เบส นี่คะแนนสอบมึงเหรอวะ! ถามจริง ต

เบส นี่คะแนนสอบมึงเหรอวะ! ถามจริง ตอนสอบมึงใช้สมองคิดหรือใช้ส้นตีนคิดกันแน่เนี่ย.."

เบสกำลังเงื้อมือเตรียมตบหัวคนอย่านะมึงเดียวกูดูคะแนนของมึงให้ว่าได้เท่าไร
"ถ้ากูได้คะแนนเท่ามึงนะ ป่านนี้กูไปโดดสะพาน ตายแล้ว" อีกฝ่ายยังไม่วายเยาะเย้ย
เบสเก็บกระดาษผลสอบลงใต้โต๊ะ พอได้จังหวะเหมาะเด็กหนุ่มก็คว้าคอคนตัวเล็กแต่ปากดีมาล็อคไว้แน่น.. บอลดิ้นขลุกขลักอยู่ในวงแขนแข็งแรงขณะที่บาสหัวเราะชอบใจ..
"ปากดีนักนะไอ้บอล กูจะรัดให้คอหักเลยมึง."

"เฮ้ย! ปล่อยกูซักทีสิวะ เดี๋ยวเสื้อแพงๆกูยับหมด" คนตัวเล็กเริ่มโวยวายเสียงดังจนเพื่อนในชั้นเรียนเริ่มหันมามอง ชั่วขณะหนึ่งที่คนในวงแขนส่ายหัวไปมา เบสก็แอบสูดกลิ่นแชมพูหอมๆ จากกระหม่อมของคนที่ถูกล็อคคออยู่..-

ในที่สุดผมก็สลัดจากวง แขนล่ำๆได้สำเร็จ หรืออาจเป็นเพราะคนตัวโตกลัวว่าจะเกิดเหตุฆาตรกรรมในห้องเรียนก็เป็นได้ ผมหายใจหอบหน้าขาวๆเริ่มแดงก่ำ เพราะต้องออกแรงสู้กับคนที่สูงกว่าเกือบสิบเซ็นต์!
"เพราะมึงเอาแต่ชอบใช้แรงอย่างนี้น่ะซี้ เมิงถึงได้โง่ลงทุกวัน" คนตัวเล็กยังไม่วายเลิกแขวะ บาสพยามตีหน้าขรึมใส่ แต่ก็ไม่สำเร็จ

"กูก็ต้องไปซ้อมบาสทุกวันนี่หว่า ไม่ได้ว่างเหมือนมึงนิ"

"กูก็ต้องซ้อมวอลเล่บอลทุกวัน ไม่เห็นได้คะแนนห่วยแตกเหมือนมึงเลย..ถามจริง มึงจะซ้ำชั้นม.4อีกปีป่ะเนี่ย.."
"วอลเล่บอล มันกีฬาของผู้หญิง บาสมันเหนื่อยกว่าเยอะเลยเว้ย.." เบสเถียงหน้าตาย ดึงแขนให้บอลลงนั่งเก้าอี้ตัวข้างๆ เผื่อว่าเกิดขัดใจจะได้เขกหัวถนัดๆ

"มึงขี้เกียจอ่ะดิ ถ้าเกรดตกปีหน้าโดนย้ายห้อง กรูจะหัวเราะเป็นภาษาเขมรเลยมึง."

เบส อมยิ้ม รู้ดีว่าที่ผมทำเป็นถากถางเรื่องคะแนน เพราะห่วงว่าคนเกรดตกจะต้องถูกย้ายไปอยู่ห้องที่อ่อนกว่า
เบสสนั่งเรียนข้างผมตั้งแต่ม.1จนถึงม.4 จนใครๆก็เรียกทั้งสองคนว่าแฝดนรกทั้งที่ไม่มีอะไรเหมือนกันซักอย่าง บาสเป็นเด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่ หน้าหล่อคมเข้มเกินวัย นอกจากมีหน้าตาหน้าที่คอยเรียกคะแนนนิยมแล้ว เบสยังเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลทีมโรงเรียนที่มีสาวๆกรี๊ดกันค่อนโรงเรียน
ส่วนผมหรอเป็น ตี๋หน้าขาวใส ตัวเตี้ย ตาตี่ หูกาง ชอบกินไอติมกับแอบตบหัวเพื่อนเป็นกิจวัตร
และ มีงานอดิเรกคือหาความสุขด้วยการแขวะเพื่อนทุกครั้งที่มีโอกาส และเสียอย่างเดียวของผมที่เบสนึกออกคือ ชอบทำให้เพื่อนเหงาหูเวลาที่ผมหยุดเรียน

