In the early eighties, when Ronald

In the early eighties, when Ronald Reagan's policy of deregulation was
contributing to great social and econorn.ic inequities, Andres Serrano came to maturity
as an artist. His work represents the politicization of the human body that, in the
ensuing years, became the focus of debates on AIDS, drugs, abortion, and euthanasia.
In his art, Serrano deals with bodily fluids in large Cibachromes that question
the realistic claims made for photography; at the same time, they portray these feared
substances with the seductive allure usually reserved for advertising. Thus, his work
unites culturally constructed codes for desire with substances usually considered
repugnant in Western culture. Marginalized by his African Cuban background, Serrano
has made images of such outsider groups as the homeless and the Ku Klux Klan. This
study will consider his development in the decade from 1983 to 1992, when he
completed his Morgue series. Although an artist's work extends beyond personal aims,
and represents far more than a mere sum of life's experiences, biographical considerations
still provide an excellent vantage point to understand Serrano's orientation to the
world. After briefly reviewing his childhood and continued connections to the Catholic
Church, this essay will undertake an analysis of his work as it relates to the artistic,
social, and political debates that inform it.
"I am drawn to subjects that border on the unacceptable," Andres Serrano
said in 1993, "because I lived an unacceptable life for so long."1 This "unacceptable life"
apparently began soon after his birth, in 1950, when he was abandoned by his father, a
merchant marine who had three other families living in his native Honduras. Brought
up in the predominantly Italian Williamsburg section of Brooklyn by an African Cuban
mother who did not speak English, and who was hospitalized on a number of occasions
for psychosis, Serrano quickly learned the meaning of being both marginalized and
emotionally on his own.
In spite of these difficulties or, perhaps, because of them, he found the
Metropolitan Museum of Art a safe haven; there, he spent hours looking at Renaissance
paintings. The experience was so intense that at twelve he decided to become an artist.
His attraction to these religious works may have strengthened his involvement in the
Catholic Church and contributed to his decision to be confirmed when he was thirteen.
Despite his strong interest in art and in the Church, he became a high school dropout
when he was fifteen.
Serrano's continued interest in art led him, at seventeen, to undertake two
years of study at the Brooklyn Museum School. Among his favorite instructors was the
African American painter Calvin Douglas. At the time, Serrano was painting in a style
reminiscent of Fernand Leger, which emphasized broad areas of color; other influences
during this apprenticeship period were Picasso and the abstract expressionists. Feeling

