Made in Italy: a tour of the Sarto

Made in Italy: a tour of the Sarto bike factory
by Corey Sar Fox

If you haven't seen a bike bearing the Sarto logo before you would almost certainly have seen one that was made by Sarto on behalf of another brand. In this piece, Corey Sar Fox takes a tour of the Sarto factory and meets some of the people behind this quintessentially Italian family business.



In a country where it is a challenge to travel more than a few kilometers without seeing a UNESCO World Heritage site, there is little reason to stop in Mellaredo, Italy. It is a small, unattractive town. However, it is conveniently located in the Veneto region, just east of Padua, not far from Vicenza and Treviso – an area that’s home to some of cycling’s most recognisable brands like Campagnolo and Pinarello.

And it is difficult to imagine that something as beautiful as Sarto’s bikes are being made inside the non-descript, beige building at the end of a dead-end street in the industrial zone of Mellaredo. The only indication that some of the finest, custom carbon fibre frames are made here is a license plate-sized sign over the door that reads “Sarto Antonio” in faded typography, embellished with a bicycle-like squiggle.

Though visitors are more than welcome, there is no showroom, only a cramped reception area with just enough space for two plastic chairs and a small coffee table with a stack of cycling magazines and a product catalogue.

The family is blessed with an appropriate name — “sarto” means tailor. Not only do they tailor the size of their frames, but Sarto offers customers the option to customise the shape, structure and most importantly, the brand.

The Sarto brand has been around since just after World War II when Antonio Sarto created the “terzista” — a company that assembles another company’s products according to specific instructions — with his brothers.

“Every week, me and my two brothers would ride our bikes with trailers to the Atala and Torpado factories. They’d give us frames to take back and file, you know, to clean up after they’d been brazed,” says Antonio who was 14 at the time.

Over the next 20 years, the brothers’ services expanded to include manufacturing whole frames. It was the international oil crisis which fuelled a bike boom in the early 1970s that allowed the Sarto family to outgrow their terzista status.

“In 1973, we had 40 employees and finished 200 bikes a day, not just frames, but 200 assembled bikes!” says 82-year-old Antonio as if it weren’t so long ago. Most of these were entry level, 10-speeds exported to the United States and sold under the Sarto Mariella brand. However, the boom subsided and the company returned to making frames for others during the ’80s and early ’90s.

It was in the 1990s that Antonio’s son Enrico officially joined the family business at 18 years old.

“I never considered not going into this business. I always worked here growing up, in the office and also welding in the factory”, says Enrico. “But by the time I finished school in 1992, my father was ready to join his brothers in retirement. It would have been a shame to let all of this just go away.”

So, father and son made a deal: Enrico would officially join the business, if Antonio remained. And together they would build a new, larger factory. Expanding and entrusting a challenging business to an 18-year-old was risky. In an industry that often goes through feast and famine cycles, subcontractors occupy a precarious position; when demand is low, so are the orders.

But back in the mid ’90s demand was not an issue. Italian bicycle manufacturers were selling as much as they could produce. About two-thirds of the bikes lined up for the 1996 Tour de France were Italian, a bunch of those from Sarto.

Maurizio Fondriest, also lined up at the ’96 Tour on a Sarto frame, recounts, “back then the best artisans, the leaders in the industry were in the Veneto, so my brother and I chose Sarto to make our medium and high-end frames and those for our professional riders. The most scrupulous went to the factory to get exactly what they wanted. Our entry-level frames were made by another terzista.”

The decade also saw racing bikes rapidly evolve from lugged steel to TIG welded steel and then aluminium and finally carbon fibre. Sarto first started working with carbon in the mid-1990s, bonding in seat stays on aluminium frames. Then Dedacciai came out with a carbon tube kit with aluminium lugs. In 2002, Sarto made its first 100% carbon fibre frame designed in-house.

Maurizio Fondriest has known the Sartos for more than 25 years:

“
“Ingenious is a good word to describe Antonio and Enrico. They just know how to make all kinds of things, they always made their own tooling and milled special parts for our frames.
So, when carbon arrived, they continued to build custom frames like the artisans that they are, like aluminium frames, but instead of welding the tubes together, they wrap them in more carbon. The difference is that back when it was just steel or aluminium, being an artisan was enough, now you really have to know this stuff on an engineering level.”

Since the use of carbon fibre in racing bikes made engineers more valuable than artisans, the 2000s saw a dramatic shift in manufacturing from Italy to the Far East. Remember, it’s an Italian idea that the name on the downtube does not necessarily have to be the same as the company that made it. Never was this practice more prevalent than just before globalisation made it logistically and economically feasible to take advantage of cheaper production costs in Asia.

