TABLE 2 IN SOMEWHERE HERESome taxes

TABLE 2 IN SOMEWHERE HERE
Some taxes are levied on a daily basis, others biannually or yearly. In addition,
some fees and licences are imposed on individual ‘transactions’. For instance,
sand fee is levied in tons per load of sand, and hunting licences are levied per
animal (varying with the type of game in question). Market fees are in general
levied daily on people selling their goods at market places. However, some
councils offer the option of paying an annual fee. Agricultural cress is levied on the sale of major crops such as maize, rice, coffee, tea, cotton, cashew nuts, sweet potatoes,
etc., and on livestock. Generally, the cess is levied on physical units
(weight or volume) rather than value. Large variations in cess rates exist between
various crops. Furthermore, there are often large variations in rates between
councils. This is also the case for other taxes, including the head tax ‘development
levy’ and the bicycle tax, which are levied on an annual basis.
In 1998, local government own revenues corresponded to 5.8 per cent of total
central government tax revenues for 1997/98. This share has been almost
unchanged since 1996.
However, tax revenues per capital differ substantially
between councils (Fjeldstad and Semboja, 1999). In 1995, it ranged from TSh 344
per person above the age of 18 in Lindi District Council, to TSh 1,541 in Mbinga
DC. Furthermore, there are large variations between wards and villages within
councils.
The tax administration
Local government tax collection is the responsibility of the council staff, and is
completely separated from the central government. In district councils it is
organised around three levels, namely the council headquarters, the wards and the
village levels. At the sub-village level, the kitongoji leader is responsible for
mobilising taxpayers.6

At the council headquarters the responsibility for tax collection rests with the
council treasury, headed by the District Treasurer (DT). At the ward levels, the
responsibility rests with the office of the Ward Executive Officer (WEO). The
WEO also handles developmental issues and law-and-order functions at that level.
As such they have access to the local militia. In wards with greater revenue
potential there will also be a ward revenue collector (WRC) to support the WEO.
At the village level, the responsibility rests with the office of the village executive
officer (VEO). The VEO is also responsible for village developmental issues.
These officers are nominated to their position by the village governments, but
appointed and employed by the council. The system of nomination ensures that
the VEOs come from the villages of their domicile. At the sub-village level the
kitongoji leader is responsible for mobilizing taxpayers.
In practice, however, organisation of tax collection may vary between councils. For
instance, in Kilosa DC the village level has been excluded from collection, which
has been taken over by the ward level. According to the district treasury staff, this
was due to incentive problems connected with tax collection at the village level.
One problem arises from the presence of two principals for the VEOs, i.e., the
village government as the nominating authority and the council as the appointing
and employing authority, leading to divided loyalty. Another problem arises from
VEOs operating within their areas of domicile. Lack of arm’s-length relationship
between tax collectors and taxpayers introduces economics of affection into village tax collection. In many villages the local politicians resist to mobilize people
to pay taxes due to the unpopularity of taxation. In yet other councils, villagers are
employed as agents of the council to collect development levy and other minor
revenue sources. In Lindi DC, for instance, the council pays a commission of 20
per cent of the total revenue collected to the village collectors.7

Most taxes are paid in cash. One exception is for civil servants whose head tax
(‘development levy’) is withheld from their salaries. For others, development levy
can be paid during office hours at any of the revenue collecting centers mentioned
above. The statutory voluntary period is from January 1 up to September 30. All
tax payments made after the deadline are subject to a penalty equivalent to 50
percent of the tax rate. As from October 1 to December 31 development levy
payment ‘campaigns’ are conducted, organised by the ward office and using state
organs, i.e., the local militia and judiciary, to ensure compliance. Defaulters may
be visited in their homes, and people may be required to show tax receipts at
roadblocks. Non-compilers who are caught are brought to the primary court or
ward offices. Due to widespread resistance, tax campaigns for development levy
in some councils (involving the militia) may start several months before the
voluntary (and statutory) payment period expires. The treasury staff argues that by
waiting too long after the harvest period taxpayers’ would have spent their money
and nothing would be left for taxation.
Market fees and crop ceases are, in general, collected at the selling points and
markets. However, ‘big buyers’ of accessible goods (often co-operatives) are
expected to pay directly to the council treasury. The buyer then pays the council in
advance based on the strength of the figures estimated by the co-operative officer
from Ministry of Agriculture. If the figures are not accepted by the ‘big buyer’,
negotiations are opened. Most licences and some fees have to be paid at the
respective offices at the district headquarters. Licences are often issued on an
annual or biannual basis. The council may carry out spot-checks of entrepreneurs
and businesses to control that licences are paid.