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงต้นยุค 80 อีก เมื่อโรนัลด์เรแกนนโยบายผ่อนคลายกฎระเบียบเอื้อเพื่อสังคมที่ดีและความไม่ econorn.ic อันเดรสปลอดมาครบเป็นศิลปิน แสดงถึงการทำงานของเขา politicization ของมนุษย์ร่างกายที่ ในการทวีปยุโรป กลายเป็น โฟกัสของอภิปรายโรคเอดส์ ยาเสพติด ทำแท้ง และการุณยฆาตในศิลปะของเขา ปลอดข้อเสนอกับของเหลวในร่างกายใน Cibachromes ขนาดใหญ่คำถามอ้างเหตุผลสำหรับการถ่ายภาพ ในเวลาเดียวกัน พวกเขาวาดภาพเหล่านี้กลัวสารที่ มีเสน่ห์เย้ายวนที่ตามปกติสงวนไว้สำหรับการโฆษณา ดังนั้น ในงานของเขาร่วมกันวัฒนธรรมสร้างรหัสสำหรับความปรารถนากับสารที่มักจะถือพูดจาหมาไม่แดกในวัฒนธรรมตะวันตก Marginalized โดยเขาแอฟริกาคิวบาพื้นหลัง ปลอดได้ทำให้ภาพของบุคคลภายนอกดังกล่าวกลุ่มไร้ที่อยู่และ Ku Klux คลานไป นี้การศึกษาจะพิจารณาการพัฒนาของเขาในทศวรรษจากปี 1983 ถึง 1992 เมื่อเขาชุดห้องดับจิตของเขาให้เสร็จสมบูรณ์ แม้ว่างานของศิลปินเกินจากเป้าหมายส่วนบุคคลและไปไกลกว่าผลรวมของประสบการณ์ชีวิต พิจารณาชีวประวัติเพียงแสดงถึงยัง มีจุดชมวิวที่ยอดเยี่ยมเข้าใจแนวของปลอดเพื่อการโลก หลังจากทบทวนสั้น ๆ ของเขาในวัยเด็กและการเชื่อมต่ออย่างต่อเนื่องคาทอลิกคริสตจักร เรียงความนี้จะดำเนินการวิเคราะห์งานของเขาเกี่ยวข้องกับศิลปะอภิปรายสังคม และการเมืองที่ทราบนั้น"ผมสนใจวัตถุที่เส้นขอบบนไม่ยอมรับ อันเดรสปลอดกล่าวว่า ในปี 1993 "เพราะผมชีวิตการยอมรับสำหรับนาน" ชีวิตนี้"ยอมรับ"เริ่มเห็นได้ชัดหลังจากที่เกิดของเขา ในปี 1950 เมื่อเขาทิ้ง โดยบิดาของเขา การพ่อค้าทางทะเลที่มีครอบครัวอื่น ๆ ในฮอนดูรัสดั้งเดิมของเขาสาม นำในส่วนของวิลเลียมสเบิร์กที่อิตาลีส่วนใหญ่ของบรุกลินโดยมีแอฟริกันคิวบาแม่ที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ และผู้ถูกรักษาในโรงพยาบาลในโอกาสสำหรับโรคจิต ปลอดอย่างรวดเร็วได้เรียนรู้ความหมายของการทั้ง marginalized และอารมณ์ในตัวของเขาเองทั้ง ๆ ที่ มีปัญหาเหล่านี้ หรือ บางที เนื่อง จากพวกเขา เขาพบมหานครสวรรค์ปลอดภัย มี เขาใช้เวลาชั่วโมงเรเนซองส์ภาพวาด ประสบการณ์รุนแรงมากว่า ที่สิบสอง เขาตัดสินใจที่จะเป็น ศิลปินได้ดึงดูดความสนใจของเขาผลงานทางศาสนาเหล่านี้อาจมีความเข้มแข็งของเขามีส่วนร่วมในการโบสถ์คาทอลิก และส่วนการตัดสินใจของเขาได้รับการยืนยันเมื่อเขาเป็นสิบสามแม้ มีความสนใจ ในศิลปะ และ ในคริสตจักร เขาถอนการมัธยมเมื่อเขามีห้าปลอดของยังคงสนใจในศิลปะนำเขา seventeen จะดำเนินการสองตัวที่ปีการศึกษาที่โรงเรียนพิพิธภัณฑ์บรู๊คลิน ในการสอนของเขาชื่นชอบเป็นการจิตรกรชาวอเมริกันแอฟริกันดักลาสคาลวิน ในเวลา ปลอดภาพวาดในสไตล์ของ Fernand Leger ซึ่งเน้นพื้นที่กว้างสี อิทธิพลอื่น ๆช่วงนี้ฝึกงานปิกัสโซและ expressionists บทคัดย่อ ความรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงแปดเมื่อนโยบายโรนัลด์เรแกนของกฎระเบียบที่ถูก
ที่เอื้อต่อความไม่เท่าเทียมทางสังคมและ econorn.ic ดี Andres Serrano มาครบกําหนด
ในฐานะศิลปิน ผลงานของเขาแสดงให้เห็นถึงการเมืองของร่างกายมนุษย์ว่าในที่
ปีต่อมากลายเป็นจุดสนใจของการอภิปรายเกี่ยวกับโรคเอดส์, ยาเสพติด, การทำแท้งและนาเซีย.
ในงานศิลปะของเขา Serrano เกี่ยวข้องกับของเหลวในร่างกายใน Cibachromes ขนาดใหญ่ที่ตั้งคำถามกับ
การเรียกร้องที่มีเหตุผลที่ทำสำหรับ การถ่ายภาพ; ในเวลาเดียวกันพวกเขาวาดภาพกลัวเหล่านี้
สารที่มีเสน่ห์เย้ายวนใจที่มักสงวนไว้สำหรับการโฆษณา ดังนั้นการทำงานของเขา
รหัส unites สร้างวัฒนธรรมสำหรับความปรารถนากับสารมักจะถือว่า
เป็นปฏิปักษ์ในวัฒนธรรมตะวันตก ชายขอบโดยพื้นหลังคิวบาของเขาแอฟริกัน Serrano
ได้ทำให้ภาพของกลุ่มคนนอกเช่นเด็กที่ถูกทอดทิ้งและ Ku Klux Klan นี้
การศึกษาจะพิจารณาการพัฒนาของเขาในทศวรรษ 1983-1992 เมื่อเขา
เสร็จสมบูรณ์ชุดที่เก็บศพของเขา แม้ว่างานของศิลปินขยายเกินจุดมุ่งหมายส่วนบุคคล
และเป็นตัวแทนไปไกลกว่าผลรวมเพียงของประสบการณ์ชีวิตการพิจารณาชีวประวัติ
ยังคงให้เป็นจุดชมวิวที่ดีเยี่ยมที่จะเข้าใจการวางแนวทาง Serrano ไปยัง
โลก หลังจากนั้นชั่วครู่ทบทวนในวัยเด็กและการเชื่อมต่ออย่างต่อเนื่องของเขาที่จะคาทอลิก
โบสถ์บทความนี้จะดำเนินการวิเคราะห์การทำงานของเขาเป็นที่เกี่ยวกับศิลปะ,
สังคม, การเมืองและการอภิปรายที่แจ้งมัน.