It is not surprising that the first Italian companies to dive in were Wilier Triestina and Pinarello, both from the Veneto, both entrenched in the terzista system.

As the topic of conversation changed to Asia, Enrico’s eyes lit up.

“
“Most Chinese frames consist of a front triangle bonded to the rear. These are made with large moulds under high pressure because it’s less complex, saves time and that means money, but they are hard to control. It’s not the best way to build a frame.
The smaller the moulds, the easier is it to control the process. The better Asian frames mould just the top, head and down tube together and then bond them to other sections. The difference between our bonded and wrapped tubes and smaller moulded sections versus their larger moulds is that we have more control and can offer custom sized frames.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำในอิตาลี: ทัวร์โรงงานจักรยาน Sartoโดย Corey เขตบริหารพิเศษหมาจิ้งจอกถ้าคุณไม่เห็นจักรยานแบกโลโก้ Sarto ก่อนคุณจะเกือบแน่นอนได้เห็นที่ทำ โดย Sarto ในนามของแบรนด์อื่น ในชิ้นนี้ Corey เขตบริหารพิเศษ Fox ใช้เวลาทัวร์โรงงาน Sarto และตรงกับบางคนหลังนี้ธุรกิจครอบครัว quintessentially อิตาลีในประเทศที่เป็นความท้าทายในการเดินทางมากกว่าไม่กี่กิโลเมตรโดยไม่ดูไซต์มรดกโลก มีเหตุผลน้อยหยุด Mellaredo อิตาลี เป็นเมืองขนาดเล็ก ว่าขี้เหร่ อย่างไรก็ตาม มันอยู่ในภาคเวเนโต เพียงตะวันออกปาดัว ไม่ไกลจากวีเชนซาและ Treviso – พื้นที่บ้านของจักรยานของแบรนด์ล้วน Campagnolo และ Pinarelloและเป็นการยากที่จะจินตนาการว่าสิ่งสวยงามเป็นของ Sarto จักรยานเป็นการทำภายในไม่ใช่แผ่นคำอธิบายเกี่ยวกับ เบจอาคารที่สิ้นสุดของถนน dead-end ในโซนอุตสาหกรรม Mellaredo การระบุเฉพาะของเส้นใยคาร์บอนที่ดีที่สุด กำหนดเองที่จะทำเฟรมที่นี่ว่าเครื่องขนาดป้ายเหนือประตูที่อ่าน "Sarto Antonio" พิมพ์ซีด ประดับประดา ด้วย squiggle เหมือนจักรยานแม้ว่าผู้เข้าชมยินดีมากกว่า มีโชว์รูมไม่ เพียงรับแคบพื้นที่ มีพื้นที่เพียงพอสำหรับสองเก้าอี้พลาสติกและโต๊ะกาแฟขนาดเล็กกับกองซ้อนจักรยานนิตยสารและแคตตาล็อกผลิตภัณฑ์ครอบครัวมีความสุขกับการเป็นชื่อที่เหมาะสม — "sarto" หมายความว่าปรับ ไม่เพียงแต่จะปรับขนาดของเฟรมของพวกเขา แต่ Sarto นำเสนอตัวเลือกในการปรับแต่งรูปร่าง โครงสร้าง และสำคัญที่สุด แบรนด์แบรนด์ Sarto ได้รับรอบตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อ Antonio Sarto สร้าง "terzista" — assembles ผลิตภัณฑ์ของบริษัทอื่นตามคำแนะนำตัวกับพี่ ๆ"ทุกสัปดาห์ ผมและพี่ชายของฉัน 2 จะขี่จักรยานของเรากับรถพ่วง Atala และ Torpado งานในโรงงาน พวกเขาจะให้เราเฟรมจะกลับ และไฟล์ คุณ ทราบ การล้างข้อมูลหลังจากที่พวกเขามี brazed กล่าวว่า Antonio ที่ 14 เวลากว่า 20 ปีถัดไป พี่น้องบริการขยายรวมผลิตเฟรมทั้งหมด วิกฤตการณ์น้ำมันระหว่างประเทศที่เติมพลังเสียงจักรยานในที่อนุญาตให้ครอบครัว Sarto เพื่อ outgrow terzista สถานะ ได้"1973 เรามีพนักงาน 40 และเสร็จจักรยาน 200 วัน ไม่ใช่แค่เฟรม แต่ประกอบจักรยาน 200 " กล่าวว่า อายุ 82 ปี Antonio เป็นถ้ามันไม่นาน ผ่านมา รายการระดับ 10-ความเร็วในการส่งออกไปสหรัฐอเมริกา และขายภายใต้แบรนด์ Sarto Mariella ส่วนใหญ่เหล่านี้ได้ อย่างไรก็ตาม บูม subsided และบริษัทกลับไปทำเฟรมผู้อื่นในช่วง ' 80s ต้น ' 90sก็ในปี 1990 ว่า บุตรของ Antonio สอร์ทส์ร่วมธุรกิจของครอบครัวที่อายุ 18 ปีอย่างเป็นทางการ"ฉันไม่ถือว่าไปธุรกิจนี้ไม่ ฉันจะทำงานที่นี่เติบโตขึ้น