Roadblocks are frequently used to control taxpayers. For instance, barriers are
used to control buyers of certain crops like cashew nuts in the Coastal Region.
The buyer has to produce receipts before they are allowed to transport the
purchase outside the district. Similar checkpoints are used to control people for
‘development levy’ and bicycle tax. Roadblocks may also be used to collect
market fees, implying that the fees have to be paid before the goods enter the
market place.
Administrative costs
One consequence of the present local revenue system is the high costs of tax
administration.8
In Kilosa DC, for instance, the wage bill represented about 80 per
cent of total own revenues reported in 1995.
The corresponding figure for 1996
was about 64 per cent. However, when dis aggregated by wards, large variations
are observed.10 In some wards in Kilosa DC, the administrative costs are higher
than the revenues remitted to the council (Figure 1). For instance, in Lumbiji ward
the wage bill was 2.75 times higher than the revenues reported in 1996. The
corresponding figures for Mwatani and Ulaya wards were 1.92 and 1.44,
respectively. In Kidodi ward the wage bill corresponded to 18 per cent of the
reported revenues from the ward. In Kibaha DC we also found large differences
between the wards (Fjeldstad and Semboja, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 ในตำแหน่งที่นี่เก็บภาษีบางอย่างเป็นประจำ คนละสอง หรือประจำปี นอกจากนี้บางค่าธรรมเนียมและใบอนุญาตมีกำหนดในแต่ละ "ธุรกรรม" ตัวอย่างค่าทรายคือเก็บในตันต่อโหลดทราย และใบอนุญาตล่าสัตว์จะเก็บต่อสัตว์ (ที่แตกต่างกันกับชนิดของเกมในคำถาม) มีค่าธรรมเนียมการตลาดทั่วไปถูกทุกวันกับคนที่ขายสินค้าของตนเองที่ตลาด อย่างไรก็ตาม บางสภาเสนอตัวเลือกในการชำระค่าธรรมเนียมเป็นรายปี เก็บ cress เกษตรขายของพืชหลักเช่นข้าวโพด ข้าว กาแฟ ชา ฝ้าย มะม่วงหิมพานต์ มัน เทศetc. และปศุสัตว์ ทั่วไป cess จะเก็บหน่วยทางกายภาพ(น้ำหนักหรือปริมาตร) แทนค่า เปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในราคา cess มีอยู่ระหว่างพืชต่าง ๆ นอกจากนี้ มีมักจะเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในราคาพิเศษระหว่างสภา นี่คือกรณีอื่น ๆ ภาษี รวมภาษีใหญ่ ' พัฒนาเกณฑ์ ' และ ภาษีจักรยาน ที่เก็บเป็นประจำในปี 1998 รัฐบาลท้องถิ่นของตัวเองรายได้ corresponded กับ 5.8 ร้อยละของผลรวมรายได้ภาษีรัฐบาลกลางปี 1997/98 มีการใช้ร่วมกันนี้เกือบเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 1996 อย่างไรก็ตาม รายได้ภาษีต่อทุนแตกต่างกันมากระหว่างสภา (Fjeldstad และ Semboja, 1999) ใน 1995 มันอยู่ในช่วงจาก TSh 344ต่ออายุ 18 ในสภาอำเภอ Lindi การ 1,541 TSh ใน MbingaDC. นอกจากนี้ มีรูปแบบขนาดใหญ่ระหว่างหมู่บ้านภายในเขตการปกครองcouncils. The tax administrationLocal government tax collection is the responsibility of the council staff, and iscompletely separated from the central government. In district councils it isorganised around three levels, namely the council headquarters, the wards and thevillage levels. At the sub-village level, the kitongoji leader is responsible formobilising taxpayers.6At the council headquarters the responsibility for tax collection rests with thecouncil treasury, headed by the District Treasurer (DT). At the ward levels, theresponsibility rests with the office of the Ward Executive Officer (WEO). TheWEO also handles developmental issues and law-and-order functions at that level.As such they have access to the local militia. In wards with greater revenuepotential there will also be a ward revenue collector (WRC) to support the WEO.At the village level, the responsibility rests with the office of the village executiveofficer (VEO). The VEO is also responsible for village developmental issues.These officers are nominated to their position by the village governments, butappointed and employed by the council. The system of nomination ensures thatthe VEOs come from the villages of their domicile. At the sub-village level thekitongoji leader is responsible for mobilizing taxpayers.In practice, however, organisation of tax collection may vary between councils. Forinstance, in Kilosa DC the village level has been excluded from collection, whichhas been taken over by the ward level. According to the district treasury staff, this
was due to incentive problems connected with tax collection at the village level.