"ถ้ามึงไม่อยากให้กูซํ้าชั้น มึงก็ติวให้กูดิ
"มึงอยากให้กูติวให้ มึงก็เลี้ยงไอติมกูดิ..
พอผมพูดถึงไอติม ความคิดทะลึ่งก็แวบเข้ามาในหัวบาสขึ้นมากระทันหัน
"แค่ไอติมเองเหรอมากกว่านั้นกรูก็ให้ได้นะ" เบสสตีฝีปาก แต่ผมส่ายหน้า
"กูเอาแค่ไอติมนี่แหละ มึงไม่ต้องแบ่งหญ้าที่มึงกินมาให้กูหรอก.."
"ได้คร้าบ..พี่บอล... พี่บอลอยากได้อะไร น้องบาสยอมหมดเลยคร้าบ..เริ่มเย็นนี้เลยมั้ยพี่.."

"เฮ้ย วันนี้กูไม่ว่าง งั้นวันศุกร์มึงซ้อมบาสเสร็จ มึงมารอกรูที่ห้องชมรมเปิงปองแล้วกัน"
เบสทำหน้าเหมือนลูกหมาที่กำลังจะกระโดดเลียหน้าเจ้าของ แต่ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไรต่อ อาจารย์ประจำวิชาถัดไปก็เดินเข้าห้องมาพอดี หลังจากติวเข้มกันมา1อาทิตย์ เต็มๆ ไหนกูดูคะแนนผมสอบมึงหน่อย บาสถาม
ผมยื่นกระดาษผลสอบเก็บคะแนนให้เบส พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดตามเดิม..
"นี่ผลสอบเมิง คะแนนห่วยชิบหา..กรูว่า เมิงลาออกไปทำนาดีกว่า.."
เบสรับกระดาษมาดู ก็สมควรแล้วที่ได้คะแนนไม่ถึงครึ่ง นับตั้งแต่วันที่กูติวให้จนถึงวันที่สอบเก็บคะแนนกู ก็ยังไม่ได้อ่านหนังสือซักกะตัว

เพราะกูอยากให้มึงทำคะแนนสอบเยอะๆเท่านั้นเอง ไม่อยากให้นายได้เรียนซ้าหรอกรู้เอาไว้
"กู ไม่มีมึง กูเรียนซ้ำชั้นดีกว่า.. บอล...มึงก็เป็นห่วงกูใช้ไหม" ก็กูแอบชอบมึงไงมึงรู้ไหมเบส ผมบอกทั้งน้ำตา

"กูถามมึงจริงๆเถอะเคยชอบกูสักครั้งบ้างไหมเบส.มึงเคยคิดถึงกูบ้างรึเปล่าเวลาที่เราไม่เจอกัน บอลกูรู้ว่ามึงเป็นห่วงกูนะบอลเวลาที่กรูทำอะไรแย่ๆ"


"มึง รู้ก็ดีแล้วกูจะได้ไม่ต้องพูดมาก.." บอลย้อนคำ อยู่ๆก็หน้าแดงขึ้นมากระทันหัน เบสอมยิ้มก่อนจะโน้มตัวไปดึงอีกฝ่ายเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด กระซิบพรึมพรัมข้างหูบอสอย่างนุ่มนวล..

