The glucose-adsorption capacity and

The glucose-adsorption capacity and amylase inhibitory effect (%) of the insoluble FRFs relative to cellulose are shown in Table 5. The glucose-adsorption capacities of the FRFs (9.62–10.4 mmol glucose/g fibre) were significantly higher than that of cellulose (8.74 mmol glucose/g fibre). The stronger ability of the FRFs to bind glucose might be beneficial to lower the concentration of available glucose in the small intestine. The insoluble FRFs were also found to exhibit a significantly stronger effect in reducing the aamylase activity (21.8–27.9%) than cellulose (7.29%). This in-vitro study indicated that the FRFs could retard the glucose production rate (mmol/h) more efficiently than cellulose. Findings from Gourgue et al. (1992) and Ou et al. (2001) demonstrated that dietary fibres could retard a-amylase activity by capsulating starch and
enzyme, and even inhibiting the enzyme. All these results imply that the apparent effects, on glucose-adsorption and
amylase inhibition, of the FRFs might create a concerted function in decreasing the absorption rate of glucose and
the concentration of postprandial serum glucose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังดูดซับกลูโคสและ amylase ลิปกลอสไขผล (%) ของ FRFs ขึ้นสัมพันธ์กับเซลลูโลสจะแสดงในตาราง 5 กำลังดูดซับกลูโคสของ FRFs (9.62 – 10.4 mmol ไฟเบอร์น้ำตาล กลูโคส/g) ได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าของเซลลูโลส (8.74 mmol น้ำตาล กลูโคส/g ไฟเบอร์) ความแข็งแกร่งของ FRFs ที่ผูกกลูโคสอาจเป็นประโยชน์ในการลดความเข้มข้นของกลูโคสในลำไส้เล็กมี ไม่ละลาย FRFs นอกจากนี้ยังพบการแสดงผลแข็งแกร่งอย่างมากในการลดกิจกรรม aamylase (21.8-27.9%) กว่าเซลลูโลส (7.29%) การศึกษาในหลอดนี้บ่งชี้ว่า FRFs ที่สามารถถ่วงอัตราการผลิตกลูโคส (mmol/h) ได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าเซลลูโลส ผลการวิจัยจาก Gourgue et al. (1992) และ al. et Ou (2001) แสดงว่า เส้นใยอาหารสามารถถ่วงมี amylase กิจกรรม โดย capsulating แป้ง และ
เอนไซม์ และแม้กระทั่ง inhibiting เอนไซม์นี้ ผลลัพธ์เหล่านี้นัยว่าผลชัดเจน การดูดซับกลูโคส และ
amylase ยับยั้ง FRFs อาจสร้างฟังก์ชันกันในการลดอัตราการดูดซึมของกลูโคส และ
ความเข้มข้นของซีรั่ม postprandial กลูโคสได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กำลังการผลิตกลูโคสดูดซับและผลยับยั้งอะไมเลส (%) ของ FRFs ที่ไม่ละลายน้ำเมื่อเทียบกับเซลลูโลสจะแสดงในตารางที่ 5 ความจุกลูโคสดูดซับของ FRFs (9.62-10.4 mmol กลูโคส / กรัมใยอาหาร) มีค่าสูงกว่าเซลลูโลสอย่างมีนัยสำคัญ (8.74 mmol กลูโคส / กรัมใย) ความสามารถที่แข็งแกร่งของ FRFs ผูกกลูโคสอาจจะมีประโยชน์ในการลดความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสที่มีอยู่ในลำไส้เล็ก FRFs ที่ไม่ละลายน้ำนอกจากนี้ยังพบที่จะแสดงผลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการลดกิจกรรม aamylase (21.8-27.9%) มากกว่าเซลลูโลส (7.29%) นี้การศึกษาในหลอดทดลองชี้ให้เห็นว่า FRFs สามารถชะลออัตราการผลิตกลูโคส (มิลลิโมล / เอช) ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเซลลูโลส ผลการวิจัยจาก Gourgue และคณะ (1992) และอูและคณะ (2001) แสดงให้เห็นว่าเส้นใยอาหารอาจชะลอกิจกรรมอะไมเลสโดย capsulating แป้งและ
เอนไซม์และแม้กระทั่งการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ ผลทั้งหมดเหล่านี้หมายความว่าผลกระทบที่เห็นได้ชัดในกลูโคสดูดซับและ
การยับยั้งอะไมเลสของ FRFs อาจสร้างการทำงานร่วมกันในการลดอัตราการดูดซึมของน้ำตาลกลูโคสและ
ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในเลือดภายหลังตอนกลางวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลูโคสอะไมเลสและยับยั้งการดูดซับผลกระทบ ( % ) ของ frfs ไม่ละลายเมื่อเทียบกับเซลลูโลสจะแสดงดังตารางที่ 5 กลูโคส ประสิทธิภาพการดูดซับของ frfs ( 9 – 5 มิลลิโมลกลูโคส / กรัม เส้นใย ) สูงกว่าที่ของเซลลูโลส ( มีผลต่อมิลลิโมลกลูโคส / กรัม เส้นใย )แข็งแกร่ง ความสามารถของ frfs ผูกกลูโคสอาจเป็นประโยชน์เพื่อลดความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในลำไส้เล็ก ที่ไม่ละลายน้ำ พบ frfs แสดงผลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการลด aamylase กิจกรรม ( 21.8 และ 27.9 % ) มากกว่าเซลลูโลส ( ร้อยละ 7.29 )ในการศึกษานี้พบว่า frfs อาจชะลออัตราการผลิตกลูโคส ( มิลลิโมล / ชั่วโมง ) มีประสิทธิภาพมากกว่าเซลลูโลส ผลจาก gourgue et al . ( 1992 ) และ OU et al . ( 2001 ) พบว่า เส้นใยอาหารช่วยชะลอกิจกรรม a-amylase โดย capsulating แป้งและ
เอนไซม์ และยังยับยั้งเอนไซม์ ผลทั้งหมดเหล่านี้บ่งบอกถึงว่า ผลกระทบที่ชัดเจนต่อการดูดซับกลูโคสและ
,จากการยับยั้งของ frfs อาจสร้างการทำงานร่วมกันในการลดอัตราการดูดซึมกลูโคสและ
ความเข้มข้นของกลูโคสในเลือดหลังอาหาร .