Nanyin music (literally translated

Nanyin music (literally translated as “the music of the South”) is considered to be the most ancient musical art form in China. Also known as Nanguan or Xianguan, it has been ascertained to be among the oldest and best preserved musical art forms in the world, having its own unique musical and notation system. Also regarded as a “living fossil”, the music dates back to the Han Dynasty (c. 206 BC – 220 AD). It originated as royal palace music but eventually established itself in southern China when court musicians migrated south as a consequence of civil wars. Nanyin musical practices and instruments have been faithfully preserved for centuries, incorporating the customs of Xianghegeof the Han Dynasty, the Qingshengyue of the Jin Dynasty (1115-1234), and the seating positions of the Tang Dynasty (618-907). The music may be described as “serene and elegant”, reflecting a bygone age when the pace of life was unhurried, and its music may be categorized into two types: instrumental ensemble music to be played or sung, and songs. A typical piece may be as brief as two minutes or as long as forty minutes. The four main pitched instruments used in Nanyin music arexiao, pipa, erxian and sanxian, and the ban is a percussion instrument used by the vocalist to control the rhythm (Siong Leng, 2002; Chong & Chia, n.d.). Of the five main types of Nanyin percussion instruments, the sibao (literally “four treasures”; see Figure 1), a four-piece wooden percussion instrument, was selected as the main performing instrument for the children in the project.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพลง NanYin (แปลตามตัวอักษรว่า "เพลงของภาคใต้") จะถือเป็นรูปแบบศิลปะดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศจีน หรือที่เรียกว่า Nanguan หรือ xianguan จะได้รับการตรวจสอบความเป็นหนึ่งในที่เก่าแก่ที่สุดและเก็บรักษาไว้ที่ดีที่สุดรูปแบบศิลปะดนตรีในโลกที่มีระบบและสัญกรณ์ดนตรีของตัวเองที่ไม่ซ้ำกัน ถือว่ายังเป็น "ซากชีวิต" เพลงวันที่กลับไปราชวงศ์ฮั่น (ค.206 bc - 220 โฆษณา) มันมาเป็นเพลงพระราชวัง แต่ในที่สุดก็จัดตั้งตัวเองในประเทศจีนตอนใต้เมื่อนักดนตรีที่อพยพลงใต้ศาลเป็นผลมาจากสงครามกลางเมือง NanYin ดนตรีปฏิบัติและเครื่องมือที่ได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างซื่อสัตย์มานานหลายศตวรรษมาตรการศุลกากรของ xianghegeof ราชวงศ์ฮั่น, qingshengyue ของราชวงศ์จิน (1115-1234),และตำแหน่งที่นั่งของราชวงศ์ถัง (618-907) เพลงอาจจะอธิบายเป็น "อันเงียบสงบและสง่างาม" สะท้อนให้เห็นถึงยุคอดีตเมื่อก้าวของชีวิตก็ค่อยๆและเพลงของมันอาจจะแบ่งออกเป็นสองประเภทคือเพลงชุดเครื่องมือที่จะเล่นหรือร้องและเพลง ชิ้นทั่วไปอาจจะเป็นช่วงสั้น ๆ เป็นสองนาทีหรือนานเท่าที่สี่สิบนาทีสี่เครื่องมือแหลมหลักที่ใช้ในเพลง NanYin arexiao, Pipa erxian และ sanxian และห้ามเป็นเครื่องดนตรีประเภทตีที่ใช้โดยนักร้องที่จะควบคุมจังหวะ (siong leng, 2002; ช่อง&เจีย ND) ในห้าประเภทหลักของเครื่องมือกระทบ NanYin, Sibao (ตัวอักษร "สี่สมบัติ"; ดูรูปที่ 1) ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีประเภทตีสี่ชิ้นไม้ได้รับเลือกเป็นตราสารที่มีประสิทธิภาพหลักสำหรับเด็กในโครงการ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลง Nanyin (แท้จริงแปลว่า "เพลงของภาคใต้") ถือเป็นแบบศิลปะดนตรีโบราณมากที่สุดในประเทศจีน เรียกอีก อย่างว่า Nanguan หรือ Xianguan มันได้ถูก ascertained จะเก่าแก่ที่สุด และดีที่สุดรักษาดนตรีศิลปะในโลก มีระบบดนตรีและสัญลักษณ์ของตัวเองไม่ซ้ำ นี้ ถือว่าเป็นการ "นั่งเล่นฟอสซิล" วันเพลงราชวงศ์ฮั่น (c ขึ้นไป 206 BC – 220 AD) มันมาเป็นพระราชวังเพลง แต่ในที่สุดสร้างเองในภาคใต้ของจีนเมื่อศาลดนตรีย้ายใต้เป็นลำดับของสงครามกลางเมือง Nanyin ปฏิบัติดนตรีและเครื่องมือได้ถูก faithfully รักษามานานหลายศตวรรษ เพจศุลกากรของ Xianghegeof ราชวงศ์ฮั่น Qingshengyue ของราชวงศ์จิ้น (1115-1234), และตำแหน่งที่นั่งของราชวงศ์ถัง (618-907) เพลงอาจจะอธิบายว่า "สงบ และสง่างาม" สะท้อนอายุอดีตที่เมื่อย่างก้าวของชีวิตถูกเงียบ และเพลงของอาจแบ่งออกได้สองชนิด: วงดนตรีบรรเลงเพลงที่จะเล่น หรือสูง และเพลง ชิ้นส่วนทั่วไปอาจนานสี่สิบนาที หรือโดยย่อที่สองนาที หลักสี่ขึ้นเครื่องมือที่ใช้ใน Nanyin arexiao เพลง เขาพิพา erxian และ sanxian และบ้านเป็นคัช vocalist ที่ใช้ในการควบคุมจังหวะ (Siong เล้ง 2002 ช่อง&เจีย n.d.) ชนิดหลักห้าเครื่องเพอร์คัชชัน Nanyin, sibao (อักษร "สี่สมบัติ" ดูรูปที่ 1) แบบ 4 ชิ้นไม้ คัช เลือกเป็นเครื่องมือประสิทธิภาพหลักสำหรับเด็กในโครงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพลง nanyin (อย่างแท้จริงแปลว่า"เพลงของ South ")ได้รับการพิจารณาให้เป็นรูปแบบศิลปะดนตรีเก่าแก่ที่สุดในประเทศจีน นอกจากนั้นยังเป็นที่รู้จักกันใน nanguan หรือ xianguan ได้รับคำยืนยันเป็นรูปแบบศิลปะดนตรีที่เก่าแก่และที่ได้รับการสงวนรักษาอย่างดีเยี่ยมในโลกที่มีระบบเสียงดนตรีและเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ยังถือว่าเป็น"ชีวิตที่ฟอสซิล"เพลงที่ย้อนเวลากลับไปใน Han Dynasty (ค.ได้206 BC - 220 AD ). มันมีต้นกำเนิดดนตรีพระราชวังแต่ในท้ายที่สุดก็จะจัดตั้งขึ้นเองในพื้นที่ตอนใต้ของประเทศจีนเมื่อนักดนตรีศาลย้ายใต้เป็นผลจากสงครามพลเรือน เครื่องมือและการปฏิบัติทางดนตรี nanyin ได้รับการขอแสดงความนับถือได้รับการสงวนรักษาอย่างดีเยี่ยมสำหรับช่วงระยะเวลาหลายศตวรรษซึ่งประกอบด้วยด่านศุลกากรของ xianghegeof Han Dynasty qingshengyue ของนักสร้างสรรค์ Zhang Jin Dynasty ( 1115-1234 )และการวางตำแหน่งที่นั่งของราชวงศ์ Tang Dynasty ( 618-907 ) เสียงเพลงที่อาจได้รับการพิจารณาให้เป็น"อันเงียบสงบและสง่างาม"สะท้อนถึงอายุที่ผ่านมาเมื่อวิ่งด้วยจังหวะก้าวเมื่อลงที่มีชีวิตแบบเรียบง่ายไม่รีบเร่งและเพลงของมันอาจแบ่งออกเป็นสอง ประเภท เพลงบรรเลงในการเล่นหรือสูงและเสียงเพลง ชิ้นตามแบบอย่างที่อาจเป็นบทสรุปที่เป็นแบบสองนาทีหรือนานเป็นสี่สิบนาทีสี่ตราสารตั้งค่ายสำคัญที่ใช้ใน arexiao เพลง nanyin PIPA erxian และ sanxian และบ้านที่มีเครื่องดนตรีที่ตีที่ใช้โดยนักร้องได้อย่างลงตัวเพื่อควบคุมจังหวะการเต้นของหัวใจ( siong leng 2002 ช่อง&พันธุ์ n.d. ) ห้า ประเภท หลักของเครื่องดนตรี nanyin sibao (อย่างแท้จริง"สี่ขุมทรัพย์"ดูรูปที่ 1 )ที่เครื่องดนตรีที่ตีไม้สี่ชิ้นได้รับเลือกให้เป็นเครื่องมือการหลักสำหรับเด็กที่อยู่ในโครงการนี้.