A Study In Scarletman for him. I sh

A Study In Scarlet
man for him. I should prefer having a partner to
being alone.”
Young Stamford looked rather strangely at me
over his wine-glass. “You don’t know Sherlock
Holmes yet,” he said; “perhaps you would not care
for him as a constant companion.”
“Why, what is there against him?”
“Oh, I didn’t say there was anything against
him. He is a little queer in his ideas—an enthusi-
ast in some branches of science. As far as I know
he is a decent fellow enough.”
“A medical student, I suppose?” said I.
“No—I have no idea what he intends to go in
for. I believe he is well up in anatomy, and he is a
first-class chemist; but, as far as I know, he has
never taken out any systematic medical classes.
His studies are very desultory and eccentric, but
he has amassed a lot of out-of-the way knowledge
which would astonish his professors.”
“Did you never ask him what he was going in
for?” I asked.
“No; he is not a man that it is easy to draw out,
though he can be communicative enough when the
fancy seizes him.”
“I should like to meet him,” I said. “If I am to
lodge with anyone, I should prefer a man of stu-
dious and quiet habits. I am not strong enough yet
to stand much noise or excitement. I had enough
of both in Afghanistan to last me for the remain-
der of my natural existence. How could I meet this
friend of yours?”
“He is sure to be at the laboratory,” returned
my companion. “He either avoids the place for
weeks, or else he works there from morning to
night. If you like, we shall drive round together
after luncheon.”
“Certainly,” I answered, and the conversation
drifted away into other channels.
As we made our way to the hospital after leav-
ing the Holborn, Stamford gave me a few more
particulars about the gentleman whom I proposed
to take as a fellow-lodger.
“You mustn’t blame me if you don’t get on with
him,” he said; “I know nothing more of him than
I have learned from meeting him occasionally in
the laboratory. You proposed this arrangement, so
you must not hold me responsible.”
“If we don’t get on it will be easy to part com-
pany,” I answered. “It seems to me, Stamford,” I
added, looking hard at my companion, “that you
have some reason for washing your hands of the
matter. Is this fellow’s temper so formidable, or
what is it? Don’t be mealy-mouthed about it.”
“It is not easy to express the inexpressible,”
he answered with a laugh. “Holmes is a little
too scientific for my tastes—it approaches to cold-
bloodedness. I could imagine his giving a friend a
little pinch of the latest vegetable alkaloid, not out
of malevolence, you understand, but simply out
of a spirit of inquiry in order to have an accurate
idea of the effects. To do him justice, I think that
he would take it himself with the same readiness.
He appears to have a passion for definite and exact
knowledge.”
“Very right too.”
“Yes, but it may be pushed to excess. When
it comes to beating the subjects in the dissecting-
rooms with a stick, it is certainly taking rather a
bizarre shape.”
“Beating the subjects!”
“Yes, to verify how far bruises may be pro-
duced after death. I saw him at it with my own
eyes.”
“And yet you say he is not a medical student?”
“No. Heaven knows what the objects of his
studies are. But here we are, and you must
form your own impressions about him.” As he
spoke, we turned down a narrow lane and passed
through a small side-door, which opened into a
wing of the great hospital. It was familiar ground
to me, and I needed no guiding as we ascended the
bleak stone staircase and made our way down the
long corridor with its vista of whitewashed wall
and dun-coloured doors. Near the further end a
low arched passage branched away from it and led
to the chemical laboratory.
This was a lofty chamber, lined and littered
with countless bottles. Broad, low tables were scat-
tered about, which bristled with retorts, test-tubes,
and little Bunsen lamps, with their blue flickering
flames. There was only one student in the room,
who was bending over a distant table absorbed in
his work. At the sound of our steps he glanced
round and sprang to his feet with a cry of pleasure.
“I’ve found it! I’ve found it,” he shouted to my
companion, running towards us with a test-tube in
his hand. “I have found a re-agent which is precip-
itated by hœmoglobin, and by nothing else.” Had
he discovered a gold mine, greater delight could
not have shone upon his features.
“Dr. Watson, Mr. Sherlock Holmes,” said Stam-
ford, introducing us.
“How are you?” he said cordially, gripping
my hand with a strength for which I should

