Rationality and Affective Afflictio

Rationality and Affective Afflictions
That thinking is generally emotional is shown by many kinds of evidence, from psychological studies
concerning the general attachment of valuations to concepts, to neural studies of the interconnections
among cortical regions and emotional centers such as the amygdala. But my aim in this book is not
just to describe psychological phenomena but also to address normative, philosophical questions
concerning the meaning of life. So I have to ask: is it good or bad that thinking is emotional?
Emotions are widely thought to be bad for you. We saw this in Plato's metaphor of the charioteer
and the frequent opposition of “emotional” and “rational.” Many people believe that children and
women are emotional, but real men don't cry. Perhaps we should view emotions as annoying
intrusions into rational thinking, like hunger, thirst, and the need to go to the toilet. Then wise thinking
should aim to minimize the role of emotions, overcoming their irritating interference with proper
thinking based on logic. Although I want to reject such complete removal of emotions from rational
thought, I will review some of the ways in which emotions can indeed obstruct people's attempts to
develop wise pursuit of highly meaningful lives. There are at least five affective afflictions, ways our
emotions can seriously skew our thinking away from rationality: motivated inference, self-deception,
weakness of will, depression, and manic exuberance.
In chapter 2, I described how motivated inference can interfere with the objective evaluation of
evidence. Inferences are motivated when they are affected by our personal goals, as when people try
unverified medical treatments in the hope of improving their physical conditions. Such motivated
inferences are clearly emotional, because the belief that a treatment will work is based on the
valuation attached to the goal of getting better rather than on evidence of efficacy. Most of us are
prone to believe things that make us happy. Such inferences are not usually pure wishful thinking,
because people make them not by completely ignoring evidence, but rather by selectively considering
evidence that supports the view they want to hold. For example, if a friend tells you that the herbal
drug echinacea helped with a cold, then your emotional desire not to be sick may incline you to
elevate this small piece of evidence over large studies finding that the substance is ineffective.
Motivated inference can contribute to self-deception, which occurs when you form a belief even
though you have evidence against it. For example, you might think of yourself as a conscientious
person, even though you know that you often fail to meet your obligations. Some philosophers have
puzzled about how self-deception could be possible, since they assume that people have the ability to
rationally examine their full set of beliefs. But our thinking has no direct access to our huge numbers
of neural representations and processes, so it is not surprising that we can deceive ourselves by
making motivated inferences to some conclusions that available evidence should lead us to reject.
Motivated inference can contribute to bad decisions arising from conflicts of interest, as when a
medical expert gives distorted testimony in favor of the efficacy of a drug even though the expert
suspects the evidence for the drug is flawed.
An even more common affective affliction is weakness of will, which occurs when you find
yourself doing something that you know is not in your best interests. Familiar cases are eating
fattening foods, drinking too much alcohol, gambling more than you can afford, having inappropriate
sex, or lazily watching television instead of completing some overdue work. Such failings occur
frequently because of the strong emotional pull of activities such as eating, drinking, gambling, sex,
and avoiding chores. Even though our conscious thought may place a higher value on goals such as
health, morality, and productivity, the brain's emotional mechanisms may send us in a direction that
we would prefer not to pursue, all things considered.
Weakness of will is fostered by the operation of separate neural systems for immediate and
delayed rewards. The midbrain dopamine system is preferentially activated by decisions involving
immediately available rewards, whereas regions of the lateral prefrontal cortex and the posterior
parietal cortex are engaged uniformly by long-and short-term choices. People are particularly prone
to make bad choices when they are tired, stressed, and presented with tempting sensory stimuli. The
prefrontal cortex says no, but the nucleus accumbens says yes, yes, yes!
Many people suffer occasionally or chronically from depression, a state of pervasive sadness in
which one finds it hard to see how anything can have any value at all. A depressed person may lose
the ability to find any enjoyment in previously pleasant activities and may slump into inactivity.
Depression can lead to bad decisions based on beliefs inconsistent with the evidence you already
possess—for example, that you have a history of successful and enjoyable pursuit of valuable goals.
Cognitive therapy is often effective by helping people to change their beliefs about the hopelessness
of their conditions. It can complement drug therapy that changes the brain by affecting levels of
neurotransmitters such as serotonin and increasing the generation of new neurons in the hippocampus.
