Two columns present F ration and p

Two columns present F ration and p values for the simplest case, without covariates. The last two give the results with maternal IQ covaried. Because concurrent maternal education added little, given the other variables, results of the second covariance analysis are not shown. With one exception, the preschool X school-age interactions were not significant and are also not shown in Table 5.
A significant linear trend was found for the Verbal IQ but not Performance IQ. Similarly, when the 2 X 2 models were tested, a significant effect for preschool treatment was found for the Verbal IQ but not for Performance IQ.
The linear term was significant for the WJ Reading, Knowledge, and Written Language scores. Significant positive main effects for preschool treatment were found for the Reading and Knowledge scores. None of the four academic subjects showed independent main effects of the school-age treatment.
There were significant main effects for maternal IQ for every intellectual and academic outcome tested. Despite the strength of maternal IQ as a predictor of child cognitive and academic performance, however, the covariance analyses indicated that the effects of treatment were essentially independent of maternal IQ. The mother’s educational level generally added little to the prediction of child cognitive and academic outcomes. The one exception is that, with both covariates in the model, there was a significant preschool X school-age interaction for the Verbal IQ score, F (1,85) = 4.70,p < .04. Examination of the adjusted means suggests that, only for children untreated in preschool but given the school-age program, adjusting for levels of maternal IQ and the environmental mother’s education does strengthen the apparent effect of treatment on children’s performance.
Analysis of variance followed by Tukey’s studentized contrasts showed that, for all three WISC-R and all four Woodcock-Johnson scores, the LPS group scored significantly higher than all groups of high-risk subjects on IQ and academic test scores.
Grade retention and use of special services. –Grade retention and the use of special services during the first 7 years in school for the Abecedarian and LPS groups are summarized in Table 6. After 7 years in school, there was a strong trend for children with preschool treatment to be retained in grade less often, but a log linear model analysis indicated that the association between earlier treatment and grade retention was not statistically significant at the .50 level.
Similarly, a strong trend for children having preschool treatment to avoid placement in special education (code 2) did not attain statistical significance. The log linear analysis did show a significant preschool X school-age interaction, such that, as predicted, CC children were more likely than the CE group to be assigned to special education, but EE children were more likely than EC children to be so assigned.
When the data for the use of related services (code 1) or special education (code 2) were combined, it developed that, across the four Abecedarian groups, from 64% to 76% had received one or both forms of help. Combining retention and special education placement to create a single (negative) index of school progress shows that children with preschool intervention were more likely to avoid these pitfalls.
The

