1. Waste management in developing c

1. Waste management in developing countries must emphasize and be linked to the creation of jobs, poverty alleviation and community participation.
Too often authorities in poor Third World cities seek to imitate the technology and equipment used in developed countries. This is misguided and linked to corruption through kickbacks from purchases of transport fleet or from contractors. Often does not make economic and social sense for the poor. For example, there is often an informal sector of refuse collectors and scavengers that has developed their livelihoods from collection and sales of materials. They minimise the volume of wastes to be collected for disposal. Adoption of waste management systems from developed countries will reduce access of garbage and displace such informal refuse collectors and scavengers, who end up poorer than before the “development” plan was implemented. Further, households in many developing countries do not sort their garbage (as done in industrialised countries) and so the adopted technology will simply collect to dispose all wastes without recovery of reusables and recyclables. 2. National policies should promote efficiency in the use of resources, emphasizing waste prevention and the productive use of wastes. There is increasing evidence that community-based approaches to waste management can promote a more sustainable development. Grassroots efforts can be more successful than top-down programs created by bureaucrats or experts with little or no community participation. During most of human history, the approach to waste management in many cultures and civilizations was the recovery of materials. Only around the turn of the twentieth century the emphasis shifted from recovery to disposal. During the nineteenth century there were pioneering efforts in England to minimize wastes as a way to improve industrial competitiveness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. จัดการขยะในประเทศกำลังพัฒนาต้องเน้น และเชื่อมโยงกับการสร้างงาน บรรเทาความยากจน และชุมชนมีส่วนร่วม หน่วยงานบ่อยเกินไปในการเมืองโลกที่สามยากจนพยายามเลียนแบบเทคโนโลยีและอุปกรณ์ที่ใช้ในการพัฒนาประเทศ นี่คือ misguided และเชื่อมโยงกับการทุจริตผ่าน kickbacks จากซื้อเรือขนส่ง หรือผู้รับเหมา มักจะให้ความรู้สึกทางเศรษฐกิจ และสังคมสำหรับคนจน ตัวอย่าง ได้มักเป็นภาคนอกสะสมปฏิเสธและ scavengers ที่ได้พัฒนาวิถีชีวิตของพวกเขาจากการรวบรวมและขายวัสดุ จะลดปริมาณของเสียที่จะรวบรวมการขายทิ้ง ของระบบจัดการของเสียจากประเทศพัฒนาแล้วจะลดถึงขยะ และเลื่อนปฏิเสธไม่สะสมและ scavengers ที่ท้ายย่อมกว่าก่อนที่จะ "พัฒนา" แผนได้ดำเนินการ ดังกล่าว เพิ่มเติม ครัวเรือนในประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมากเรียงขยะของพวกเขา (ที่ทำในประเทศ industrialised) และดังนั้น เทคโนโลยีนำมาใช้จะเพียงรวบรวมไปทิ้งเสียทั้งหมด โดยไม่มีการฟื้นตัวของ reusables และ recyclables 2. นโยบายแห่งชาติควรส่งเสริมประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากร เน้นการป้องกันการเสียและการใช้ผลผลิตของเสีย มีหลักฐานเพิ่มขึ้นที่ชุมชนแนวทางการจัดการขยะสามารถส่งเสริมให้มีการพัฒนาอย่างยั่งยืนมากขึ้น สามารถประสบความสำเร็จมากขึ้นกว่าโปรแกรมบนลงล่าง โดย bureaucrats หรือผู้เชี่ยวชาญ มีน้อย หรือไม่มีส่วนร่วมชุมชนรากหญ้าความพยายาม ในที่สุดของประวัติศาสตร์มนุษย์ วิธีเสียจัดการในหลายวัฒนธรรมและอารยธรรมมีการฟื้นตัวของวัสดุ รอบเปิดของศตวรรษที่ยี่สิบเท่า เน้นเปลี่ยนจากกู้คืนการขายทิ้ง ในระหว่างศตวรรษมีความพยายามบุกเบิกในอังกฤษเพื่อลดขยะเป็นวิธีการปรับปรุงศักยภาพในการแข่งขันอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. การจัดการของเสียในประเทศกำลังพัฒนาต้องเน้นและจะเชื่อมโยงกับการสร้างงานในการบรรเทาความยากจนและชุมชนมีส่วนร่วม.
