Matcha fluttered her wings and look

Matcha fluttered her wings and looked down: “This map is really strange. Halfway through, the stone steps are suddenly cut off and there’s no other path……. and Boss, can you stop hugging Beautiful Miss’ thighs already……”

Wan Er’s face blushed and she reached out her hand to grab onto my arm, dragging me up.

Fox hefted his gun and snickered: “Hugging her thigh……. how fortunate……”

Wan Er’s face blushed even more.

My eyes flashed coldly as I said: “Stop teasing Wan Er already, hurry up and think of a way to navigate this map……”

Lin Wan Er’s beautiful oval shaped face was still burning red as she looked up, blinked her long eyelashes and suddenly raised her hand to point, “Look, the solution should be right there…”

We all looked up and saw a string of iron chain hanging a meter above our heads. It led straight down into the darkness. The thickness of the iron chain was around the size of a baby’s wrist, and it swayed slowly in the midst of the wind. A piece of barren land and empty space greeted us at the front, with nothing else to be seen.

“I don’t know…” Lin Wan Er pursed her lips, “I don’t know what place this iron rope leads to, could it be our destination?”

Yuzi Chengshuo laughed lightly: “It should be. Where else could it lead us?”

“How do we we get there?” Who’s Blue asked.

Dong Cheng Yue laughed faintly: “It’s simple, we just have to use our cloaks as cloth ropes, and simply swing it over the chain to slide down. This iron chain’s incline is steep enough, so there shouldn’t be any problems. This is the only path, so we have to go this way.”

Fox mused aloud: “Or we could try to get on the iron chain and walk across……”

Wan Er couldn’t help but burst into laughter: “Uncle, do you think you are an acrobat? What if you fell……”

Fox’s face was all purple: “Uncle? I’m only a little older than Li Xiao Yao……”

Yue Qing Qian hefted her dagger and said casually: “ Who cares. You’re still an uncle……”

Fox’s face was white: “I can’t even talk to you guys anymore……”

……

“Hua!”

I suddenly pulled the Cloak of Disillusionment on my back and fold it into one cloth rope. Holding it with both hands, I asked, “Don’t waste time anymore, I’ll be in front. Everyone come and follow me. It’s just a small part of the map. We won’t be frightened by that much, will we?”

“Yeah, be careful!” Lin Wan Er and Dong Cheng Yue replied in unison, laughing.

Stepping back a few steps, I suddenly leapt forward. With my cloak, I landed on the iron rope accurately and my whole body started sliding down the iron chain. Behind me, Lin Wan Er, Yue Qing Qian and the other girls followed along. Dong Cheng Yue and Matcha were no longer able to fly either. Wind Elves in this case, their advantage of flying would be affected by the vast vertical distance between them and the ground. In this area’s altitude, they would also fall from the sky, unable to fly.

In the air, the wind blew hard against our ears as the nine of us slid down the metal chain, like the vines of a morning glory entwining around a fence. After descending from such a height, a flash of light appeared before us, revealing a sea of stars. As visibility improved, at the middle of the shimmering stars lay four floating pieces of land. Our next path was confirmed!

As Lin Wan Er looked into the distance, her beautiful eyes were filled with wonder as she laughed: “It’s so beautiful… these four suspended maps are truly the workmanship of the heavens; like a heavenly palace in storybooks, it’s exceedingly magnificent……”

Dong Cheng Yue laughed lightly: “These maps should be the Mohist Sect’s inheritance, Elder Yun Chen’s masterpiece right? Besides him, nobody else would be able to create such a heavenly map……”

Fox let out a cough and said, “ The specialty of the Mohist Sect is machinery and traps. Constructions and buildings are most likely the work of Lu Ban descendants.”
TL: Lu Ban is a extremely well known craftsmen who was famous for his architecture

Dong Cheng Yue’s face grew cold: “Uncle, go die. Stop being smart……”

Yue Qing Qian couldn’t keep from snorting, then she burst out into laughter, her graceful body shaking in the air. In the starry sky, her figure was quite beautiful.

