It’s all in my head. When we read s

It’s all in my head. When we read something in our own heads, we do so in our own voices. This is especially true when we don’t know what the other person sounds like. We may also assign a look to a person we don’t know, often borrowing from someone we do know or have known. As communication goes on, the character can be developed more fully and we may lose sight of what we’ve imagined versus what we
actually know. The voice in our head is comfortable and a good place to fantasize, test ideas, and take risks we wouldn’t with other people. When in chat rooms or while instant messaging, people may forget it’s not just a conversation with themselves

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันอยู่ในหัวของฉัน เมื่อเราอ่านข้อมูลบางอย่างในหัวของเราเอง เราทำในเสียงของเราเอง นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราไม่รู้อะไรคนเสียงอื่น ๆ เช่น นอกจากนี้เรายังอาจกำหนดดูให้แก่บุคคลที่ เราไม่ทราบ มักจะกู้ยืมจากผู้อื่นเรารู้ หรือไม่ได้รู้จักกัน เป็นการสื่อสารไปใน อักขระสามารถพัฒนาเพิ่มเติมทั้งหมด และเราอาจสูญเสียสายตาของเราได้จินตนาการกับสิ่งที่เรารู้จริง เสียงในหัวของเราที่นี่ และต้อง fantasize ทดสอบความคิด และใช้ความเสี่ยงที่เราจะไม่ มีคนอื่น ในห้องสนทนา หรือใน ขณะส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที คนอาจลืมมันไม่ได้แค่พูดคุยกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันคือทั้งหมดในหัวของฉัน เมื่อเราอ่านสิ่งที่อยู่ในหัวของเราเองเราทำในเสียงของเราเอง นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราไม่ทราบว่าเสียงคนอื่น ๆ เช่น นอกจากนี้เรายังอาจมอบหมายให้ดูกับคนที่เราไม่รู้จักมักจะกู้ยืมเงินจากคนที่เราจะรู้หรือได้รู้จักกัน ขณะที่การสื่อสารไปในตัวละครตัวนี้สามารถที่จะพัฒนามากขึ้นอย่างเต็มที่และเราอาจสูญเสียสายตาของสิ่งที่เราเคยคิดเมื่อเทียบกับสิ่งที่เรารู้จริง
เสียงในหัวของเรามีความสะดวกสบายและเป็นสถานที่ที่ดีที่จะเพ้อฝันความคิดการทดสอบและการรับความเสี่ยงที่เราจะไม่ได้อยู่กับคนอื่น เมื่ออยู่ในห้องสนทนาหรือในขณะที่การส่งข้อความโต้ตอบแบบทันทีคนอาจจะลืมมันไม่ได้เป็นเพียงการสนทนากับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันทั้งหมดในหัวของฉัน เมื่อเราอ่านอะไรในหัวของเราเอง เราทำในเสียงของเราเอง นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราไม่รู้ว่าคนเสียงเหมือน นอกจากนี้เรายังสามารถกำหนดลักษณะบุคคลที่เราไม่รู้จัก มักจะยืมจากใครที่เรารู้จัก หรือได้รู้จักกัน เช่นการสื่อสารต่อไปตัวละครสามารถพัฒนาได้อย่างเต็มที่ และเราอาจสูญเสียการมองเห็นในสิ่งที่เราคิดและสิ่งที่เรา
รู้จริง . เสียงในหัวของเรามีความสะดวกสบายและเป็นสถานที่ที่ดีที่จะจินตนาการ , ความคิด ทดสอบ และเสี่ยงเราจะไม่กับคนอื่น ๆ เมื่อในห้องสนทนาหรือในขณะที่การส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที คนอาจลืม ไม่ใช่เพียงแค่การสนทนากับตัวเอง