. Sample selection and descriptive

. Sample selection and descriptive data
Earnings guidance directly communicates managers’ private beliefs about the future earnings implications of all their
private information. It is perhaps for this reason that providing earnings guidance increased in popularity throughout the
1990s.3 However, in recent years the practice of providing earnings guidance appears to be declining—surveys by NIRI
consistently reported around 79% of respondents as providing some form of earnings guidance through 2003 (Thompson,
2003a, 2003b) but that proportion declined to 51% in 2007 (Kelleher, 2007). Thus, the practice of providing guidance, while
still relatively widespread, appears to be declining.

4.1. Theory and empirical predictions
As noted before, theoretical models generally predict that firms will disclose good news above a certain threshold and
withhold bad news below this threshold (Dye, 1985; Verrecchia, 1983). By announcing the decision to stop providing
earnings guidance, managers are indicating that no disclosure will be made for some period of time going forward—i.e., they
are committing to a policy of non-disclosure. Such a commitment is beneficial because in future quarters, when a firm that has
committed to a policy of non-disclosure does not provide guidance, the market’s interpretation of this non-disclosure should
be less negative than for firms who do not make such a commitment.18 This reasoning is similar in spirit to the theoretical
model developed in Einhorn and Ziv (2008), who suggest that managers can enhance their reputation of being uninformed by
withholding information and thereby reduce the negative price impact of future non-disclosure. While their model is not
specifically about committing to a policy of non-disclosure, the multi-period nature of their model highlights the fact that
disclosure decisions in one period impact the market’s interpretation of non-disclosure in future periods. In other words,
managers can develop a disclosure reputation that mitigates negative inferences about non-disclosure in future periods.
Because there are likely reputational costs to a manager from breaking his/her commitment to non-disclosure, we
conjecture that managers will publicly announce the decision to stop guidance only if (1) it is unlikely that they will have good