……

The first area was steadily getting closer and when I was about ten meters off the ground, I let go of the cloak with my right hand and unsheathed my Frost Rain Sword.

“”Peng!”

My purple boots, upon contact with the ground stirred up clouds of dust. Taking advantage of my inertia, I charged forward. In my ear I heard a voice—

“Ding!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขียว fluttered ปีกของเธอ และมองลง: "แผนที่นี้ได้แปลกจริง ๆ Halfway ผ่าน หินได้ก็ตัดออก และไม่อื่น ๆ path. ... และเจ้านาย คุณสามารถหยุดการกอดต้นขาสวยพลาดแล้ว..."ขวยเขินหน้า wan Er และเธอถึงออกมือของเธอคว้าบนแขน ลากฉันขึ้นสุนัขจิ้งจอก hefted ปืนของเขา และ snickered: "กอดสะโพกของเธอ...โชคดีว่า..."ใบหน้าหวานของ Er ขวยเขินมากตาถ่าย coldly อย่างที่บอกว่า: "หยุดล้อเล่น Wan Er แล้ว รีบขึ้น และคิดว่า วิธีการนำแผนผังนี้..."Lin Wan Er ของสวยมนหน้าถูกยังเขียนสีแดงเธอมองขึ้น คันนั้นกะพริบเธอขนตายาว และก็ยกมือชี้ "มอง การแก้ปัญหาควรมีสิทธิ์..." ของเธอเราทั้งหมดมองขึ้น และเห็นสายโซ่เหล็กแขวนเมตรเหนือหัวของเรา จึงนำตรงลงในความมืด ความหนาของเหล็กคือรอบขนาดของข้อมือของทารก และจะ swayed ช้าท่ามกลางลม ชิ้นส่วนของแผ่นดินที่แห้งแล้งและพื้นที่ว่างรับการต้อนรับเราที่หน้า มีอะไรให้เห็น"อย่า..." Lin Wan Er pursed ริมฝีปากของเธอ "อย่าทำสิ่งนี้สลิงเหล็กที่นำไปสู่ มันอาจเป็นปลายทางของเรา"Yuzi Chengshuo หัวเราะเบา ๆ: "มันควรจะ ที่อื่นอาจจะนำเรา""ไรเราเราเดิน" ที่ฟ้าถามได้ตง เฉิงหยูหัวเราะรวย ๆ: "ก็ง่าย ๆ เราก็ต้องใช้ของ cloaks ผ้าเชือก และก็แกว่งผ่านโซ่ไปยังภาพนิ่งลง ชันของเหล็กกลุ่มนี้จะสูงชันมาก ดังนั้นไม่ควรมีปัญหาใด ๆ อยู่เส้นทางเดียว ดังนั้นเราจะไปด้วยวิธีนี้"สุนัขจิ้งจอก mused ออกเสียง: "หรือเราอาจจะได้รับในห่วงโซ่เหล็ก และเดินข้าม..."Wan Er ไม่สามารถช่วยแต่ต่อเนื่องเป็นเสียงหัวเราะ: "ลุง คุณคิดว่า คุณจะเป็น acrobat ถ้าคุณตก..."ใบหน้าของสุนัขจิ้งจอกมีสีม่วงทั้งหมด: "ลุง ฉันเพียงเล็กน้อยมากกว่า Li เสี่ยวยาว..."เคียนชิงหยู hefted กริชของเธอ และกล่าวว่า ไม่ตั้งใจ: "ที่ใส่ คุณยังมีลุง..."หน้าจิ้งจอกคือสีขาว: "ฉันไม่ได้พูดคุยกับพวกคุณอีกต่อไป..."