An alternative approach is taken by

An alternative approach is taken by scholars in industrial organization, who
view vertical integration as a strategy to reduce costs, rather than to gain
monopoly power. Coase (1937) was one of the earliest writers to formally argue
that firms will undertake those activities that they consider cheaper to administer
internally than to buy in the external marketplace. Stigler (1951) argued
that the type of activity to be integrated would change according to the stage in
the life of the organization. Later, Williamson (1971) further elaborated the
argument, stating that there are times when hierarchies are more efficient than markets. Klein et al. (1978) suggested that even m competitive markets,
enormous contracting, transaction, coordination and/or litigation costs could
in some cases cause the firm to opt for vertical integration. In general, these
authors have taken the perspective that the vertical integration issue is
important primarily as a cost-reduction strategy. While this approach is
certainly valid, it too focusses primarily on the positive incentive and ignores
the disincentives associated with back integration - which include the threat of
supplier retaliation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นำมา โดยนักวิชาการในองค์กรอุตสาหกรรม วิธีการอื่นที่มุมมองแนวตั้งรวมเป็นกลยุทธ์ เพื่อลดต้นทุน แทนที่ จะได้รับผูกขาดอำนาจการ Coase (1937) เป็นหนึ่งในนักเขียนแรกสุดโต้เถียงอย่างเป็นกิจจะลักษณะบริษัทจะดำเนินกิจกรรมเหล่านั้นที่พวกเขาพิจารณาถูกกว่าการจัดการภายในมากกว่าการซื้อในตลาดภายนอก โต้เถียง Stigler (1951)ว่า ชนิดของกิจกรรมที่จะรวมจะเปลี่ยนแปลงตามขั้นตอนในชีวิตขององค์กร ภายหลัง Williamson (1971) เพิ่มเติม elaboratedอาร์กิวเมนต์ ระบุว่า มีเวลาเมื่อลำดับชั้นจะมีประสิทธิภาพมากกว่าประเทศ Klein และ al. (1978) แนะนำ m แม้ว่าตลาดแข่งขันสามารถทำสัญญา ธุรกรรม การประสานงาน และ/หรือคดีต้นทุนมหาศาลในบางกรณีทำให้บริษัทเพื่อเลือกรวมแนวตั้ง ทั่วไป เหล่านี้ผู้เขียนได้นำมุมมองที่ปัญหาบูรณาการในแนวตั้งเป็นกลยุทธ์การลดต้นทุนเป็นหลักสำคัญ ขณะที่วิธีการนี้แน่นอน มันเกินไป focusses เป็นหลักในการจูงใจในเชิงบวก และละเว้นdisincentives ที่เกี่ยวข้องกับรวมหลัง - การคุกคามของผู้จำหน่ายต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการทางเลือกที่จะนำโดยนักวิชาการในองค์กรอุตสาหกรรมที่
ดูรวมแนวตั้งเป็นกลยุทธ์ที่จะลดค่าใช้จ่ายมากกว่าที่จะได้รับ
อำนาจผูกขาด โค (1937) เป็นหนึ่งในนักเขียนที่เก่าแก่ที่สุดอย่างเป็นทางการให้เหตุผล
ว่า บริษัท จะดำเนินกิจกรรมเหล่านั้นที่พวกเขาคิดว่าราคาถูกกว่าที่จะจัดการ
ภายในมากกว่าที่จะซื้อในตลาดภายนอก Stigler (1951) เป็นที่ถกเถียงกัน
ว่าประเภทของกิจกรรมที่จะบูรณาการจะเปลี่ยนไปตามขั้นตอนใน
ชีวิตขององค์กร ต่อมาวิลเลียมสัน (1971) ชี้แจงเพิ่มเติม
อาร์กิวเมนต์ที่ระบุว่ามีบางครั้งที่ลำดับชั้นมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าตลาด ไคลน์และคณะ (1978) ชี้ให้เห็นว่าแม้ m ตลาดการแข่งขัน,
การทำสัญญามหาศาลในการทำธุรกรรมการประสานงานและ / หรือค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดีสามารถ
ในบางกรณีทำให้เกิด บริษัท ที่จะเลือกสำหรับการรวมแนวตั้ง โดยทั่วไปเหล่านี้
ผู้เขียนได้นำมุมมองที่ปัญหาบูรณาการในแนวตั้งเป็น
สำคัญส่วนใหญ่เป็นกลยุทธ์การลดต้นทุน ในขณะที่วิธีการนี้เป็น
ที่ถูกต้องแน่นอนมันเกินไปเน้นหลักในการสร้างแรงจูงใจในเชิงบวกและละเว้น
การขาดแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการบูรณาการกลับมา - ซึ่งรวมถึงภัยคุกคามของ
การตอบโต้ผู้จัดจำหน่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางเลือก คือ นำโดยนักวิชาการในองค์กรอุตสาหกรรมที่
รวมแนวตั้งดูเป็นกลยุทธ์ในการลดต้นทุน มากกว่าที่จะได้รับ
การผูกขาดอำนาจ โคส ( 1937 ) เป็นหนึ่งในนักเขียนเก่าอย่างเป็นทางการยืนยัน
ที่ บริษัท จะแสดงกิจกรรมที่พวกเขาพิจารณาที่ถูกกว่าด้วย
ภายในมากกว่าการซื้อในตลาดภายนอก สติกเลอร์ ( 1951 ) แย้ง
ที่ประเภทของกิจกรรมที่จะถูกรวมจะเปลี่ยนตามระยะ
ชีวิตขององค์กร ต่อมา วิลเลียมสัน ( 1971 ) เพิ่มเติม elaborated
อาร์กิวเมนต์ที่ระบุว่ามีครั้งเมื่อชนชั้นที่มีประสิทธิภาพกว่าตลาด ไคลน์ et al . ( 1978 ) พบว่าแม้ M แข่งขันตลาด
สัญญาธุรกรรมมหาศาล การประสานงานและ / หรือต้นทุนคดีอาจ
ในบางกรณีสาเหตุที่บริษัทเลือกที่จะบูรณาการในแนวตั้ง โดยทั่วไป ผู้เขียนเหล่านี้
ถ่ายมุมมองว่าปัญหาการรวมแนวตั้งเป็นหลัก ที่สำคัญการลดต้นทุน
เป็นกลยุทธ์ ในขณะที่วิธีการนี้คือ
แน่นอนถูกต้อง มัน focusses หลักในการจูงใจในทางบวก และไม่สนใจ
disincentives เกี่ยวข้องกับหลังรวม - ซึ่งรวมถึงการคุกคามของ
การแก้แค้น ซัพพลายเออร์