“This voice…” [Ryouma]“It’s Alicia

“This voice…” [Ryouma]
“It’s Alicia again!” [Paul]
“For the meantime, let’s follow the direction of her voice!” [Ryouma]

We knew who it was as soon as we heard the voice. The owner of that voice was none other than the famous trouble maker of a female researcher, Alicia. She was the type to cause trouble wherever she went. And not because of ill will or anything, but because she’s merely unlucky. It’s not on purpose, so she doesn’t get punished, but…

“Just what is it this time, I wonder.” [Paul]
“Well for the meantime, let’s hurry.” [Ryouma]

If I recall correctly… The first trouble she caused was when she tried to confirm my findings, and she tried feeding the slime rotten foods to turn it into a scavenger slime. But the result she got instead was that of a mold slime that ate molds. As a result, mold grew all over the storerooms in the laboratories.

Then the last trouble she caused was when she fed the slimes bamboo charcoal, and discovered the carbon slime. But then that carbon slime spit out powdered carbon, causing a dust explosion inside the facility… After the mold slime incident, we put her inside a room that couldn’t be entered in order to prevent casualties, but apparently, that backfired on us.

Fortunately, the explosion was small, and because Alicia-san was taken aback from the carbon slime spitting powdered carbon, she inadvertently took some distance, allowing her to get by with only some wounds. However, because of the loud noise from the explosion, everyone inside the facility went into an uproar. Moreover, the windows in the laboratories were blown away and the other slimes were damaged so badly you they were pretty much wiped out.

We headed to Alicia-san’s lab as I recalled those things. By the time we got there, a crowd had already formed, and was being kept in check. When we went through that crowd to take a look at the situation, what we saw were the cramping faces of the security.

“Is anyone injured!?” [Ryouma]

As I said that in a loud voice, the crowd immediately parted, opening a way for us. At the end of that path was a guard who answered my question.

“Just two researchers who fainted. There’s no danger to their life. There’s also no danger as of now.” [Guard]
“That’s good to hear… What’s the cause of all this?” [Ryouma]
“…If you take a look inside, you’ll understand.” [Guard]

Just as the guard had said, I took a peek inside the room, and I immediately understood the reasoning behind that scream a while ago as even my face couldn’t help but cramp.