……"หัว"ฉันก็ดึงเสื้อคลุม Disillusionment หลัง และพับลงในผ้าหนึ่งเชือก ถือมัน ด้วยสองมือ ถาม "อย่าเสียเวลาอีกต่อไป จะอยู่ด้านหน้า ทุกคนมา และทำตาม มันเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของแผนที่ เราไม่ได้กลัว โดยมากว่า จะเรา""ใช่ ระวัง" Lin Wan Er และตงเฉิงหยูตอบพร้อมเพรียง หัวเราะก้าวกลับกี่ ผมก็หลุดออกมาข้างหน้า เสื้อคลุมของฉัน ฉันที่ดินบนเชือกเหล็กอย่างถูกต้อง และร่างกายของฉันทั้งหมดเริ่มเลื่อนลงโซ่เหล็ก ข้างหลัง หลิน Wan Er เคียนชิงหยู และหญิงอื่น ๆ ตามไป ตง เฉิงหยูและเขียวก็ไม่สามารถบินอย่างใดอย่างหนึ่ง เอลฟ์ลมในกรณีนี้ จากนักบินจะได้รับผลกระทบ โดยระยะห่างแนวตั้งกว้างใหญ่ระหว่างพวกเขาและพื้นดิน ในระดับความสูงของพื้นที่นี้ พวกเขายังจะตกจากฟากฟ้า ไม่สามารถบินอากาศ ลมพัดหนักกับหูของเราเป็นนายของเราฝ่อลงโซ่โลหะ เช่นนำของ entwining รอบรั้ว หลังจากจากความสูงดังกล่าว แฟลชแสงปรากฏก่อนเรา เผยให้เห็นทะเลดาว มองเห็นได้ดีขึ้น กลางดาวพรายวางชิ้นลอยสี่แผ่นดิน เส้นทางของเราต่อไปได้รับการยืนยันเป็น Er หวานหลินมองเป็นระยะทาง ดวงตาของเธอสวยงามเต็มไป ด้วยใจเธอหัวเราะ: "ก็สวย...แผนที่ระงับสี่เหล่านี้เป็นฝีมือของสวรรค์ อย่างแท้จริง เช่นวังสวรรค์ใน storybooks ก็สวยงามไป..."ตง เฉิงหยูหัวเราะเบา ๆ: "แผนที่เหล่านี้ควรสืบทอดของสำนัก Mohist เจ๊ยุนเฉินชิ้นเอกขวา นอกจากเขา ไม่มีใครอื่นสามารถสร้างเช่นสวรรค์แผนที่..."สุนัขจิ้งจอกให้ออกการไอ และกล่าว ว่า "พิเศษของสำนัก Mohist เป็นเครื่องจักรและกับดัก ที่ดินและอาคารมากสุดการทำงานของลูกหลานบ้านลู"TL: บ้านลูมีราคาหลังแสนไม่รู้จักที่มีชื่อเสียงสำหรับสถาปัตยกรรมของเขาตง เฉิงหยูหน้าโตเย็น: "ลุง ตายไป หยุดเป็นสมาร์ท..."เคียนชิงหยูไม่สามารถป้องกัน snorting แล้วเธอลุกออกเป็นเสียงหัวเราะ ร่างกายสง่างามของเธอที่สั่นในอากาศ ในท้องฟ้าดาว รูปของเธอค่อนข้างสวยงาม……ตั้งแรกอย่างต่อเนื่องคือการใกล้ชิด และเมื่อประมาณ 10 เมตรจากพื้นดิน ฉันปล่อยเสื้อคลุมที่ มีมือขวาของฉัน และ unsheathed ของฉันดาบฝนน้ำแข็ง""เป็ง"รองเท้าของฉันสีม่วง เมื่อติดต่อกับพื้นดินสะเทือนเมฆของฝุ่นละออง ใช้ประโยชน์จากแรงเฉื่อยของฉัน ฉันคิดไปข้างหน้า ในหูของฉัน ฉันได้ยินเสียงกัน"ดิง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Matcha เบาโผบินปีกของเธอและมองลงไป "แผนที่นี้เป็นที่แปลกจริงๆ ผ่านไปครึ่งทาง, บันไดหินถูกตัดออกอย่างกระทันหันและไม่มีเส้นทางอื่น ๆ ...... และบอสคุณสามารถหยุดกอดต้นขานางสาวสวย 'แล้ว ...... "ใบหน้าWan Er ของเขินและเธอเอื้อมมือออกมือของเธอที่จะคว้าลงบนแขนของฉันลากฉันขึ้น. ฟ็อกซ์ hefted