Agricultural intensification has en

Agricultural intensification has encouraged both landscape homogenization and biodiversity decline in
agro-ecosystems. Intercropping may over yield sole crops and simultaneously enhance landscape heterogeneity
and planned and associated biodiversity in agroecosystems. Thus, we assessed yield advantage
in sunflower/soybean intercrops in the Southern Pampas (Argentina). We also expected weed and insect
assemblages to differ between sole crops and intercrops and to be more diverse and productive in intercrops
than in sole crops. Thus, we evaluated the effects of sunflower/soybean sole and intercrops on the
composition, richness, and abundance of weed and insect assemblages. Sunflower/soybean sole crops
and intercrops were sown in two experiments in the Southern Pampa during two consecutive years.
Weeds and insects were surveyed and both crop yields and land equivalent ratio (LER) were calculated.
Cover/abundance of weeds, abundance of insects and species frequency and richness of both taxa were
also estimated. Weeds were classified according to life cycle (annual or perennial) and insects according
to feeding habits (herbivores and non-herbivores). Yield advantage of intercropping was indicated by
LER values higher than 1 in both experiments, indicating that intercrops were more productive than sole
crops. Species compositions of weed and insect assemblages differed between sole crops and intercrops
because some particular species characterized each cropping system. Total species number was higher
in intercrops than in sole crops. However, mean richness and abundance per plot was similar among
treatments for weeds and similar or lower in intercrops than in the rest of treatments for insects. Here,
we show that intercropping warm-season crops constitute a feasible alternative to promote heterogeneity
within-fields and therefore sustain biodiversity in conventional cropping systems in temperate
regions, which have become highly simplified after agricultural intensification such as in the Southern
Pampa.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Agricultural intensification has encouraged both landscape homogenization and biodiversity decline inagro-ecosystems. Intercropping may over yield sole crops and simultaneously enhance landscape heterogeneityand planned and associated biodiversity in agroecosystems. Thus, we assessed yield advantagein sunflower/soybean intercrops in the Southern Pampas (Argentina). We also expected weed and insectassemblages to differ between sole crops and intercrops and to be more diverse and productive in intercropsthan in sole crops. Thus, we evaluated the effects of sunflower/soybean sole and intercrops on thecomposition, richness, and abundance of weed and insect assemblages. Sunflower/soybean sole cropsand intercrops were sown in two experiments in the Southern Pampa during two consecutive years.Weeds and insects were surveyed and both crop yields and land equivalent ratio (LER) were calculated.Cover/abundance of weeds, abundance of insects and species frequency and richness of both taxa werealso estimated. Weeds were classified according to life cycle (annual or perennial) and insects accordingto feeding habits (herbivores and non-herbivores). Yield advantage of intercropping was indicated byLER values higher than 1 in both experiments, indicating that intercrops were more productive than solecrops. Species compositions of weed and insect assemblages differed between sole crops and intercropsเนื่องจากบางชนิดเฉพาะลักษณะแต่ละระบบครอบ จำนวนสปีชีส์ทั้งหมดสูงกว่าใน intercrops กว่าในพืชแต่เพียงผู้เดียว อย่างไรก็ตาม หมายถึงร่ำรวยและความอุดมสมบูรณ์ต่อพล็อตที่นี่บริการ การวัชพืช และคล้ายกัน หรือต่ำกว่าใน intercrops กว่าในส่วนเหลือของรักษาแมลง ที่นี่แสดงว่า พืชฤดูอบอุ่น intercropping ประกอบเป็นทางเลือกที่เป็นไปได้ต้อง heterogeneity ส่งเสริมภายในเขต และรักษาความหลากหลายทางชีวภาพดังนั้น ในระบบปกติครอบในแจ่มภูมิภาค ซึ่งได้กลายเป็นง่ายขึ้นสูงหลังเช่นภาคเกษตรแรงPampa

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงการเกษตรได้สนับสนุนให้เป็นเนื้อเดียวกันทั้งแนวนอนและการลดลงของความหลากหลายทางชีวภาพในระบบนิเวศเกษตร แซมมากกว่าอาจผลผลิตพืช
แต่เพียงผู้เดียวและพร้อมเพิ่มความหลากหลายภูมิทัศน์และการวางแผนและความหลากหลายทางชีวภาพที่เกี่ยวข้องในagroecosystems ดังนั้นเราจึงประเมินเปรียบผลผลิตในดอกทานตะวัน / intercrops ถั่วเหลืองในภาคใต้ของทุ่งหญ้า (อาร์เจนตินา)
นอกจากนี้เรายังคาดว่าวัชพืชและแมลง
assemblages ที่จะแตกต่างกันระหว่างพืช แต่เพียงผู้เดียวและ intercrops และเพื่อให้มีความหลากหลายมากขึ้นและมีประสิทธิผลใน intercrops
กว่าในพืช แต่เพียงผู้เดียว ดังนั้นเราจึงมีการประเมินผลกระทบของดอกทานตะวัน / ถั่วเหลือง แต่เพียงผู้เดียวและ intercrops
ในองค์ประกอบความร่ำรวยและความอุดมสมบูรณ์ของassemblages วัชพืชและแมลง ดอกทานตะวัน / พืช
แต่เพียงผู้เดียวถั่วเหลืองและintercrops ถูกหว่านในสองการทดลองในภาคใต้แปมในช่วงสองปีติดต่อกัน.
วัชพืชและแมลงได้ทำการสำรวจและทั้งผลผลิตและอัตราเทียบเท่าที่ดิน (LER) จะถูกคำนวณ.
ปก / ความอุดมสมบูรณ์ของวัชพืชความอุดมสมบูรณ์ของแมลงและ
ความถี่ชนิดและความมีชีวิตชีวาของแท็กซ่าทั้งคู่ก็ยังคาด วัชพืชถูกจัดให้เป็นไปตามวงจรชีวิต (รายปีหรือไม้ยืนต้น)
และแมลงตามที่จะนิสัยการกินอาหาร(สัตว์กินพืชและสัตว์กินพืชที่ไม่ใช่) ผลผลิตประโยชน์จากแซมถูกระบุโดย
LER ค่าสูงกว่า 1 ในการทดลองทั้งสองแสดงให้เห็นว่าเป็น intercrops มีประสิทธิผลมากขึ้นกว่า
แต่เพียงผู้เดียวพืช องค์ประกอบชนิดของ assemblages วัชพืชและแมลงแตกต่างกันระหว่างพืช แต่เพียงผู้เดียวและ intercrops
เพราะบางชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะแต่ละระบบการปลูกพืช จำนวนสายพันธุ์รวมสูงใน intercrops กว่าในพืช แต่เพียงผู้เดียว
แต่หมายถึงความร่ำรวยและความอุดมสมบูรณ์ต่อพล็อตเป็นที่คล้ายกันในหมู่ผู้รักษาและวัชพืชที่คล้ายกันหรือต่ำกว่าใน intercrops กว่าในส่วนที่เหลือของการรักษาสำหรับแมลง ที่นี่เราแสดงให้เห็นว่าการปลูกพืชแซมอบอุ่นฤดูกาลเป็นทางเลือกที่เป็นไปได้ในการส่งเสริมความหลากหลายสาขาภายในและดังนั้นจึงรักษาความหลากหลายทางชีวภาพในระบบการปลูกพืชแบบเดิมพอสมควรในภูมิภาคซึ่งได้กลายเป็นง่ายขึ้นอย่างมากหลังจากที่การเกษตรแรงเช่นในภาคใต้แปม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะพร้าวมะพร้าวThe sugar bowl






















.The sugar bowl






















.The sugar bowl






















.มะพร้าว