ในสำนักงาน และนอกจากนี้ การเชื่อมโลหะในโรงงาน" สอร์ทส์กล่าวว่า "แต่เวลาฉันเสร็จโรงเรียนใน 1992 พ่อพร้อมที่จะร่วมพี่ชายเกษียณอายุ ก็จะได้รับความอัปยศให้ทั้งหมดนี้เพียงแค่ไป"พ่อและลูกชายที่ทำข้อตกลง: สอร์ทส์จะเป็นทางเข้าร่วมธุรกิจ ถ้า Antonio ยังคง และร่วมกันพวกเขาจะสร้างโรงงานใหม่ ใหญ่ ขยาย และ entrusting ธุรกิจท้าทาย 18 ปีมีความเสี่ยง ในอุตสาหกรรมที่มักจะไปงานเลี้ยงและทุพภิกขภัยรอบ เหมาครองตำแหน่งที่ล่อแหลม เมื่อความต้องอยู่ในระดับต่ำ ดังนั้นมีใบสั่งแต่กลับใน ตัวกลาง ' 90s ต้นความต้องไม่ใช่ประเด็น ผู้ผลิตจักรยานอิตาลีถูกขายมากเท่าที่พวกเขาสามารถผลิต ประมาณสองในสามของจักรยานที่ตั้งเรียงรายในปี 1996 ทัวร์เดอฝรั่งเศสอิตาลี พวงของจาก Sarto ได้Maurizio Fondriest เรียงค่าที่ทัวร์ ' 96 บนเฟรม Sarto, recounts "กลับช่างฝีมือดีที่สุด เป็นผู้นำในอุตสาหกรรมอยู่ในเวเนโต ให้น้อง แล้วผมเลือก Sarto เฟรมกลาง และสูงของเราและที่สำหรับผู้ขับขี่ของเรามืออาชีพ Scrupulous สุดไปโรงงานจะได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ เฟรมของเราสำหรับแปลง โดย terzista อื่น"The decade also saw racing bikes rapidly evolve from lugged steel to TIG welded steel and then aluminium and finally carbon fibre. Sarto first started working with carbon in the mid-1990s, bonding in seat stays on aluminium frames. Then Dedacciai came out with a carbon tube kit with aluminium lugs. In 2002, Sarto made its first 100% carbon fibre frame designed in-house.Maurizio Fondriest has known the Sartos for more than 25 years:““Ingenious is a good word to describe Antonio and Enrico. They just know how to make all kinds of things, they always made their own tooling and milled special parts for our frames.So, when carbon arrived, they continued to build custom frames like the artisans that they are, like aluminium frames, but instead of welding the tubes together, they wrap them in more carbon. The difference is that back when it was just steel or aluminium, being an artisan was enough, now you really have to know this stuff on an engineering level.”Since the use of carbon fibre in racing bikes made engineers more valuable than artisans, the 2000s saw a dramatic shift in manufacturing from Italy to the Far East. Remember, it’s an Italian idea that the name on the downtube does not necessarily have to be the same as the company that made it. Never was this practice more prevalent than just before globalisation made it logistically and economically feasible to take advantage of cheaper production costs in Asia.จึงไม่น่าแปลกใจที่อิตาลีแรกบริษัทดำน้ำใน Wilier Triestina และ Pinarello ทั้งจากเวเนโต ทั้งมั่นคงแห่งรัฐในระบบ terzistaเป็นหัวข้อสนทนาเปลี่ยนเป็นเอเชีย ของสอร์ทส์ตาสว่างขึ้น“"เฟรมจีนส่วนใหญ่ประกอบด้วยรูปสามเหลี่ยมด้านหน้าถูกผูกมัดด้านหลัง เหล่านี้จะทำกับแม่พิมพ์ขนาดใหญ่ภายใต้ความดันสูงเนื่องจากลดความซับซ้อน บันทึกเวลาและที่หมายถึง เงิน แต่พวกเขายากต่อการควบคุม ไม่มีวิธีที่ดีสุดในการสร้างเฟรมแม่พิมพ์ขนาดเล็ก ที่ง่ายคือการควบคุมกระบวนการ เฟรมเอเชียดีกว่าแม่พิมพ์เพียงหัวด้านบน และลงท่อกัน และพันธบัตรกับส่วนอื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างการผูก และตัดท่อและขนาดเล็ก moulded ส่วนเมื่อเทียบกับตัวแม่พิมพ์ขนาดใหญ่ของเราคือ ว่า เรามีการควบคุมเพิ่มเติม และสามารถนำเสนอเฟรมขนาดแบบกำหนดเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Made in Italy: ทัวร์โรงงานจักรยาน Sarto
