Religious and political leaders hav

Religious and political leaders have also employed “defense of the
sasana” arguments in contemporary democratic contexts in order to
justify bloody, anti-democratic policies, particularly violence against
non-Buddhist religious groups perceived as a threat to Buddhism. In
contemporary Sri Lanka, some nationalist monks exhorted the Sinhala
Buddhist–led government to press the prosecution of the war against
the Hindu and Christian Tamil insurgency group the LTTE (Liberation
Tigers of Tamil Eelam), using imagery that invoked the legacy of
Dutthagamani (the war was brutally won by the government in 2009).
They were following in the footsteps of the controversial Sinhalese
monk Walpola Rahula, who, in legitimizing monastic participation
in politics in the 1970s, also commented approvingly on the belief of
Dutthagamani’s arahant advisors that “the destruction of human beings
[for the purpose of protecting the religion] was not a very grave crime”
(Rahula 1974)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้นำศาสนา และการเมืองยังได้ว่าจ้าง "ป้องกันการสโมร"อาร์กิวเมนต์ในบริบทร่วมสมัยประชาธิปไตยเพื่อให้พิสูจน์เลือด ประชาธิปไตยต้านนโยบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรุนแรงต่อไม่ใช่พุทธศาสนากลุ่มมองว่าเป็นภัยคุกคามพระพุทธศาสนา ในร่วมสมัยศรีลังกา บางพระชาตินิยม exhorted สิงหลพุทธ – นำรัฐบาลกดคดีสงครามกับกลุ่มกบฏทมิฬคริสเตียนและฮินดู LTTE (ปลดปล่อยเสือของกองทมิฬ), ใช้ภาพที่เรียกมรดกของDutthagamani (สงครามหฤโหดชนะ โดยรัฐบาลในปี 2552)พวกเขาทำตามรอยเท้าของสิงหลถกเถียงกันพระ Rahula มนุษย์สมัยพระองค์มี ที่ ในการให้สงฆ์มีส่วนร่วมทางการเมืองในปี 1970 ยังแสดงความคิดเห็น approvingly ในความเชื่อของที่ปรึกษาของ Dutthagamani arahant ที่ "ทำลายของมนุษย์[เพื่อปกป้องศาสนา] ไม่ได้ก่ออาชญากรรมมากที่หลุมฝังศพ"(Rahula 1974)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้นำทางศาสนาและการเมืองนอกจากนี้ยังมีการจ้างงาน "การป้องกันของ
ศาสน" ข้อโต้แย้งในบริบทร่วมสมัยประชาธิปไตยเพื่อที่จะ
แสดงให้เห็นถึงเลือดนโยบายต่อต้านประชาธิปไตยโดยเฉพาะอย่างยิ่งความรุนแรงกับ
กลุ่มศาสนาไม่ใช่พุทธมองว่าเป็นภัยคุกคามต่อพุทธศาสนา ใน
สมัยศรีลังกาบางพระชาติกลับตัวกลับใจสิงหล
รัฐบาลพุทธศาสนานำไปสู่การกดการฟ้องร้องของสงครามต่อต้านการ
ก่อความไม่สงบกลุ่มฮินดูและคริสเตียนทมิฬ LTTE (ปลดปล่อย
พยัคฆ์ทมิฬ Eelam) โดยใช้ภาพที่เรียกมรดกของ
Dutthagamani (คน สงครามก็ชนะอย่างไร้ความปราณีจากรัฐบาลในปี 2009).
พวกเขากำลังเดินตามรอยเท้าของสิงหลขัดแย้ง
พระภิกษุสงฆ์ Walpola ราหุที่ใน legitimizing มีส่วนร่วมของวัด
ในทางการเมืองในปี 1970 ยังแสดงความคิดเห็นเห็นด้วยกับความเชื่อของ
ที่ปรึกษาพระอรหันต์ของ Dutthagamani ว่า " การทำลายของมนุษย์
[สำหรับวัตถุประสงค์ของการปกป้องศาสนา] ไม่ได้เป็นความผิดทางอาญาหลุมฝังศพมาก "
(ราหุ 1974)