At the other extreme, some people have bouts of mania, a state of great excitement in which
anything seems possible. In extreme cases, people suffering from the manic side of bipolar disorder
may take crazy risks such as wild driving or dangerous sex. A more moderate form of mania is
irrational exuberance, when people become so excited about a financial or romantic prospect that
they ignore cautions about perilous ventures. Financial bubbles such as the dot.com stock market
boom of the late 1990s and the American housing bubble of the 2000s are fueled by irrational
exuberance, when people become convinced that what goes up can only keep going up.
The negative effects of motivated inference, self-deception, weakness of will, conflicts of interest,
depression, and manic exuberance—and additional affective afflictions, including fears not based on
evidence—do indeed make it tempting to embrace the classical view that emotions just get in the way
of rational thinking. These affective afflictions make implausible the romantic view that our feelings
are inherently good and just need to be let loose. I certainly do not endorse the view “If it feels good,
believe it.”
But there are strong reasons why the classical path to wisdom based on relinquishing or
overcoming emotions is not feasible. First, you cannot simply turn off the emotional mechanisms that
link your neural processes of inference with processes of valuation that employ interconnections with
brain areas such as the nucleus accumbens and the amygdala. You can no more decide to operate in a
fully nonemotional mode than you can decide to cut your left hemisphere off from your right
hemisphere without highly destructive neurosurgery.
Second, if you could give yourself an emotionectomy, the costs of doing so would be enormous.
While greatly reducing your susceptibility to the various afflictions, you would also lose most of what
gives you a reason for doing anything at all. Even intellectual work would become pointless without
the joy of discovery, the fear of failure, and the satisfaction of modest progress. Without emotional
processes in the brain that tie representations of concepts, beliefs, and goals to assessments of value,
you would lose the continuous assessment of situations and options that provides guidance about what
to pursue. All facts and theories would be equally trivial, and all courses of action would be equally
pointless. Thought and action would become equally bereft of motivation. Like a computer that lacks
the capacity to care about whether it is turned on or off, your brain would have no way of determining
what is worth thinking about or doing. All the reasons that chapter 7 presents to explain why life is
worth living would vanish. Hence the classical strategy of relinquishing or dominating emotion is no