โดย Corey Sar ฟ็อกซ์ถ้าคุณยังไม่เคยเห็นจักรยานโลโก้ Sarto ก่อนที่คุณเกือบจะแน่นอนจะได้เห็นหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นโดย Sarto ในนามของยี่ห้ออื่น ในส่วนนี้คอเรย์ Sar ฟ็อกซ์ใช้เวลาทัวร์ของโรงงาน Sarto และตรงตามบางส่วนของคนที่อยู่เบื้องหลังนี้ธุรกิจของครอบครัวอิตาเลียนพลัดบ้านพลัดเมือง. ในประเทศที่มันเป็นความท้าทายที่จะเดินทางกว่าไม่กี่กิโลเมตรโดยไม่ต้องเห็นเป็นมรดกโลกยูเนสโก มีเหตุผลที่จะหยุดใน Mellaredo, อิตาลี มันเป็นเมืองเล็ก ๆ ไม่น่าสนใจ แต่ก็เป็นที่ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ประวัติศาสตร์ทางตะวันออกของปาดัวไม่ไกลจาก Vicenza และเตรวิโซ -. พื้นที่ที่บ้านบางส่วนของการขี่จักรยานของแบรนด์ที่รู้จักมากที่สุดเช่น Campagnolo และ Pinarello และมันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าสิ่งที่สวยงามเป็น จักรยานของ Sarto มีการทำภายในที่ไม่ descript อาคารสีเบจในตอนท้ายของถนนตายสิ้นในเขตอุตสาหกรรมของ Mellaredo บ่งชี้เฉพาะว่าบางส่วนของที่ดีที่สุด, เฟรมคาร์บอนไฟเบอร์ที่กำหนดเองจะทำที่นี่เป็นสัญญาณจานขนาดใบอนุญาตมากกว่าประตูที่อ่าน "Sarto อันโตนิโอ" ในการพิมพ์จางหายไปประดับด้วย squiggle จักรยานเหมือน. แม้ว่าผู้เข้าชมมากกว่าการต้อนรับ . มีโชว์รูมไม่เพียงพื้นที่ต้อนรับแคบมีเพียงพื้นที่มากพอสำหรับสองเก้าอี้พลาสติกและโต๊ะกาแฟขนาดเล็กที่มีสแต็คของนิตยสารขี่จักรยานและรายการสินค้าในครอบครัวมีความสุขที่มีชื่อที่เหมาะสม - "Sarto" หมายถึงตัด ไม่เพียง แต่พวกเขาปรับแต่งขนาดของภาพของพวกเขา แต่ Sarto ให้ลูกค้าเลือกที่จะปรับแต่งรูปร่างโครงสร้างและที่สำคัญที่สุดแบรนด์. แบรนด์ Sarto ได้รับรอบตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สองเมื่ออันโตนิโอ Sarto สร้าง "terzista" - บริษัท ที่ประกอบผลิตภัณฑ์ของ บริษัท อื่นตามคำแนะนำที่ระบุ -. กับพี่น้องของเขา"ทุกสัปดาห์ฉันและพี่ชายสองคนของฉันจะขี่จักรยานของเรากับรถพ่วงที่จะ Atala และโรงงาน Torpado พวกเขาต้องการให้เรามีกรอบที่จะกลับและไฟล์ที่คุณรู้ว่าการทำความสะอาดหลังจากที่พวกเขาต้องการได้รับการประสาน "แอนโตนิโอที่ 14 ในเวลา. กล่าวว่าในช่วง 20 ปีข้างหน้าการให้บริการพี่น้องขยายเพื่อรวมทั้งการผลิต เฟรม มันเป็นวิกฤตการณ์น้ำมันเชื้อเพลิงระหว่างประเทศซึ่งบูมจักรยานในช่วงต้นปี 1970 ที่ได้รับอนุญาตครอบครัว Sarto จะเจริญเร็วกว่าสถานะ terzista ของพวกเขา. "ในปี 1973 เรามี 40 คนและจบ 200 จักรยานวันไม่เพียง แต่เฟรม แต่ 200 ประกอบจักรยาน! กล่าวว่า "82 ปีแอนโตนิโอราวกับว่ามันเป็นไม่นานที่ผ่านมา เหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ในระดับรายการ 10 ความเร็วในการส่งออกไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาและขายภายใต้แบรนด์ Sarto Mariella แต่บูมลดลงและ บริษัท กลับไปทำเฟรมสำหรับคนอื่น ๆ ในช่วงยุค 80 และต้นยุค 90. มันเป็นในปี 1990 ที่ Enrico บุตรชายของแอนโตนิโออย่างเป็นทางการร่วมธุรกิจของครอบครัวที่อายุ 18 ปี. "ฉันไม่เคยคิดว่าจะไม่เป็นแบบนี้ ธุรกิจ ฉันมักจะทำงานที่นี่เติบโตขึ้นในสำนักงานและยังเชื่อมในโรงงาน "Enrico กล่าวว่า "แต่เมื่อถึงเวลาที่ผมเรียนจบในปี 1992 พ่อของฉันก็พร้อมที่จะเข้าร่วมพี่น้องของเขาในวัยเกษียณ ก็จะได้รับความอับอายที่จะให้ทั้งหมดนี้เพียงแค่ไปออกไป ". ดังนั้นพ่อและลูกชายทำข้อตกลง: Enrico อย่างเป็นทางการจะเข้าร่วมธุรกิจหากยังคงอันโตนิโอ และร่วมกันพวกเขาจะสร้างใหม่โรงงานขนาดใหญ่ ขยายตัวและมอบหมายให้ทางธุรกิจที่ท้าทายที่จะ 18 ปีก็มีความเสี่ยง