Germicides are usually used as a so

Germicides are usually used as a solution to the problems of pathogen attack; however, their use results in serious environmental problems. Moreover, there is no effective chemicals to control bacterial wilt so far. Recently, there has been an increasing interest in using beneficial microorganisms as a solution to the overuse of potentially harmful pesticides (Fravel, 1988, Weller, 1988, Sakthivel and Gnanamanicham, 1987 and Xu and Gross, 1986). Some rhizobacteria have been used extensively as biological agents to control many soil-born plant pathogens (Amico et al., 2005 and Rajkumar et al., 2005). Many fluorescent Pseudomonas species from the soil environment could produce secondary metabolites to inhibite phytopathogenic bacteria, oomycetes and fungi ( Morrissey et al., 2002, Raaijmakers et al., 2002 and Haas and Defago, 2005). Some of the fluorescent pseudomonads have currently received world-wide attention due to the production of a wide range of antifungal compounds i.e., fluorescent pigments ( Stainier et al. 1966); siderophores ( Neiland and Leong 1986); volatile compounds such as HCN ( Defago and Haas 1990), antibiotics such as phenazine-1-carboxylic acid ( Huang et al. 2009); pyoluteorin ( Hu et al. 2005); phenazine-1-carboxamide, viscosinamide and tesin ( Chin-A-Woeng et al. 2003); 2,4-diacetylphloroglucinol (DAPG) ( Shanahan et al. 1992) and lytic enzymes. The phenolic metabolite 2,4-DAPG is an important component of the natural suppressiveness of certain agricultural soil to take all disease of wheat and black root of tobacco, and the active ingredient of many of the key biocontrol strains of Pseudomonas fluorescens ( Picard and Bosco, 2006 and Rezzonico et al., 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Germicides มักจะใช้เป็นการแก้ไขปัญหาของการศึกษาโจมตี อย่างไรก็ตาม การใช้ผลในปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง นอกจากนี้ มีสารเคมีไม่มีผลบังคับใช้เพื่อควบคุมเชื้อแบคทีเรียทั้งหลายจน เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการใช้ประโยชน์จุลินทรีย์เป็นการแก้ไข overuse ของยาฆ่าแมลงอันตราย (Fravel, 1988 เวลเลอร์ 1988, Sakthivel และ Gnanamanicham, 1987 และ Xu และ รวม 1986) Rhizobacteria บางถูกใช้อย่างกว้างขวางเป็นตัวแทนทางชีวภาพในการควบคุมโรคพืชที่เกิดดินมาก (Amico et al., 2005 และ Rajkumar et al., 2005) หลายสายพันธุ์ Pseudomonas เรืองแสงจากสภาพแวดล้อมดินสามารถผลิต metabolites รองแบคทีเรีย phytopathogenic inhibite, oomycetes และเชื้อรา (มอริสเซ et al., 2002, Raaijmakers และ al., 2002 และทาง และ Defago, 2005) บาง pseudomonads เรืองแสงในปัจจุบันได้รับความสนใจทั่วโลกเนื่องจากการผลิตของสารต้านเชื้อราเช่น เมนทส์ (Stainier et al. 1966); siderophores (Neiland และเข้า 1986); สารประกอบระเหยเช่น HCN (Defago และทาง 2533), ยาปฏิชีวนะเช่นกรด phenazine-1-carboxylic (หวง et al. 2009); pyoluteorin (Hu et al. 2005); phenazine-1-carboxamide, viscosinamide และ tesin (ชิน-A-Woeng et al. 2003); 2, 4-diacetylphloroglucinol (DAPG) (Shanahan et al. 1992) และเอนไซม์ lytic ฟีนอ metabolite ของ 2, 4-DAPG เป็นส่วนประกอบสำคัญของ suppressiveness ธรรมชาติของดินเกษตรบางโรคทั้งหมดของข้าวสาลีและดำรากของยาสูบ และส่วนประกอบของสายพันธุ์ biocontrol คีย์ของ Pseudomonas fluorescens (แตลปีการ์ และบอส โก 2006 และ Rezzonico et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