route to wisdom.
So what are we to do if we want to be both rational and emotional? Compare eating, which can be
a highly rational enterprise if you consume healthy foods and avoid ones that will hurt your body. Just
as you cannot eliminate emotional thinking, you are not physiologically capable of abandoning eating,
whose metabolic value is great despite the negative results of consuming too many things that are bad
for you. Nutritional science enables us to learn how to eat moderately in ways that enhance rather than
limit our health. The simplest but nevertheless valuable rule I have heard is Michael Pollan's
suggestion: eat food, not too much, mostly plants.
By analogy, I propose this rule: feel emotions, not too strongly, mostly happy. We need emotions to
motivate and guide our inferences, but emotional intensity should be proportionate to their relevance
to our goals, which must be coherent with our overall interests and evidence-based beliefs. Chapter 6
describes decision making in terms of the coherence of goals and actions. Although negative emotions
such as fear, anger, and sadness are occasionally unavoidable, far more effective and pleasant
motivations come from positive emotions such as the many variants of happiness.
My rule about emotions would be useless if emotions were forces entirely out of our control, as
often seems to be the case. How can you keep yourself from feeling the full strength of emotions and
tilt yourself toward feeling more positive than negative emotions? Answers to these questions are
more a matter for clinical psychology than for my own philosophical inquiry, but the EMOCON
model points in some useful directions

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rationality และ Afflictions ผลว่าความคิดอารมณ์โดยทั่วไปแสดง ด้วยหลักฐาน จากการศึกษาทางจิตวิทยาเกี่ยวกับการแนบทั่วไปของการประเมินค่าแนวคิด การศึกษาประสาทของ interconnections ที่ภูมิภาคที่เนื้อแน่นและ amygdala กลางทางอารมณ์ แต่ไม่มีจุดมุ่งหมายของฉันในหนังสือเล่มนี้เพียง เพื่ออธิบายปรากฏการณ์ทางจิตใจ แต่ถาม normative ปรัชญาเกี่ยวกับความหมายของชีวิต ดังนั้นต้องถาม: ดี หรือไม่ดีคิดว่าเป็นอารมณ์อารมณ์มากคิดว่า จะไม่ดีสำหรับคุณ เราเห็นนี้ในของเพลโตเทียบของ charioteerและเป็นฝ่ายค้านของ "อารมณ์" และ "เชือด" หลายคนเชื่อว่าเด็ก และผู้หญิงมีอารมณ์ แต่ผู้ชายจริงอย่าร้องไห้ บางทีเราควรดูอารมณ์ที่น่ารำคาญรุกเข้าเชือดคิด เช่นความหิว กระหาย และความจำเป็นต้องเข้าห้องน้ำไป แล้วฉลาดคิดควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อลดบทบาทของอารมณ์ การรบกวนเฉพาะความเคืองมากเพียงใดคิดตามตรรกะ แม้อยากจะปฏิเสธเอาอารมณ์จากเหตุผลดังกล่าวเสร็จสมบูรณ์คิดว่า ฉันจะตรวจสอบด้วยซึ่งอารมณ์สามารถจริง ๆ ขัดขวางความพยายามของคนในพัฒนาปัญญาแสวงหาชีวิตที่มีความหมายสูง มีผลน้อยห้า afflictions วิธีของเราอารมณ์อย่างจริงจังสามารถเอียงเราคิดจาก rationality: แรงจูงใจข้อ self-deceptionอ่อนแอ น่าจะ ซึมเศร้า คลั่งไคล้ยุคคลินตันในบทที่ 2 ฉันได้อธิบายว่า แรงจูงใจข้ออาจรบกวนการประเมินวัตถุประสงค์ของหลักฐานการ Inferences มีแรงจูงใจเมื่อพวกเขาได้รับผลจากเป้าหมายส่วนบุคคลของเรา เป็นเมื่อคนunverified บำบัดในหวังของการปรับปรุงสภาพทางกายภาพของพวกเขา เช่นแรงจูงใจinferences มีอารมณ์ชัดเจน เนื่องจากความเชื่อว่าการรักษาจะทำงานตามประเมินค่ากับเป้าหมายของดี มากกว่าของประสิทธิภาพ ส่วนใหญ่ของเราแนวโน้มที่จะเชื่อว่าสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข เช่น inferences ไม่บริสุทธิ์มักจะคิด wishfulเพราะคนให้ไม่ละเว้นหลักฐานทั้งหมด แต่ โดยเลือกพิจารณาหลักฐานที่สนับสนุนมุมมองที่ต้องการค้างไว้ ตัวอย่างเช่น ถ้าเพื่อนบอกคุณที่สมุนไพรเอ็กไคนาเซียยาช่วย ด้วยหวัด แล้วปรารถนาอารมณ์ไม่ให้เจ็บไข้ได้ป่วยอาจเอียงคุณยกระดับพันธมิตรหลักฐานชิ้นนี้เล็กกว่าหาว่าสารผลการศึกษาขนาดใหญ่แรงจูงใจข้อสามารถร่วม self-deception ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อคุณการผนึกได้แม้ว่า คุณมีหลักฐานปรักปรำ ตัวอย่าง คุณอาจคิดว่า ตัวเองเป็นมีคุณธรรมคน แม้ว่าคุณรู้ว่า คุณมักจะไม่ตรงกับภาระหน้าที่ของคุณ มีนักปรัชญาบางพิศวงวิธี self-deception อาจเป็นไปได้ เนื่องจากพวกเขาคิดว่า คนมีความสามารถในการตรวจสอบชุดความเชื่อของพวกเขาเต็มลูก แต่ของเราคิดถึงตัวเลขขนาดใหญ่ของเราไม่ตรงแทนประสาทและกระบวนการ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่า เราสามารถหลอกโดยทำ inferences แรงจูงใจในบทสรุปบางหลักฐานที่มีควรนำเราปฏิเสธแรงจูงใจข้อสามารถนำไปสู่การตัดสินใจไม่ดีที่เกิดจากความขัดแย้งทางผลประโยชน์ เป็นเวลาผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ให้พยานเพี้ยนสามารถประสิทธิภาพของยาถึงแม้ว่าผู้เชี่ยวชาญสงสัยหลักฐานสำหรับ flawed ยาการบีบคั้นผลทั่วไปยิ่งเป็นจุดอ่อนของเจ้า ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อคุณค้นหาตัวเองทำสิ่งที่คุณรู้ว่าไม่ได้ประโยชน์ที่ดีที่สุดของคุณ กรณีที่คุ้นเคยรับประทานเลี่ยนอาหาร ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป การพนันมากกว่าคุณสามารถ มีความไม่เหมาะสมเพศ หรือมูมดูโทรทัศน์แทนการทำงานเกินกำหนด เกิดความล้มเหลวดังกล่าวบ่อย เพราะดึงอารมณ์แรงของกิจกรรมเช่นกิน ดื่ม พนัน เพศและหลีกเลี่ยงงาน แม้ว่าบริการของเราคิดว่า อาจวางค่าสูงกว่าเป้าหมายเช่นสุขภาพ จริยธรรม และประสิทธิภาพ กลไกทางอารมณ์ของสมองอาจส่งในทิศทางที่เราต้องการ ถือจุดอ่อนของจะเป็นเด็ก ๆ โดยการทำงานของระบบประสาทที่แยกต่างหากสำหรับทันที และรางวัลล่าช้า ระบบสมองส่วนกลางโดพามีนโน้ตได้เรียกใช้ โดยเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจรางวัลพร้อมใช้งานทันที ในขณะที่ภูมิภาคของคอร์เทกซ์ prefrontal ที่ด้านข้างและหลังคอร์เทกซ์ข้างขม่อมเป็นหมั้นสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงตามยาว- และเลือกระยะสั้น คนมีแนวโน้มโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้ตัวเลือกที่ดีเมื่อพวกเขาจะเหนื่อย เน้น และนำเสนอสิ่งเร้าทางประสาทสัมผัสที่ดึงดูด ที่คอร์เทกซ์ prefrontal กล่าวว่า ไม่มี แต่ accumbens นิวเคลียสว่า ใช่ ใช่ ใช่หลายคนประสบเป็นครั้งคราว หรือโรคเรื้อรังจากภาวะซึมเศร้า