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คอลัมน์ที่สองแสดงค่าอาหารและ p ของ F สำหรับกรณีง่ายที่สุด โดย covariates สองแล้วให้ผลลัพธ์กับแม่ไอคิว covaried เนื่องจากศึกษาพร้อมแม่เพิ่มน้อย กำหนดให้ตัวแปรอื่น ๆ ผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมที่สองไม่มีแสดง ยกเว้น หอศิลป์ X โต้โรงเรียนอายุไม่สำคัญ และยังไม่มีแสดงในตาราง 5แนวโน้มเชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญพบ IQ ด้วยวาจาแต่ไม่ประสิทธิภาพ IQ ในทำนองเดียวกัน เมื่อทดสอบแบบ 2 X 2 ผลที่สำคัญการรักษา preschool พบ IQ ด้วยวาจา แต่ไม่ สำหรับประสิทธิภาพ IQระยะเชิงเส้นสำคัญสำหรับคะแนน WJ อ่าน ความรู้ และ ภาษาเขียน พบผลกระทบหลักบวกอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการรักษา preschool สำหรับคะแนนการอ่านและความรู้ วิชาสี่ไม่มีแสดงผลอิสระหลักของการรักษาอายุโรงเรียนมีผลกระทบหลักสำคัญสำหรับแม่ไอคิวสำหรับทุกผลทางปัญญา และวิชาการทดสอบ แม้ มีความแข็งแรงของแม่ไอคิวเป็น predictor ประสิทธิภาพการรับรู้ และศึกษาเด็ก ไร วิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมแสดงให้เห็นว่า ผลของการรักษามีหลักขึ้นอยู่กับ IQ แม่ ระดับการศึกษาของแม่โดยทั่วไปเพิ่มน้อยคาดเดาผลลัพธ์ที่รับรู้ และการศึกษาเด็ก มีข้อยกเว้นหนึ่งที่ กับ covariates ทั้งในรูปแบบ มีหอศิลป์สำคัญ X โรงเรียนอายุการโต้ตอบสำหรับคะแนน IQ ด้วยวาจา F (1,85) = 4.70, p < .04 ตรวจสอบวิธีการปรับปรุงแนะนำ ที่เฉพาะสำหรับเด็กที่ไม่ถูกรักษาในหอศิลป์ แต่ให้โปรแกรมโรงเรียนอายุ การปรับระดับของแม่ IQ และมารดาสิ่งแวดล้อมศึกษากระชับชัดเจนรักษาประสิทธิภาพของเด็กวิเคราะห์ผลต่างของตามสัมผัส studentized ของ Tukey พบว่า ทั้งหมด 3 WISC-R และคะแนน Woodcock Johnson สี่ทั้งหมด กลุ่ม LPS คะแนนอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าคะแนนทดสอบของกลุ่มทั้งหมดของอิกเรื่องไอคิว และวิชาการเก็บข้อมูลเกรดและการใช้บริการพิเศษ – เกรดเก็บรักษาและการใช้บริการพิเศษในช่วงแรก 7 ปีในโรงเรียนกลุ่ม Abecedarian และ LPS ได้สรุปไว้ในตาราง 6 หลังจาก 7 ปีในโรงเรียน มีแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับเด็ก preschool รักษาให้คงอยู่ในระดับต่ำมักจะ แต่การบันทึกแบบจำลองเชิงวิเคราะห์ระบุว่า ความสัมพันธ์ระหว่างก่อนการรักษาและการเก็บรักษาเกรดไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.50 ในทำนองเดียวกัน เป็นแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับเด็ก ๆ ที่ต้องรักษา preschool เพื่อหลีกเลี่ยงการวางในการศึกษาพิเศษ (รหัส 2) ได้ไม่บรรลุนัยสำคัญทางสถิติ การบันทึกเชิงวิเคราะห์ได้แสดงหอศิลป์สำคัญ X อายุโรงเรียนโต้ตอบ ให้ คาดการณ์ CC เด็ก ๆ ยิ่งกว่ากลุ่ม CE ให้กับการศึกษาพิเศษ แต่แบบเด็ก ๆ ยิ่งกว่าเด็ก EC เพื่อกำหนดเมื่อมีรวมข้อมูลสำหรับการใช้บริการที่เกี่ยวข้อง (รหัส 1) หรือการศึกษาพิเศษ (รหัส 2) พัฒนา ที่ข้ามกลุ่ม Abecedarian 4 จาก 64% เป็น 76% ได้รับหนึ่ง หรือทั้งสองรูปแบบของความช่วยเหลือ รวมเก็บรักษาและการจัดวางการศึกษาพิเศษเพื่อสร้างดัชนี (ค่าลบ) เดียวของโรงเรียนระหว่างแสดงว่า เด็ก preschool แทรกแซงมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดเหล่านี้ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองคอลัมน์ปันส่วน F ปัจจุบันและค่าพีสำหรับกรณีที่ง่ายที่สุดโดยไม่ต้องตัวแปร สุดท้ายทั้งสองให้ผลกับมารดา covaried ไอคิว เพราะการศึกษาของมารดาพร้อมกันเล็ก ๆ น้อย ๆ เพิ่มให้ตัวแปรอื่น ๆ ผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนที่สองจะไม่แสดง ด้วยการยกเว้นการปฏิสัมพันธ์ X ก่อนวัยเรียนวัยเรียนไม่ได้มีนัยสำคัญและยังไม่ปรากฏในตารางที่ 5
แนวโน้มเชิงเส้นที่สำคัญพบข้อมูลที่ทางวาจาไอคิว แต่ไม่ผลงานของไอคิว ในทำนองเดียวกันเมื่อ 2 X 2 รุ่นได้รับการทดสอบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการรักษาเด็กก่อนวัยเรียนได้รับการพบข้อมูลที่ทางวาจาไอคิว แต่ไม่ได้สำหรับผลงานของไอคิว.
คำเชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ WJ อ่านความรู้และคะแนนภาษาเขียน ผลกระทบหลักที่สําคัญในเชิงบวกสำหรับการรักษาเด็กก่อนวัยเรียนที่พบสำหรับการอ่านและคะแนนความรู้ ไม่มีในสี่เรื่องการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผลกระทบหลักที่เป็นอิสระของการรักษาวัยเรียน.