ปืนของเขาและ snickered:" กอดต้นขาของเธอ ...... ว่าโชคดี ...... "ใบหน้าWan Er ของเขินมากยิ่งขึ้น. ตาของฉันประกายเย็นชาที่ผมกล่าวว่า:" หยุดล้อเล่น Wan Er แล้วรีบขึ้นและคิดว่าวิธีที่จะนำทางแผนที่นี้ ...... "ซึ่งเป็นรูปไข่ที่สวยงามหลินWan Er ของใบหน้ารูปก็ยังคง แดงเผาไหม้ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นกระพริบตาขนตายาวของเธอและก็ยกมือของเธอที่จะชี้ว่า "การแก้ปัญหาควรจะอยู่ที่นั่น ... " เราทุกคนเงยหน้าขึ้นและเห็นสตริงของห่วงโซ่เหล็กแขวนเมตรเหนือหัวของเราได้ มันจะนำตรงลงไปในความมืด ความหนาของห่วงโซ่เหล็กอยู่ที่ประมาณขนาดของข้อมือของทารกและมันเปี่ยมไปอย่างช้า ๆ ในท่ามกลางของลม ชิ้นส่วนของดินแดนที่แห้งแล้งและพื้นที่ว่างเปล่าที่เราได้รับการต้อนรับที่ด้านหน้ามีอะไรอย่างอื่นที่จะเห็น. "ผมไม่ทราบว่า ... " หลิน Wan Er เม้มริมฝีปากของเธอว่า "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เชือกเหล็กนี้จะนำไปสู่, ? มันอาจจะเป็นปลายทางของเรา "Yuzi Chengshuo หัวเราะเบา ๆ ว่า" มันควรจะเป็น ไม่มีที่ไหนที่มันจะนำเราไป "?" เราเราจะได้รับมีได้อย่างไร? "ใครเป็นสีฟ้าถาม. ดงเฉิงยูหัวเราะแผ่วเบา:" มันเป็นเรื่องง่ายที่เราเพียงแค่ต้องใช้เสื้อคลุมของเราเป็นเชือกผ้าและก็แกว่งมันมากกว่าห่วงโซ่ที่จะ หลุนๆ เอียงของห่วงโซ่เหล็กนี้เป็นที่สูงชันพอดังนั้นไม่ควรมีปัญหาใด ๆ ซึ่งเป็นเส้นทางเดียวดังนั้นเราจึงต้องไปทางนี้ ". ฟ็อกซ์รำพึงออกมาดัง ๆ " หรือเราได้พยายามที่จะได้รับในห่วงโซ่เหล็กและเดินข้าม ...... "Wan Er ไม่สามารถช่วย แต่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา" ลุง คุณคิดว่าคุณเป็นนักกายกรรม? ถ้าคุณลดลง ...... "ใบหน้าของฟ็อกซ์เป็นสีม่วงทั้งหมด:" ลุง? ฉันเพียงเล็กน้อยเก่ากว่า Li Xiao Yao ...... "ยูเควนชิงhefted กริชของเธอและกล่าวว่าตั้งใจ" ใครใส่ใจ คุณยังคงลุง ...... "ใบหน้าของฟ็อกซ์เป็นสีขาว:" ฉันไม่สามารถแม้แต่จะพูดคุยกับพวกคุณอีกต่อไป ...... "...... " หัวหิน "! ผมก็ดึงเสื้อคลุมของท้อแท้บนหลังของฉันและพับมันเป็นหนึ่งในผ้า เชือก. ถือมันด้วยมือทั้งสองผมถามว่า "ไม่ต้องเสียเวลาอีกต่อไปฉันจะอยู่ข้างหน้า ทุกคนมาและตามเรามา มันเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของแผนที่ เราจะไม่กลัวว่าเราจะ? "" ใช่ระวัง! "หลิน Wan Er และตังสินยูตอบพร้อมเพรียงหัวเราะ. ก้าวกลับมาไม่กี่ขั้นตอนผมก็กระโจนไปข้างหน้า