She was not frightened, she simply

She was not frightened, she simply felt a deep disgust; and perhaps he divined it or read it in her face, for after staring at her a moment he drew back and turned slowly away from the door. With her ear to her keyhole she heard him feel his way down the dark stairs, and toward the kitchen; and she listened for the crash of the cupboard panel, but instead she heard him, after an interval, unlock the door of the house, and his heavy steps came to her through the silence as he walked down the path. She crept to the window and saw his bent figure striding up the road in the moonlight. Then a belated sense of fear came to her with the consciousness of victory, and she slipped into bed, cold to the bone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอไม่กลัว เธอก็รู้สึกรังเกียจลึก และบางทีเขา divined มัน หรืออ่านมันในใบหน้าของเธอ หลังจากจ้องเธอครู่เขาดึงกลับ และค่อย ๆ หันห่างจากประตู กับหูของเธอกับรูกุญแจของเธอ เธอได้ยินเขารู้สึกเขา ลงบันไดมืด และ ต่อ ครัว และเธอฟังสำหรับความผิดพลาดของแผงตู้ แต่แทน ที่เธอได้ยินเขา หลังจากช่วงเวลา ปลดล็อคประตูบ้าน และเขามาหนักตอนเธอผ่านความเงียบขณะที่เขาเดินลงเส้นทางกัน เธอคืบคลานไปยังหน้าต่าง และเห็นรูปของเขางอ striding ถนนแสงจันทร์ แล้ว ความรู้สึกกลัวสายมาเธอกับจิตสำนึกของชัยชนะ และเธอปลีเตียง หนาวไปถึงกระดูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอไม่ได้กลัวเธอก็รู้สึกขยะแขยงลึก และบางทีเขาเล็งหรืออ่านได้ในใบหน้าของเธอหลังจากที่เธอจ้องมองที่ช่วงเวลาที่เขาดึงกลับและหันช้าออกไปจากประตู ด้วยหูของเธอที่จะรูกุญแจของเธอเธอได้ยินเขารู้สึกทางของเขาลงบันไดมืดและต่อครัว; และเธอฟังสำหรับความผิดพลาดของแผงตู้ แต่แทนที่จะเธอได้ยินเขาหลังจากช่วงเวลาปลดล็อคประตูบ้านและขั้นตอนของเขาหนักมาหาเธอผ่านความเงียบขณะที่เขาเดินลงเส้นทาง เธอพุ่งไปที่หน้าต่างและเห็นรูปโค้งงอของเขาเดินขึ้นไปบนถนนในแสงจันทร์ แล้วความรู้สึกที่ล่าช้าของความกลัวมาถึงของเธอกับจิตสำนึกของชัยชนะและเธอเล็ดรอดเข้าไปในห้องนอนเย็นไปถึงกระดูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอไม่กลัว เธอเพียงแค่รู้สึกรังเกียจลึก และบางทีเขา divined หรืออ่านมันในใบหน้าของเธอ เพราะหลังจากจ้องเธอสักครู่ เขาถอยหลังและหันช้าๆออกไปจากประตู กับหูของเธอกับเธอ รูกุญแจ เธอได้ยินเขารู้สึกเขาลงบันไดมืด และตรงไปยังห้องครัว เธอฟังความผิดพลาดของตู้แผง แต่เธอได้ยินเสียงเขา หลังจากช่วงเวลาที่ ปลดล็อกประตูบ้าน และขั้นตอนที่หนักของเขาทำให้เธอผ่านความเงียบขณะที่เขาเดินลง เส้นทาง เธอคลานไปที่หน้าต่าง เห็นรูปก็ก้มลง striding ขึ้นถนนในแสงจันทร์ แล้วความรู้สึกที่ล่าช้าของความกลัวมาหาเธอด้วยความสำนึกของชัยชนะ เธอแอบเข้าไปนอน หนาวถึงกระดูก