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรคือมีเขา " "โอ้ผมไม่ได้บอกว่ามีอะไรกับเขาเขาเป็นเหมือนแปลก ๆ ในความคิดของเขา - enthusi การ - AST ฉันคิดว่า " เขาจะดีขึ้นในกายวิภาคศาสตร์และเขาจะเป็นนักเคมีชั้นแต่เท่าที่ฉันรู้ ไม่ต่อเนื่องและหลุดโลก แปลกใจ คว้าเขา " "ฉันควรต้องไปพบเขาฉันกล่าวว่า"ถ้าฉันลอดจ์กับใครฉันควรต้องเป็นคนของสตู - นิสัย dious หรืออื่น ๆ ฉันตอบและการสนทนาลอยอยู่ในช่องทางอื่น com - เพนี่ฉันตอบ"ผมดูเหมือนสแตมฟอร์ดฉันเพิ่มมองฮาร์ดดิสก์ที่เพื่อนของฉัน หรือนี่อะไรน่ะไม่ได้แป้งปากเลย " "ไม่ต้องด่วนที่อธิบายไม่ได้" เขาตอบ ไม่ออกความอาฆาตพยาบาทของคุณเข้าใจ ผมคิดว่าเขาจะใช้มันเอง และแน่นอนรู้ " "ขวามากเกินไป" "ใช่ dissecting- ห้องด้วยไม้ ตรวจสอบเท่าใดขอดอาจเป็นโปร - สงหน้าความตายผมเห็นที่เขามีของตัวเองตา " "และยังกล่าวว่าเขาไม่ใช่นักศึกษาแพทย์หรือไม่? เราเปิดลงช่องทางแคบและผ่านผ่านตัวเล็กด้านข้างประตู และทำทางลงทางเดินยาวกับของทิวทัศน์ของผนัง ว่าพาสมนต่ำ มีเส้นและทิ้งกระจุยกระจายมีขวดมากมายตารางการผ่อนต่ำถูกท่าน -อกเกี่ยวกับซึ่งขนกับโต้หลอดทดสอบและโคมไฟบุนเซนน้อย ชำเลืองเสียงปัดและกระโดด เขาตะโกนของฉันเพื่อนทำงานทางเรามีหลอดทดสอบ precip- itated โดยhœmoglobinและอะไร " มีเขาค้นพบเหมืองทองคำความสุขมากขึ้นได้ไม่มีส่องตามลักษณะการทำงานของเขา"ดร. วัตสันนายเชอร์ล็อกโฮลมส์กล่าวว่า Stam- ฟอร์ดแนะนำเรา"ซำบายดีบ๊อ" พูดอย่างจริงใจความมือกับจุดแข็งที่ผมควร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ๆ น้อย ๆ ในความคิด enthusi-
AST
"
"นักศึกษาแพทย์ฉันคิดว่า?" I.



ๆ
แต่
เขามีไว้ด้วย
"
"คุณ



"
"ฉันอยากจะพบเขา"
stu-
นิสัย dious



"
"เขามั่นใจว่าจะเป็นในห้องทดลอง"



"
"แน่นอน"
ๆ
leav-
ไอเอ็นจีโฮลบอร์,








ฯ "ผมตอบ"มันดูเหมือนว่าฉัน, ฟอร์ด" ผม
มองเพิ่มอย่างหนักที่สหายของฉัน







ๆ น้อย ๆ
คุณเข้าใจ




"
"สิทธิมากเกินไป."
"ใช่





















scat-
อกเกี่ยวกับที่ขนด้วยโต้, ทดสอบหลอด
และโคมไฟแผดเผาเล็ก ๆ น้อย ๆ






precip-
itated โดยhœmoglobinและไม่มีอะไรอื่น. "ได้
ที่เขาค้นพบเหมืองทอง,

เชอร์ล็อกโฮล์มส์ "Stam-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงพยาบาท
ผู้ชายให้เขาฉันควรต้องมีคู่อยู่คนเดียว " หนุ่มสแตมฟดูแปลก ๆ ที่ฉันกว่าแก้วไวน์ของเขา "คุณไม่รู้ว่าเชอร์ล็อคโฮล์มส์ยัง"เขากล่าวว่า" . " "ทำไมมีอะไรกับเขาเหรอ" "โอ้ผมไม่ได้บอกว่ามีอะไรกับเขาเขาเป็นกะเทยน้อยในความคิดเป็น enthusi ของเขา -