One problem arises from the presence of two principals for the VEOs, i.e., the
village government as the nominating authority and the council as the appointing
and employing authority, leading to divided loyalty. Another problem arises from
VEOs operating within their areas of domicile. Lack of arm’s-length relationship
between tax collectors and taxpayers introduces economics of affection into village tax collection. In many villages the local politicians resist to mobilize people
to pay taxes due to the unpopularity of taxation. In yet other councils, villagers are
employed as agents of the council to collect development levy and other minor
revenue sources. In Lindi DC, for instance, the council pays a commission of 20
per cent of the total revenue collected to the village collectors.7

Most taxes are paid in cash. One exception is for civil servants whose head tax
(‘development levy’) is withheld from their salaries. For others, development levy
can be paid during office hours at any of the revenue collecting centers mentioned
above. The statutory voluntary period is from January 1 up to September 30. All
tax payments made after the deadline are subject to a penalty equivalent to 50
percent of the tax rate. As from October 1 to December 31 development levy
payment ‘campaigns’ are conducted, organised by the ward office and using state
organs, i.e., the local militia and judiciary, to ensure compliance. Defaulters may
be visited in their homes, and people may be required to show tax receipts at
roadblocks. Non-compilers who are caught are brought to the primary court or
ward offices. Due to widespread resistance, tax campaigns for development levy
in some councils (involving the militia) may start several months before the
voluntary (and statutory) payment period expires. The treasury staff argues that by
waiting too long after the harvest period taxpayers’ would have spent their money
and nothing would be left for taxation.
Market fees and crop ceases are, in general, collected at the selling points and
markets. However, ‘big buyers’ of accessible goods (often co-operatives) are
expected to pay directly to the council treasury. The buyer then pays the council in
advance based on the strength of the figures estimated by the co-operative officer
from Ministry of Agriculture. If the figures are not accepted by the ‘big buyer’,
negotiations are opened. Most licences and some fees have to be paid at the
respective offices at the district headquarters. Licences are often issued on an
annual or biannual basis. The council may carry out spot-checks of entrepreneurs
and businesses to control that licences are paid.
Roadblocks are frequently used to control taxpayers. For instance, barriers are
used to control buyers of certain crops like cashew nuts in the Coastal Region.