สถานะของความโศกเศร้าที่ชุมชนที่แพร่หลายในการค้นหายากที่จะดูว่าอะไรสามารถมีค่าใด ๆ เลย ผู้คนอาจสูญเสียความสามารถในการค้นหาใด ๆ ความเพลิดเพลินในกิจกรรมก่อนหน้านี้ดี และ slump อาจเป็นสาเหตุภาวะซึมเศร้าอาจทำให้ตัดสินใจไม่ดีตามความเชื่อที่สอดคล้องกับหลักฐานที่คุณแล้วมีตัวอย่างเช่น คุณมีประวัติของการแสวงหาความสุข และประสบความสำเร็จของเป้าหมายที่มีคุณค่ามักรักษาด้วยการรับรู้มีประสิทธิภาพ โดยการช่วยคนที่จะเปลี่ยนความเชื่อของพวกเขาเกี่ยวกับการสิ้นหวังเงื่อนไขของการ มันสามารถเติมเต็มการบำบัดยาเสพติดที่เปลี่ยนแปลงสมอง โดยมีผลต่อระดับของneurotransmitters serotonin และเพิ่มการสร้างของ neurons ใหม่ในฮิพโพแคมปัสที่สุดอื่น ๆ บางคนมีใหญ่ทางธุรกิจของความบ้าคลั่ง รัฐตื่นเต้นมากที่สิ่งที่น่าเป็นไปได้ ในกรณีที่รุนแรง คนที่ทุกข์ทรมานจากโรค bipolar ข้างคลั่งไคล้อาจจะบ้าความเสี่ยงเช่นการขับรถในป่าหรือเพศสัมพันธ์ที่อันตราย มีแบบเป็นกันเองมากขึ้นของความบ้าคลั่งจำนวนอตรรกยะยุคคลินตัน เมื่อคนกลายเป็นตื่นเต้นมากเกี่ยวกับการเงิน หรือโรแมนติกโน้มที่พวกเขาไม่สนใจข้อควรระวังเกี่ยวกับกิจการว่า ฟองอากาศทางการเงินเช่นตลาดหุ้น dot.comเสียงของปลายทศวรรษที่ 1990 และฟองอเมริกันที่อยู่อาศัยของ 2000s จะเป็นเชื้อเพลิง โดยไม่มีเหตุผลยุคคลินตัน เมื่อคนกลายเป็นมั่นใจว่า สิ่งที่เกิดขึ้นสามารถเท่ายุงกระทบของแรงจูงใจข้อ self-deception อ่อนแอจะ ความขัดแย้งของดอกเบี้ยภาวะซึมเศร้า และคลั่งไคล้ยุคคลินตัน — และ afflictions ผลเพิ่มเติม รวมถึงความกลัวที่ไม่ได้ยึดหลักฐานซึ่งแน่นอนทำให้ดึงดูดสวมกอดดูคลาสสิกที่อารมณ์เพิ่งได้รับแบบความคิดเหตุผล Afflictions ผลเหล่านี้ทำให้ไม่น่าเชื่อโรแมนติกดูที่ความรู้สึกของเราความดี และก็ต้องถูกปล่อยให้หลวม ฉันแน่นอนไม่สนับสนุนมุมมอง "ถ้ารู้สึกดีเชื่อ"แต่มีเหตุผลแข็งแกร่งเหตุตาม relinquishing เส้นทางคลาสสิกไปภูมิปัญญา หรืออารมณ์มากเพียงใดไม่ แรก คุณไม่สามารถเพียงแค่ปิดกลไกทางอารมณ์ที่กระบวนการของประสาทของข้อ ด้วยกระบวนการของการประเมินค่าที่ใช้ interconnections ด้วยการเชื่อมโยงพื้นที่สมอง accumbens นิวเคลียสและ amygdala คุณไม่สามารถตัดสินใจในการทำงานในการโหมดเต็ม nonemotional กว่าคุณสามารถเลือกที่จะตัดของซีกโลกด้านซ้ายออกจากทางด้านขวามือซีกโลกไม่สูงทำลายประสาทศัลยศาสตร์สอง ถ้าคุณสามารถให้ตัวเองเป็น emotionectomy ต้นทุนของการทำเพื่อจะได้มหาศาลมากลด afflictions ต่าง ๆ ง่ายของคุณ คุณจะสูญเสียความคุณให้เหตุผลในการทำอะไรเลย งานทางปัญญาแม้จะเป็นประเด็นโดยความสุขของการค้นพบ กลัวความล้มเหลว และความพึงพอใจความคืบหน้าเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่มีอารมณ์กระบวนการในสมองที่ผูกเป็นตัวแทนของแนวคิด ความเชื่อ และเป้าหมายการประเมินค่าคุณจะสูญเสียการประเมินอย่างต่อเนื่องของสถานการณ์และตัวเลือกที่ให้คำแนะนำเกี่ยวกับอะไรการดำเนินการ ข้อเท็จจริงและทฤษฎีทั้งหมดจะเท่า ๆ กันเล็กน้อย และหลักสูตรทั้งหมดของการดำเนินการจะเท่า ๆ กันอวกาศ ความคิดและการกระทำจะเป็นเท่า ๆ กัน bereft ของแรงจูงใจ เช่นคอมพิวเตอร์ที่ขาดความสามารถในการดูแลว่ามีเปิด หรือปิด สมองของคุณจะไม่มีวิธีการกำหนดคืออะไรน่าคิด หรือทำ เหตุผลบทที่ 7 แสดงอธิบายทำไมชีวิตมีคุ้มค่าน่าอยู่จะหาย ดังนั้น กลยุทธ์คลาสสิก