ผู้ซึ่งในบางสาขาของวิทยาศาสตร์เท่าที่ผมรู้เขาเป็นผู้ชายที่ดีพอ
.
"นักศึกษาแพทย์มั้ง?" ฉัน.
"ไม่ฉันไม่รู้ว่าเขาตั้งใจที่จะไป
และเขาเป็นนักเคมีชั้นหนึ่ง
; แต่เท่าที่ผมรู้
ๆ แต่

เขามีไว้ด้วย
"
"คุณเคยถามเขาแล้วเขาก็ต้อง
? "ฉันถาม.
"ไม่ " "ฉันอยากพบเขา" ฉันพูด "ถ้าฉันพักกับใครฉันชอบผู้ชาย - - dious และเงียบ






ฉันพอแล้ว
ทั้งในอัฟกานิสถานล่าสุดฉันยังคง -
เดอร์ของธรรมชาติที่มีอยู่ฉันพบนี้
เพื่อนคุณยังไง "
"เขาเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าในปฏิบัติการ" คืน
เพื่อนของฉัน "เขาให้หลีกเลี่ยงสถานที่
สัปดาห์, หรือ อื่น
ถ้าคุณชอบ
"
"แน่นอน" Holborn, ฟอร์ด คุณอย่าโทษฉันถ้าคุณไม่รับกับเขา "เขากล่าว"








ที่คุณเสนอข้อตกลงนี้ดังนั้นคุณต้องไม่ผมรับผิดชอบ
.
"ถ้าเราไม่ทำให้มันง่ายที่จะส่วน com บริษัท ฯ -
"ฉันตอบ" ดูเหมือนว่าถึงฉัน, ฟอร์ด "
เพิ่มหายากที่เพื่อนของฉัน " นี่เพื่อนโมโหแล้วน่ากลัวหรือมันคืออะไร?


อย่าเป็นแป้งปากเกี่ยวกับมัน. "
" "
เขาตอบพร้อมกับหัวเราะ "
-
ดุร้าย
ๆ น้อย ๆ ของอัลคาลอยด์ผักล่าสุดไม่ใช่
ของความร้ายกาจคุณเข้าใจ

เพื่อความยุติธรรมสำหรับเขา เขาดูเหมือนมีความชัดเจนและความรู้ที่แน่นอน. " มากอยู่เหมือนกัน " "อาจจะใช่ แต่มันดันให้เกิน ตีวิชา " "ครับ









เพื่อตรวจสอบว่าแผลจะรัตนาโปร -
สงหลังความตายฉันเห็นเขาด้วยตาของฉันเอง
.
" "
"
แต่เราอยู่ที่นี่
. "เขา
พูดเราปฏิเสธถนนแคบ ๆ

Vista ของผนังสีขาวและประตูสีตาล LED เพื่อปฏิบัติการเคมี. นี่เป็นห้องสูงเรียงรายและทิ้งกระจุยกระจายกับขวดที่นับไม่ถ้วนกว้างตารางต่ำได้เร็ว -








อกเกี่ยวกับซึ่งขนด้วยก็ยังย้อน, หลอดทดสอบ,
และตัวโคมไฟกับสีน้ำเงินริบหรี่
เปลวไฟ . "ฉันได้พบมัน! ฉันพบมัน"





"ฉันได้พบอีกครั้งเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นฝน -
. itated โดย H œ moglobin และไม่มีอะไรอื่น "
เขาค้นพบเหมืองทองมากกว่า
.
"ดรวัตสันมิสเตอร์เชอร์ล็อคโฮมส์,." กล่าวว่าตม - "ฟอร์ดแนะนำเราคุณเป็นอย่างไร" เขากล่าวว่าใคร่, จับมือด้วยพลังที่ฉันควร