"เราเป็นแฟนกันนะ กูสัญญา ถ้ามึงตกลง กูจะทำตัวดีๆ ไม่ให้มึงต้องกลุ้มใจบ่อยๆ""

"อีก ไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบกลางภาคอยู่แล้ว กรูว่าเมิงห่วงเรื่องสอบดีกว่า..เพ้อเจ้ออยู่ได้" ผมยันตัวออกจากอ้อมแขน คิดในใจว่าไอ้นี่เผลอเป็นไม่ได้ ต้องถึงเนื้อถึงตัวทุกที..

"ไม่เอาอ่ะ กรูไม่มีกำลังใจ.."

คนตัวโตงอแงไม่สมกับรูปร่าง ผมถอนใจ ยอมแพ้ในที่สุด..


"เอาเป็นว่า กูเป็นห่วงมึง พอใจไหม แล้วกูก็จะกลับมาติวหนังสือให้มึงเหมือนเดิมด้วย..ถ้ามึงสอบตกกูถีบเมิงแน่""

"บอล มึงช่วยต่อยกรูที..." เบสทำตาลอยๆ เปลี่ยนอารมณ์กระทันหัน ทำเอาอีกฝ่ายตั้งตัวไปติด..

"ต่อยทำไมวะ มึงเป็นอะไรของมึงเนี่ย.."

"ก็กูจะได้รู้ว่ากูไม่ได้ฝันไปไง.." คนตัวโตตีฝีปาก ทำเอาผมหมั่นไส้ทนไม่ไหวจนต้องเตะหน้าแข้งไปหนึ่งที

"เอ้า! นี่ อยากโดนเตะใช่ไหมเมิง กลับบ้านได้แล้ว คุยกับเมิงนี่เสียเวลาจริงๆเลย.."

ผมหิ้วกระเป๋าเดินนำหน้าตามเคย... คนตัวโตวิ่งเหยาะๆตามไปติดๆ ท่าทางเปลี่ยนกลับมาหูตั้งหางกระดิกตามเดิม
ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการได้รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะของผมกลับคืนมาอีกแล้ว ยิ่งได้รู้ว่ามีอีกคนคอยเป็นห่วง
หัวใจของบาสก็พองโตคับอก..

เบสเดินขึ้นมาข้างผม เอื้อมมือไปโอบไหล่อย่างสบายอารมณ์

".เราจะมีลูกกี่คนดี..."

"มึงบ้าป่ะเนี่ย?"

"กูล้อเล่น ขอหอมแก้มหน่อยดิ.."

"ไอ้หื่น..มึงนี่มันหื่นไม่เลิกจริงๆ..".