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. การเลือกตัวอย่างและอธิบายข้อมูลแนะนำกำไรผู้จัดการความเชื่อส่วนตัวเกี่ยวกับรายได้ในอนาคตผลกระทบของการสื่อสารโดยตรงของพวกเขาข้อมูลส่วนตัว นี่อาจเป็นเหตุผลนี้ที่ให้คำแนะนำของกำไรเพิ่มขึ้นในความนิยมตลอดการ1990s.3 อย่างไรก็ตาม ในปี ในการให้คำแนะนำของกำไรจะ ลดน้อยลงซึ่งสำรวจ โดย NIRIอย่างรายงานประมาณ 79% ของผู้ตอบเป็นการให้คำแนะนำกำไรผ่าน 2003 (ทอมป์สัน ในรูปแบบ2003a, 2003b) แต่ว่าสัดส่วนลดลง 51% ใน 2007 (Kelleher, 2007) ดังนั้น ในการให้คำแนะนำ ในขณะที่ยังคงค่อนข้างแพร่หลาย ลดน้อยลง4.1. ทฤษฎีและคาดการณ์เชิงประจักษ์ดังที่ระบุไว้ก่อน แบบจำลองทางทฤษฎีโดยทั่วไปคาดว่า บริษัทจะเปิดเผยข่าวดีด้านบนเพดาน และข่าวร้ายใต้เขตแดนนี้ (ย้อม 1985 หักณที่จ่าย Verrecchia, 1983) โดยประกาศการตัดสินใจหยุดการให้แนะนำรายได้ ผู้จัดการระบุว่า ไม่เปิดเผยจะมีบางช่วงเวลาที่จะ forward—i.e. พวกเขาจะยอมรับนโยบายไม่เปิดเผย ความมุ่งมั่นที่จะเป็นประโยชน์เนื่องจากในไตรมาส เมื่อเป็นบริษัทที่มีมุ่งมั่นที่จะไม่เปิดเผยนโยบายการให้คำแนะนำ การตีความของตลาดนี้ไม่เปิดเผยควรเป็นลบน้อยกว่าสำหรับบริษัทที่ทำให้ commitment.18 ดังกล่าวเหตุผลนี้คือคล้ายวิญญาณกับที่ทฤษฎีแบบจำลองที่พัฒนาขึ้นใน Einhorn และ Ziv (2008), ผู้แนะนำว่า ผู้บริหารสามารถเพิ่มชื่อเสียงของการรู้โดยข้อมูลการหักณที่จ่าย และซึ่งช่วยลดผลกระทบลบราคาของในอนาคตไม่เปิดเผยข้อมูล ในขณะที่รูปแบบของพวกเขาไม่โดยเฉพาะเกี่ยวกับการยอมรับนโยบายไม่เปิดเผย ธรรมชาติรอบหลายรุ่นของพวกเขาเน้นความจริงที่ตัดสินใจเปิดเผยในระยะเวลาหนึ่งส่งผลกระทบต่อการตีตลาดไม่เปิดเผยในอนาคต ในคำอื่น ๆผู้จัดการพัฒนาชื่อเสียงที่เปิดเผยที่ดำรงความ inferences เชิงลบเกี่ยวกับการไม่เปิดเผยในอนาคตเนื่องจากมีแนวโน้มต้นทุนธนกิจไปยังผู้จัดการจากการทำลายของตนมุ่งมั่นในการไม่เปิดเผย เรานึกว่า ผู้จัดการจะประกาศการตัดสินใจหยุดการแนะนำเท่านั้นถ้า (1) มันไม่น่าที่จะได้ดีสู่สาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. การเลือกตัวอย่างและสื่อความหมายข้อมูล
คำแนะนำกำไรโดยตรงสื่อสารความเชื่อส่วนตัวผู้จัดการเกี่ยวกับผลกระทบผลประกอบการในอนาคตของพวกเขาทั้งหมด
เป็นข้อมูลส่วนตัว บางทีมันก็เป็นเหตุผลที่คำแนะนำรายได้ให้เพิ่มขึ้นในความนิยมทั่ว
1990s.3 อย่างไรก็ตามในปีที่ผ่านมาการปฏิบัติของการให้คำแนะนำรายได้ดูเหมือนจะลดลง-สำรวจโดย NIRI
รายงานอย่างต่อเนื่องรอบ ๆ 79% ของผู้ตอบแบบสอบถามให้เป็นรูปแบบของรายได้บางส่วน คำแนะนำผ่าน 2003 ( ธ อมป์สัน,
2003a, 2003b) แต่สัดส่วนที่ลดลงถึง 51% ในปี 2007 (เคลเลเฮอ 2007) ดังนั้นการปฏิบัติของการให้คำแนะนำในขณะที่
ยังค่อนข้างแพร่หลายดูเหมือนจะลดลง. 4.1 ทฤษฎีและการคาดการณ์เชิงประจักษ์ตามที่ระบุไว้ก่อนแบบจำลองทางทฤษฎีทั่วไปคาดการณ์ว่า บริษัท จะเปิดเผยข่าวดีดังกล่าวข้างต้นเกณฑ์ที่กำหนดและระงับข่าวร้ายต่ำกว่าเกณฑ์นี้ (ย้อม 1985; Verrecchia, 1983) ด้วยการประกาศการตัดสินใจที่จะหยุดการให้คำแนะนำรายได้ผู้จัดการจะแสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปิดเผยจะทำสำหรับระยะเวลาในบางเวลาจะไปข้างหน้าคือพวกเขาจะมีข้อผูกมัดกับนโยบายของการไม่เปิดเผยข้อมูล เช่นความมุ่งมั่นที่จะเป็นประโยชน์เพราะในไตรมาสอนาคตเมื่อ บริษัท ที่มีความมุ่งมั่นที่จะมีนโยบายในการไม่เปิดเผยไม่ได้ให้คำแนะนำการตีความหมายของตลาดนี้ไม่เปิดเผยควรเป็นลบน้อยกว่าสำหรับ บริษัท ที่ไม่ได้ทำเช่นความมุ่งมั่น 0.18 เหตุผลนี้เป็นในทำนองเดียวกันกับทฤษฎีรูปแบบการพัฒนาใน