่ยมให้ห่างไกลจากประกอบเป็นคำสั่งและกรอบทฤษฎีที่สอดคล้องกันของการวิจัยจะยังคงดำเนินการต่อไป








ในหน้าเว็บที่ตามมา เราก็จะแสวงหาเพื่อไว้จำนวน จำกัด ของการระบุลักษณะของเมืองระบุลักษณะเหล่านี้เราต้องระบุว่าผลหรือลักษณะเพิ่มเติมติดตามจากพวกเขาในแง่ของทฤษฎีและการวิจัยเชิงประจักษ์สังคมวิทยาทั่วไป เราหวังว่าในลักษณะนี้มาถึงสรุปข้อเสนอ ประกอบด้วย ทฤษฎีของวิถีชีวิต . บางส่วนของข้อเสนอเหล่านี้ได้รับการสนับสนุนโดยร่างกายมากของการวิจัยที่มีอยู่แล้ว วัสดุคนอื่นอาจจะได้รับการยอมรับว่าเป็นสมมติฐานที่จํานวนหนึ่งของหลักฐานที่อาจจะเป็นไปได้อยู่ แต่ที่กว้างขวางมากขึ้น และแน่นอน การตรวจสอบจะต้อง อย่างน้อยที่สุด วิธีการเช่นนี้จะเป็นหวัง แสดงอะไรในทางความรู้อย่างเป็นระบบของเมืองเราตอนนี้ และสิ่งที่สำคัญและมีผลการศึกษาวิจัยในอนาคต








[ . . . ]