The way in which these effects play

The way in which these effects play out will obviously depend on the nature of
economic and political institutions. For example, in theoretical treatments of the
political economy of immigration and pension provision, it matters what is assumed
about rules governing pension rights. Assuming public pension benefits are fixed and
immigration, therefore, eases the tax payments on younger generations required to
finance them leads to the conclusion that immigration is likely to be favoured by the
young but not the old (Scholten and Thum, 1996); assuming that contributions are
fixed and immigration therefore increases pensions instead leads to the opposite
conclusion that immigration will tend to be favoured by the old rather than the young
(Razin and Sadka, 2000; Kemnitz, 2003). Leers et al. (2003) allow both taxes and
pensions to respond to population change. Since population growth means that the
young outnumber the old, differing assumptions can lead to seemingly inconsistent
conclusions about the consequences for immigration policy, as, for example, Haupt
and Peters (1998) point out in an analysis that explores both types of model. Krieger
(2003) explores the potential for differences in conclusions depending upon whether
pension benefits are assumed to be flat (Beveridgean) or earlier-income-related
(Bismarckian) though he finds this to be less important.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการลักษณะพิเศษเหล่านี้เล่นออกจะชัดขึ้นอยู่กับลักษณะของสถาบันเศรษฐกิจ และการเมือง ตัวอย่าง ในการรักษาทฤษฎีเศรษฐกิจการเมืองของเมืองและบำนาญสำรอง มันเป็นเรื่องอะไรสันนิษฐานเกี่ยวกับกฎควบคุมสิทธิบำนาญ สมมติว่า คงประโยชน์บำนาญสาธารณะ และตรวจคนเข้าเมือง ช่วยชำระภาษีดังนั้น ในวัยรุ่นต้องเงินดังกล่าวนำไปสู่ข้อสรุปที่น่าจะเป็นที่โปรดปรานของตรวจคนเข้าเมืองหนุ่มสาวแต่ไม่เก่า (Scholten และทุ่ม 1996); สมมติว่ามีผลงานถาวร และตรวจคนเข้าเมืองจึงเพิ่มชีพแทนลูกค้าเป้าหมายตรงกันข้ามสรุปว่า ตรวจคนเข้าเมืองจะมีแนวโน้มที่จะเป็นที่โปรดปรานของเก่าแทนที่เป็นหนุ่มสาว(Razin และ Sadka, 2000 Kemnitz, 2003) Leers et al. (2003) อนุญาตให้ทั้งภาษี และชีพเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงประชากร เนื่องจากเจริญเติบโตของประชากรหมายความ ว่า การยังมีจำนวนมากกว่าเก่า สมมติฐานแตกต่างกันอาจทำให้ดูเหมือนว่าจะไม่สอดคล้องกันข้อสรุปเกี่ยวกับผลที่ตามมาสำหรับนโยบายการตรวจคนเข้าเมือง เป็น ตัวอย่าง Hauptและชี้ Peters (1998) ในการวิเคราะห์ที่สำรวจทั้งสองชนิดของแบบจำลอง คุณ(2003) สำรวจศักยภาพสำหรับความแตกต่างขึ้นอยู่กับว่าในผลประโยชน์เงินบำนาญจะถือว่าแบน (Beveridgean) หรือก่อนหน้ารายได้ที่เกี่ยวข้อง(Bismarckian) ว่าเขาพบนี้มีความสำคัญน้อยกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่ผลกระทบเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าเล่นออกมาจะขึ้นอยู่กับลักษณะของสถาบันทางเศรษฐกิจและการเมือง ยกตัวอย่างเช่นในการรักษาทางทฤษฎีของเศรษฐกิจการเมืองของการอพยพและการให้บำเหน็จบำนาญมันเป็นเรื่องสำคัญสิ่งที่จะสันนิษฐานเกี่ยวกับกฎระเบียบสิทธิบำเหน็จบำนาญ สมมติว่าผลประโยชน์เงินบำนาญประชาชนได้รับการแก้ไขและตรวจคนเข้าเมืองจึงลดการชำระเงินภาษีที่เกี่ยวกับรุ่นน้องที่จำเป็นในการจัดหาเงินทุนให้พวกเขานำไปสู่ข้อสรุปที่ว่าตรวจคนเข้าเมืองมีแนวโน้มที่จะได้รับการสนับสนุนโดยหนุ่มแต่ไม่เก่า (Scholten และ Thum, 1996); สมมติว่าผลงานจะคงที่และตรวจคนเข้าเมืองจึงเพิ่มเงินบำนาญแทนที่จะนำไปสู่ตรงข้ามสรุปว่าตรวจคนเข้าเมืองจะมีแนวโน้มที่จะได้รับการสนับสนุนจากเก่ามากกว่าหนุ่มสาว(Razin และ Sadka 2000; Kemnitz, 2003) Leers et al, (2003) อนุญาตภาษีและเงินบำนาญที่จะตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของประชากร เนื่องจากการเติบโตของประชากรหมายความว่าหนุ่มสาวจำนวนมากกว่าเก่าสมมติฐานที่แตกต่างกันสามารถนำไปสู่การที่ดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกันข้อสรุปเกี่ยวกับผลที่ตามมาสำหรับนโยบายการอพยพเป็นตัวอย่างเช่นHaupt และปีเตอร์ส (1998) ชี้ให้เห็นในการวิเคราะห์ที่สำรวจทั้งสองประเภทของรูปแบบ Krieger (2003) สำรวจที่มีศักยภาพสำหรับความแตกต่างในข้อสรุปขึ้นอยู่กับว่าผลประโยชน์เงินบำนาญจะถือว่าเป็นแบน(Beveridgean) หรือก่อนหน้านี้ที่มีรายได้ที่เกี่ยวข้องกับ(Bismarckian) แม้ว่าเขาจะพบนี้จะมีความสำคัญน้อยกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีซึ่งผลเหล่านี้เล่นออกมาเห็นได้ชัดจะขึ้นอยู่กับลักษณะของ
สถาบันทางเศรษฐกิจและการเมือง ตัวอย่างเช่น ในทางทฤษฎี การรักษาของ
เศรษฐศาสตร์การเมืองของตรวจคนเข้าเมืองและบำนาญ การให้มันเรื่องอะไรเกี่ยวกับกฎการปกครองถือว่า
สิทธิบำนาญ สมมติว่าผลประโยชน์เงินบำนาญสาธารณะจะคงที่และ
ตรวจคนเข้าเมือง ดังนั้นลดภาษีจ่ายที่รุ่นน้องต้อง
การเงินนำไปสู่ข้อสรุปว่า การอพยพน่าจะชอบมากโดย
เด็กแต่ไม่แก่ ( scholten และทุ่ม , 1996 ) ; สมมติว่าผลงานจะคงที่และดังนั้นจึงเพิ่มเงินบำนาญ
ตรวจแทน นำไปสู่ข้อสรุปว่า ตม. จะตรงข้าม
มีแนวโน้มจะยิ่ง ด้วยอายุที่มากกว่าเด็ก
( เรซิน และ sadka , 2000 ; kemnitz , 2003 ) leers et al . ( 2003 ) ให้ทั้งภาษีและ
เงินบํานาญในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงประชากร เนื่องจากการเติบโตของประชากรหมายความว่า
หนุ่มมากกว่าเก่า ที่มีสมมติฐานสามารถนำไปสู่ข้อสรุปที่ดูเหมือนขัดแย้งกัน
เกี่ยวกับผลกระทบนโยบายตรวจคนเข้าเมือง , เช่น , ตัวอย่างเช่น ฮอปต์
ปีเตอร์ส ( 1998 ) และประเด็นในการวิเคราะห์ที่เสนอทั้งสองประเภทของรูปแบบ ครีเจอร์
( 2003 ) สำรวจศักยภาพสำหรับความแตกต่างในข้อสรุปขึ้นอยู่กับว่า
ผลประโยชน์เงินบำนาญจะถือว่ามีแบน ( beveridgean ) หรือก่อนหน้านี้รายได้
( bismarckian ) แม้ว่าเขาพบนี้มีความสำคัญน้อยกว่า