ในอุตสาหกรรมที่มักจะผ่านไปรอบฉลองและความอดอยากผู้รับเหมาช่วงครองตำแหน่งล่อแหลม; เมื่อมีความต้องการอยู่ในระดับต่ำเพื่อให้มีคำสั่งซื้อ. แต่กลับมาอยู่ในความต้องการช่วงกลาง 90s 'ก็ไม่เป็นปัญหา ผู้ผลิตจักรยานอิตาลีกำลังขายมากที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถผลิต ประมาณสองในสามของจักรยานเรียงรายขึ้นสำหรับ 1996 ตูร์เดอฝรั่งเศสอิตาลี, พวงของผู้ที่มาจาก Sarto. Maurizio Fondriest เรียงรายยังขึ้นที่ 96 ทัวร์ในกรอบ Sarto, เนื้อหา "กลับมาแล้วช่างฝีมือที่ดีที่สุด ผู้นำในอุตสาหกรรมที่อยู่ในเวเนโตเพื่อให้พี่ชายของฉันและฉันเลือกที่จะทำให้ Sarto เฟรมขนาดกลางและระดับไฮเอนด์ของเราและผู้ที่สำหรับผู้ขับขี่มืออาชีพของเรา ระมัดระวังมากที่สุดไปยังโรงงานที่จะได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ กรอบรายการระดับของเราถูกสร้างขึ้นมาโดย terzista อื่น. " ทศวรรษที่ผ่านมาก็เห็นการแข่งจักรยานอย่างรวดเร็ววิวัฒนาการมาจากเหล็ก lugged เพื่อ TIG เชื่อมเหล็กแล้วลูมิเนียมและคาร์บอนไฟเบอร์ในที่สุด Sarto แรกที่เริ่มทำงานกับคาร์บอนในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 ในการเข้าพักพันธะที่นั่งบนเฟรมอลูมิเนียม จากนั้น DEDACCIAI ออกมาพร้อมกับชุดหลอดคาร์บอนที่มีเชื่อมอลูมิเนียม ในปี 2002 Sarto ทำครั้งแรก 100% กรอบคาร์บอนไฟเบอร์ออกแบบในบ้าน. Maurizio Fondriest ได้รู้จัก Sartos มานานกว่า 25 ปี" "ความคิดสร้างสรรค์เป็นคำที่ดีที่จะอธิบายอันโตนิโอและEnrico พวกเขาก็รู้วิธีที่จะทำให้ทุกชนิดของสิ่งที่พวกเขามักจะทำให้การขับรถของตัวเองและสีชิ้นส่วนพิเศษสำหรับเฟรมของเรา. ดังนั้นเมื่อคาร์บอนมาถึงพวกเขายังคงที่จะสร้างกรอบที่กำหนดเองเช่นช่างฝีมือที่พวกเขามีเหมือนเฟรมอลูมิเนียม แต่แทนที่จะ ของการเชื่อมท่อด้วยกันพวกเขาห่อไว้ในคาร์บอนมากขึ้น แตกต่างก็คือกลับมาเมื่อมันเป็นเพียงแค่เหล็กหรืออลูมิเนียมเป็นช่างฝีมือก็เพียงพอแล้วตอนนี้จริงๆคุณต้องรู้ว่าสิ่งนี้ในระดับวิศวกรรม. " ตั้งแต่การใช้คาร์บอนไฟเบอร์ในการแข่งจักรยานทำให้วิศวกรที่มีคุณค่ามากกว่าช่างฝีมือ 2000 เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในการผลิตจากอิตาลีฟาร์อีสท์ โปรดจำไว้ว่ามันเป็นความคิดที่อิตาลีที่ชื่อบน downtube ไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นเดียวกับ บริษัท ที่ทำมัน ไม่เคยเป็นเรื่องที่แพร่หลายมากขึ้นกว่าก่อนโลกาภิวัตน์ทำให้มัน logistically ไปได้ทางเศรษฐกิจและการใช้ประโยชน์จากต้นทุนการผลิตที่ถูกกว่าในเอเชีย. ไม่น่าแปลกใจที่ บริษัท อิตาเลียนคนแรกที่จะได้ดำน้ำใน Wilier Triestina และ Pinarello ทั้งจากเวเนโตทั้ง ยึดที่มั่นในระบบ terzista. ในฐานะที่เป็นหัวข้อของการสนทนาเปลี่ยนไปยังเอเชียตาของ Enrico สว่างขึ้น. " "เฟรมจีนส่วนใหญ่ประกอบด้วยสามเหลี่ยมด้านหน้าผูกมัดไปทางด้านหลัง เหล่านี้จะทำกับแม่พิมพ์ขนาดใหญ่ภายใต้ความกดดันสูงเพราะมันซับซ้อนน้อยลงช่วยประหยัดเวลาและนั่นหมายความว่าเงิน แต่พวกเขาจะยากที่จะควบคุม มันไม่ได้เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการสร้างกรอบ. ขนาดเล็กแม่พิมพ์, มันเป็นเรื่องง่ายที่จะควบคุมกระบวนการ แม่พิมพ์เอเชียที่ดีกว่าเพียงแค่กรอบด้านบนหัวและลงท่อเข้าด้วยกันและจากนั้นผูกพันพวกเขาไปยังส่วนอื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างหลอดผูกมัดและห่อและส่วนที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับแม่พิมพ์แม่พิมพ์ขนาดใหญ่ของพวกเขาเราคือการที่เรามีการควบคุมมากขึ้นและสามารถนำเสนอเฟรมขนาดที่กำหนดเอง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิตาลี : ทัวร์ของ ซาร์โตจักรยานโรงงาน
โดย Corey SAR จิ้งจอก