relinquishing หรือมีอำนาจเหนืออารมณ์ความรู้สึกคือไม่เส้นทางสู่ภูมิปัญญาดังนั้น สิ่งเราจะทำอย่างไรถ้าเราต้องการที่จะเชือด ทั้งอารมณ์ เปรียบเทียบการรับประทานอาหาร ซึ่งสามารถการเชือดสูงองค์กรถ้าคุณบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพ และหลีกเลี่ยงคนที่จะทำร้ายร่างกายของคุณ เพียงตามคุณไม่สามารถแยกแยะความคิดทางอารมณ์ คุณจะ physiologically ทิ้งกินค่าเผาผลาญไม่ดีแม้ มีผลเชิงลบของการบริโภคมากเกินไปสิ่งที่ไม่ดีสำหรับคุณ วิทยาศาสตร์โภชนาการช่วยให้เราสามารถเรียนรู้วิธีการกินปานกลางที่เพิ่ม rather กว่าจำกัดสุขภาพของเรา กฎที่ง่าย แต่มีคุณค่าอย่างไรก็ตามที่ผมเคยได้ยินคือ Michael Pollanคำแนะนำ: รับประทานอาหาร ไม่มาก ส่วนใหญ่พืชโดยการเปรียบเทียบ ฉันได้เสนอกฎนี้: รู้สึกอารมณ์ ไม่ขอมากเกินไป ส่วนใหญ่มีความสุข เราต้องการอารมณ์ต่าง ๆการจูงใจ และคำแนะนำของเรา inferences แต่ความเข้มทางอารมณ์ควรเป็นปฏิภาคกับความเกี่ยวข้องเป้าหมายของเรา ซึ่งต้องกับผลประโยชน์โดยรวมและความเชื่อตามหลักฐานของเรา บทที่ 6อธิบายถึงการตัดสินใจในศักยภาพของเป้าหมายและการดำเนินการ แม้ว่าอารมณ์ที่เป็นลบเช่นความกลัว ความโกรธ และความโศกเศร้า ใจบางครั้งหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความมีประสิทธิภาพดีโต่งมาจากอารมณ์บวกเช่นตัวแปรจำนวนมากของความสุขกฎของฉันเกี่ยวกับอารมณ์จะไร้ประโยชน์ถ้าอารมณ์มีกองกำลังทั้งหมดออกจากการควบคุมของเรา เป็นบ่อยน่าจะ เป็นกรณี วิธีคุณสามารถให้ตัวเองจากแรงเต็มรูปแบบของอารมณ์ความรู้สึก และเอียงตัวไปทางยิ่งบวกมากกว่าลบอารมณ์ความรู้สึก คำตอบของคำถามเหล่านี้ได้เพิ่มเติมเรื่องสำหรับจิตวิทยามากกว่าการสอบถามปรัชญาของตัวเอง แต่ EMOCONรูปแบบจุดในทิศทางที่เป็นประโยชน์บาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความมีเหตุผลและอารมณ์ ความเจ็บปวด
คิดโดยทั่วไปจะแสดงอารมณ์โดยหลายชนิดของหลักฐานจากการศึกษาทางจิตวิทยา
เกี่ยวกับความผูกพันทั่วไปจากการประเมินมูลค่าของแนวคิดที่จะประสาท เชื่อมต่อระหว่างภาคการศึกษา
เยื่อหุ้มสมองและศูนย์ทางอารมณ์เช่น Amygdala . แต่จุดมุ่งหมายของผมในหนังสือเล่มนี้ไม่ได้
เพื่ออธิบายปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาแต่ยังที่อยู่อ้างอิงคำถามปรัชญา
เกี่ยวกับความหมายของชีวิต ดังนั้นฉันต้องถาม มัน ดี หรือ ไม่ดี ที่คิดเป็นอารมณ์ ?
อารมณ์กันอย่างแพร่หลายคิดว่าจะไม่ดีสำหรับคุณ เราเห็นนี้ในคำอุปมาของเพลโตสารถี
และฝ่ายค้านบ่อยของ " อารมณ์ " และ " เหตุผล " หลายคนเชื่อว่าเด็กและ
ผู้หญิงอารมณ์ แต่ผู้ชายไม่ร้องไห้ บางทีเราควรจะดูอารมณ์เป็นบุกรุกน่ารำคาญ
คิดเหตุผล เช่น ความหิว ความกระหาย และต้องไปเข้าห้องน้ำ งั้น
คิดปัญญาควรพยายามลดบทบาทของอารมณ์ การเอาชนะพวกเขาน่ารำคาญรบกวนด้วยเหมาะสม
คิดตามตรรกะ ถึงแม้ว่าผมอยากจะปฏิเสธการกำจัดที่สมบูรณ์ของอารมณ์จากเหตุผล
เช่นคิดว่าผมจะตรวจสอบบางส่วนของวิธีการที่อารมณ์แน่นอนสามารถขัดขวางความพยายามของผู้แสวงหาปัญญาพัฒนาชีวิต

อย่างมีความหมาย มีอย่างน้อยห้าอารมณ์ afflictions , วิธีอารมณ์ของเรา
อย่างจริงจังสามารถบิดเบือนความคิดของเราออกไปจากความมีเหตุผล : กระตุ้นการอนุมาน , การหลอกลวงตนเอง
จุดอ่อนจะซึมเศร้า manic และความอุดมสมบูรณ์
ในบทที่ 2ผมอธิบายว่าแรงจูงใจของการอนุมานสามารถแทรกแซงกับวัตถุประสงค์การประเมิน