.กูรักมึงนะ.."
"อื้อ กูก็รักมึงเหมือนกันนะไอ้ เบส ขอให้เราสองคนคบกันนานๆนะครับจนแก่เฒ่า
ครับที่รัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบสนี่คะแนนสอบมึงเหรอวะ ถามจริงตอนสอบมึงใช้สมองคิดหรือใช้ส้นตีนคิดกันแน่เนี่ย..."เบสกำลังเงื้อมือเตรียมตบหัวคนอย่านะมึงเดียวกูดูคะแนนของมึงให้ว่าได้เท่าไร อีกฝ่ายยังไม่วายเยาะเย้ย "ถ้ากูได้คะแนนเท่ามึงนะป่านนี้กูไปโดดสะพานตายแล้ว"เบสเก็บกระดาษผลสอบลงใต้โต๊ะพอได้จังหวะเหมาะเด็กหนุ่มก็คว้าคอคนตัวเล็กแต่ปากดีมาล็อคไว้แน่น... บอลดิ้นขลุกขลักอยู่ในวงแขนแข็งแรงขณะที่บาสหัวเราะชอบใจ..."ปากดีนักนะไอ้บอลกูจะรัดให้คอหักเลยมึง""เฮ้ย ปล่อยกูซักทีสิวะเดี๋ยวเสื้อแพงๆกูยับหมด"คนตัวเล็กเริ่มโวยวายเสียงดังจนเพื่อนในชั้นเรียนเริ่มหันมามองชั่วขณะหนึ่งที่คนในวงแขนส่ายหัวไปมาเบสก็แอบสูดกลิ่นแชมพูหอม ๆ จากกระหม่อมของคนที่ถูกล็อคคออยู่... - ในที่สุดผมก็สลัดจากวงแขนล่ำๆได้สำเร็จหรืออาจเป็นเพราะคนตัวโตกลัวว่าจะเกิดเหตุฆาตรกรรมในห้องเรียนก็เป็นได้ผมหายใจหอบหน้าขาวๆเริ่มแดงก่ำเพราะต้องออกแรงสู้กับคนที่สูงกว่าเกือบสิบเซ็นต์ "เพราะมึงเอาแต่ชอบใช้แรงอย่างนี้น่ะซี้เมิงถึงได้โง่ลงทุกวัน" คนตัวเล็กยังไม่วายเลิกแขวะบาสพยามตีหน้าขรึมใส่แต่ก็ไม่สำเร็จ"กูก็ต้องไปซ้อมบาสทุกวันนี่หว่า ไม่ได้ว่างเหมือนมึงนิ""กูก็ต้องซ้อมวอลเล่บอลทุกวัน ไม่เห็นได้คะแนนห่วยแตกเหมือนมึงเลย..ถามจริง มึงจะซ้ำชั้นม.4อีกปีป่ะเนี่ย..""วอลเล่บอล มันกีฬาของผู้หญิง บาสมันเหนื่อยกว่าเยอะเลยเว้ย.." เบสเถียงหน้าตาย ดึงแขนให้บอลลงนั่งเก้าอี้ตัวข้างๆ เผื่อว่าเกิดขัดใจจะได้เขกหัวถนัดๆ"มึงขี้เกียจอ่ะดิ ถ้าเกรดตกปีหน้าโดนย้ายห้อง กรูจะหัวเราะเป็นภาษาเขมรเลยมึง."เบส อมยิ้ม รู้ดีว่าที่ผมทำเป็นถากถางเรื่องคะแนน เพราะห่วงว่าคนเกรดตกจะต้องถูกย้ายไปอยู่ห้องที่อ่อนกว่าเบสสนั่งเรียนข้างผมตั้งแต่ม.1จนถึงม.4 จนใครๆก็เรียกทั้งสองคนว่าแฝดนรกทั้งที่ไม่มีอะไรเหมือนกันซักอย่างบาสเป็นเด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่หน้าหล่อคมเข้มเกินวัยนอกจากมีหน้าตาหน้าที่คอยเรียกคะแนนนิยมแล้วเบสยังเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลทีมโรงเรียนที่มีสาวๆกรี๊ดกันค่อนโรงเรียน ส่วนผมหรอเป็นตี๋หน้าขาวใสตัวเตี้ยตาตี่หูกางชอบกินไอติมกับแอบตบหัวเพื่อนเป็นกิจวัตรและมีงานอดิเรกคือหาความสุขด้วยการแขวะเพื่อนทุกครั้งที่มีโอกาสและเสียอย่างเดียวของผมที่เบสนึกออกคือชอบทำให้เพื่อนเหงาหูเวลาที่ผมหยุดเรียน"ถ้ามึงไม่อยากให้กูซํ้าชั้นมึงก็ติวให้กูดิ"มึงอยากให้กูติวให้มึงก็เลี้ยงไอติมกูดิ...พอผมพูดถึงไอติมความคิดทะลึ่งก็แวบเข้ามาในหัวบาสขึ้นมากระทันหัน"แค่ไอติมเองเหรอมากกว่านั้นกรูก็ให้ได้นะ" เบสสตีฝีปากแต่ผมส่ายหน้า"กูเอาแค่ไอติมนี่แหละมึงไม่ต้องแบ่งหญ้าที่มึงกินมาให้กูหรอก...""