ถ้าคุณยังไม่เคยเห็นจักรยานแบก ซาร์โตโลโก้ก่อน คุณเกือบจะแน่นอนจะพบหนึ่งที่ทำโดย ซาร์โตในนามของยี่ห้ออื่น ในส่วนนี้ คอรีย์ ซาร์ฟ็อกซ์ใช้เวลาทัวร์ของโรงงาน ซาร์โตและพบบางส่วนของคนหลังนี้เวลาเผื่อส่วนตัว ภาษาอิตาลี ธุรกิจครอบครัว .



ในประเทศที่เป็นความท้าทายที่จะเดินทางมากกว่าไม่กี่กิโลเมตรโดยไม่เห็นมรดกโลกมีสาเหตุเพียงเล็กน้อยที่จะหยุดใน mellaredo , อิตาลี มันเป็นขนาดเล็กขี้เหร่เมือง อย่างไรก็ตาม มันตั้งอยู่ในภูมิภาคเวเนโต , ทางตะวันออกของ Padua ,ไม่ไกลจาก Vicenza Treviso ) และพื้นที่ที่มีบ้านบางส่วนของจักรยานที่รู้จักมากที่สุดและแบรนด์ เช่น คัมปัญโยโล pinarello

และมันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าสิ่งที่สวยงามเป็น ซาร์โตของจักรยานมีการทำภายในไม่ descript สีเบจ สีอาคารที่ปลายถนนตายสิ้นในเขตอุตสาหกรรมของ mellaredo . เพียงระบุว่า บางส่วนของที่ดีที่สุดเฟรมคาร์บอนไฟเบอร์เองจะทำให้ที่นี่เป็นทะเบียนรถ ขนาดป้ายเหนือประตูที่อ่านว่า " จาง ซาร์โตอันโตนิโอ " ในตัวอักษร ประดับประดาด้วยจักรยาน ชอบว่ายมา