Einhorn และ Ziv (2008) ที่แสดงให้เห็นว่าผู้จัดการที่สามารถเสริมสร้างชื่อเสียงของพวกเขาถูกไม่รู้โดยหัก ณ ที่จ่ายข้อมูลและจึงลดผลกระทบเชิงลบของราคาที่ไม่เปิดเผยในอนาคต ขณะที่รูปแบบของพวกเขาไม่ได้เป็นเฉพาะที่เกี่ยวกับการกระทำกับนโยบายของการไม่เปิดเผยข้อมูลธรรมชาติหลายช่วงเวลาของรูปแบบของพวกเขาเน้นความจริงที่ว่าการตัดสินใจเปิดเผยผลกระทบในระยะเวลาหนึ่งในการตีความของตลาดที่ไม่เปิดเผยในงวดอนาคต ในคำอื่น ๆผู้จัดการสามารถพัฒนาชื่อเสียงเปิดเผยว่าช่วยลดผลกระทบการหาข้อสรุปเชิงลบเกี่ยวกับการไม่เปิดเผยในงวดอนาคต. เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายชื่อเสียงแนวโน้มที่จะผู้จัดการจากการทำลาย / ความมุ่งมั่นของเขาและเธอจะไม่เปิดเผยที่เราคาดเดาว่าผู้จัดการสาธารณชนจะมีการประกาศ การตัดสินใจที่จะหยุดคำแนะนำเฉพาะในกรณีที่ (1) ก็ไม่น่าที่พวกเขาจะต้องดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. การเลือกตัวอย่างและข้อมูลเชิงพรรณนาคำแนะนำโดยตรงจากการสื่อสารผู้จัดการส่วนบุคคลความเชื่อเกี่ยวกับอนาคตกำไรผลกระทบของทั้งหมดของพวกเขาข้อมูลส่วนบุคคล บางที มันเป็นเพราะเหตุนี้ที่ให้คําแนะนําจากความนิยมเพิ่มขึ้นตลอด1990 3 อย่างไรก็ตาม ในปีล่าสุด การปฏิบัติของการให้คำแนะนำที่ดูเหมือนจะเป็นกำไรลดลง niri การสำรวจโดยอย่างต่อเนื่องรายงานประมาณ 79 % ของผู้ตอบแบบสอบถามที่ให้บางรูปแบบของกำไรคำแนะนำผ่าน 2003 ( ทอมสัน2003a 2003b ) , แต่ที่สัดส่วนลดลงถึง 51% ในปี 2007 ( 1.5 ล้านบาท ) ดังนั้น การปฏิบัติของการให้คำแนะนำ ในขณะที่ยังค่อนข้างแพร่หลายดูเหมือนจะลดลง4.1 . ทฤษฎีและเชิงประจักษ์ที่คาดคะเนตามที่ระบุไว้ก่อน , โมเดลเชิงทฤษฎีโดยทั่วไปคาดการณ์ว่า บริษัทจะเปิดเผยข่าวดีข้างต้นเกณฑ์บางอย่าง และระงับข่าวร้ายด้านล่างธรณีประตู ( สี , 1985 ; verrecchia , 1983 ) โดยการประกาศการตัดสินใจที่จะหยุดการให้จากคำแนะนำ ผู้จัดการ จะระบุว่า ไม่มีการเปิดเผยจะทำให้บางช่วงเวลาจะ forward-i.e. พวกเขาจะยืนยันนโยบายของการไม่ เช่น ความมุ่งมั่น เป็นประโยชน์ เพราะในไตรมาสต่อไป เมื่อ บริษัท ที่มีมุ่งมั่นที่จะเปิดเผยนโยบายขององค์กรไม่ได้ให้แนวทางตลาดของการตีความนี้ไม่เปิดเผย ควรเป็นลบน้อยกว่าสำหรับ บริษัท ที่ไม่ได้ทำ commitment.18 เหตุผลนี้จะคล้ายกันในจิตวิญญาณกับทฤษฎีและแบบจำลองใน Einhorn ซีฟ ( 2008 ) ที่แนะนำให้ผู้จัดการสามารถเพิ่มชื่อเสียงของพวกเขาของการรับรู้โดยหัก ณที่จ่ายข้อมูล และเพื่อลดผลกระทบของการเปิดเผยข้อมูลที่ไม่ใช่เชิงลบราคาในอนาคต ในขณะที่แบบจำลองของพวกเขาไม่ได้โดยเฉพาะเรื่องยืนยันนโยบายการเปิดเผยข้อมูลที่ไม่ใช่หลายช่วงเวลาธรรมชาติของรุ่นของพวกเขาเน้นความจริงที่ว่าการเปิดเผยข้อมูลในการตัดสินใจในเวลาหนึ่ง ผลกระทบของตลาดการตีความไม่ใช่การเปิดเผยในช่วงอนาคต ในคำอื่น ๆผู้จัดการสามารถพัฒนาการเปิดเผยชื่อเสียงที่ mitigates ลบข้อสรุปเกี่ยวกับไม่เปิดเผยในช่วงเวลาในอนาคตเพราะมีแนวโน้มที่ต้นทุนชื่อเสียงเป็นผู้จัดการที่แตกสลายของเขา / ความมุ่งมั่นของเธอเพื่อการเปิดเผยข้อมูลที่ไม่ใช่เราเดาว่าผู้จัดการจะประกาศการตัดสินใจหยุดแนะแนวเท่านั้น ถ้า ( 1 ) เป็นยากที่พวกเขาจะต้องดี