The buyer has to produce receipts before they are allowed to transport the
purchase outside the district. Similar checkpoints are used to control people for
‘development levy’ and bicycle tax. Roadblocks may also be used to collect
market fees, implying that the fees have to be paid before the goods enter the
market place.
Administrative costs
One consequence of the present local revenue system is the high costs of tax
administration.8
In Kilosa DC, for instance, the wage bill represented about 80 per
cent of total own revenues reported in 1995.
The corresponding figure for 1996
was about 64 per cent. However, when dis aggregated by wards, large variations
are observed.10 In some wards in Kilosa DC, the administrative costs are higher
than the revenues remitted to the council (Figure 1). For instance, in Lumbiji ward
the wage bill was 2.75 times higher than the revenues reported in 1996. The
corresponding figures for Mwatani and Ulaya wards were 1.92 and 1.44,
respectively. In Kidodi ward the wage bill corresponded to 18 per cent of the
reported revenues from the ward. In Kibaha DC we also found large differences
between the wards (Fjeldstad and Semboja, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาราง 2 ใน SOMEWHERE
นี่ภาษีบางอย่างที่เรียกเก็บในชีวิตประจำวันอื่นๆ biannually หรือรายปี นอกจากนี้ค่าใช้จ่ายบางส่วนและใบอนุญาตที่กำหนดไว้ในแต่ละการทำธุรกรรม '
ยกตัวอย่างเช่นค่าทรายเรียกเก็บในตันต่อภาระของทรายและใบอนุญาตการล่าสัตว์ที่มีการเรียกเก็บต่อสัตว์(ที่แตกต่างกันกับชนิดของเกมในคำถาม) ค่าการตลาดจะโดยทั่วไปเรียกเก็บในชีวิตประจำวันกับคนที่ขายสินค้าของพวกเขาในสถานที่ตลาด แต่บางเทศบาลมีตัวเลือกในการจ่ายค่าธรรมเนียมรายปี ผักเกษตรเรียกเก็บจากการขายพืชผลสำคัญเช่นข้าวโพดข้าว, กาแฟ, ชา, ผ้าฝ้าย, เม็ดมะม่วงหิมพานต์, มันเทศ, ฯลฯ และปศุสัตว์ โดยทั่วไปเงินอุดหนุนจะเรียกเก็บจากหน่วยทางกายภาพ(น้ำหนักหรือปริมาตร) มากกว่าค่า การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในอัตราภาษีอยู่ระหว่างพืชต่างๆ นอกจากนี้ยังมีรูปแบบที่มักจะมีขนาดใหญ่ในอัตราระหว่างเทศบาล และนี่ก็เป็นกรณีสำหรับภาษีอื่น ๆ รวมทั้งภาษีหัว 'การพัฒนาการจัดเก็บภาษีและภาษีจักรยานซึ่งจะถูกเรียกเก็บเป็นประจำทุกปี. ในปี 1998 รายได้ของตัวเองรัฐบาลท้องถิ่นตรงกับร้อยละ 5.8 ของยอดรวมรายได้จากภาษีของรัฐบาลกลางสำหรับ1997 / 98 หุ้นนี้ได้รับเกือบไม่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 1996 อย่างไรก็ตามรายได้จากภาษีต่อทุนที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเทศบาล (Fjeldstad และ Semboja, 1999) ในปี 1995 จะอยู่ในช่วง TSH 344 ต่อคนเหนืออายุ 18 Lindi สภาตำบลเพื่อ TSH 1541 ใน Mbinga ซี นอกจากนี้ยังมีรูปแบบขนาดใหญ่ระหว่างคนไข้และหมู่บ้านที่อยู่ในเทศบาล. การบริหารภาษีการจัดเก็บภาษีของรัฐบาลท้องถิ่นเป็นความรับผิดชอบของเจ้าหน้าที่สภาและมีการแยกออกมาจากรัฐบาลกลาง ในเทศบาลตำบลมันจะจัดรอบสามระดับคือสำนักงานใหญ่ของสภาวอร์ดและระดับหมู่บ้าน ในระดับย่อยหมู่บ้านผู้นำ kitongoji เป็นผู้รับผิดชอบในการระดมtaxpayers.6 