บ่อยครั้งที่เจ้าหน้าที่ในเมืองที่น่าสงสารโลกที่สามพยายามที่จะเลียนแบบเทคโนโลยีและอุปกรณ์ที่ใช้ในประเทศที่พัฒนาแล้ว นี้จะเข้าใจผิดและเชื่อมโยงกับการทุจริตผ่านสินบนจากการซื้อของกองเรือขนส่งหรือจากผู้รับเหมา บ่อยครั้งที่ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกทางเศรษฐกิจและสังคมสำหรับคนยากจน ตัวอย่างเช่นมีมักจะเป็นภาคเศรษฐกิจนอกระบบของสะสมขยะและขยะที่มีการพัฒนาการดำรงชีวิตของพวกเขาจากการเก็บและการขายของวัสดุ พวกเขาลดปริมาณของเสียที่จะถูกเก็บรวบรวมเพื่อนำไปกำจัด การยอมรับของระบบการจัดการของเสียออกจากประเทศที่พัฒนาแล้วจะช่วยลดการเข้าถึงของขยะและกำจัดขยะดังกล่าวสะสมทางการและขยะที่จบลงก่อนที่จะด้อยกว่า "การพัฒนา" แผนได้ดำเนินการ นอกจากนี้ผู้ประกอบการในประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมากไม่แยกขยะของพวกเขา (รวมทั้งที่ทำในประเทศอุตสาหกรรม) และเพื่อให้เทคโนโลยีที่นำมาใช้ก็จะเก็บในการกำจัดของเสียทั้งหมดโดยไม่มีการฟื้นตัวของ reusables และรีไซเคิล 2. นโยบายแห่งชาติควรส่งเสริมประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากรที่เน้นการป้องกันของเสียและการใช้งานที่มีประสิทธิภาพของเสีย มีหลักฐานเพิ่มขึ้นว่าวิธีการชุมชนตามกับการจัดการขยะสามารถส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืนมากขึ้น ความพยายามในระดับรากหญ้าที่จะประสบความสำเร็จมากขึ้นกว่าโปรแกรมจากบนลงล่างที่สร้างขึ้นโดยข้าราชการหรือผู้เชี่ยวชาญที่มีน้อยหรือไม่มีส่วนร่วมของชุมชน มากที่สุดในช่วงประวัติศาสตร์ของมนุษย์แนวทางการจัดการขยะในหลายวัฒนธรรมและอารยธรรมคือการฟื้นตัวของวัสดุ เพียงประมาณศตวรรษที่ยี่สิบเน้นเปลี่ยนจากการกู้คืนเพื่อกำจัด ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้ามีความพยายามเป็นผู้บุกเบิกในประเทศอังกฤษเพื่อลดของเสียที่เป็นวิธีการปรับปรุงการแข่งขันอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การจัดการของเสียในการพัฒนาประเทศจะต้องเน้นและจะเชื่อมโยงกับการสร้างอาชีพ การแก้ไขปัญหาความยากจน และการมีส่วนร่วมของชุมชน
บ่อยครั้งที่เจ้าหน้าที่ในเมืองโลกที่สามที่ยากจนพยายามที่จะเลียนแบบเทคโนโลยี และอุปกรณ์ที่ใช้ในการพัฒนาประเทศ นี้คือเข้าใจผิดและเชื่อมโยงกับการทุจริตผ่านเงิน จากการซื้อยานพาหนะขนส่ง หรือ จากผู้รับเหมามักจะไม่ได้ทำให้ความรู้สึกทางเศรษฐกิจและสังคมให้กับคนยากจน ตัวอย่างเช่นมีมักจะเป็นภาคเศรษฐกิจที่ไม่เป็นทางการไม่สะสมและเกิดที่ได้พัฒนาวิถีชีวิตของพวกเขาจากคอลเลกชันและการขายวัสดุ พวกเขาลดปริมาณของเสียที่ถูกเก็บทิ้งการยอมรับระบบการจัดการขยะจากประเทศพัฒนาแล้วจะลดการสะสมของขยะและแทนที่เช่นปฏิเสธแบบไม่เป็นทางการ และจับที่ท้ายยากจนกว่าก่อนการพัฒนาแผนการปฏิบัติ เพิ่มเติมครัวเรือนในหลายประเทศไม่เรียงขยะ ( ทำในประเทศอุตสาหกรรมและประเทศ ) เพื่อประกาศใช้เทคโนโลยีก็จะเก็บไปทิ้งขยะโดยไม่ต้องกู้คืนทั้งหมดของ reusables และรีไซเคิล 2 . นโยบายแห่งชาติควรส่งเสริมประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากร โดยเน้นการป้องกันของเสีย และใช้การผลิตของเสียมีหลักฐานเพิ่มมากขึ้นว่า แนวทางการจัดการขยะโดยชุมชนสามารถส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืนมากขึ้น ความพยายามในระดับรากหญ้าจะประสบความสำเร็จมากกว่าแบบโปรแกรมที่สร้างขึ้นโดยข้าราชการ หรือ ผู้เชี่ยวชาญด้านการมีส่วนร่วมกับชุมชนเล็กๆ หรือไม่ ในระหว่างที่สุดของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ แนวทางการจัดการขยะในหลายวัฒนธรรม และอารยธรรม คือ การนำวัสดุรอบหันของศตวรรษที่ยี่สิบ โดยเปลี่ยนจากการกู้คืนจะขายทิ้ง ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้ามีความพยายามบุกเบิกในอังกฤษเพื่อลดของเสียที่เป็นวิธีการปรับปรุงความสามารถในการแข่งขันอุตสาหกรรม .