While looking at this scene, Xu Zhi

While looking at this scene, Xu Zhihong’s eyes dulled for a moment before nodding: “Of course, I hope that our partnership goes smoothly.”



Only when the two swapped the documents could this long-winded discussion which lasted till 7PM be considered over.



“Since business is concluded, I expect that you are now hungry Ruoxi, let’s have the food served now.”



Lin Ruoxi was actually quite hungry, just like other women, in order to maintain her figure, Lin Ruoxi only ate a small sandwich for lunch. She was working till now, and her stomach was rumbling from hunger as she lightly nodded her head.



Xu Zhihong clapped, and the waiters near the door immediately started to get busy.



The dinner was of formal western cuisine. While the dinnerware was being set on the table, Lin Ruoxi glanced towards Yang Chen with worry in her eyes. Obviously, the sudden switch to western cuisine was to embarrass Yang Chen.



“This mister is named?” Xu Zhihong asked with an insincere smile towards Yang Chen.



“Surnamed Yang, named Chen.” Yang Chen yawned. He was both too hungry and sleepy. Upon seeing that it was western cuisine, he whispered in his heart, this is not even as filling as a bowl of noodles.



“Even though it’s my first time meeting Yang Chen, I did not prepare a proper gift. I specially ordered a bottle of Nebbiolo from the year 1992, and I hope that Mister Yang can evaluate it for me.” As he finished saying that, he signaled a waiter to bring over the bottle of beautifully packaged red wine.



In his heart, Yang Chen couldn’t help but sneer while staying silent. Using three fingers, he lightly raised the glass, allowing the waiter to pour wine in it.



The waiter only poured a bit before stopping.



Yang Chen didn’t feel anything out of place and he lightly swirled the liquid around the glass, smelt the wine, placed the tilted glass to his lips, and slowly savoured a sip.



Upon seeing this action, the once tense Lin Ruoxi slowly relaxed. Having obtained some relief, she remembered that this hoodlum grew up in the United States. He must have had traditional western cuisine before but she didn’t know if he had tasted a famous red wine like Nebbiolo. Hopefully he doesn’t speak drivel, even losing a little face is fine.
Xu Zhihong’s eyes flashed with a tinge of worry, smiling, he asked, “Mister Yang, what do you think?”


“No no”, Yang Chen didn’t mind and magnanimously smiled: “I am aware, with my standards, for me to have married my family’s little Ruoxi is like sticking a fresh flower in a mound of cow dung. For director Xu to not realize is not surprising, as a person, I’m not too bothered by things like this.



Originally, I had been worried that with the little cash in my pocket, how could I bring my wife to eat a good meal? I never thought that Boss Xu would invite us out, you are truly too caring.” What Yang Chen implied was, you are merely a money sending idiot.



Resisting his anger, Xu Zhihong pursed his lips and took a sip of red wine. Finally speaking, he smiled: “Mr. Yang, must be joking, to be able to obtain Ruoxi’s eye, how could one’s pocket lack money? On that note, let’s start eating.”



“Great, bring in the food.” Yang Chen said as if he didn’t notice Xu Zhihong’s fire-emitting glare. All smiles, he picked up his cutlery to allow the waiter behind him to place the appetizer in front of him. Minding his own business, he started to eat.



After hearing Xu Zhihong’s words which were full of anger, Lin Ruoxi started to feel apprehensive. However, upon seeing Yang Chen fully focused on eating and drinking like a country bumpkin, her heart lightened up.



This person simply can’t stay upright, he is obviously very proficient in eating western-style food and western dining etiquette to the point even she is surprised, yet he eats like a slob on purpose. He is really unfathomable……