ด้วยเสื้อคลุมของฉันฉันลงบนเชือกเหล็กอย่างถูกต้องและร่างกายของฉันเริ่มเลื่อนลงห่วงโซ่เหล็ก อยู่ข้างหลังผมหลิน Wan Er ยูเควนชิงและผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ใช้ไป ดงเฉิงยูและ Matcha อยู่ไม่สามารถที่จะบินอย่างใดอย่างหนึ่ง เอลฟ์ลมในกรณีนี้ได้เปรียบของการบินจะได้รับผลกระทบจากระยะทางแนวตั้งขนาดใหญ่ระหว่างพวกเขาและพื้นดิน ในระดับความสูงของพื้นที่นี้พวกเขายังจะตกจากฟ้าไม่สามารถที่จะบิน. ในอากาศลมพัดอย่างหนักกับหูของเราเป็นเก้าของเราเลื่อนลงห่วงโซ่โลหะเช่นองุ่นของผักบุ้งพันงวงรอบรอบรั้ว . หลังจากที่ลงมาจากที่สูงเช่นแฟลชของแสงที่ปรากฏก่อนเราเผยให้เห็นทะเลดาว ขณะที่การมองเห็นดีขึ้นที่ตรงกลางของดาวส่องแสงวางสี่ชิ้นลอยของแผ่นดิน ! เส้นทางต่อไปของเราได้รับการยืนยันในฐานะที่เป็นหลินWan Er มองเข้าไปในระยะทางที่ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความแปลกใจที่เธอหัวเราะ "มันสวยงามมาก ... ทั้งสี่ถูกระงับแผนที่มีความชำนาญอย่างแท้จริงของฟ้าสวรรค์ เช่นพระราชวังสวรรค์ในหนังสือนิทานก็งดงามเหลือเกิน ...... "ตังสินยูหัวเราะเบาๆ " แผนที่เหล่านี้ควรจะเป็นมรดก Mohist นิกายของผู้สูงอายุที่เหมาะสมชิ้นเอกของเฉินหยุน? นอกจากนี้เขาไม่มีใครจะสามารถที่จะสร้างเช่นแผนที่สวรรค์ ...... "ฟ็อกซ์ให้ออกไอและกล่าวว่า" พิเศษของ Mohist นิกายคือเครื่องจักรและกับดัก ก่อสร้างและอาคารส่วนใหญ่มีแนวโน้มการทำงานของลูกหลานมู่บ้าน. "TL: Lu บ้านเป็นอย่างมากช่างฝีมือที่รู้จักกันดีผู้มีชื่อเสียงสำหรับสถาปัตยกรรมของเขาใบหน้าตังสินยูขยายตัวเย็น:" ลุงไปตาย หยุดการสมาร์ท ...... "ยูเควนชิงไม่สามารถเก็บจากการพ่นแล้วเธอระเบิดเสียงหัวเราะออกมาสู่ร่างกายสง่างามของเธอสั่นในอากาศ ในท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวร่างของเธอเป็นภาพที่สวยงามมากทีเดียว. ...... พื้นที่เป็นครั้งแรกที่ได้รับอย่างต่อเนื่องใกล้ชิดและเมื่อผมอยู่ประมาณสิบเมตรจากพื้นดินที่ฉันปล่อยให้ไปของเสื้อคลุมด้วยมือข้างขวาของฉันและ unsheathed เรนฟรอสต์ของฉันดาบ. "" เป็ง! "รองเท้าสีม่วงของฉันได้เมื่อสัมผัสกับพื้นดินขยับขึ้นเมฆฝุ่น การใช้ประโยชน์จากแรงเฉื่อยของฉันฉันพุ่ง ในหูของฉันผมได้ยิน voice- "Ding!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มัจฉาสะบัดปีก ปีกของเธอและมองลง " แผนที่นี้แปลกจริงๆ ครึ่งทางผ่านบันไดหินถูกตัดออก และไม่มีเส้นทางอื่น ๆ . . . . . . . และเจ้านายคุณสามารถหยุดกอดสวยแล้ว . . . . . . . " คุณหนูขา

