The mangrove species Avicennia mari

The mangrove species Avicennia marina and Rhizophora mucronata occur in coastal areas with reducing sediment that contain high sulfide concentrations. However, in this study a glasshouse experiment demonstrated that the establishment of seedlings from these species did not occur in sediment with high sulfide concentration (0.5-6 mM) and low redox potential (-27 to -198 mV). In situ measurements, conducted at Mtoni and Mbweni, Dar es Salaam, showed similar ranges. However, sediments with mangrove roots had significantly lower (P = 0.03) sulfide concentrations than the adjacent areas without roots. Corresponding redox potential was higher in the sediment with roots than without roots. At Mtoni, the sulfide concentrations ranged between 0.0025 to 0.96 mM and 1.5 to 24.5 mM in sediment with roots and without roots, respectively. At Mbweni, sulfide concentrations between 0.01-0.97 mM and 1.09-16.59 mM were detected in sediment with roots and without roots, respectively. The conclusion of these results is that spatial and temporal variation in the soil redox potential and sulfide concentrations, which are results of microbial activities in the sediment, influence mangrove seedling establishment. These soil factors are modified by the root systems, whereby sediments in areas with plenty of mangrove roots are oxidized and thus conducive for mangrove regeneration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่าชายเลนชนิด Avicennia มารีและโกงกางใบใหญ่เกิดขึ้นในพื้นที่ชายฝั่งทะเลกับการลดตะกอนที่ประกอบด้วยความเข้มข้นของซัลไฟด์สูง อย่างไรก็ตาม ในการศึกษานี้ ทดลองกลาสเฮ้าส์แสดงให้เห็นว่า การจัดตั้งของต้นกล้าจากสายพันธุ์เหล่านี้จึงไม่เกิดขึ้นในตะกอนมีความเข้มข้นของซัลไฟด์สูง (0.5-6 mM) และศักยภาพต่ำอกซ์ (-27 การ-198 mV) วัดในแหล่งกำเนิด ดำเนินการที่ Mtoni และ Mbweni ดาร์เอสซาลาม แสดงให้เห็นว่าช่วงที่คล้ายกัน อย่างไรก็ตาม ตะกอน มีรากโกงกางได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (P = 0.03) ความเข้มข้นของซัลไฟด์มากกว่าพื้นที่ที่อยู่ติดกันไม่มีราก อกซ์ที่สอดคล้องกันอาจเกิดขึ้นได้ในตะกอนมีรากมากกว่าโดยไม่ต้องราก ที่ Mtoni ความเข้มข้นของซัลไฟด์อยู่ระหว่าง 0.0025 0.96 มิลลิเมตรและตะกอน มีราก และไม่ มี ราก 1.5 24.5 มม.ตามลำดับ ที่ความเข้มข้นของซัลไฟด์ระหว่าง 0.01-0.97, Mbweni มม.และ 1.09 16.59 มม.