he said he had changed his mind and

he said he had changed his mind and was willing to offer a few cents, but not one of his bracelets, for the useless black sooty old plate. The old woman then calmly told him of the trade she had just made with the honest salesman, and said, "Sir, you lied to us. The greedy salesman was not ashamed of his lies, but he was saddened as he thought, "I've lost the golden plate that must be worth a hundred thousand. So he asked the woman, "Which way did he go?" She told him the direction. He left all his things right there at her door and ran down to the river, thinking, "He robbed me! He robbed me! He won't make a fool out of me!" From the riverside he saw the honest salesman still crossing over on the ferry boat. He shouted to the ferry man, "Come back!" But the good merchant told him to keep on going to the other side, and that's what he did. Seeing that he could do nothing, the greedy salesman exploded with rage. He jumped up and down, beating his chest. He became so filled with hatred towards the honest man, who had won the golden plate, that he made himself cough up blood. He had a heart attack and died on the spot! THE MORAL is: "Honesty is the best policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขากล่าวว่า เขาได้เปลี่ยนจิตใจของเขา และก็ยินดีที่จะเสนอกี่เซนต์ แต่ไม่หนึ่งของสร้อยข้อมือของเขา สำหรับประโยชน์ดำ sooty เก่าจาน หญิงชราแล้วเบา ๆ บอกค้าเธอมีเพียงทำกับคนซื่อสัตย์ และ ว่า "ที่รัก คุณโกหกเรา คนโลภไม่ละอายโกหกของเขา แต่เขา saddened ตามที่เขาคิดว่า "ฉันหลงแผ่นทองที่ต้องมีมูลค่าเป็นแสน ดังนั้น เขาถามผู้หญิง "วิธีการที่ได้เขาไป" เธอบอกทิศทาง เขาซ้ายของเขาสิ่งที่นั่นที่ประตูของเธอ และวิ่งลงแม่น้ำ คิด "เขาปล้นฉัน เขาปล้นฉัน เขาจะไม่ทำให้คนโง่จากฉัน" จากริมแม่น้ำ เขาเห็นขายซื่อสัตย์ยังไขว้บนเรือ เขาตะโกนให้คนเรือ "มา" แต่พ่อค้าดีบอกเพื่อให้ไปในด้านอื่น ๆ และนั่นคือสิ่งที่เขาได้ เห็นว่าเขาสามารถทำอะไร คนโลภกระจาย ด้วยความโกรธ เขาไปขึ้นและลง ตีหน้าอกของเขา ดังนั้นเขาก็เต็มไป ด้วยความเกลียดชังต่อคนซื่อสัตย์ ผู้ชนะแผ่นทอง ว่าไอค่าเลือด เขามีหัวใจวาย และเสียชีวิตในจุด เป็นนิทาน: "ความซื่อสัตย์เป็นนโยบายดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาบอกว่าเขามีการเปลี่ยนแปลงความคิดและก็เต็มใจที่จะมีไม่กี่เซ็นต์ของเขา แต่ไม่ได้หนึ่งของกำไลของเขาไร้ประโยชน์ดำเขม่าดำแผ่นเก่า หญิงชราก็บอกให้เขาใจเย็นของการค้าที่เธอได้ทำเพียงกับพนักงานขายที่ซื่อสัตย์และกล่าวว่า "เซอร์คุณโกหกเรา. พนักงานขายโลภเขาไม่ละอายต่อการโกหกของเขา แต่เขาก็เสียใจที่เขาคิดว่า" ฉัน 've หายแผ่นทองคำที่จะต้องมีมูลค่าแสน ดังนั้นเขาจึงถามหญิงนั้นว่า "ทางไหนที่เขาไม่ไป?" เธอบอกเขาทิศทาง เขาทิ้งทุกสิ่งที่เขามีสิทธิที่ประตูของเธอและวิ่งลงไปที่แม่น้ำคิด "เขาปล้นฉัน! เขาปล้นฉัน! เขาจะไม่ทำให้คนโง่ออกจากฉัน!" จากริมแม่น้ำที่เขาเห็นพนักงานขายเที่ยงตรงยังคงข้ามบนเรือข้ามฟาก เขาตะโกนให้คนข้ามฟาก "กลับมา!" แต่ผู้ประกอบการค้าที่ดีบอกให้เขาเก็บไว้ในการที่จะไปอีกด้านหนึ่งและนั่นคือสิ่งที่เขาทำ เห็นว่าเขาจะทำอะไรขายโลภระเบิดด้วยความโกรธ เขากระโดดขึ้นและลงตีหน้าอกของเขา เขากลายเป็นที่ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังให้กับคนซื่อสัตย์ต่อผู้ได้รับรางวัลแผ่นทองคำที่เขาทำให้ตัวเองมีอาการไอเป็นเลือด เขามีอาการหัวใจวายและเสียชีวิตในจุด! คุณธรรมคือ "ความซื่อสัตย์เป็นนโยบายที่ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขากล่าวว่าเขาได้เปลี่ยนความคิดของเขาและจะเสนอไม่กี่เซนต์ แต่ไม่ได้หนึ่งของกำไลของเขา เพราะไม่มีประโยชน์ สีดำสีเขม่าเก่าจาน หญิงชราก็ค่อยๆบอกเค้าของการค้าที่เธอได้ทำให้กับพนักงานขาย ซื่อสัตย์ และกล่าวว่า " คุณโกหกพวกเรา พนักงานขายโลภไม่ละอาย โกหกเขา แต่เขาก็เสียใจที่เขาคิด" ผมทำแผ่นทองที่ต้องมีค่าเป็นแสน เขาจึงถามหญิงว่า " ไปทางไหนเนี่ย ? แม่บอกเขาว่า ทิศทาง เขาทิ้งทุกอย่างของเขาทั้งหมดอยู่ที่ประตูของเธอและวิ่งลงไปที่แม่น้ำ คิดว่า " เขาปล้นฉัน ! เขาปล้นฉัน ! เขาจะไม่หลอกฉัน ! " จากริมน้ำ เขาเห็นคนขายซื่อสัตย์ก็ยังข้ามมา บนเรือเฟอร์รี่เขาตะโกนไปยังเรือข้ามฟากชาย " กลับมา " แต่พ่อค้าที่ดี บอกให้เขาเก็บไปด้านอื่น ๆ และนั่นคือสิ่งที่เขาทำ เห็นที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ พนักงานขายโลภระเบิดออกมาด้วยความโกรธ เขากระโดดขึ้นและลง ทุบหน้าอกเขา เขากลายเป็นที่เกลียดชังคนเที่ยงตรง ใครได้แผ่นทองที่เขาทำให้ตัวเองกระอักเลือดเขาหัวใจวายและเสียชีวิตในจุด ! คุณธรรมคือ " ความซื่อสัตย์เป็นนโยบายที่ดีที่สุด