มีผลกระทบหลักที่สำคัญสำหรับมารดา IQ ทุกผลทางปัญญาและการทดสอบทางวิชาการ แม้จะมีความแข็งแรงของมารดาเป็น IQ ทำนายขององค์ความรู้เด็กและประสิทธิภาพการทำงานทางวิชาการ แต่แปรปรวนวิเคราะห์ระบุว่าผลของการรักษาอยู่เป็นหลักเป็นอิสระจากมารดาไอคิว ระดับการศึกษาของมารดาโดยทั่วไปเพิ่มเพียงเล็กน้อยที่จะคาดการณ์ขององค์ความรู้เด็กและผลทางวิชาการ ข้อยกเว้นประการหนึ่งคือการที่มีตัวแปรทั้งในรูปแบบที่มีเด็กก่อนวัยเรียนอย่างมีนัยสำคัญ X ปฏิสัมพันธ์วัยเรียนสำหรับคะแนนไอคิววาจา, F (1,85) = 4.70, p <0.04 การตรวจสอบวิธีการปรับให้เห็นว่าเพียงสำหรับเด็กได้รับการรักษาในเด็กก่อนวัยเรียน แต่ให้โปรแกรมวัยเรียนปรับค่าระดับของมารดาไอคิวและการศึกษาของมารดาสิ่งแวดล้อมไม่เสริมสร้างผลกระทบที่เห็นได้ชัดของการรักษาผลการดำเนินงานของเด็ก ๆ .
การวิเคราะห์ความแปรปรวนตามด้วยของ Tukey ความแตกต่าง studentized แสดงให้เห็นว่าทั้งสาม WISC-R และทั้งสี่คะแนนจำพวกจอห์นสัน, กลุ่ม LPS คะแนนสูงกว่าทุกกลุ่มอาสาสมัครที่มีความเสี่ยงสูงในไอคิวและคะแนนการทดสอบทางวิชาการ.
การเก็บรักษาเกรดและการใช้บริการพิเศษ การเก็บรักษาเกรดและการใช้บริการพิเศษในช่วง 7 ปีแรกในโรงเรียนกลุ่ม Abecedarian และ LPS ได้สรุปไว้ในตารางที่ 6 หลังจาก 7 ปีในโรงเรียนมีแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนที่มีการรักษาจะต้องเก็บไว้ในระดับน้อย บ่อย แต่การวิเคราะห์แบบจำลองเชิงเส้นล็อกชี้ให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาก่อนหน้านี้และการเก็บรักษาคะแนนไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.50.
ในทำนองเดียวกันมีแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนที่มีการรักษาที่จะหลีกเลี่ยงการจัดวางในการศึกษาพิเศษ (รหัส 2) ไม่ได้ บรรลุนัยสำคัญทางสถิติ การวิเคราะห์เชิงเส้นเข้าสู่ระบบไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการทำงานร่วมกันก่อนวัยเรียนอย่างมีนัยสำคัญ X วัยเรียนดังกล่าวว่าเป็นที่คาดการณ์เด็กซีซีมีโอกาสมากขึ้นกว่ากลุ่มซีอีที่จะได้รับมอบหมายให้ศึกษาพิเศษ แต่เด็ก EE มีโอกาสมากกว่าเด็ก EC จะได้รับมอบหมายเพื่อให้ .
เมื่อข้อมูลสำหรับการใช้บริการที่เกี่ยวข้อง (รหัส 1) หรือการศึกษาพิเศษ (รหัส 2) มารวมกันก็จะได้รับการพัฒนาที่ข้ามสี่กลุ่ม Abecedarian จาก 64% เป็น 76% ได้รับหนึ่งหรือทั้งสองรูปแบบของความช่วยเหลือ รวมการเก็บรักษาและการจัดวางการศึกษาพิเศษเพื่อสร้างเดียว (ลบ) ดัชนีความก้าวหน้าของโรงเรียนแสดงให้เห็นว่าเด็กที่มีการแทรกแซงก่อนวัยเรียนที่มีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดเหล่านี้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองคอลัมน์ F และ P ส่วนปัจจุบันค่าสำหรับกรณีที่ง่ายที่สุดโดยไม่มีความรู้ . สองตัวสุดท้ายให้กับผลของ IQ covaried . เพราะแม่จบการศึกษาพร้อมกันเพิ่มเล็กน้อย ให้ตัวแปรอื่น ๆ ผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนสองจะไม่แสดง กับข้อยกเว้น , ก่อนวัยเรียน ของ X สําคัญไม่ได้และยังไม่แสดงในตารางที่ 5 .