Yeah… if it’s something like this, you’d definitely want to scream…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"นี้"เสียง... [Ryouma]"มันเป็นอลิเซียอีก" [พอล]"ใน มาตามทิศทางของเสียงของเธอ" [Ryouma]เรารู้ว่าใครก็ ตามที่เราได้ยินเสียง เจ้าของเสียงนั้นเป็นใครอื่นนอกจากผู้ผลิตชื่อดังปัญหานักวิจัยหญิง อลิเซีย เธอเป็นประเภททำให้เกิดปัญหาในทุกที่เธอไป และไม่ได้ เพราะจะเจ็บป่วยหรืออะไร แต่ เพราะเธอเป็นเพียงโชคร้าย ไม่ประสงค์ ดังนั้นเธอไม่ได้รับการลงโทษ แต่..."แค่อะไรเป็นมันเวลานี้ ฉันสงสัย" [พอล]"ดีสำหรับบัดนั้น ลองรีบร้อน" [Ryouma]ถ้าผมจำอย่างถูกต้อง... ปัญหาแรกที่เธอเกิดมีเมื่อเธอพยายามยืนยันการค้นพบของฉัน และเธอพยายามให้อาหารให้น้ำเมือกเน่าอาหารเพื่อเปลี่ยนเป็นน้ำเมือกสัตว์กินของเน่า แต่ผลที่เธอได้รับแทน ที่ของน้ำเมือกแม่พิมพ์ ที่กินแม่พิมพ์ เป็นผล แม่พิมพ์ขึ้นทั่วองเก็บในห้องปฏิบัติการแล้ว เธอเกิดปัญหาสุดท้ายคือเมื่อเธอเลี้ยง slimes ถ่านไม้ไผ่ และค้นพบเมือกคาร์บอน แต่แล้ว น้ำเมือกคาร์บอนที่คายออกผงคาร์บอน ก่อให้เกิดเป็นการระเบิดของฝุ่นด้านในสถาน... หลังจากเกิดเหตุน้ำเมือกของแม่พิมพ์ เราใส่เธอภายในห้องที่ไม่สามารถป้อนเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เสียชีวิต แต่เห็นได้ชัด ที่ backfired เราโชคดี การระเบิดมีขนาดเล็ก และเนื่องจากอลิเซียซังถูกตะลึงจากคาร์บอนน้ำเมือกคายผงคาร์บอน เธอตั้งใจเอาไกล ช่วยให้เธอได้รับโดย มีเพียงบาดแผลบางอย่าง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเสียงดังจากการระเบิด ที่ทุกคนด้านในสถานเดินเข้าไปในความโกลาหล นอกจากนี้ windows ในห้องปฏิบัติการถูกเป่าออกไป และ slimes อื่น ๆ รับความเสียหายเพื่อไม่ดีคุณจะได้สวยมากเช็ดออกเรามุ่งหน้าไปห้องแล็บอลิเซีย-ซานเป็นผมเรียกสิ่งเหล่านั้น โดยเวลาที่เรามี ฝูงชนได้ก่อตัวขึ้น และถูกถูกเก็บไว้ในการตรวจสอบ เมื่อเราเดินผ่านฝูงชนที่มาดูสถานการณ์ สิ่งที่เราเห็นเป็นตะคริวหน้ารักษาความปลอดภัย"มีคนบาดเจ็บ?" [Ryouma]ผมกล่าวว่า เสียงดัง ฝูงชนทันทีแยก เปิดทางให้เรา เมื่อสิ้นสุดเส้นทางที่ถูกเจ้าหน้าที่ที่ตอบคำถามของฉัน"เพียงสองนักวิจัยที่เป็นการ ไม่มีอันตรายถึงชีวิตได้ มีอันตรายไม่มี ณขณะนี้" [ยาม]"ก็ดีจะได้ยิน... อะไรคือสาเหตุทั้งหมดนี้? " [Ryouma]“… ถ้าคุณใช้ดูภายใน คุณจะเข้าใจ" [ยาม]เช่นเดียวกับการปกป้องได้กล่าวว่า ฉันเอามองภายในห้อง และผมเข้าใจทันทีหล้กที่กรีดร้องขณะที่ผ่านมาแม้แต่ใบหน้าของฉันไม่สามารถช่วย แต่ตะคริวใช่...ถ้าสิ่งนี้ คุณจะแน่นอนต้องร้อง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เสียงนี้ ... " [Ryouma]
"มันเป็นอลิเซียอีกครั้ง!" [พอล]