Gradually, Lin Ruoxi’s worries seemed to have dissipated into thin air. Who cares about him? Things have already gotten like this, I could only take one step at a time. With this thought, Lin Ruoxi felt hungry and she too started to move her fork and knife.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่กำลังดูฉากนี้ Xu Zhihong ตาไม่สดใสช่วงก่อน nodding: "แน่นอน ฉันหวังว่าว่า พันธมิตรของเราไปได้อย่างราบรื่น" เมื่อสลับสอง เอกสารสามารถสนทนานี้ long-winded ซึ่งกินเวลาจนถึง 19: 00 น.จะถือว่าผ่าน "เนื่องจากธุรกิจสรุปได้ ฉันคาดหวังว่า คุณกำลังหิว Ruoxi ลองมีอาหารตอนนี้" Ruoxi ลินจริงค่อนข้างหิว เหมือนผู้หญิงอื่น ๆ เพื่อรักษารูปร่างของเธอ Lin Ruoxi กินแซนวิเล็กสำหรับมื้อกลางวันเท่านั้น เธอทำงานจนถึงปัจจุบัน และกระเพาะอาหารของเธอถูกเสียงดังก้องจากความหิวเป็นเธอเบา ๆ แล้วพยักหน้าอย่างหัวของเธอ ปรบมือเพื่อเรียก Xu Zhihong และบริกรที่ใกล้ประตูทันทีเริ่มวุ่นวาย อาหารค่ำเป็นอาหารตะวันตกอย่างเป็นทางการ ในขณะที่มีการตั้งภาชนะบนโต๊ะ Lin Ruoxi glanced ต่อ Yang Chen ด้วยกังวลในดวงตาของเธอ อย่างชัดเจน สลับไปยังอาหารตะวันตกอย่างฉับพลันถูกเก้อ Yang Chen "มิสเตอร์นี้ชื่อ" Xu Zhihong ถาม ด้วยรอยยิ้ม insincere ต่อ Yang Chen "นามสกุลหยาง ชื่อเฉิน Yang Chen อ้าปากกว้างขึ้น เขาเป็นทั้งเกินไปหิว และง่วงนอน เมื่อเห็นว่ามันเป็นอาหารตะวันตก เขากระซิบบอกในใจ อยู่ได้แม้ในขณะที่ไส้เป็นชามก๋วยเตี๋ยว "แม้จะเป็นครั้งแรกของฉันที่ประชุม Yang Chen ผมได้เตรียมของขวัญที่เหมาะสม ผมสั่งขวด Nebbiolo จากปี 2535 เป็นพิเศษ และหวังว่า มิสเตอร์ยางสามารถประเมินได้สำหรับฉัน" เสร็จเขาบอกว่า เขาส่งสัญญาณบริกรจะนำขวดไวน์แดงบรรจุภัณฑ์สวยงาม ในใจ Yang Chen ไม่สามารถช่วยแต่ sneer พักเงียบ ใช้สามนิ้ว เขาเบา ๆ ยกแก้ว ให้บริกรจะรินไวน์ในนั้น เสิร์ฟเฉพาะเทบิตก่อนที่จะหยุด Yang Chen ไม่ได้รู้สึกอะไรจากสถานที่ และเขาเบา ๆ ตแม่ของเหลวรอบ ๆ แก้ว หลอมไวน์ วางเอียงแก้วให้ริมฝีปากของเขา และเสิร์ฟจิบช้า ๆ เมื่อเห็นการกระทำนี้ Lin Ruoxi ตึงเครียดครั้งเดียวช้าผ่อนคลาย เธอจำไม่ได้บรรเทา hoodlum นี้เติบโตในสหรัฐอเมริกา เขาต้องมีอาหารตะวันตกก่อน แต่เธอไม่รู้ถ้าเขาได้ลิ้มรสไวน์แดงมีชื่อเสียงเช่น Nebbiolo หวังว่าไม่พูด drivel แม้สูญเสียใบหน้าเล็กน้อยเป็นไรXu Zhihong ตาประกายกับสีกังวล รอยยิ้ม เขาถาม "มิสเตอร์หยาง คุณคิดอย่างไร" "ไม่ว่าง Yang Chen ไม่ทราบ และยิ้ม magnanimously: " ผมทราบ มาตรฐานของฉัน ฉันได้แต่งงานกันครอบครัวของน้อย Ruoxi เป็นเหมือนติดดอกไม้สดในกองมูลวัว สำหรับกรรมการ Xu ไม่ตระหนักไม่น่าแปลกใจ บุคคล ฉัน:ไม่ใส่ใจ โดยสิ่งเช่นนี้ ครั้งแรก ผมเคยกังวลว่า เงินน้อยในกระเป๋าของฉัน วิธีสามารถฉันนำภรรยาไปรับประทานอาหารดี ฉันไม่เคยคิดว่า เจ้านาย Xu จะชวนเราออก คุณอย่างแท้จริงเกินไป ดูแล " Yang Chen โดยนัยคืออะไร คุณมีเพียงเงินส่ง idiot ต่อต้านความโกรธของเขา Xu Zhihong pursed ริมฝีปากของเขา และเอาจิบไวน์แดง ในที่สุด พูด ยิ้ม: "นาย Yang ต้องล้อเล่น สามารถขอรับ Ruoxi ของตา วิธีอาจกระเป๋าขาดเงิน เมื่อทราบว่า ลองเริ่มกิน" "ดี มาในอาหาร" Yang Chen บอกว่า เขาไม่ได้สังเกตเห็นแสงสะท้อนไฟเปล่ง Xu Zhihong ช่างยิ้ม เขาหยิบขึ้นมาเขาช้อนส้อมให้บริกรหลังเขาวางจานหน้าเขา ดูแลธุรกิจของเขาเอง เขาเริ่มที่จะกิน หลังจากได้ยินคำพูดของซู Zhihong ซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธ Ruoxi หลินเริ่มรู้สึกวิตก อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็น Yang Chen เต็มเน้นอาหาร และเครื่องดื่มประเทศเชย หัวใจของเธอส่องแสงขึ้น คนนี้ก็ไม่สามารถเข้าพักตรง เขาจะเห็นได้ชัดว่าความเชี่ยวชาญในการรับประทานอาหารแบบตะวันตก และตะวันตกที่จุดมารยาทการรับประทานแม้เธอจะประหลาดใจ ได้กินเช่นความสกปรกใน เขาเป็นหนุ่มยุโรปจริง ๆ ... ค่อย ๆ Lin Ruoxi กังวลที่ดูเหมือนจะ มี dissipated ในอากาศ ใครอาสาเขา สิ่งที่ได้รับอยู่แล้วเช่นนี้ ฉันสามารถเพียงขั้นตอนเดียวในเวลา ด้วยความคิดนี้ Lin Ruoxi รู้สึกหิว และเธอเริ่มที่จะย้ายส้อมและมีดของเธอเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่มองฉากนี้ตาเสี่ยว Zhihong ของทื่อสักครู่ก่อนที่จะพยักหน้า ". แน่นอนผมหวังว่าความร่วมมือของเราเป็นไปอย่างราบรื่น" เฉพาะเมื่อทั้งสองสลับเอกสารนี้อาจอภิปรายยืดยาวซึ่งกินเวลาจนถึง 19:00 ได้รับการพิจารณามากกว่า"เนื่องจากธุรกิจจะได้ข้อสรุปที่ผมคาดหวังว่าคุณอยู่ตอนนี้หิว Ruoxi ได้ขออาหารที่เสิร์ฟขณะนี้." หลิน Ruoxi เป็นจริงค่อนข้างหิวเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ เพื่อรักษารูปของเธอหลิน Ruoxi เพียงกินแซนวิชขนาดเล็กสำหรับ อาหารกลางวัน เธอทำงานจนถึงขณะนี้และกระเพาะอาหารของเธอถูกเสียงดังก้องจากความหิวขณะที่เธอเบา ๆ พยักหน้าเธอ. เสี่ยว Zhihong ปรบมือและบริกรใกล้ประตูทันทีเริ่มที่จะได้รับการยุ่ง. อาหารค่ำเป็นอาหารตะวันตกอย่างเป็นทางการ ในขณะที่อาหารเย็นที่ถูกตั้งบนโต๊ะหลิน