ที่สำนักงานสภาความรับผิดชอบในการจัดเก็บภาษีที่อยู่กับการบริหารเงินสภาโดยที่อำเภอเหรัญญิก (DT) ในระดับท้องที่ที่รับผิดชอบอยู่กับสำนักงานของวอร์ดเจ้าหน้าที่บริหาร (WEO) WEO ยังจับประเด็นการพัฒนาและการทำงานของกฎหมายและการสั่งซื้อในระดับที่. เช่นที่พวกเขามีการเข้าถึงอาสาสมัครท้องถิ่น ในหอผู้ป่วยมีรายได้มากขึ้นที่อาจเกิดขึ้นยังจะมีรายได้จากการเก็บวอร์ด (WRC) เพื่อสนับสนุน WEO ได้. ในระดับหมู่บ้านที่รับผิดชอบอยู่กับห้องทำงานของผู้บริหารหมู่บ้านเจ้าหน้าที่ (VEO) VEO ยังเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับปัญหาการพัฒนาหมู่บ้าน. เจ้าหน้าที่เหล่านี้จะถูกเสนอชื่อเข้าชิงตำแหน่งของพวกเขาโดยรัฐบาลหมู่บ้าน แต่ได้รับการแต่งตั้งและการจ้างงานโดยสภา ระบบการทำงานของการเสนอชื่อเพื่อให้แน่ใจว่าVEOs มาจากหมู่บ้านภูมิลำเนาของพวกเขา ในระดับย่อยหมู่บ้านผู้นำ kitongoji เป็นผู้รับผิดชอบในการระดมผู้เสียภาษี. ในทางปฏิบัติ แต่องค์กรของการจัดเก็บภาษีอาจแตกต่างกันระหว่างเทศบาล สำหรับตัวอย่างเช่นใน Kilosa DC ระดับหมู่บ้านที่ได้รับการยกเว้นจากการเก็บซึ่งได้ถูกนำตัวไปจากระดับวอร์ด ตามที่เจ้าหน้าที่อำเภอซื้อคืนนี้เป็นผลมาจากปัญหาแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บภาษีในระดับหมู่บ้าน. ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการปรากฏตัวของสองผู้บริหารสำหรับ VEOs เช่นที่หมู่บ้านรัฐบาลเป็นผู้มีอำนาจสรรหาและสภาเป็นแต่งตั้งและใช้อำนาจที่นำไปสู่ความจงรักภักดีแบ่ง อีกปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นจากVEOs การดำเนินงานภายในพื้นที่ของพวกเขาภูมิลำเนา ขาดความสัมพันธ์ arm's ความยาวระหว่างเก็บภาษีและผู้เสียภาษีแนะนำเศรษฐศาสตร์ของความรักเข้ามาในการจัดเก็บภาษีในหมู่บ้าน ในหลายหมู่บ้านนักการเมืองท้องถิ่นต่อต้านการระดมคนที่จะจ่ายภาษีเนื่องจากการไม่เป็นที่นิยมของการเก็บภาษี แต่ในคณะกรรมการอื่น ๆ ที่ชาวบ้านได้รับการว่าจ้างให้เป็นตัวแทนของสภาในการเก็บรวบรวมการจัดเก็บภาษีการพัฒนาและอื่นๆ เล็ก ๆ น้อย ๆแหล่งที่มาของรายได้ ใน Lindi ซีเช่นสภาจ่ายค่านายหน้า 20 ร้อยละของรายได้รวมที่เก็บรวบรวมไปยังหมู่บ้าน collectors.7 ภาษีส่วนใหญ่จะจ่ายเป็นเงินสด ยกเว้นสำหรับข้าราชการที่มีภาษีหัว(การพัฒนาจัดเก็บภาษี ') จะหักจากเงินเดือนของพวกเขา สำหรับคนอื่น ๆ , การจัดเก็บการพัฒนาสามารถชำระเงินในเวลาทำการที่ใดๆ ของศูนย์เก็บรายได้ที่กล่าวถึงข้างต้น ระยะเวลาการสมัครใจตามกฎหมายดังกล่าวตั้งแต่ 1 มกราคมถึงวันที่ 30 กันยายนทุกการชำระเงินภาษีที่เกิดขึ้นหลังจากวันที่กำหนดอาจมีการคิดที่จะโทษ50 เปอร์เซ็นต์ของอัตราภาษี ในฐานะที่เป็นวันที่ 1 ตุลาคมถึง 31 ธันวาคมการพัฒนาการจัดเก็บภาษีการชำระเงิน'แคมเปญ' จะดำเนินการจัดโดยสำนักงานวอร์ดและการใช้รัฐอวัยวะเช่นอาสาสมัครในท้องถิ่นและตุลาการให้เป็นไปตาม Defaulters อาจจะเข้าชมในบ้านของพวกเขาและคนอาจจะต้องแสดงใบเสร็จรับเงินภาษีที่อุปสรรค คอมไพเลอร์ไม่ใช่คนที่ถูกจับได้จะถูกนำไปยังศาลหลักหรือสำนักงานวอร์ด เนื่องจากการต่อต้านแคมเปญภาษีสำหรับการพัฒนาจัดเก็บภาษีในบางคณะกรรมการ (ที่เกี่ยวข้องกับอาสาสมัคร) อาจเริ่มต้นเป็นเวลาหลายเดือนก่อนที่จะสมัครใจ(และตามกฎหมาย) รับชำระเงินค่าหมดอายุ พนักงานการบริหารเงินระบุว่าโดยรอนานเกินไปหลังจากระยะเวลาการเก็บเกี่ยวผู้เสียภาษี'จะมีการใช้จ่ายเงินของพวกเขาและไม่มีอะไรจะเหลือสำหรับการจัดเก็บภาษี. ค่าธรรมเนียมการตลาดและการสิ้นสุดลงมีการเพาะปลูกโดยทั่วไปเก็บที่จุดขายและการตลาด อย่างไรก็ตาม 'ผู้ซื้อขนาดใหญ่ของสินค้าที่สามารถเข้าถึงได้ (มักสหกรณ์) จะคาดว่าจะชำระเงินโดยตรงกับสภาซื้อคืน ผู้ซื้อแล้วจ่ายในสภาล่วงหน้าขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของตัวเลขประมาณการโดยเจ้าหน้าที่สหกรณ์จากกระทรวงเกษตร หากตัวเลขจะไม่ได้รับการยอมรับจาก 'ซื้อขนาดใหญ่, การเจรจาต่อรองจะเปิด ใบอนุญาตและค่าธรรมเนียมส่วนใหญ่จะมีบางคนที่จะต้องจ่ายในสำนักงานที่เกี่ยวข้องที่สำนักงานเขต ใบอนุญาตที่ออกบ่อยครั้งในแต่ละปีหรือสองปีต่อครั้ง สภาอาจจะดำเนินการตรวจสอบจุดของผู้ประกอบการและธุรกิจในการควบคุมที่ใบอนุญาตจะได้รับเงิน. อุปสรรคมักมีการใช้ในการควบคุมผู้เสียภาษี ยกตัวอย่างเช่นปัญหาและอุปสรรคที่จะใช้ในการควบคุมผู้ซื้อของพืชบางอย่างเช่นเม็ดมะม่วงหิมพานต์ในภูมิภาคชายฝั่ง. ผู้ซื้อมีใบเสร็จรับเงินในการผลิตก่อนที่พวกเขาจะได้รับอนุญาตในการขนส่งการซื้อที่อยู่นอกเขต จุดตรวจที่คล้ายกันถูกนำมาใช้ในการควบคุมคนเพื่อพัฒนาการจัดเก็บภาษีและภาษีจักรยาน อุปสรรคก็อาจจะนำมาใช้ในการเก็บรวบรวมค่าใช้จ่ายหมายความว่ามีค่าใช้จ่ายที่จะต้องจ่ายก่อนที่จะมีสินค้าเข้าสู่ตลาด. ค่าใช้จ่ายในการดูแลระบบหนึ่งเป็นผลมาจากรายได้จากระบบท้องถิ่นปัจจุบันเป็นค่าใช้จ่ายสูงในการเสียภาษีadministration.8 ใน Kilosa ดีซีสำหรับ ตัวอย่างเช่นการเรียกเก็บเงินค่าจ้างที่เป็นตัวแทนเกี่ยวละ 80 ร้อยละของรายได้รวมของตัวเองในปี 1995 รายงานตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับ1996 เป็นประมาณร้อยละ 64 แต่เมื่อเรื่องนี้รวบรวมโดยวอร์ดรูปแบบที่มีขนาดใหญ่เป็น observed.10 ในคนไข้บางอย่างใน Kilosa DC, ค่าใช้จ่ายในการบริหารที่สูงกว่ารายได้นำส่งคณะกรรมการ(รูปที่ 1) ยกตัวอย่างเช่นใน Lumbiji วอร์ดเรียกเก็บเงินค่าจ้างเป็น2.75 เท่าสูงกว่ารายได้ที่มีการรายงานในปี 1996 ตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับคนไข้ Mwatani และยุโรปเป็น 1.92 และ 1.44 ตามลำดับ ใน Kidodi วอร์ดเรียกเก็บเงินค่าจ้างตรงกับร้อยละ 18 ของรายได้รับรายงานจากวอร์ด ใน Kibaha ซีเรายังพบว่าแตกต่างกันมากระหว่างคนไข้(Fjeldstad และ Semboja, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 ในที่ไหนซักแห่ง
บางภาษีเรียกเก็บในแต่ละวัน คนอื่น biannually หรือรายปี นอกจากนี้
บางค่าและใบอนุญาตกำหนดในรายการ ' บุคคล ' ตัวอย่างเช่นค่า
ทรายจะเก็บภาษีตันต่อโหลดของทราย และใบอนุญาตล่าสัตว์ที่เรียกเก็บต่อ
สัตว์ ( ที่แตกต่างกับชนิดของเกมคำถาม ) ค่าธรรมเนียมในทั่วไป
เรียกเก็บทุกวัน คนขายสินค้าของพวกเขาในสถานที่ตลาด แต่บาง
สภามีตัวเลือกในการจ่ายค่าธรรมเนียมรายปี เครสการเกษตรที่เกี่ยวข้องการขายพืชหลัก เช่น ข้าวโพด ข้าว ชา กาแฟ , ผ้าฝ้าย , เม็ดมะม่วงหิมพานต์ , มันเทศ ,
ฯลฯ และปศุสัตว์ โดยทั่วไป , เซสถูกเรียกเก็บในหน่วยทางกายภาพ
( น้ำหนักหรือปริมาตรมากกว่าค่าการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในอัตราเซสอยู่ระหว่าง
พืชต่าง ๆ นอกจากนี้มักจะมีขนาดใหญ่การเปลี่ยนแปลงในอัตราระหว่าง
สภา นี้ยังเป็นกรณีภาษีอื่น ๆรวมทั้งภาษีที่หัว ' พัฒนา
Levy ' และบริการภาษีที่เรียกเก็บในแต่ละปี .
