A prominent feature of plant genome

A prominent feature of plant genomes is their epigenetic landscape. The epigenome encompasses DNA methylation, histone modifications and other modifications not directly encoded in the genome. In general, DNA methylation is thought to mark permanent changes in the genome that must exist over the developmental lifetime of the plant, such as silencing transposable elements in embryonic tissue to protect the fidelity of the genome from transposition. Eichten et al. (2013, this issue) address the question of whether DNA methylation also specifies tissue types in maize. Using genome-wide array and sequencing technologies to assess DNA methylation and gene expression in two maize inbreds, B73 and Mo17, across four tissue types (leaf, immature tassel, embryo and endosperm), the authors find that there are more differentially methylated regions (DMRs) between maize inbreds than in the tissues they sampled (Eichten et al., 2013). The DMRs that were identified between tissue types did not correlate with subsequent expression changes suggesting the DMRs were not in fact functional in specifying tissue type. Despite other plants such as tomato that display tissue and developmentally regulated DMRs (Zhong et al., 2013), this may not be a general phenomenon in other species such as maize, which highlights the need to functionally define genomic elements in specific species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณลักษณะเด่นของพืช genomes เป็นภูมิทัศน์ของ epigenetic Epigenome ครอบคลุมดีเอ็นเอปรับ ปรับเปลี่ยนฮิสโตน และอื่น ๆ ไม่ตรงเข้าในกลุ่มการแก้ไข ทั่วไป ปรับความคิดเพื่อการเปลี่ยนแปลงในกลุ่มที่ต้องมีมากกว่าอายุการใช้งานพัฒนาของโรงงาน เช่น silencing transposable องค์ประกอบในเนื้อเยื่อตัวอ่อนคุณภาพของกลุ่มการป้องกัน transposition ถาวร Eichten et al. (2013 ปัญหานี้) คำถามที่ว่าปรับยังระบุชนิดของเนื้อเยื่อในข้าวโพด ใช้อาร์เรย์ทั้งจีโนมและเทคโนโลยีจัดลำดับการประเมินปรับดีเอ็นเอและยีนในสองข้าวโพด inbreds, Mo17 และ B73 ในเนื้อเยื่อ 4 ชนิด (ใบไม้ พู่ immature เอ็มบริโอ และเอนโดสเปิร์ม), ผู้เขียนพบว่า มีมากกว่า differentially methylated ภูมิภาค (DMRs) ระหว่าง inbreds ข้าวโพดมากกว่าเนื้อเยื่อ พวกเขาตัวอย่าง (Eichten et al., 2013) DMRs ที่ระบุอยู่ระหว่างเนื้อเยื่อชนิดไม่ไม่เชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงนิพจน์ตามมาแนะนำ DMRs ไม่จริงทำงานในการระบุชนิดของเนื้อเยื่อ แม้ มีพืชอื่น ๆ เช่นมะเขือเทศที่แสดงเนื้อเยื่อและ DMRs developmentally ควบคุม (จงร้อยเอ็ด al., 2013), นี้ไม่ได้เป็นปรากฏการณ์ทั่วไปในชนิดอื่น ๆ เช่นข้าวโพด ซึ่งจำเป็นต้องกำหนดองค์ประกอบ genomic ในพันธุ์เฉพาะบริเวณไฮไลท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณลักษณะที่โดดเด่นของจีโนมของพืชเป็นภูมิทัศน์ epigenetic ของพวกเขา epigenome ครอบคลุม methylation ดีเอ็นเอสโตนปรับเปลี่ยนและการปรับเปลี่ยนอื่น ๆ ที่ไม่เข้ารหัสโดยตรงในจีโนม โดยทั่วไปดีเอ็นเอ methylation เป็นความคิดที่จะทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงที่ถาวรในจีโนมที่จะต้องมีอยู่ในช่วงอายุการใช้งานการพัฒนาของพืชเช่นห้ามไม่ให้พูดองค์ประกอบ transposable ในเนื้อเยื่อของตัวอ่อนที่จะปกป้องความจงรักภักดีของจีโนมจากการขนย้ายที่ Eichten et al, (2013 ปัญหานี้) อยู่ที่คำถามที่ว่าดีเอ็นเอ methylation ยังระบุชนิดของเนื้อเยื่อในข้าวโพด ใช้อาเรย์จีโนมทั้งเทคโนโลยีและการจัดลำดับในการประเมินความ methylation ดีเอ็นเอและการแสดงออกของยีนในสองสายพันธุ์ข้าวโพด, B73 และ Mo17 ข้ามสี่ประเภทเนื้อเยื่อ (ใบพู่อ่อนตัวอ่อนและ endosperm) ผู้เขียนพบว่ามีพื้นที่ที่มากขึ้นสารแตกต่างกัน ( DMRs) ระหว่างสายพันธุ์ข้าวโพดกว่าในเนื้อเยื่อที่พวกเขาเก็บตัวอย่าง (Eichten et al., 2013) DMRs ที่ถูกระบุระหว่างเนื้อเยื่อชนิดไม่ได้มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงการแสดงออกตามมาแนะนำ DMRs ไม่ได้อยู่ในความเป็นจริงการทำงานในการระบุชนิดของเนื้อเยื่อ แม้จะมีพืชอื่น ๆ เช่นมะเขือเทศที่แสดงเนื้อเยื่อและการควบคุมการพัฒนา DMRs (Zhong et al., 2013) นี้อาจจะไม่เป็นปรากฏการณ์ในสายพันธุ์อื่น ๆ เช่นข้าวโพดซึ่งไฮไลท์จำเป็นที่จะต้องกำหนดหน้าที่องค์ประกอบจีโนมในรูปแบบที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดเด่นของจีโนมพืชภูมิทัศน์ Epigenetic ของพวกเขา ที่ครอบคลุมจากการพิจีโนมดีเอ็นเอ หมอกแดด และอื่น ๆ แก้ไขไม่ตรงเข้ารหัสในจีโนม . โดยทั่วไป methylation ดีเอ็นเอคิดว่ามาร์คเปลี่ยนถาวรในจีโนมนั้นต้องอยู่ในช่วงชีวิตพัฒนาการของพืชเช่น สามารถตรวจองค์ประกอบในเนื้อเยื่อตัวอ่อนเพื่อปกป้องความถูกต้องของพันธุกรรมจากการขนย้าย eichten et al . ที่อยู่ ( 2013 , ปัญหานี้ ) ถามว่า DNA methylation ยังระบุชนิดของเนื้อเยื่อในข้าวโพด การใช้ genome-wide เรย์และลำดับการผลิตเทคโนโลยีเพื่อประเมิน methylation ดีเอ็นเอและการแสดงออกของยีนในข้าวโพดสองสายพันธุ์ b73 mo17 , และ ,ในประเภทสี่เนื้อเยื่อ ( ใบอ่อนช่อ เอ็มบริโอและเอนโดสเปิร์ม ) ผู้เขียนพบว่ามีมากขึ้นแตกต่างกัน methylated ภูมิภาค ( dmrs ) ระหว่างข้าวโพดสายพันธุ์แท้มากกว่าในเนื้อเยื่อที่พวกเขาเก็บตัวอย่าง ( eichten et al . , 2013 )การ dmrs ที่ระบุระหว่างเนื้อเยื่อชนิดไม่มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงตามมาสีหน้าบอกว่า dmrs ไม่ในความเป็นจริงการทำงานในการระบุชนิดเนื้อเยื่อ แม้จะมีพืชอื่นๆ เช่น มะเขือเทศที่แสดงเนื้อเยื่อและได้รับการควบคุม dmrs ( Zhong et al . , 2013 ) นี่อาจเป็นปรากฏการณ์ทั่วไปในพืชชนิดอื่นๆ เช่น ข้าวโพดซึ่งไฮไลท์ต้องโดยกำหนดองค์ประกอบพันธุกรรมในแต่ละชนิด