พบในตะกอน มีราก และไม่ มี ราก ตามลำดับ บทสรุปของผลลัพธ์เหล่านี้เป็นที่ความผันแปรเชิงพื้นที่ และกาลเวลาในรีดอกซ์ดินที่อาจเกิดขึ้น และเข้มข้นซัลไฟด์ ซึ่งเป็นผลลัพธ์ของกิจกรรมตะกอนจุลินทรีย์ อิทธิพลตั้งต้นกล้าชายเลน ปัจจัยดินเหล่านี้มีการปรับเปลี่ยน โดยระบบราก โดยตะกอนในพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ของป่าโกงกางรากจะออกซิไดซ์ และจึงเอื้อสำหรับการฟื้นฟูป่าชายเลน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์โกงกางแสมและโกงกางใบใหญ่เกิดขึ้นในพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีการลดตะกอนที่มีความเข้มข้นสูงซัลไฟด์ อย่างไรก็ตามในการศึกษาครั้งนี้เป็นการทดลองเรือนกระจกแสดงให้เห็นว่าการจัดตั้งของต้นกล้าจากสายพันธุ์เหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นในดินตะกอนที่มีความเข้มข้นสูงซัลไฟด์ (0.5-6 มิลลิเมตร) และศักยภาพรีดอกซ์ต่ำ (-27 เพื่อ -198 mV) ในการวัดแหล่งกำเนิดดำเนินการที่ Mtoni และ Mbweni, ดาร์เอสซาลามแสดงให้เห็นว่าช่วงที่คล้ายกัน อย่างไรก็ตามตะกอนที่มีรากโกงกางอย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่า (p = 0.03) ความเข้มข้นของซัลไฟด์กว่าพื้นที่ใกล้เคียงโดยไม่ต้องราก สอดคล้องกับศักยภาพรีดอกซ์เป็นที่สูงขึ้นในตะกอนที่มีรากกว่าโดยไม่ต้องราก ที่ Mtoni ความเข้มข้นของซัลไฟด์อยู่ระหว่าง .0025-.96 มม 1.5-24.5 มมในดินตะกอนที่มีรากและไม่มีรากตามลำดับ ที่ Mbweni ความเข้มข้นของสารประกอบระหว่าง 0.01-0.97 มิลลิเมตร 1.09-16.59 มิลลิถูกตรวจพบในตะกอนที่มีรากและไม่มีรากตามลำดับ บทสรุปของผลการเหล่านี้ก็คือการเปลี่ยนแปลงพื้นที่และเวลาในดินอกซ์ที่มีศักยภาพและความเข้มข้นของซัลไฟด์ซึ่งเป็นผลของกิจกรรมของจุลินทรีย์ในดินตะกอนที่มีอิทธิพลต่อการจัดตั้งต้นกล้าโกงกาง ปัจจัยดินเหล่านี้จะถูกแก้ไขโดยระบบรากโดยตะกอนในพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของรากโกงกางออกซิไดซ์และเอื้อดังนั้นสำหรับการฟื้นฟูป่าชายเลน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ป่าชายเลนชนิดและต้นแสมทะเลไม้โกงกางใบใหญ่เกิดขึ้นในพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีการลดตะกอนที่มีความเข้มข้นซัลไฟด์สูง อย่างไรก็ตาม ในการศึกษานี้คือการทดลองแสดงให้เห็นว่าการจัดตั้งต้นกล้าจากสายพันธุ์เหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นในดินตะกอนมีความเข้มข้นซัลไฟด์สูง ( 0.5-6 มม. ) และค่าศักย์ไฟฟ้ารีดอกซ์ต่ำ ( - 27 - 198 MV ) วิธีในการวัด จัดที่ mtoni mbweni Dar es Salaam , และ , มีช่วงที่คล้ายกัน อย่างไรก็ตาม ตะกอนที่มีรากป่าชายเลนได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( p = 0.03 ) ซัลไฟด์ความเข้มข้นกว่าพื้นที่ที่อยู่ติดกันที่ไม่มีราก ที่รีดอกซ์ที่มีศักยภาพสูงในตะกอนดินกับรากดีกว่าที่ไม่มีราก ที่ mtoni , ซัลไฟด์ความเข้มข้นอยู่ระหว่าง 0.0025 วนมม. และ 1.5 มม. มีตะกอนด้วยรากและไม่มีราก ตามลำดับ ที่ mbweni ซัลไฟด์ความเข้มข้นระหว่าง 0.01-0.97 มม. และ 1.09-16.59 มม. พบว่าตะกอนมีรากและไม่มีราก ตามลำดับ สรุปของผลลัพธ์เหล่านี้คือ พื้นที่และเวลาการเปลี่ยนแปลงในดิน 1 ศักยภาพและซัลไฟด์ความเข้มข้น ซึ่งผลของกิจกรรมของจุลินทรีย์ในดินตะกอนป่าชายเลนปลูกที่มีการก่อตั้ง ปัจจัยที่ดินเหล่านี้จะแก้ไขได้ โดยระบบราก โดยดินตะกอนในพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของป่าชายเลน และรากจะออกซิไดซ์จึงเอื้อต่อการฟื้นฟูป่าชายเลน