The cat in his embrace had a warm f

The cat in his embrace had a warm feeling that would make people feel relieved.

Yu Li quietly and peacefully lied prone. Its pupils were glistening, clean, clear and flawless. More beautiful than any glorious place in the world.

The Blind Concubine hugged her firmly, pressing against the tip of the cat’s small and delicately tender nose.

He was sincere. He loved Yu Li to the core of his bones.

From the gate, a loud voice announced: “The Prince has arrived---”

The sound hadn’t disappeared yet, Rui Ze’s small figure had already come running in. He was carrying a carved food box. His small face was moist with sweat.

Xiao Bao asked him: “Why do you come here?”

“Of course to give His Grace delicious food.”

Xiao Bao made a despising face: “You only care about eating.”

The Blind Concubine pleasantly laughed, “The Prince is still a little child, naturally he would love to eat.”

Rui Ze, for once felt that there was someone backing him up, he proudly lifted his chin towards Xiao Bao.

Xiao Bao opened the carved box. From inside, he took a crisp apple and sweet-scented Osmanthus cake as well as several snacks. He sliced the cake and handed over a small piece to The Blind Concubine’s hand, also giving a piece to the Little Prince.

The Blind Concubine was about to put the sweet-scented Osmanthus into his mouth, Yu Li suddenly meowed loudly. It was beyond people’s expectations when it suddenly leaped and bit the sweet-scented Osmanthus cake, at lightning speed, it gulped down the cake.

Xiao Bao couldn’t help but reprimand that cat: “Ai ya. Look at you. You are indeed capable of doing this fine thing!”

His words hadn’t sunk in yet, Yu Li abruptly shrieked severely. Its small body twitched violently. Its front claw waved wildly in the air. Its body abruptly lost its center of gravity, tumbling down from the bed. At the time when everybody lowered their heads to look at it, it had already ceased to move. Its huge cat’s eyes were opened blankly. The limpid and clear pupils were still as penetrating as ever. However, there wasn’t any trace of lively light anymore.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมวในอ้อมกอดของเขามีความรู้สึกอบอุ่นที่จะทำให้คนรู้สึกโล่งใจYu Li เงียบ ๆ และสงบโกหกมีแนวโน้ม ใส ๆ สะอาด ชัดเจน และสมบูรณ์แบบของนักเรียนได้ สวยงามมากขึ้นสถานที่รุ่งโรจน์ใด ๆ ในโลกนางสนมตาบอดทุกกอดเธอแน่น กดกับปลายจมูกเล็ก และอ่อนโยนประณีตของแมวเขาก็จริงใจ รัก Yu Li ถึงหลักของกระดูกของเขาจากประตู ประกาศเสียงดัง: "เจ้าชายมาถึง---"เสียงไม่หายไป ยัง Rui Ze รูปเล็กแล้วมาทำงานใน เขาพกกล่องอาหารแกะสลัก ใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาถูกชื้น ด้วยเหงื่อเสี่ยวเปาถามเขา: "ทำไมคุณมาที่นี่""การที่สภาจะให้พระคุณพระอาหารอร่อย"เสี่ยวเปาทำใบ despising: "คุณจะดูแลเกี่ยวกับกิน"ตาบอดนางสนมสุขหัวเราะ "เจ้าชายยังคงเป็นเด็กน้อย ธรรมชาติเขาอยากจะกิน"Rui Ze เมื่อรู้สึกว่า มีคนเขาสำรอง เขาภูมิใจยกคางของเขาต่อเสี่ยวเปาเสี่ยวเปาเปิดกล่องแกะสลัก จากภายใน เขาเอาแอปเปิล และเค้กหอมหมื่นลี้หอมหวาน เป็นอาหารว่าง เขาหั่นเค้ก และมอบชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของนางสนมในตาบอดมือ ยัง ให้ชิ้นส่วนเจ้าชายน้อยนางสนมคนตาบอดได้ใส่หอมหมื่นลี้ที่หอมหวานในปากของเขา Yu Li ก็ meowed เสียงดัง ก็เหนือความคาดหวังของผู้คนเมื่อจู่ ๆ leaped และบิตที่หอมหวานหอมหมื่นลี้เค้ก ที่รวดเร็ว มัน gulped ลงเค้กเสี่ยวเปาไม่ช่วย แต่ตำหนิที่แมว: "ไอยา ดูที่คุณ คุณจะสามารถทำสิ่งนี้ดีแน่นอน"คำพูดของเขาไม่ได้จมอยู่ในยัง Yu Li ทันที shrieked รุนแรง ร่างกายเล็ก twitched อย่างรุนแรง กรงเล็บของมันหน้าโบกอย่างดุเดือดในอากาศ ร่างกายทันทีหายของศูนย์ถ่วง กลิ้งลงจากเตียงนอน ในเวลาเมื่อทุกคนลงที่หัวของพวกเขา มันได้แล้วหยุดไป ตาแมวของใหญ่ถูกเปิด blankly เรียนเชิญ และชัดเจนยังคงเจาะตามเดิมได้ อย่างไรก็ตาม ไม่มีร่องรอยของแสงอันมีชีวิตชีวาอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมวอยู่ในอ้อมกอดของเขามีความรู้สึกอบอุ่นที่จะทำให้คนรู้สึกโล่งใจ. Yu Li อย่างเงียบ ๆ และสงบสุขโกหกคว่ำ นักเรียนของมันได้วามสะอาดชัดเจนและสมบูรณ์แบบ สวยงามมากขึ้นกว่าสถานที่รุ่งโรจน์ใด ๆ ในโลก. คนตาบอดเมียน้อยกอดเธอแน่นกดกับปลายของแมวจมูกขนาดเล็กและอ่อนโยนประณีตได้. เขาเป็นคนที่มีความจริงใจ เขารัก Yu Li หลักของกระดูกของเขา. จากประตูเสียงดังประกาศ: "เจ้าชายได้มาถึง ---" . เสียงไม่ได้หายไปยังร่างเล็กรุษของเขาอยู่แล้วมาทำงานในเขาได้รับการดำเนินการ กล่องอาหารแกะสลัก ใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาเป็นที่ชื้นไปด้วยเหงื่อ. เสี่ยวเปาถามเขาว่า "ทำไมคุณถึงมาที่นี่?" "แน่นอนที่จะให้เกรซเขาอาหารอร่อย". เสี่ยวเปาทำหน้าดูหมิ่น: "คุณจะดูแลเกี่ยวกับการกิน". คนตาบอดเมียน้อย ใจหัวเราะ "เจ้าชายก็ยังคงเป็นเด็กเล็ก ๆ ตามธรรมชาติเขาจะรักที่จะกิน." Rui Ze เป็นครั้งแรกรู้สึกว่ามีใครบางคนสนับสนุนเขาขึ้นเขาภูมิใจยกคางของเขาที่มีต่อเสี่ยวเปา. เสี่ยวเบ้าเปิดกล่องแกะสลัก จากภายในเขาเอาแอปเปิ้ลที่คมชัดและเค้กหอม osmanthus เช่นเดียวกับอาหารว่าง เขาหั่นเค้กและส่งมอบชิ้นส่วนเล็ก ๆ ที่จะถึงมือคนตาบอดนางสนมของชิ้นที่ยังให้เจ้าชายน้อย. คนตาบอดเมียน้อยได้เกี่ยวกับการใส่หอม osmanthus เข้าไปในปากของเขา Yu Li กึก meowed เสียงดัง มันก็เกินความคาดหมายของผู้คนเมื่อมันก็กระโจนกัดเค้กหอม osmanthus ที่ความเร็วฟ้าผ่าก็กลืนน้ำลายลงเค้ก. เสี่ยวเปาไม่สามารถช่วย แต่ตำหนิว่าแมว: "ไอยา มองคุณ คุณแน่นอนสามารถทำสิ่งที่ดีนี้! " คำพูดของเขาไม่ได้จมลงไปในยัง Yu Li ทันทีร้องอย่างรุนแรง ร่างเล็ก ๆ ของมันกระตุกอย่างรุนแรง กรงเล็บด้านหน้าโบกมือลำพองในอากาศ ร่างของมันหายไปทันทีศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วง, ไม้ลอยลงจากเตียง ในขณะที่เมื่อทุกคนลดลงหัวของพวกเขาที่จะมองมันมันก็หยุดแล้วที่จะย้าย ดวงตาแมวขนาดใหญ่ของมันถูกเปิด blankly นักเรียนใสและชัดเจนก็ยังคงเป็นเช่นเคยเจาะ แต่ไม่มีร่องรอยของแสงที่มีชีวิตชีวาใด ๆ อีกต่อไป