หลักฐาน สรุปคือ motivated เมื่อพวกเขาได้รับผลกระทบ โดยเป้าหมายส่วนตัวของเรา เช่น เมื่อมีคนพยายาม
แพทย์ยืนยันในหวังของการปรับปรุงสภาพทางกายภาพของพวกเขา เช่นแรงจูงใจ
อนุมานว่าเป็นอารมณ์อย่างชัดเจน เพราะความเชื่อที่ว่า การรักษาจะขึ้นอยู่กับ
มูลค่าที่แนบมากับเป้าหมายดีขึ้นมากกว่าในหลักฐานของความมีประสิทธิภาพ ส่วนใหญ่เราจะ
มักจะเชื่อในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข เช่นใช้ไม่ได้มักจะคิดปรารถนาบริสุทธิ์
เพราะคนที่ให้ไม่หมด ไม่สนใจหลักฐาน แต่ค่อนข้าง โดยเลือกพิจารณา
หลักฐานที่สนับสนุนมุมมองที่พวกเขาต้องการที่จะจับ ตัวอย่างเช่นถ้าเพื่อนคุณบอกคุณว่าสมุนไพร Echinacea ยา
ช่วยเย็น แล้วความปรารถนาทางอารมณ์ของคุณไม่ป่วยอาจเอียงคุณ
ยกระดับขนาดเล็กนี้หลักฐานมากกว่าขนาดใหญ่ การศึกษาพบว่าสารจะไม่ได้ผล
motivated อนุมานสามารถมีส่วนร่วมในการหลอกลวงตนเอง ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อคุณสร้างความเชื่อแม้
แม้ว่า คุณมีหลักฐานกับมัน ตัวอย่างเช่นคุณอาจจะคิดว่า ตัวเองเป็นคนที่รอบคอบ
, แม้ว่าคุณรู้ว่าคุณมักจะล้มเหลวเพื่อให้ตรงกับภาระหน้าที่ของคุณ มีนักปรัชญา
งงงวยเกี่ยวกับวิธีการหลอกลวงตนเอง อาจเป็นไปได้ เนื่องจากพวกเขาคิดว่า คนเรามีความสามารถ

เหตุผลตรวจสอบชุดเต็มของความเชื่อ แต่ความคิดของเราไม่มีการเข้าถึงโดยตรงของตัวเลขขนาดใหญ่ของการรับรอง
ประสาท และกระบวนการดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่เราสามารถหลอกตัวเราเองโดยการใช้แรงจูงใจ
ข้อสรุปบางอย่างว่า หลักฐานที่มีอยู่น่าจะทำให้เราปฏิเสธ .
motivated อนุมานสามารถมีส่วนร่วมตัดสินใจที่ไม่ดีที่เกิดจากความขัดแย้ง ขณะที่เมื่อ
ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ให้บิดเบือนพยานหลักฐานในความโปรดปรานของประสิทธิภาพของยา แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญ
ผู้ต้องสงสัย หลักฐานสำหรับยา
คือข้อบกพร่องแม้แต่ทั่วไปอารมณ์ความทุกข์คือจุดอ่อนของ , ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อคุณพบว่าตัวเองทำสิ่งที่คุณรู้
ไม่ได้อยู่ในความสนใจของคุณที่ดีที่สุด กรณีคุ้นกิน
ขุนอาหาร , ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป , การพนันมากกว่าที่คุณสามารถจ่ายได้ , มีไม่เหมาะสม
เพศ หรือเหม่อดูโทรทัศน์แทนการกรอกบางเวลาทำงาน ความล้มเหลวเกิดขึ้น
เช่นบ่อยเพราะการดึงอารมณ์ที่แข็งแกร่งของกิจกรรมต่างๆ เช่น การกิน การดื่ม การพนัน เซ็กส์
และหลีกเลี่ยงงาน แม้ว่าความคิดสติของเราอาจวางมูลค่าที่สูงกว่าเป้าหมาย เช่น
สุขภาพ ศีลธรรม และ ประสิทธิภาพ กลไกทางสมองของอาจส่งในทิศทางที่เราต้องการที่จะไม่ติดตาม

, ทุกสิ่งที่พิจารณาจุดอ่อนของจะได้รับการส่งเสริมโดยการแยกระบบประสาททันที
ล่าช้าและรางวัล ระบบโดปามีนสมองส่วนกลางคือ preferentially กระตุ้นโดยการตัดสินใจเกี่ยวข้องกับ
ของรางวัลทันที ในขณะที่ภูมิภาคของเปลือกสมองส่วนหน้า ด้านข้าง และด้านหลัง
เยื่อหุ้มสมองมีส่วนร่วมอย่างสม่ำเสมอ โดยเลือกที่ยาวและระยะสั้น ผู้คนโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะ
ที่จะทำให้ตัวเลือกที่ไม่ดีเมื่อพวกเขาจะเหนื่อย เครียด และการเสนอสิ่งเร้าประสาทสัมผัสที่ดึงดูด
เปลือกสมองส่วนหน้าจะบอกว่าไม่ แต่นิวเคลียสในสมองบอกว่า ใช่ ใช่ ใช่ !