Ruoxi ชำเลืองมองไปทางหยางเฉินด้วยความเป็นห่วงในดวงตาของเธอ เห็นได้ชัดว่าสวิทช์ฉับพลันเพื่ออาหารตะวันตกก็จะทำให้เกิดปัญหาหยางเฉิน. "Mister นี้เป็นชื่อ?" เสี่ยว Zhihong ถามด้วยรอยยิ้มจริงใจต่อหยางเฉิน. "นามสกุลยางชื่อเฉิน." หยางเฉินหาว เขาเป็นทั้งหิวเกินไปและง่วงนอน เมื่อเห็นว่ามันเป็นอาหารตะวันตกเขากระซิบในหัวใจของเขานี้ไม่ได้แม้ในขณะที่กรอกเป็นชามก๋วยเตี๋ยว. "แม้ว่าจะประชุมครั้งแรกที่ฉันหยางเฉินผมไม่ได้เตรียมของขวัญที่เหมาะสม ฉันเป็นพิเศษสั่งซื้อขวด Nebbiolo จากปี 1992 และผมหวังว่านายหยางสามารถประเมินมันสำหรับฉัน. "ในขณะที่เขาเสร็จสิ้นการบอกว่าเขาส่งสัญญาณบริกรที่จะนำขวดไวน์แดงบรรจุอย่างสวยงามได้. ในหัวใจของเขา หยางเฉินไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะเยาะในขณะเข้าพักที่เงียบ ใช้สามนิ้วเขาเบา ๆ ยกแก้วที่ช่วยให้บริกรที่จะเทไวน์ในนั้น. บริกรเพียงเทนิดก่อนที่จะหยุด. หยางเฉินไม่ได้รู้สึกอะไรออกจากสถานที่และเขาเบา ๆ หมุนวนของเหลวรอบแก้วกลิ่น ไวน์ที่วางแก้วเอียงไปริมฝีปากของเขาและค่อยๆเสิร์ฟจิบ. เมื่อเห็นการกระทำนี้เครียดครั้งเดียวหลิน Ruoxi ผ่อนคลายอย่างช้าๆ ที่ได้รับการบรรเทาบางเธอจำได้ว่าอันธพาลนี้เติบโตขึ้นมาในประเทศสหรัฐอเมริกา เขาจะต้องมีอาหารตะวันตกแบบดั้งเดิมมาก่อน แต่เธอไม่เคยรู้ว่าเขาได้ลิ้มรสไวน์แดงที่มีชื่อเสียงเช่น Nebbiolo หวังว่าเขาไม่ได้พูดน้ำลายแม้สูญเสียใบหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเรื่องปกติ. ตาเสี่ยว Zhihong ประกายด้วยสีของกังวลยิ้มเขาถามว่า "นายหยางสิ่งที่คุณคิด?" "ไม่ไม่" หยางเฉิน didn ' T จิตใจและใจกว้างยิ้ม "ผมตระหนักถึงมาตรฐานของฉันสำหรับผมที่จะได้แต่งงานกับครอบครัวของฉัน Ruoxi เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเหมือนติดดอกไม้สดในกองมูลวัว ผู้อำนวยการ Xu จะได้ตระหนักถึงความไม่น่าแปลกใจเป็นคนที่ฉันไม่ได้ใส่ใจมากเกินไปโดยสิ่งนี้. เดิมผมได้รับการกังวลว่ามีเงินสดในกระเป๋าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันว่าฉันจะนำภรรยาของฉันจะกินดี อาหาร? ฉันไม่เคยคิดว่าเจ้านายเสี่ยวจะเชิญเราออกคุณอย่างแท้จริงการดูแลมากเกินไป. "สิ่งที่เฉินหยางโดยนัยก็คือคุณเป็นเพียงคนบ้าเงินส่ง. Resisting ความโกรธของเขาเสี่ยว Zhihong เม้มริมฝีปากของเขาและเอาจิบไวน์แดง ในที่สุดก็พูดเขายิ้ม "นาย ยางจะต้องล้อเล่นที่จะสามารถที่จะได้รับตา Ruoxi ของวิธีการที่กระเป๋าของหนึ่งอาจขาดเงิน? เมื่อทราบว่าขอเริ่มต้นการรับประทานอาหาร. " " Great