วานเอ้อหน้าหน้าแดง เธอเอื้อมมือของเธอจับแขนฉันและลากฉันขึ้น

จิ้งจอก hefted ของเขาปืนและ snickered " กอดเธอขา . . . . . . . โชคดีจัง . . . . . . . "

หน้าวานเอ๋อหน้าแดงมากขึ้น

ตาประกายเย็นชาที่ผมกล่าวว่า : " หยุดแกล้ง วาน เอ้อแล้ว เร็วเข้าและคิดหาวิธีที่จะนำทางแผนที่นี้ . . . . . . . "

เอ้อหลิน วานสวยรูปวงรี หน้ายังไหม้แดง ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นกระพริบตาขนตายาวของเธอ ทันใดนั้น ยกมือชี้ " ดู การแก้ปัญหาควรจะอยู่ตรงนั้น . . . . . . . "

เราทุกคนมองขึ้นและเห็นสายโซ่เหล็กห้อยเมตรเหนือหัวของเรา มันพาดิ่งลงสู่ความมืดมิด ความหนาของโซ่เหล็กรอบขนาดของข้อมือของทารก และลังเลใจอย่างช้า ๆท่ามกลางสายลม ชิ้นส่วนของที่ดินที่แห้งแล้งและพื้นที่ว่างต้อนรับเราที่หน้า ไม่มีอะไรให้เห็น

" ไม่รู้ . . . . . . . " หลิน วาน เอ้อ pursed ริมฝีปากของเธอ" ฉันไม่รู้ว่าที่เชือกเหล็กนี้จะนำไปสู่ อาจจะเป็นปลายทางของเรา "

yuzi chengshuo หัวเราะเบาๆ " มันควรเป็น ที่ไหนได้ มันนำเรา "

" แล้วเราจะไปถึง " ใครฟ้าถาม

ดงเฉิงเยว่หัวเราะเบาๆ " มันง่าย เราก็ต้องใช้พวกผ้าคลุมของเราเป็นเชือกผ้า และก็สวิงผ่านโซ่เลื่อนลงโซ่เหล็กเอียงนี้จะชันแล้ว ไม่น่าจะมีปัญหาใด ๆ นี่คือเส้นทางเดียว ดังนั้นเราต้องไปทางนี้ . . . "

สุนัขจิ้งจอกรำพึงดังๆ " หรือเราจะพยายามที่จะได้รับในห่วงโซ่และเดินข้าม . . . . . . . "

wan er ไม่สามารถช่วย แต่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา " คุณลุง คุณคิดว่าคุณเป็นนักกายกรรม ? แล้วถ้าคุณล้ม . . . . . . . "

จิ้งจอกใบหน้าเป็นสีม่วง : " ลุง ?ฉันเป็นเพียงเล็กน้อยที่มีอายุมากกว่าหลี่เสี่ยวเหยา . . . . . . . "

เย่ชิงเชียน hefted เธอกริชและพูดเรียบๆ " ใครสนล่ะ คุณก็ยังเป็นคุณลุง . . . . . . . "

จิ้งจอกใบหน้าขาว : " ฉันไม่สามารถแม้แต่จะพูดคุยกับพวกคุณอีก . . . . . . . "

. . . . . . .