แม้ว่าผู้เข้าชมมากกว่ายินดีต้อนรับ ไม่มีโชว์รูมเท่านั้นที่คับแคบแผนกต้อนรับกับพื้นที่เพียงพอสำหรับสองเก้าอี้และโต๊ะพลาสติก ขนาดเล็กที่มีสแต็คของนิตยสารจักรยานและผลิตภัณฑ์แคตตาล็อก

ครอบครัวมีความสุขกับชื่อ " เหมาะสม ซาร์โต " หมายความว่า ช่างตัดเสื้อ พวกเขาไม่เพียง แต่ปรับขนาดของเฟรม แต่ ซาร์โตเสนอลูกค้าตัวเลือกในการปรับแต่งรูปทรง โครงสร้าง และที่สำคัญที่สุด แบรนด์ .

ส่วน ซาร์โตแบรนด์ที่ได้รับรอบตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สองเมื่ออันโตนิโอ ซาร์โตสร้าง " terzista " - บริษัทที่ประกอบผลิตภัณฑ์ของ บริษัท อื่นตามคำสั่งเฉพาะกับพี่น้อง

" ทุกสัปดาห์ ผมและพี่น้องทั้งสองของข้า จะปั่นจักรยานกับรถพ่วงกับ ทาลาและโรงงาน torpado . พวกเขาจะให้เฟรมไปและไฟล์ คุณก็รู้การทำความสะอาดขึ้นหลังจากที่พวกเขาจะถูกประสาน , กล่าวว่า " อันโตนิโอ ที่ 14 เวลา

ต่อไปมากกว่า 20 ปี พี่น้อง ' บริการขยายเพื่อรวมการผลิตเฟรมทั้งหมด มันเป็นวิกฤติน้ำมันระหว่างประเทศซึ่งเชื้อเพลิงจักรยานบูมในทศวรรษแรกที่อนุญาตให้ครอบครัว ซาร์โตไปสถานะของ terzista

" ในปี 1973 เราได้ 40 คน และ 200 จักรยานวันเสร็จ ไม่ใช่แค่เฟรมแต่ 200 ประกอบจักรยาน ! " บอกว่า 82 ปี อันโตนิโอ ราวกับว่ามันไม่ได้นานมากแล้ว ส่วนใหญ่ของเหล่านี้รายการระดับความเร็ว 10 ส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาและขายภายใต้แบรนด์ ซาร์โต mariella . อย่างไรก็ตาม บูมแรง และบริษัทกลับมาทำเฟรมสำหรับคนอื่น ๆในช่วงยุค 80 และต้น 90 ' .

มันเป็นในปี 1990 ที่อันโตนิโอ ลูกชาย Enrico อย่างเป็นทางการเข้าร่วมธุรกิจของครอบครัวที่อายุ 18

" ผมไม่เคยคิดว่าจะเข้าสู่ธุรกิจนี้ ผมเคยทำงานที่นี่ เติบโตขึ้นในสำนักงานและยังเชื่อมโรงงาน " บอกว่า เอนริโก้ " แต่ตอนนั้นผมเรียนจบในปี 1992 , พ่อก็พร้อมที่จะเข้าร่วมกับพี่น้องของเขาในการเกษียณอายุมันน่าเสียดายที่ต้องปล่อยเรื่องนี้ไป "

ดังนั้น พ่อลูกทำข้อตกลง : ริโก จะเข้าร่วมธุรกิจ ถ้า อันโตนิโอ ยังคงอยู่ และร่วมกันพวกเขาจะสร้างใหม่ ขนาดใหญ่ โรงงาน การขยายและมอบหมายให้ท้าทาย อายุ 18 ปี เป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยง ในอุตสาหกรรมที่มักจะไปผ่านวงจรการเลี้ยงและความอดอยาก ผู้รับเหมาย่อยครอบครองตำแหน่งล่อแหลม ;เมื่อมีความต้องการต่ำ เพื่อให้มีคำสั่ง