"ผมวาดให้กับอาสาสมัครที่ชายแดนที่ยอมรับไม่ได้ "แอนเดรส Serrano
กล่าวว่าในปี 1993" เพราะฉันอาศัยอยู่ชีวิตที่ไม่เป็นที่ยอมรับมานาน. "1 นี้" ชีวิตที่ยอมรับไม่ได้ "
เห็นได้ชัดว่าไม่นานหลังจากเริ่มเกิดของเขาในปี 1950 เมื่อเขาถูกทอดทิ้งจากพ่อของเขา
การค้าทางทะเลที่มีสามอื่น ๆ ครอบครัวที่อาศัยอยู่ในฮอนดูรัสบ้านเกิดของเขา นำ
ขึ้นในส่วนของวิลเลียมส์ส่วนใหญ่อิตาเลี่ยนของ Brooklyn โดยคิวบาแอฟริกัน
แม่ที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษและผู้ที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลในจำนวนของโอกาส
สำหรับโรคจิต Serrano เรียนรู้อย่างรวดเร็วตามความหมายของการเป็นทั้งชายขอบและ
อารมณ์ของตัวเอง.
ทั้งๆ ของปัญหาเหล่านี้หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะพวกเขาได้พบ
กับพิพิธภัณฑ์ศิลปะ Metropolitan เป็นที่หลบภัย; ที่นั่นเขาใช้เวลาหลายชั่วโมงใน Renaissance มอง
ภาพวาด ประสบการณ์อย่างรุนแรงว่าที่สิบสองเขาตัดสินใจที่จะเป็นศิลปิน.
ที่ดึงดูดความสนใจของเขากับการทำงานทางศาสนาเหล่านี้อาจมีความเข้มแข็งการมีส่วนร่วมของเขาใน
คริสตจักรคาทอลิกและส่วนร่วมในการตัดสินใจของเขาได้รับการยืนยันเมื่อเขาเป็นสิบสาม.
แม้จะมีความสนใจที่แข็งแกร่งของเขาในงานศิลปะและ ในโบสถ์เขาก็กลายเป็นโรงเรียนมัธยมกลางคัน
เมื่อเขาอายุได้สิบห้า.
สนใจอย่างต่อเนื่อง Serrano ในศิลปะทำให้เขาที่สิบเจ็ดที่จะดำเนินการสอง
ปีของการศึกษาที่บรูคลิพิพิธภัณฑ์โรงเรียน ในบรรดาอาจารย์ที่เขาชื่นชอบเป็น
แอฟริกันจิตรกรชาวอเมริกันคาลวินดักลาส ในขณะที่ Serrano วาดภาพในสไตล์
ที่ชวนให้นึกถึง Fernand Leger ซึ่งเน้นพื้นที่ในวงกว้างของสี อิทธิพลอื่น ๆ
ในช่วงระยะเวลาการฝึกงานครั้งนี้มีปิกัสโซและสรุป expressionists ความรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน eighties ต้น เมื่อ โรนัลด์ เรแกน นโยบายการเปิดเสรีคือเกิด inequities ที่ดีทางสังคมและ econorn.ic , Andres Serrano มาระยะสั้นในฐานะที่เป็นศิลปิน ผลงานของเขาแสดงถึงอภิปรายเรื่องการเมืองของร่างกายมนุษย์ ที่ ในต่อมาปี กลายเป็นโฟกัสของการอภิปรายเกี่ยวกับโรคเอดส์ ยาเสพติด การทำแท้ง และฉีดยาให้ตายไปในศิลปะของเขา เซอราโน ที่เกี่ยวข้องกับของเหลวในร่างกายใน cibachromes ขนาดใหญ่ คำถามการเรียกร้องมีเหตุผลทำให้การถ่ายภาพ ; ในเวลาเดียวกันพวกเขาวาดภาพเหล่านี้เป็นอันขาดสารที่มีเสน่ห์เย้ายวนมักจะสงวนไว้สำหรับโฆษณา