ได้คร้าบ... พี่บอล... พี่บอลอยากได้อะไรน้องบาสยอมหมดเลยคร้าบ... เริ่มเย็นนี้เลยมั้ยพี่...""เฮ้ยวันนี้กูไม่ว่างงั้นวันศุกร์มึงซ้อมบาสเสร็จมึงมารอกรูที่ห้องชมรมเปิงปองแล้วกัน"เบสทำหน้าเหมือนลูกหมาที่กำลังจะกระโดดเลียหน้าเจ้าของ แต่ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไรต่อ อาจารย์ประจำวิชาถัดไปก็เดินเข้าห้องมาพอดี หลังจากติวเข้มกันมา1อาทิตย์ เต็มๆ ไหนกูดูคะแนนผมสอบมึงหน่อย บาสถามผมยื่นกระดาษผลสอบเก็บคะแนนให้เบส พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดตามเดิม.."นี่ผลสอบเมิง คะแนนห่วยชิบหา..กรูว่า เมิงลาออกไปทำนาดีกว่า.." เบสรับกระดาษมาดู ก็สมควรแล้วที่ได้คะแนนไม่ถึงครึ่ง นับตั้งแต่วันที่กูติวให้จนถึงวันที่สอบเก็บคะแนนกู ก็ยังไม่ได้อ่านหนังสือซักกะตัว เพราะกูอยากให้มึงทำคะแนนสอบเยอะๆเท่านั้นเอง ไม่อยากให้นายได้เรียนซ้าหรอกรู้เอาไว้"กู ไม่มีมึง กูเรียนซ้ำชั้นดีกว่า.. บอล...มึงก็เป็นห่วงกูใช้ไหม" ก็กูแอบชอบมึงไงมึงรู้ไหมเบส ผมบอกทั้งน้ำตา"กูถามมึงจริงๆเถอะเคยชอบกูสักครั้งบ้างไหมเบส.มึงเคยคิดถึงกูบ้างรึเปล่าเวลาที่เราไม่เจอกัน บอลกูรู้ว่ามึงเป็นห่วงกูนะบอลเวลาที่กรูทำอะไรแย่ๆ""มึง รู้ก็ดีแล้วกูจะได้ไม่ต้องพูดมาก.." บอลย้อนคำ อยู่ๆก็หน้าแดงขึ้นมากระทันหัน เบสอมยิ้มก่อนจะโน้มตัวไปดึงอีกฝ่ายเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด กระซิบพรึมพรัมข้างหูบอสอย่างนุ่มนวล.."เราเป็นแฟนกันนะ กูสัญญา ถ้ามึงตกลง กูจะทำตัวดีๆ ไม่ให้มึงต้องกลุ้มใจบ่อยๆ"" "อีก ไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบกลางภาคอยู่แล้ว กรูว่าเมิงห่วงเรื่องสอบดีกว่า..เพ้อเจ้ออยู่ได้" ผมยันตัวออกจากอ้อมแขน คิดในใจว่าไอ้นี่เผลอเป็นไม่ได้ ต้องถึงเนื้อถึงตัวทุกที.."ไม่เอาอ่ะ กรูไม่มีกำลังใจ.."คนตัวโตงอแงไม่สมกับรูปร่าง ผมถอนใจ ยอมแพ้ในที่สุด.."เอาเป็นว่า กูเป็นห่วงมึง พอใจไหม แล้วกูก็จะกลับมาติวหนังสือให้มึงเหมือนเดิมด้วย..ถ้ามึงสอบตกกูถีบเมิงแน่"" "บอล มึงช่วยต่อยกรูที..." เบสทำตาลอยๆ เปลี่ยนอารมณ์กระทันหัน ทำเอาอีกฝ่ายตั้งตัวไปติด.."ต่อยทำไมวะ มึงเป็นอะไรของมึงเนี่ย..""ก็กูจะได้รู้ว่ากูไม่ได้ฝันไปไง.." คนตัวโตตีฝีปาก ทำเอาผมหมั่นไส้ทนไม่ไหวจนต้องเตะหน้าแข้งไปหนึ่งที"เอ้า! นี่ อยากโดนเตะใช่ไหมเมิง กลับบ้านได้แล้ว คุยกับเมิงนี่เสียเวลาจริงๆเลย.."ผมหิ้วกระเป๋าเดินนำหน้าตามเคย... คนตัวโตวิ่งเหยาะๆตามไปติดๆ ท่าทางเปลี่ยนกลับมาหูตั้งหางกระดิกตามเดิมไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการได้รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะของผมกลับคืนมาอีกแล้ว ยิ่งได้รู้ว่ามีอีกคนคอยเป็นห่วงหัวใจของบาสก็พองโตคับอก.. เบสเดินขึ้นมาข้างผม เอื้อมมือไปโอบไหล่อย่างสบายอารมณ์".เราจะมีลูกกี่คนดี...""มึงบ้าป่ะเนี่ย?"
"กูล้อเล่น ขอหอมแก้มหน่อยดิ.."