germicides มักจะใช้เป็นวิธีการแก้ปัญหาของการโจมตีเชื้อโรค; แต่ผลที่ใช้ในการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจัง นอกจากนี้ยังมีสารเคมีที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคเหี่ยวเพื่อให้ห่างไกล เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้มีการเพิ่มความสนใจในการใช้จุลินทรีย์ที่มีประโยชน์เป็นวิธีการแก้ปัญหาการใช้มากเกินไปของสารกำจัดศัตรูพืชที่อาจเป็นอันตราย (Fravel 1988 เวลเลอร์ปี 1988 และ Sakthivel Gnanamanicham 1987 และ Xu และ Gross, 1986) แบคทีเรียบางคนได้ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางเป็นตัวแทนทางชีวภาพในการควบคุมจำนวนมากเกิดดินเชื้อสาเหตุโรคพืช (Amico et al., 2005 และ Rajkumar et al., 2005) หลายชนิด Pseudomonas เรืองแสงจากสภาพแวดล้อมของดินสามารถผลิตสารทุติยภูมิเพื่อ inhibite โรคพืชแบคทีเรียและเชื้อรา oomycetes (มอร์ริส et al., 2002 Raaijmakers et al., 2002 และฮาสและ Defago, 2005) บางส่วนของ pseudomonads เรืองแสงได้รับความสนใจในขณะนี้ทั่วโลกเนื่องจากการผลิตที่หลากหลายของสารต้านเชื้อราเช่นสีเรืองแสง (Stainier et al, 1966.); siderophores (Neiland และ Leong 1986); สารระเหยเช่น HCN (Defago และฮาส 1990), ยาปฏิชีวนะเช่นกรด Phenazine-1-carboxylic (Huang et al, 2009.); pyoluteorin (Hu et al, 2005.); Phenazine-1-carboxamide viscosinamide และ Tesin (ชิน-A-เวิ้ง et al, 2003.); 2,4-diacetylphloroglucinol (DAPG) (ฮา et al. 1992) และเอนไซม์ lytic metabolite ฟีนอล 2,4-DAPG เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของ suppressiveness ธรรมชาติของดินเกษตรบางอย่างที่จะนำโรคของข้าวสาลีและรากสีดำของยาสูบทั้งหมดและสารออกฤทธิ์ของหลายสายพันธุ์ควบคุมทางชีวภาพที่สำคัญของ Pseudomonas fluorescens (ปิและบอสโก 2006 และ Rezzonico et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

germicides มักจะใช้เป็นทางแก้ปัญหาของเชื้อโรคโจมตี อย่างไรก็ตาม การใช้ผลในปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ร้ายแรง นอกจากนี้ ไม่มีสารเคมีที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมแบคทีเรียจะไกลมาก เมื่อเร็วๆ นี้ มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการใช้จุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์เป็นโซลูชั่นการใช้มากเกินไปอาจเป็นอันตรายสารกำจัดศัตรูพืช ( fravel , 1988 , เอ้อ , 1988 ,และ sakthivel gnanamanicham 1987 และ Xu , และรวม , 1986 ) ไรโซแบคทีเรียบางถูกใช้อย่างกว้างขวางในฐานะตัวแทนทางชีวภาพเพื่อควบคุมโรคพืช ( ดินเกิดมากมาย เ ิโก et al . , 2005 และ rajkumar et al . , 2005 ) หลายส่วนของหลอดชนิด จากสภาพแวดล้อม ดิน สามารถผลิตสารทุติยภูมิเพื่อ inhibite คนร่วมสมัย oomycetes , และเชื้อรา ( สีย์ et al . , 2002raaijmakers et al . , 2002 และฮาส และ defago , 2005 ) บางส่วนของ pseudomonads เรืองแสงได้ในขณะนี้ได้รับความสนใจทั่วโลก เนื่องจากการผลิตของหลากหลายของเชื้อราสารเช่น สีเรืองแสง ( stainier et al . ไซ ( 1966 ) ; และ neiland Leong 1986 ) ; สารระเหยเช่นกรดไฮโดรไซยานิก ( defago และฮาส 2533 )ยาปฏิชีวนะ เช่น phenazine-1-carboxylic acid ( Huang et al . 2009 ) ; pyoluteorin ( Hu et al . 2005 ) ; phenazine-1-carboxamide viscosinamide tesin , และ ( chin-a-woeng et al . 2003 ) ; 2,4-diacetylphloroglucinol ( dapg ) ( แชเนอแฮน et al . 1992 ) และเอนไซม์ไลติค . ส่วนฟีโนลิก ไลท์ 24-dapg เป็นส่วนประกอบสำคัญของ suppressiveness ธรรมชาติของดินเกษตรบางใช้โรคทั้งหมดของข้าวสาลีและรากดำใบยาสูบ และ ส่วนผสมที่ใช้งานของหลายคีย์ไบโอคอนโทรลของเชื้อ Pseudomonas fluorescens ( Picard และ บอสโก ปี 2006 และ rezzonico et al . , 2007 )