ทดสอบเส้นแนวโน้มพบไอคิวด้วยวาจา แต่ไม่ได้ประสิทธิภาพ ไอคิว ในทำนองเดียวกันเมื่อ 2 x 2 แบบทดสอบผลทางด้านการรักษาก่อนพบไอคิวไอคิวด้วยวาจาแต่ไม่ใช่สำหรับการแสดง
คําสําคัญสําหรับความรู้เชิง wj การอ่านและเขียนคะแนนภาษาอิทธิพลหลักบวกสำหรับปฐมวัย การรักษาที่พบในการอ่านและคะแนนความรู้ ไม่มีของทั้ง 3 คน พบผลหลักความอิสระของการรักษาผู้ป่วย .
มีผลกระทบหลักที่สําคัญสําหรับไอคิวมารดาทุกทางปัญญาและวิชาการผลทดสอบแม้จะมีความแข็งแรงของมารดาของเด็กไอคิวได้ดี ด้านการปฏิบัติงาน อย่างไรก็ตาม ร่วมวิเคราะห์ พบว่า ผลของการรักษาก็เป็นอิสระของมารดา ไอคิว ระดับการศึกษาของมารดา โดยทั่วไปเพิ่มเล็กน้อยเพื่อให้คำทำนายของเด็กทางปัญญาและวิชาการ ผลลัพธ์ ข้อยกเว้นหนึ่งคือ มีทั้งความรู้ในรูปแบบการอนุบาล x 1 ปฏิสัมพันธ์สำหรับไอคิววาจา , f ( 1,85 ) = 4.70 , p < . 01 . นี่คือตัวอย่างของวิธีการปรับให้เฉพาะเด็กดิบในปฐมวัย แต่ให้โปรแกรมปรับระดับวัยเรียนของมารดาที่ไอคิวและสิ่งแวดล้อม การศึกษาของมารดา ไม่เสริมสร้างผลชัดเจนในการรักษาประสิทธิภาพของเด็ก
การวิเคราะห์ความแปรปรวน ตามด้วยคู่ของตัวความแตกต่างพบว่า ทั้งสามทางด้านทั้งสี่จำพวก จอห์นสันและคะแนนกลุ่มหล่อลื่นได้คะแนนสูงกว่าทุกกลุ่มเสี่ยงไอคิวและคะแนนการทดสอบทางวิชาการ
กักชั้นและใช้บริการพิเศษ- เกรด การเก็บรักษา และการใช้บริการพิเศษในช่วง 7 ปีในโรงเรียนเพื่อ abecedarian LPS และกลุ่ม สรุปได้ในตารางที่ 6 หลังจาก 7 ปีในโรงเรียน มีแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับเด็กปฐมวัยการรักษาที่จะยังคงอยู่ในระดับน้อยมักจะแต่การเข้าสู่ระบบแบบเชิงวิเคราะห์ พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาก่อนหน้านี้และเกรดรักษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ . 50 ระดับ
ในแนวโน้มที่แข็งแกร่งสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน เพื่อหลีกเลี่ยงการรักษามีการจัดวางในการศึกษาพิเศษ ( รหัส 2 ) ไม่บรรลุ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเข้าสู่ระบบการวิเคราะห์เชิงเส้นแสดงให้เห็นทางด้านปฐมวัย x วัยเรียน ปฏิสัมพันธ์ เช่นว่า ตามที่คาดการณ์ไว้ ซีซี เด็กมีแนวโน้มมากขึ้นกว่ากลุ่ม CE ได้รับมอบหมายให้ศึกษาพิเศษ แต่อีเด็กมีแนวโน้มมากขึ้นกว่าอดีตเด็กต้องได้รับมอบหมาย
เมื่อข้อมูลสำหรับการใช้บริการที่เกี่ยวข้อง ( รหัส 1 ) หรือ การศึกษาพิเศษ ( รหัส 2 ) โดยรวม มันขึ้นว่าทั้งสี่ abecedarian กลุ่ม จาก 64 ถึง 76% ได้รับหนึ่งหรือทั้งสองรูปแบบของความช่วยเหลือ ในการรวมและการศึกษาพิเศษเพื่อสร้างเดียว ( ลบ ) ดัชนีความก้าวหน้าของโรงเรียน พบว่า เด็กปฐมวัยมีการแทรกแซงมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดเหล่านี้ .