"ไอ้หื่น..มึงนี่มันหื่นไม่เลิกจริงๆ..".

.กูรักมึงนะ.."
"อื้อ กูก็รักมึงเหมือนกันนะไอ้ เบส ขอให้เราสองคนคบกันนานๆนะครับจนแก่เฒ่า
ครับที่รัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบสนี่คะแนนสอบมึงเหรอวะ! ถามจริง ป่านนี้กูไปโดดสะพานตายแล้ว " กูจะรัดให้คอหักเลยมึง. "" เฮ้ย! ปล่อยกูซักทีสิวะเดี๋ยวเสื้อแพง ๆ กูยับหมด " เบสก็แอบสูดกลิ่นแชมพูหอม ๆ แขนล่ำ ๆ ได้สำเร็จ ผมหายใจหอบหน้าขาว ๆ เริ่มแดงก่ำ เมิงถึงได้โง่ลงทุกวัน "คนตัวเล็กยังไม่วายเลิกแขวะบาสพยามตีหน้าขรึมใส่ มันกีฬาของผู้หญิงบาสมันเหนื่อยกว่าเยอะเลยเว้ย .. "เบสเถียงหน้าตายดึงแขนให้บอลลงนั่งเก้าอี้ตัวข้างๆ ถ้าเกรดตกปีหน้าโดนย้ายห้อง อมยิ้ม บาสเป็นเด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่หน้าหล่อคมเข้มเกินวัย ตี๋หน้าขาวใสตัวเตี้ยตาตี่หูกาง มึงก็ติวให้กูดิ"มึงอยากให้กูติวให้ เบสสตีฝีปาก แต่ผมส่ายหน้า"กูเอาแค่ไอติมนี่แหละ พี่บอลอยากได้อะไร วันนี้กูไม่ว่างงั้นวันศุกร์มึงซ้อมบาสเสร็จ แต่ก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไรต่อ หลังจากติวเข้มกันมา 1 อาทิตย์เต็ม ๆ ไหนกูดูคะแนนผมสอบมึงหน่อย คะแนนห่วยชิบหา.. กรูว่า ก็สมควรแล้วที่ได้คะแนนไม่ถึงครึ่ง ไม่มีมึงกูเรียนซ้ำชั้นดีกว่า .. บอล ... มึงก็เป็นห่วงกูใช้ไหม "ก็กูแอบชอบมึงไงมึงรู้ไหมเบส รู้ก็ดีแล้วกูจะได้ไม่ต้องพูดมาก .. "บอลย้อนคำอยู่ ๆ ก็หน้าแดงขึ้นมากระทันหัน กูสัญญาถ้ามึงตกลงกูจะทำตัวดีๆไม่ให้มึงต้องกลุ้มใจบ่อยๆ "" "อีก ผมยันตัวออกจากอ้อมแขนคิดในใจว่าไอ้นี่เผลอเป็นไม่ได้ต้องถึงเนื้อถึงตัวทุกที .. "ไม่เอาอ่ะ ผมถอนใจยอมแพ้ในที่สุด .. "เอาเป็นว่ากูเป็นห่วงมึงพอใจไหม มึงช่วยต่อยกรูที ... "เบสทำตาลอยๆเปลี่ยนอารมณ์กระทันหัน คนตัวโตตีฝีปาก นี่อยากโดนเตะใช่ไหมเมิงกลับบ้านได้แล้ว คนตัวโตวิ่งเหยาะๆตามไปติดๆ กูก็รักมึงเหมือนกันนะไอ้เบส