ในปี 1998 รัฐบาลท้องถิ่นเอง สอดคล้องกับรายได้ 5.8 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ภาษีของรัฐบาลกลางรวม
1997 / 98ใช้ร่วมกันนี้มีเกือบไม่เปลี่ยนแปลง

ตั้งแต่ 1996 อย่างไรก็ตาม รายได้ภาษีต่อทุนแตกต่างกันอย่างมาก
ระหว่างสภา ( fjeldstad และ semboja , 1999 ) ในปี 1995 มันมีค่า TSH 344
ต่อคนเหนืออายุ 18 ในสภาตำบล Lindi , TSH 1564 ใน mbinga
DC นอกจากนี้ มีความแตกต่างใหญ่ระหว่างคนไข้และหมู่บ้านภายใน
สภา

การบริหารภาษีการจัดเก็บภาษีท้องถิ่น คือ ความรับผิดชอบของเจ้าหน้าที่สภาและ
สมบูรณ์แยกจากรัฐบาลส่วนกลาง ในสภาตำบลเป็น
จัดรอบสามระดับ ได้แก่ สภาบัญชาการ ตึกและ
ระดับหมู่บ้าน ที่ย่อยระดับหมู่บ้าน ผู้นำ kitongoji รับผิดชอบ
6

ระดมพลผู้เสียภาษีที่สภาใหญ่ รับผิดชอบการจัดเก็บภาษีขึ้นอยู่กับ
สภาคลัง นำโดย เหรัญญิกตำบล ( DT ) ในระดับหอผู้ป่วย
ความรับผิดชอบของสำนักงานแผนกเจ้าหน้าที่บริหาร ( วูด้วย )
วูด้วยยังจับประเด็นการพัฒนากฎหมายและคำสั่งและฟังก์ชันที่ระดับ .
เป็นเช่นที่พวกเขามีการเข้าถึงไปยังอาสาสมัครท้องถิ่น ในหอด้วย
รายได้มากขึ้นอาจจะยังมีรายได้สะสมวอร์ด ( WRC ) เพื่อสนับสนุนวูด้วย .
ในระดับหมู่บ้าน ในความรับผิดชอบของสำนักงานของหมู่บ้านบริหาร
เจ้าหน้าที่ ( Veo ) ที่หมู่บ้าน Veo ยังรับผิดชอบในประเด็นการพัฒนา .
พวกเจ้าหน้าที่ ก็เสนอชื่อ ตำแหน่ง ของหมู่บ้าน รัฐบาล แต่การจ้างงานโดย
และสภาระบบของการสรรหาเพื่อให้แน่ใจว่า veos
มาจากหมู่บ้านภูมิลำเนาของตน ที่ย่อยระดับหมู่บ้าน
ผู้นำ kitongoji รับผิดชอบระดมผู้เสียภาษี .
ในทางปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม องค์กรของการจัดเก็บภาษีอาจแตกต่างกันระหว่างสภา สำหรับ kilosa DC
อินสแตนซ์ ในระดับหมู่บ้านได้ถูกแยกออกจากคอลเลกชันซึ่ง
ถูกควบคุม โดยระดับแผนกตามย่านการเงินพนักงานนี้
เนื่องจากปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บภาษี จูงใจในระดับหมู่บ้าน ปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการแสดง
2 แบบสำหรับ veos , I ,
หมู่บ้านรัฐบาลเป็นผู้มีอำนาจสรรหาและแต่งตั้งคณะกรรมการเป็นผู้มีอำนาจ
และใช้ R แบ่งความจงรักภักดี อีกปัญหาหนึ่งที่เกิดขึ้นจาก
veos ปฏิบัติการภายในพื้นที่ของที่พัก ความสัมพันธ์ระหว่างแขนขาด
's-length ที่เก็บภาษีและผู้เสียภาษีเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ของความรักในการจัดเก็บภาษีของหมู่บ้าน ใน หลายหมู่บ้าน นักการเมืองท้องถิ่น ระดมคนต้าน
จ่ายภาษีเนื่องจากการ unpopularity ของภาษีอากร ยังประชุมชาวบ้าน
อื่น ๆที่ใช้เป็นตัวแทนของคณะกรรมการเพื่อรวบรวมจัดเก็บและการพัฒนา
เล็กๆอีกแหล่งรายได้ ใน Lindi DC เช่นสภาจ่ายค่านายหน้า 20
ร้อยละของรายได้สะสมรวบรวมหมู่บ้าน 7

ภาษีส่วนใหญ่จะจ่ายเป็นเงินสด ข้อยกเว้นสำหรับข้าราชการที่มีหัวหน้าภาษี
( 'development Levy ' ) จะหักจากเงินเดือนของพวกเขา สำหรับคนอื่น ๆ
เลวี่การพัฒนาสามารถจ่ายในชั่วโมงทำงานในใด ๆของรายได้ศูนย์รวบรวมกล่าวถึง