หลายคนประสบเป็นครั้งคราวหรือเรื้อรังจากภาวะซึมเศร้า , ภาวะเศร้า
แพร่หลายซึ่งหนึ่งที่พบว่ามันยากที่จะดูว่าอะไรจะมีค่าใด ๆที่ทั้งหมด เป็นคนที่ซึมเศร้าอาจสูญเสีย
ความสามารถในการค้นหาความสุขในกิจกรรมที่ถูกใจ ก่อนหน้านี้ และอาจตกต่ำลง เฉย .
depression สามารถนำไปสู่การตัดสินใจไม่ดี ตามความเชื่อที่สอดคล้องกับหลักฐานที่คุณแล้ว
มีตัวอย่างเช่นว่าคุณมีประวัติของความสำเร็จและสนุกแสวงหาเป้าหมายที่มีคุณค่า
การบำบัดทางปัญญามักจะมีประสิทธิภาพ โดยช่วยให้ผู้ใช้เพื่อเปลี่ยนความเชื่อของพวกเขา เกี่ยวกับความสิ้นหวัง
สภาพของพวกเขา มันสามารถช่วยในการรักษาด้วยยาที่มีการเปลี่ยนแปลงในสมองโดยมีผลต่อระดับของสารสื่อประสาทเช่น serotonin
และเพิ่มการสร้างเซลล์ประสาทใหม่ในฮิปโปแคมปัส .
ที่รุนแรงอื่น ๆ บางคนมีอุบาทว์ของความบ้าคลั่ง , รัฐที่ดีของความตื่นเต้นที่
ทุกอย่างเหมือนจะเป็นไปได้ ในกรณีที่รุนแรง คนทุกข์ทรมานจากโรคสองขั้ว
manic ด้านอาจเสี่ยงมากเลยนะ เช่น ขับป่าเพศหรืออันตราย รูปแบบปานกลางมากกว่า Mania เป็น
ความอุดมสมบูรณ์ไม่มีเหตุผลเมื่อคนกลายเป็นตื่นเต้นมากเกี่ยวกับโอกาสทางการเงินหรือโรแมนติกที่พวกเขาไม่สนใจเกี่ยวกับกิจการ
ข้อควรระวังอันตราย ฟองทางการเงิน เช่น หุ้นตลาด
dot.com บูมปลายปี 1990 ชาวอเมริกัน และฟองที่อยู่อาศัยของ 2000 เป็นเชื้อเพลิงโดยความอุดมสมบูรณ์ไม่มีเหตุผล
,เมื่อคนกลายเป็นว่าเกิดอะไรขึ้น ได้แต่เก็บไป .
ผลกระทบของแรงจูงใจในการหลอกลวงตนเอง จุดอ่อนของจะ ความขัดแย้ง
และภาวะซึมเศร้า manic ความอุดมสมบูรณ์และเพิ่มอารมณ์นั้นรวมทั้งความกลัวไม่ได้ขึ้นอยู่กับ
หลักฐานแน่นอนให้มันยั่วใจที่จะโอบกอดดูที่อารมณ์ก็คลาสสิก ขวางทาง
ที่มีความคิดเหล่านี้นั้นทำให้ดูไม่น่าเชื่อว่าอารมณ์โรแมนติก
ความรู้สึกเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ที่ดีและต้องการที่จะให้หลวม ผมไม่รับรองมุมมอง " ถ้ามันรู้สึกดี

เชื่อ " แต่มีเหตุผลมากทำไมเส้นทางคลาสสิก ภูมิปัญญาจากพรหมหรือ
เอาชนะอารมณ์คือไม่คุ้มค่าในการลงทุน ครั้งแรก คุณไม่สามารถ เพียง ปิดกลไกทางอารมณ์
เชื่อมโยงกระบวนการของคุณประสาทของการอนุมานด้วยกระบวนการของการประเมินมูลค่าที่ใช้เชื่อมโยงกับ
พื้นที่สมองเช่นนิวเคลียสในสมองและ Amygdala . คุณไม่ตัดสินใจที่จะใช้งานในโหมด nonemotional
เต็มที่กว่าที่คุณสามารถตัดสินใจที่จะตัดซีกซ้ายซีกขวาของคุณออกจากของคุณโดยไม่ทําลายสูง

ศัลยกรรมประสาท ที่สอง ถ้าคุณสามารถ emotionectomy ให้ตัวเอง ,ค่าใช้จ่ายในการทำเช่นนั้นจะมหาศาล ในขณะที่ช่วยลดความไวของคุณ
ยากลำบากต่างๆ คุณจะสูญเสียมากที่สุดของสิ่งที่
ให้มาทั้งนั้น ทำงานทางปัญญาจะกลายเป็นจุดหมายโดยไม่
ความสุขของการค้นพบ , กลัวความล้มเหลว , และความคืบหน้าเจียมเนื้อเจียมตัว
โดยไม่ต้องอารมณ์