" หัว ! "

ฉันก็ดึงผ้าคลุมของความท้อแท้อยู่บนหลังและพับมันเป็นหนึ่งในผ้า เชือก ถือมันไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ผมถาม " ไม่ต้องเสียเวลาอีกต่อไปฉันจะอยู่ในด้านหน้า ทุกคน ตามข้ามาสิ มันเป็นแค่ส่วนเล็กๆ ของแผนที่ พวกเราจะต้องกลัวขนาดนั้น ใช่ไหม "

" ใช่ ระวัง ! " ลินวาน ER และดงเฉิงเยว่ตอบพร้อมเพรียงกัน หัวเราะ

ก้าวถอยสองสามก้าวฉันก็กระโจนไปข้างหน้า กับเสื้อคลุมของฉัน ฉันลงบนเชือกเหล็กอย่างถูกต้องและร่างกายของฉันเริ่มเลื่อนลงมา โซ่เหล็ก ข้างหลังฉัน ลินวานอ่าYue ชิงเชียน และหญิงอื่น ๆตามไปด้วย ตงเฉิงเยว่กับมัจฉาไม่สามารถบินได้เหมือนกัน ลม เอลฟ์ ในกรณีนี้ ประโยชน์ของพวกเขาจะได้รับผลกระทบโดยมากบินแนวตั้งระยะห่างระหว่างพวกเขาและพื้นดิน ในระดับความสูงของพื้นที่นี้ พวกเขาก็ตกลงมาจากท้องฟ้า ไม่สามารถบิน

ในอากาศลมพัดหนักกับหูของเรา ขณะที่เราทั้ง 9 เลื่อนลงโซ่เหล็ก เหมือนเถาองุ่นของผักบุ้ง entwining รอบรั้ว หลังจากลงมาจากความสูง , แฟลชของแสงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า เผยให้เห็นทะเลดาว เป็นทัศนวิสัยดีขึ้น ที่ตรงกลางของดาวส่องแสงวางสี่ลอยชิ้นส่วนของที่ดิน เส้นทางต่อไปของเราคือการยืนยัน !

ขณะที่ หลิน วาน เอ้อ ดูระยะทางที่ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจขณะที่เธอหัวเราะ : " สวยจังเลย . . . . . . . ทั้งสี่ระงับแผนที่อย่างแท้จริงผลงานของฟ้าสวรรค์ เหมือนวังสวรรค์ในนิทาน มันงดงามเหลือเกิน . . . . . . "

ดงเฉิงเยว่หัวเราะเบาๆ " แผนที่เหล่านี้ควรเป็น มรดก mohist นิกายของพี่ยุน เฉินชิ้นเอกใช่ไหม ?นอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครจะสามารถสร้างแผนที่สวรรค์ . . . . . . "

จิ้งจอกออกมา ไอ และกล่าวว่า " ความพิเศษของนิกาย mohist เครื่องจักรและดัก การก่อสร้างและอาคารส่วนใหญ่งานของลู่บ้านลูกหลาน "
TL : ลู่บ้านเป็นอย่างมากที่รู้จักกันดีช่างฝีมือที่มีชื่อเสียงสำหรับสถาปัตยกรรม

ดงเฉิงเยว่หน้าขยายตัวเย็น : " คุณลุง ไปตายซะหยุดทำตัวฉลาด . . . . . . . "

เย่ชิงเชียนไม่สามารถเก็บจาก snorting ก็ระเบิดหัวเราะ ร่างกายสง่างามของเธอสั่นในอากาศ ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว รูปร่างของเธอสวยงามมาก

. . . . . . .

พื้นที่แรกคืออย่างต่อเนื่องใกล้ชิด และเมื่อผมอายุประมาณ 10 เมตรจากพื้นดิน ผมปล่อยเสื้อคลุมกับมือขวาของฉัน และไม่อยู่ในฝักดาบของฉัน ฟรอเรน

" " เปง ! "

รองเท้าสีม่วงของฉันเมื่อสัมผัสกับพื้นดินสะเทือนเมฆฝุ่น ประโยชน์ของความเฉื่อยของฉัน ฉันคิดไปข้างหน้า ในหูของฉันได้ยินเสียง --

" ติ๊ง ! "