แต่กลับในช่วงกลางยุค 90 ราคาไม่ใช่ปัญหา ผู้ผลิตจักรยานอิตาลีขายเท่าที่พวกเขาสามารถผลิต ประมาณสองในสามของจักรยานเรียงรายขึ้นสำหรับ 1996 ทัวร์เดอฝรั่งเศสเป็นคนอิตาเลี่ยน พวกนั้นมาจาก ซาร์โต

fondriest มาร์คิซิโอ , เรียงรายขึ้นที่ 96 ในทัวร์ ซาร์โตกรอบเนื้อหา " ตอนนั้นช่างฝีมือที่ดีที่สุดผู้นำในอุตสาหกรรม ใน เวเนโต ดังนั้นพี่ชายของฉันและฉันเลือกที่จะให้ ซาร์โตขนาดกลางและสูง และพวกเฟรมผู้ขับขี่มืออาชีพของเรา ที่ประณีตที่สุดไปโรงงานที่จะได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ เฟรมโซของเราถูกสร้างโดย "

terzista อื่นทศวรรษยังเห็นจักรยานแข่งวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วจาก lugged เหล็กเชื่อมเหล็กและอลูมิเนียม TIG และสุดท้าย คาร์บอนไฟเบอร์ ซาร์โตเริ่มทำงานกับคาร์บอนในกลางปี 1990 , พันธะในที่นั่งอยู่ในกรอบอลูมิเนียม แล้ว dedacciai ออกมากับชุดท่อกับ lugs อลูมิเนียม ในปี 2002 , ซาร์โตได้ครั้งแรก 100% เฟรมคาร์บอนไฟเบอร์ออกแบบบ้าน

มาร์คิซิโอ fondriest ได้รู้จัก sartos กว่า 25 ปี :

"
" แยบยลเป็นคำที่ดีที่จะอธิบายอันโตนิโอและเอนริโก้ พวกเขารู้วิธีที่จะทำให้ทุกชนิดของสิ่งที่ พวกเขามักจะทำให้เครื่องมือของตนเอง และข้าวสารส่วนพิเศษสำหรับเฟรมของเรา .
ดังนั้นเมื่อคาร์บอนถึง พวกเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อสร้างที่กำหนดเองกรอบเหมือนที่พวกเขาเป็นช่างฝีมือ เช่น เฟรมอลูมิเนียมแต่แทนที่จะเชื่อมท่อด้วยกัน พวกเขาห่อในคาร์บอนมากขึ้น ความแตกต่างคือว่าตอนที่มันเป็นเหล็กหรืออลูมิเนียม เป็นช่างก็ไม่พอ ตอนนี้ คุณจำเป็นต้องรู้สิ่งนี้ในระดับวิศวกรรม "

ตั้งแต่การใช้คาร์บอนไฟเบอร์ในการแข่งจักรยานที่ผลิตวิศวกรที่มีคุณค่ามากขึ้นกว่า Artisans ,ในยุค 2000 เห็นละครเปลี่ยนการผลิตจากอิตาลีไปยังตะวันออกไกล จำได้ว่า มันเป็นความคิดที่อิตาลีที่มีชื่อใน downtube ไม่จําเป็นต้องเช่นเดียวกับ บริษัท ที่ทำมัน ไม่เคยมีการปฏิบัตินี้แพร่หลายมากขึ้นกว่าก่อนทำกัน และโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจเป็นไปได้ที่จะใช้ประโยชน์จากต้นทุนการผลิตถูกกว่า

ในเอเชียมันไม่น่าแปลกใจว่าภาษาอิตาเลียน บริษัทดำน้ำใน wilier Triestina และมี pinarello ทั้งจากเวเนโต ทั้งยึดที่มั่นในระบบ terzista

เป็นหัวข้อของการสนทนาเปลี่ยนไปเอเชีย ริโก ดวงตาสว่างขึ้น

"
" จีนส่วนใหญ่เฟรมประกอบด้วยส่วนหน้าถูกผูกมัดกับด้านหลังสามเหลี่ยม . เหล่านี้มีขนาดใหญ่แม่พิมพ์ภายใต้ความดันสูง เพราะมันซับซ้อนน้อยกว่าช่วยประหยัดเวลาและ หมายถึง เงิน แต่ก็ยากที่จะควบคุม มันไม่ได้เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการสร้างกรอบ .
ขนาดเล็กแม่พิมพ์ ง่ายเป็นเพื่อควบคุมกระบวนการ ดีกว่าเอเชียกรอบแม่พิมพ์แค่ด้านบน หัวและลงท่อกันและพันธบัตรไปยังส่วนอื่น ๆ