In the present study, we test the u

In the present study, we test the utility of target sequence capture for
obtaining data from museum-held material from a speciose mammalian genus: the horseshoe bats
(Rhinolophidae: Chiroptera). We designed a ‘bait’ for capturing > 3600 genes and applied this to 10 species of
horseshoe bat that had been collected between 93 and 7 years ago and preserved using a range of methods. We
found that the mean recovery rate per species was approximately 89% of target genes with partial sequence
coverage, ranging from 3024 to 3186 genes recovered. On average, we recovered 1206 genes with ≥ 90% sequence
coverage, per species. Our findings provide good support for the application of large-scale bait capture across
congeneric species spanning approximately 15 Myr of evolution. On the other hand, we observed no clear
association between the success of capture and the phylogenetic distance from the bait model, although sample
sizes precluded a formal test. © 2015 The Linnean Society of London, Biological Journal of the Linnean Society,
2016

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาปัจจุบัน เราทดสอบโปรแกรมอรรถประโยชน์การจับลำดับเป้าหมายสำหรับรับข้อมูลจากพิพิธภัณฑ์จัดวัสดุจากประเภทเลี้ยงลูกด้วยนมกระจาย: ค้างคาวเกือกม้า(Rhinolophidae: Chiroptera) เราออกแบบ 'เหยื่อ' สำหรับการถ่ายยีน > 3600 และใช้นี้กับ 10 สายพันธุ์ค้างคาวเกือกม้าที่มีการรวบรวมระหว่าง 93 7 ปีและรักษาด้วยวิธี เราพบว่า อัตราการกู้คืนหมายถึงต่อสายพันธุ์ ยีนเป้าหมายด้วยลำดับบางส่วนประมาณ 89%ครอบคลุม ตั้งแต่ 3024-3186 ยีนการกู้คืน เฉลี่ย เรากู้คืน 1206 ยีน ด้วย≥ 90% ลำดับความคุ้มครอง ต่อพันธุ์ ผลการวิจัยของเราสนับสนุนสำหรับโปรแกรมประยุกต์ของจับเหยื่อขนาดใหญ่ข้ามพันธุ์ congeneric ทอดประมาณ 15 Myr ของวิวัฒนาการ บนมืออื่น ๆ ปฏิบัติไม่ชัดเจนความสัมพันธ์ระหว่างความสำเร็จของการจับภาพและระยะทางจากเหยื่อแบบ แม้ว่าตัวอย่างขนาดจรรยาบรรณการทดสอบอย่างเป็นทางการ © 2015 การสมาคมลอนดอน Linnean สมุดรายวันทางชีวภาพของ Linnean Society2016

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาปัจจุบันเราจะทำการทดสอบยูทิลิตี้ของการจับภาพเป้าหมายลำดับสำหรับ
การได้รับข้อมูลจากวัสดุพิพิธภัณฑ์จัดขึ้นตั้งแต่จำพวกเลี้ยงลูกด้วยนม speciose: ค้างคาวเกือกม้า
(Rhinolophidae: Chiroptera) เราได้ออกแบบ 'เหยื่อ' สำหรับการจับ> 3600 ยีนและนำไปใช้นี้ถึง 10 สายพันธุ์ของ
ค้างคาวเกือกม้าที่ได้รับการเก็บรักษาระหว่าง 93 และ 7 ปีที่ผ่านมาและเก็บรักษาไว้ใช้ช่วงของวิธี เรา
พบว่าอัตราการฟื้นตัวเฉลี่ยต่อสายพันธุ์อยู่ที่ประมาณ 89% ของยีนเป้าหมายลำดับส่วน
ความคุ้มครองตั้งแต่ 3024-3186 ยีนหาย โดยเฉลี่ยเราหาย 1206 ยีนที่มีลำดับ≥ 90%
ความคุ้มครองต่อสายพันธุ์ ผลการวิจัยของเราให้การสนับสนุนที่ดีสำหรับการประยุกต์ใช้ขนาดใหญ่จับเหยื่อข้าม
สายพันธุ์ congeneric ทอดประมาณ 15 ล้านปีของวิวัฒนาการ บนมืออื่น ๆ ที่เราสังเกตไม่ชัดเจน
ความสัมพันธ์ระหว่างความสำเร็จของการจับภาพและระยะทางสายวิวัฒนาการจากแบบจำลองเหยื่อแม้ว่าตัวอย่าง
ขนาดจรรยาบรรณการทดสอบอย่างเป็นทางการ © 2015 สมาคมลินเนียนแห่งลอนดอนชีวภาพวารสารของสมาคมลินเนียน,
2016

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาครั้งนี้เราได้ทดสอบโปรแกรมจับภาพลำดับเป้าหมายสำหรับได้รับข้อมูลจากพิพิธภัณฑ์จัดวัสดุจาก speciose สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสกุล : ค้างคาวเกือกม้า( Rhinolophidae : ไครอพทีรา ) เราออกแบบ " เหยื่อ " จับ > 3600 ยีนและการประยุกต์ใช้นี้ถึง 10 ชนิดค้างคาวเกือกม้าที่ได้ถูกเก็บรวบรวมระหว่าง 93 และเมื่อ 7 ปีก่อน และรักษาโดยใช้ช่วงของวิธีการ เราพบว่าค่าเฉลี่ยอัตราการกู้คืนต่อชนิดประมาณ 89% ของยีนเป้าหมายที่มีลำดับบางส่วนครอบคลุมตั้งแต่ 3024 เพื่อ 3186 ยีนดีแล้ว โดยเฉลี่ยแล้วเราหาย 1 ยีนที่มีลำดับ≥ 90%ความคุ้มครองต่อชนิด การค้นพบของเราให้การสนับสนุนที่ดีสำหรับใช้จับเหยื่อขนาดใหญ่ข้ามeneric ชนิดครอบคลุมประมาณ 15 MYR ของวิวัฒนาการ บนมืออื่น ๆที่เราสังเกตได้ไม่ชัดเจนความสัมพันธ์ระหว่างความสำเร็จของการจับและระยะทาง ซึ่งแม้ว่าตัวอย่างจากเหยื่อรุ่นขนาดลบการทดสอบอย่างเป็นทางการ สงวนลิขสิทธิ์ 2015 linnean สังคมลอนดอน , วารสารทางชีววิทยาของ linnean สังคม2016