นำในอาหาร. "หยางเฉินกล่าวว่าเขาไม่ได้สังเกตเห็นเสี่ยว Zhihong ไฟเปล่งแสงจ้า รอยยิ้มที่ทุกคนเขาหยิบมีดของเขาที่จะช่วยให้บริกรที่อยู่เบื้องหลังเขาจะวางอาหารเรียกน้ำย่อยในด้านหน้าของเขา รังเกียจธุรกิจของตัวเองเขาเริ่มที่จะกิน. หลังจากที่ได้ยินคำเสี่ยว Zhihong ซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธหลิน Ruoxi เริ่มรู้สึกวิตก แต่เมื่อเห็นหยางเฉินสนใจอย่างเต็มที่กับการรับประทานอาหารและดื่มเหมือนคนบ้านนอกประเทศหัวใจของเธอเบาขึ้น. คนนี้ก็ไม่สามารถอยู่ตรงที่เขาจะเห็นได้ชัดมีความเชี่ยวชาญอย่างมากในการกินอาหารสไตล์ตะวันตกและมารยาทการรับประทานอาหารตะวันตกไปยังจุดที่แม้แต่ เธอก็ต้องประหลาดใจ แต่เขากินเหมือนสกปรกบนวัตถุประสงค์ เขาเป็นที่กินลึกจริงๆ ...... ค่อยๆกังวลหลิน Ruoxi ดูเหมือนจะมีการกระจายไปในอากาศบาง ที่ใส่ใจเกี่ยวกับเขา? สิ่งที่มีอากาศอยู่แล้วเช่นนี้ผมจะสามารถใช้ขั้นตอนหนึ่งที่เวลา ด้วยความคิดนี้หลิน Ruoxi รู้สึกหิวและเธอก็เริ่มที่จะย้ายส้อมและมีดของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนดูฉากนี้ ของ ซู zhihong ดวงตาคมครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า " แน่นอน ผมหวังว่าความสัมพันธ์ของเราจะเป็นไปอย่างราบรื่น "แต่เมื่อทั้งสองสลับเอกสารนี้อาจยืดยาว อภิปราย ซึ่งกินเวลาจนถึง 1 ทุ่ม ถือว่าผ่าน" ตั้งแต่ ธุรกิจ สรุปแล้ว ผมคาดหวังว่าคุณจะ ruoxi หิวขออาหาร ตอนนี้หลิน ruoxi เป็นจริงค่อนข้างหิว เหมือนผู้หญิงคนอื่น เพื่อที่จะรักษารูปร่างของเธอ หลิน ruoxi กินแค่แซนวิชเล็ก ๆสำหรับมื้อกลางวัน เธอทำงานจนถึงตอนนี้ และท้องก็ร้องหิว เธอพยักหน้าเบา ๆ หัวเธอซู zhihong ตบมือและบริกรที่อยู่ใกล้ประตูทันที เริ่มจะยุ่งอาหารเย็นเป็นอาหารตะวันตกอย่างเป็นทางการ ในขณะที่อาหารเย็นถูกตั้งบนโต๊ะ เหลือบมองไปยังหยางเฉินหลิน ruoxi ด้วยความกังวลในสายตาของเธอ เห็นได้ชัดว่าเปลี่ยนกะทันหันอาหารตะวันตกคือหยางเฉินเก้อ" คุณชื่อ ? " ซู zhihong ถามด้วยรอยยิ้มที่ไม่จริงใจต่อหยางเฉิน" ชื่อ นามสกุลหยาง เฉิน " หยางเฉินหาว เขาทั้งสองก็หิวและง่วง เมื่อเห็นว่ามันเป็นอาหารตะวันตก เขากระซิบในใจ นี้ไม่ได้บรรจุเป็นชามก๋วยเตี๋ยว" แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่ได้พบกับหยางเฉิน ผมไม่ได้เตรียมของขวัญที่เหมาะสม ฉันสั่งทำพิเศษขวดเนบบิโอโลจากปี 1992 และฉันหวังว่าคุณยังสามารถใช้มันสำหรับฉัน " เขาพูดจบ เขาส่งสัญญาณเรียกบริกรให้เอาขวดสวยงามบรรจุไวน์แดง .