"สำหรับขณะเดียวกันขอให้เป็นไปตามทิศทางของเสียงเธอ!" [Ryouma] เรารู้ว่าใครเป็นเร็วที่สุดเท่าที่เราได้ยินเสียง เจ้าของเสียงที่ไม่มีใครอื่นนอกจากผู้ผลิตที่มีชื่อเสียงของปัญหานักวิจัยหญิงอลิเซีย เธอเป็นคนประเภทที่จะก่อให้เกิดปัญหาใดก็ตามที่เธอเดิน และไม่ได้เพราะของจะป่วยหรืออะไร แต่เพราะเธอเป็นคนที่โชคร้ายเพียง มันไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์เพื่อให้เธอไม่ได้รับการลงโทษ แต่ ... "เพียงแค่มันคืออะไรเวลานี้ผมสงสัย." [พอล] "ดีขณะเดียวกันก็ให้รีบ." [Ryouma] ถ้าฉันจำได้อย่างถูกต้อง ... เป็นครั้งแรก ปัญหาที่เกิดจากเธอเมื่อเธอพยายามที่จะยืนยันผลของฉันและเธอพยายามให้อาหารน้ำเมือกอาหารเน่าเสียที่จะทำให้มันกลายเป็นเมือกกินของเน่า แต่ผลที่เธอได้แทนที่จะเป็นที่ของเมือกแม่พิมพ์ที่กินแม่พิมพ์ เป็นผลให้เชื้อราเติบโตทั่วทุกมุมห้องเก็บของในห้องปฏิบัติการได้. แล้วปัญหาสุดท้ายที่เธอสร้างขึ้นมาเมื่อเธอเลี้ยง Slimes ถ่านไม้ไผ่และพบเมือกคาร์บอน แต่แล้วว่าน้ำเมือกคาร์บอนคายคาร์บอนผงก่อให้เกิดการระเบิดของฝุ่นภายในสถานที่ ... หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแม่พิมพ์เมือกเราใส่ของเธอภายในห้องพักที่ไม่สามารถเข้ามาเพื่อป้องกันการบาดเจ็บล้มตาย แต่เห็นได้ชัดว่าส่งผลกับเราโชคดีที่ระเบิดมีขนาดเล็กและเพราะอลิเซียซานผงะจากเมือกคาร์บอนคายคาร์บอนผงเธอโดยไม่ได้ตั้งใจเอาบางระยะทางปล่อยให้เธอได้รับโดยมีบาดแผลเพียงบางส่วนเท่านั้น แต่เพราะเสียงดังจากการระเบิดทุกคนภายในสถานที่เดินเข้าไปในความโกลาหล นอกจากนี้ยังมีหน้าต่างในห้องปฏิบัติการที่ถูกเป่าออกไปและ Slimes อื่น ๆ ที่ได้รับความเสียหายจึงไม่ดีคุณพวกเขาถูกเช็ดออกสวยมาก. เรามุ่งหน้าไปยังห้องปฏิบัติการอลิเซียซังเท่าที่ฉันจำได้ว่าสิ่งเหล่านั้น ตามเวลาที่เราได้มีฝูงชนที่ได้เกิดขึ้นแล้วและได้ถูกเก็บไว้ในการตรวจสอบ เมื่อเราเดินผ่านฝูงชนที่จะดูที่สถานการณ์ที่สิ่งที่เราเห็นเป็นใบหน้าตะคริวของการรักษาความปลอดภัย. "คือทุกคนที่ได้รับบาดเจ็บ !?" [Ryouma] ขณะที่ผมกล่าวว่าในเสียงดังฝูงชนที่แยกทันทีเปิด วิธีการที่เรา ในตอนท้ายของเส้นทางที่เป็นยามที่ตอบคำถามของฉัน. "เพียงแค่สองนักวิจัยที่เป็นลม มีอันตรายต่อชีวิตของพวกเขาไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีอันตรายไม่ ณ ขณะนี้. "[ยาม] " นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่จะได้ยิน ... สิ่งที่เป็นสาเหตุของความทั้งหมดนี้? "[Ryouma] ที่" ... ถ้าคุณดูภายในคุณจะเข้าใจ. "[ยาม] เช่นเดียวกับ ยามได้กล่าวว่าผมเอาแอบมองเข้าไปในห้องและฉันทันทีเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังที่กรีดร้องขณะที่ผ่านมาเป็นแม้ใบหน้าของฉันไม่สามารถช่วย แต่ตะคริว. ใช่ ... ถ้าหากมันเป็นบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้คุณต้องการอยากจะกรีดร้อง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เสียงนี้ . . . . . . . " [ เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]" มันอลิเซียอีกครั้ง ! " [ พอล ]" สำหรับตอนนี้ ไปตามทิศทางของเสียงของเธอ " เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]เรารู้ว่ามันเป็นใคร ทันทีที่เราได้ยินเสียง เจ้าของเสียงนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมีชื่อเสียงสร้างปัญหาของหญิงเอง อลิเซีย เธอเป็นประเภทที่ทำให้เกิดปัญหาทุกที่ที่เธอไป และไม่ใช่เพราะจะป่วยหรืออะไร แต่เพราะเป็นแค่โชคร้าย เขาคงไม่ได้ตั้งใจ เธอจึงไม่ได้รับการลงโทษ แต่ . . . . . . ." นี่มันกี่โมงแล้ว นี่ฉันว่า . . . " [ พอล ]" สำหรับตอนนี้ รีบไปกันเถอะ " [ เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]ถ้าผมจำไม่ผิด . . . . . . . เป็นปัญหาที่เธอก่อไว้ เมื่อเธอพยายามจะยืนยันผลของฉัน และ เธอพยายามให้อาหารน้ำเน่า อาหารให้กลายเป็นของเมือก . แต่ผลที่ได้กลับของเมือกที่กินแม่พิมพ์แม่พิมพ์ ผลคือ แม่พิมพ์เติบโตทั่วคลังในห้องปฏิบัติการแล้วสุดท้ายปัญหาที่เธอก่อไว้เมื่อเธอได้รับ Slimes ถ่านไม้ไผ่ และพบคาร์บอนน้ำ . แต่แล้วที่คาร์บอนผงคาร์บอนน้ำเมือกออกมา ก่อให้เกิดฝุ่นระเบิดในสถานที่ . . . . . . . หลังจากเหตุการณ์เมือกแม่พิมพ์ เราใส่ไว้ในห้องที่ไม่ได้ถูกป้อนเพื่อป้องกันการบาดเจ็บล้มตาย แต่เห็นได้ชัดว่า โดนตีกลับมาโชคดีที่ระเบิดเล็กๆ และเพราะอลิเซียซังตกใจคายเมือกจากคาร์บอนผงคาร์บอน เธอไม่ได้ตั้งใจเอาระยะห่าง ให้เธอได้รับโดยมีเพียงบาดแผลบางอย่าง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเสียงดังจากการระเบิด ทุกคนในสถานที่เข้าไปในความวุ่นวาย นอกจากนี้ Windows ในห้องปฏิบัติการเป็นปลิวและ Slimes อื่นเสียหายมากคุณก็สวยมาก เช็ดออกเรามุ่งหน้าไปที่ห้องแลปของอลิเซียซัง ฉันนึกถึงเรื่องพวกนั้น โดยเวลาที่เราได้มี ฝูงชนก็เกิดขึ้น และถูกเก็บไว้ในการตรวจสอบ เมื่อเราเดินผ่านฝูงชนที่เพื่อดูสถานการณ์ สิ่งที่เราเห็นเป็นตะคริวที่ใบหน้าของการรักษาความปลอดภัย" มีใครได้รับบาดเจ็บ [ ] ? " เรียวมะ ฮาจิคาตะที่ผมกล่าวว่าในเสียงดังฝูงชนทันที แยก เปิดทางให้เรา ที่จุดสิ้นสุดของเส้นทางที่ยามที่ตอบคำถามผม" แค่สองนักวิจัยที่เป็นลม ไม่มีอันตรายถึงชีวิต มีไม่มีอันตรายในตอนนี้ " [ ป้องกัน ]" ดีแล้ว . . . . . . . อะไรคือสาเหตุของเรื่องนี้ " เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]" . . . . . . . ถ้าคุณดูข้างใน คุณจะเข้าใจ " [ ป้องกัน ]อย่างที่ยามบอก ผมก็มองเข้าไปในห้อง และฉันทันที เข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังที่กรีดร้องเมื่อครู่แม้ใบหน้าของฉันไม่สามารถช่วย แต่เป็นตะคริวใช่ . . . . . . . ถ้าเป็นแบบนี้ คุณจะมั่นเหมาะต้องการกรีดร้อง . . . . . . .