ข้างบน ระยะเวลาการสมัคร คือ ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ถึง 30 กันยายน นี้ ทั้งหมด
ภาษีค่าใช้จ่ายหลังจากที่กำหนดเส้นตายมีโทษเท่ากับ 50
ร้อยละของอัตราภาษี . จากวันที่ 1 ตุลาคมถึง 31 ธันวาคมการพัฒนาจัดเก็บเงินแคมเปญ '
' ) ซึ่งจัดโดยสำนักงานเขต และใช้สถานะ
อวัยวะ เช่น อาสาสมัคร และองค์กรท้องถิ่น เพื่อให้สอดคล้อง . ผู้ไม่ยอมชำระหนี้อาจ
ชมในบ้าน และประชาชนอาจจะต้องแสดงใบเสร็จรับเงินภาษีที่
ถนน ไม่พูดใครจับได้ขึ้นศาลหลักหรือ
ตึกสำนักงาน เนื่องจากมีความต้านทาน , แคมเปญภาษีเพื่อพัฒนาเกณฑ์
ในบางเทศบาล ( ที่เกี่ยวข้องกับอาสาสมัคร ) อาจเริ่มหลายเดือนก่อน
อาสาสมัคร ( และกฎหมาย ) ระยะเวลาการชําระเงินหมดอายุ เจ้าหน้าที่คลังระบุว่าโดย
รอนานเกินไปหลังจากเก็บเกี่ยวช่วงเวลาของผู้เสียภาษีจะต้องใช้เวลา
เงินของพวกเขาและไม่มีอะไรหลงเหลือสำหรับภาษีอากร ค่าธรรมเนียมและดับ
พืชโดยทั่วไปเก็บที่เป็นจุดขายและ
ตลาด อย่างไรก็ตาม ' ' ใหญ่ของผู้ซื้อสินค้าสามารถเข้าถึงได้ ( สหกรณ์บ่อยๆ )
คาดว่าจะจ่ายโดยตรงต่อสภาการคลัง ผู้ซื้อจ่ายสภา
ล่วงหน้าขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของตัวเลขประมาณการโดยเจ้าหน้าที่สหกรณ์
จากกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ หากตัวเลขที่ไม่ได้รับการยอมรับจากผู้ซื้อ ' ใหญ่ ' ,
) จะเปิด และค่าธรรมเนียมใบอนุญาตที่ต้องจ่ายในแต่ละสำนักงานสำนักงานใหญ่
)ใบอนุญาตมักจะออกใน
ประจำปีหรือองค์กรพื้นฐาน สภาจะดำเนินการ จุดตรวจของธุรกิจผู้ประกอบการ
และควบคุมใบอนุญาตจ่าย
ด่านสกัดใช้บ่อยเพื่อควบคุมผู้เสียภาษี ตัวอย่างเช่น อุปสรรคมี
ใช้ควบคุมผู้ซื้อของพืชบางอย่าง เช่น เม็ดมะม่วงหิมพานต์ ในเขตชายฝั่ง
ผู้ซื้อผลิตใบเสร็จรับเงินก่อนที่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ขนส่ง
ซื้อนอกเขต จุดที่คล้ายกันจะถูกใช้ในการควบคุมคน
Levy ' 'development และภาษีรถจักรยาน อุปสรรคที่อาจถูกใช้เพื่อเก็บค่า
ตลาด หมายถึงค่าธรรมเนียมที่ต้องจ่ายค่าสินค้าก่อน ป้อน


ตลาด การบริหารต้นทุน หนึ่งผลของปัจจุบันระบบรายได้เป็นค่าใช้จ่ายสูงของการบริหารภาษี
8
ใน kilosa DC , ตัวอย่างค่าเหนื่อยแทนประมาณ 80 ต่อร้อยละของรายได้รวมเอง

รายงานในปี ค.ศ. 1995 ตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับ 1996
ประมาณ 64 เปอร์เซ็นต์ แต่เมื่อมันรวมโดยวอร์ด
รูปแบบขนาดใหญ่ observed.10 ในหอผู้ป่วยใน kilosa DC , ค่าใช้จ่ายในการบริหารสูงขึ้น
กว่ารายได้ส่งเข้าสภา ( รูปที่ 1 ) ตัวอย่างเช่นใน lumbiji วอร์ด
ค่าเหนื่อยเป็น 275 ครั้งสูงกว่ารายได้ที่รายงานในปี 1996 ตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับ mwatani
และความเป็นยุโรป 1.92 และ 1.44
ตามลำดับ ใน kidodi วอร์ดค่าเหนื่อยของ 18 เปอร์เซ็นต์ของ
รายงานรายได้จากผู้ป่วย ใน kibaha DC เรายังพบความแตกต่างใหญ่ระหว่างหอ
( fjeldstad และ semboja , 1999 )