A field study of thermal comfort wa

A field study of thermal comfort was conducted in hot-humid vernacular environments of Thailand during hot and rainy seasons in 2003. There were 1,322 subjects in the surveys. All subjects were free to wear any clothes, do any activities, and adapt to secure their comfort, according to their norm of daily living. The result from analysis found that there was a good relationship between comfort and climate, although the thermal conditions in the study were relatively extreme. A new comfort zone can be established, comparing with the classic Olgyay’s (1963) comfort zone. Hence this can propose to shift comfort zone to a new dimension for thermal comfort study, especially in the contexts of contemporary tropical architecture and vernacular environments

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาฟิลด์ของความร้อนจึงได้ดำเนินการในสภาพแวดล้อมพื้นถิ่นตอนร้อนชื้นของประเทศไทยในช่วงฤดูร้อน และฤดูฝนใน 2003 ยังมีเรื่อง 1,322 ในแบบสำรวจ เรื่องทั้งหมดมีอิสระที่จะสวมใส่เสื้อผ้าใด ๆ ทำกิจกรรมใด ๆ และปรับการรักษาความปลอดภัยความสะดวกสบายของพวกเขา ตามความปกติของชีวิตประจำวัน ผลจากการวิเคราะห์พบว่า มีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างความสะดวกสบายและสภาพภูมิอากาศ แม้ว่าสภาพความร้อนในการศึกษามีค่อนข้างมาก โซนสบายใหม่สามารถสร้าง เปรียบเทียบกับโซนของ Olgyay คลาสสิก (1963) จึง ดัง นี้สามารถเสนอจะเปลี่ยนสบายโซนไปยังมิติใหม่สำหรับความร้อนจึงศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของสภาพแวดล้อมพื้นถิ่นตอนและสถาปัตยกรรมร่วมสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาข้อมูลของความสะดวกสบายความร้อนได้ดำเนินการในสภาพแวดล้อมที่พื้นถิ่นร้อนชื้นของประเทศไทยในช่วงฤดู​​ร้อนและฤดูฝนในปี 2003 มี 1,322 อาสาสมัครในการสำรวจได้ ทุกวิชามีอิสระที่จะสวมใส่เสื้อผ้าใด ๆ ที่ทำกิจกรรมใด ๆ และปรับให้เข้ากับการรักษาความปลอดภัยความสะดวกสบายของพวกเขาตามปกติของพวกเขาในชีวิตประจำวัน ผลจากการวิเคราะห์พบว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างความสะดวกสบายและสภาพภูมิอากาศแม้ว่าสภาวะที่มีอุณหภูมิในการศึกษามีความรุนแรงค่อนข้าง ความสะดวกสบายโซนใหม่สามารถจัดตั้งขึ้นเมื่อเทียบกับ Olgyay คลาสสิก (1963) เขตความสะดวกสบาย ดังนั้นนี้จะเสนอให้เปลี่ยนโซนความสะดวกสบายให้มิติใหม่สำหรับการศึกษาความสะดวกสบายความร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของสถ​​าปัตยกรรมร่วมสมัยและสภาพแวดล้อมพื้นถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการศึกษาความสบายเชิงความร้อนดำเนินการในสภาพแวดล้อมที่ร้อนชื้นของประเทศไทย ในพื้นถิ่น ร้อนและฤดูฝนในปี 2003 จำนวน 189 คน สำรวจ จำนวนฟรีที่จะสวมใส่เสื้อผ้าใด ๆ ทำกิจกรรมใด ๆ และปรับให้เข้ากับความปลอดภัยความสะดวกสบายของพวกเขา ตามบรรทัดฐานของชีวิตประจำวันผลจากการวิเคราะห์ พบว่า มีความสัมพันธ์ที่ดี ระหว่างความสะดวกสบาย และบรรยากาศ แม้ว่าสภาพความร้อนในการศึกษามีค่อนข้างมาก ความสะดวกสบายโซนใหม่สามารถก่อตั้งขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับคลาสสิก olgyay ( 1963 ) สบาย ดังนั้นนี้สามารถเสนอให้เปลี่ยนโซนความสะดวกสบายเพื่อมิติใหม่สำหรับการศึกษาความสบายเชิงความร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของสถาปัตยกรรมเขตร้อนร่วมสมัยและสภาพแวดล้อมพื้นถิ่น