Climbing groggily out of bed, I set

Climbing groggily out of bed, I set off to hunt him down, disconcerted by my overactive imagination. I am seeing things now. It must be a reaction to the dramatic events of the evening.

The main room is empty, the only light emanating from the three pendulum lamps above the breakfast bar. But his study door is ajar, and I hear him on the phone.

"I don't know why you're calling at this hour. I have nothing to say to you... well, you can tell me now. You don't have to leave a message."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Groggily ปีนออกจากเตียง ตั้งออกไปล่าเขาลง disconcerted โดยจินตนาการธัย ฉันเห็นสิ่งนี้ จะต้องมีปฏิกิริยากับเหตุการณ์ที่น่าทึ่งของห้องหลักว่าง มีเพียงแสงจากโคมไฟลูกตุ้มสามเหนือแถบเช้า แต่เขาศึกษาประตูริมาณเล็ก และฉันได้ยินเขาบนโทรศัพท์"ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณต้องโทรไปที่ชั่วโมงนี้ ไม่มีอะไรที่บอกว่าคุณ...ดี คุณสามารถบอกฉันเดี๋ยวนี้ คุณไม่มีการฝากข้อความ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปีนหน้าผา groggily ออกจากเตียงผมตั้งออกไปตามล่าเขาลงสบายใจด้วยจินตนาการที่โอ้อวดของฉัน ผมเห็นสิ่งนี้ มันจะต้องตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างมากจากช่วงเย็น. ห้องหลักคือว่างเพียงแสงเล็ดลอดออกมาจากโคมไฟสามลูกตุ้มเหนือแถบรับประทานอาหารเช้า แต่ประตูการศึกษาของเขาคือแง้มและฉันได้ยินเขาบนโทรศัพท์มือถือ. "ผมไม่ทราบว่าทำไมคุณโทรในเวลานี้. ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ... ดีคุณสามารถบอกได้ในขณะนี้. คุณดอน 'T ต้องฝากข้อความ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปีนลงจากเตียงอย่างมึนงง ผมออกเดินทางเพื่อตามล่าทำให้อึกอัก , ด้วยจินตนาการที่โอ้อวดของฉัน ที่ผมเห็นตอนนี้ มันต้องมีปฏิกิริยาต่อเหตุการณ์ที่น่าทึ่งของตอนเย็นห้องว่างเปล่า มีเพียงแสงสว่างเล็ดลอดออกมาจากสามลูกตุ้มโคมไฟเหนือบาร์อาหารเช้า . แต่การศึกษาของเขาคือประตูแง้ม ผมได้ยินเขาคุยโทรศัพท์" ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงโทรมาตอนนี้ ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ . . . . . . . ดี , คุณสามารถบอกฉันตอนนี้ คุณไม่ต้องฝากข้อความ .