ดังนั้น การทำงานของเขารวบรวมวัฒนธรรมสร้างรหัสสำหรับความปรารถนาที่มีสารมักจะถือว่าน่ารังเกียจในวัฒนธรรมตะวันตก ชายขอบ โดยพื้นหลังของเขาในแอฟริกาคิวบา เซอราโนทำให้ภาพของกลุ่มบุคคลภายนอก เช่น คนเร่ร่อน และกลุ่มคูคลักซ์แคลน นี้การศึกษาจะพิจารณาการพัฒนาของเขาในทศวรรษตั้งแต่ปี 2526 ถึงปี 1992 เมื่อเขาเสร็จสมบูรณ์ชุดศพของเขา แม้ว่างานของศิลปินเกินเป้าหมายส่วนบุคคลและเป็นตัวแทนมากกว่าผลบวกเพียงประสบการณ์ชีวิต การพิจารณาชีวประวัติยังคงมีจุดได้เปรียบที่ดีที่จะเข้าใจการปฐมนิเทศเซอราโนโลก หลังจากที่สั้น ๆทบทวนวัยเด็กของเขาและยังคงเชื่อมต่อกับคาทอลิกโบสถ์ เรียงความนี้จะแสดงการวิเคราะห์การทำงานของเขาในขณะที่เกี่ยวข้องกับศิลปะสังคม และการเมือง การอภิปรายที่บอกมัน" ผมวาดให้คนชายแดนที่รับไม่ได้ " Andres Serranoกล่าวว่า ในปี 1993 " เพราะฉันอาศัยอยู่ชีวิตรับไม่ได้มานาน " 1 ชีวิตนี้ " รับไม่ได้ "เห็นได้ชัดว่าเริ่มขึ้นหลังจากเกิดของเขาแล้วในปี 1950 เมื่อเขาถูกทอดทิ้งโดยบิดาของเขาเรือเดินสมุทรสำหรับค้าขายที่มีสามคนอื่น ๆในครอบครัวที่อาศัยอยู่ในพื้นเมืองฮอนดูรัส พาในส่วนของอิตาลี Williamsburg Brooklyn ส่วนใหญ่โดยชาวคิวบาแม่ที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษ และผู้ที่เข้ารับการรักษาในหมายเลขของโอกาสสำหรับโรคจิต เซอราโน ได้อย่างรวดเร็วเรียนรู้ความหมายของการเป็นทั้งชายขอบ และอารมณ์ของเขาเองทั้งๆที่ปัญหาเหล่านี้ หรือบางที เพราะพวกเขา เขาพบพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งชาติที่หลบภัย ; มี เขาใช้เวลามองยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาภาพวาด ประสบการณ์อย่างแรงกล้าที่ สิบสอง เขาตัดสินใจที่จะกลายเป็นศิลปินเขาเที่ยวงานทางศาสนาเหล่านี้อาจมีความเข้มแข็ง การมีส่วนร่วมของเขาในคริสตจักรคาทอลิกและสนับสนุนการตัดสินใจของเขาที่จะได้รับการยืนยันเมื่อเขาอายุสิบสามแม้จะมีความสนใจที่แข็งแกร่งของเขาในศิลปะและในคริสตจักร เขากลายเป็น dropout โรงเรียนสูงเมื่อเขาอายุสิบห้าเซอราโนยังคงความสนใจในศิลปะทำให้เขาเมื่ออายุสิบเจ็ดปี รับสองปีของการศึกษาที่ บรู๊คลิน พิพิธภัณฑ์โรงเรียน ของอาจารย์ที่เขาชื่นชอบคือจิตรกรชาวอเมริกันคาลวิน ดักลาส ตอนนั้น เซอราโน เป็นภาพวาดในลักษณะชวนให้นึกถึง Fernand Leger ซึ่งเน้นพื้นที่กว้างสี อิทธิพลอื่น ๆช่วงระยะเวลาการฝึกงานครั้งนี้ ปิกัสโซ่ และ expressionists นามธรรม รู้สึก