ในจิตใจของเขา หยางเฉินไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ยิ้มเยาะ ในขณะที่อยู่เงียบ ใช้สามนิ้ว เขา ค่อย ๆยกกระจกให้บริกรรินไวน์ในบริกรเพียงเทนิดหน่อยก่อนหยุดหยางเฉินไม่ได้รู้สึกอะไร นอกสถานที่ และเขาเบาๆ swirled ของเหลวรอบแก้ว ได้กลิ่นเหล้า วางเอียงแก้วกับริมฝีปากของเขาและค่อยๆเสิร์ฟ จิบเมื่อเห็นการกระทำนี้ เมื่อกาลหลิน ruoxi ค่อยๆผ่อนคลาย มีรับบางอย่างโล่งอก เธอนึกได้ว่านักเลงนี้เติบโตขึ้นในสหรัฐอเมริกา เขาต้องมีอาหารตะวันตกแบบดั้งเดิมมาก่อน แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเขาได้ลิ้มรสไวน์แดงที่มีชื่อเสียง เช่น เนบบิโอโล . หวังว่าเขาไม่ได้พูดเพ้อเจ้อ แม้สูญเสียใบหน้าเล็กๆก็ได้ของ ซู zhihong ดวงตาประกายด้วยเลยกังวล ยิ้ม เขาถามว่า " มิสเตอร์หยาง คุณคิดอย่างไร "" ไม่ ไม่ " หยางเฉินไม่ได้ใจและใจดียิ้ม : " ผมทราบด้วยมาตรฐานของฉัน ฉันต้องแต่งงานกับครอบครัวเล็ก ๆน้อย ๆ ruoxi เหมือนติดดอกไม้สดในกองขี้วัว สำหรับกรรมการ Xu ไม่ตระหนัก ไม่น่าแปลกใจที่ เป็น คน ผมไม่ค่อยใส่ใจอะไรแบบนี้ตอนแรกผมก็กังวลว่าเงินน้อยในกระเป๋าของผมแล้ว ผมจะพาภรรยาไปกินอาหารดี ฉันไม่เคยคิดว่านาย Xu จะเชิญเราออกไป , คุณอย่างแท้จริงด้วยการ " หยางเฉินโดยนัย คือ คุณเป็นแค่เงินส่งบ้าต่อต้านความโกรธของเขา ซู zhihong pursed ริมฝีปากของเขาและจิบไวน์แดง ในที่สุดก็พูด เขายิ้ม " นายหยาง ล้อเล่นหรือเปล่า ที่จะสามารถขอรับ ruoxi ของตา วิธีการหนึ่งอาจเป็นกระเป๋าขาดเงิน เมื่อทราบว่ากินกันเถอะ "" ดี เอาอาหาร " หยางเฉินกล่าวว่า ถ้าเขาไม่ก็ไม่สังเกตเห็น Xu zhihong ไฟเปล่งแสงจ้า . ทุกรอยยิ้ม เขาหยิบมีดของเขาเพื่อให้บริกรข้างหลังเขาวางจานลงตรงหน้า สนใจธุรกิจของเขาเอง เขาเริ่มกินหลังจากได้ยินคำพูดของ ซู zhihong ซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธ หลิน ruoxi เริ่มรู้สึกกังวล อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นหยางเฉิน อย่างเต็มที่ เน้นกินและดื่มเหมือนคนบ้านนอก หัวใจเธอสว่างขึ้นคนนี้ก็ไม่ได้อยู่ตรงเขาจะเห็นได้ชัดมาก มีความเชี่ยวชาญในอาหารแบบตะวันตกและมารยาทการรับประทานอาหารตะวันตก ไปยังจุดที่แม้เธอจะแปลกใจแต่เขาก็กินเหมือนคนสกปรกในวัตถุประสงค์ เขาหยั่งรู้ . . . . . . . จริง ๆค่อย ๆ ของหลิน ruoxi ความกังวลดูเหมือนจะกระจายในอากาศ ใครสนล่ะ สิ่งที่มีแล้วแบบนี้ ผมจะสามารถใช้เวลาหนึ่งขั้นในเวลา ด้วยความคิดนี้ หลิน ruoxi รู้สึกหิว และเธอก็เริ่มที่จะย้ายส้อมและมีด