1.I'll never forget the first pet w

1.I'll never forget the first pet we ever had.My family and I had lived in an apartment forever,and it didn't allow pets. That never stopped my per-loving sister and me from begging for a pet constantly,though.
2.Finally one summer we moved into our own home.It was a small bungalow in the city.It took us awhile to get moved in and feel like we had ownership of the place.My mother,for example,continued to say,"Turn down the music;you'll disturb the people upstairs."Finally it dawned on us—the house belonged to us.We could do whatever we wanted,including having a pet.
3.Right on schedule,a cat showed up on our front steps.My sister and I were sunning ourselves on the steps and trying to decide what to do next during a rather boring summer vacation.The huge tabby—colored tomcat came and brushed his long fur against our legs.He never asked for any food,mind you,but just seemed to want to be petted.We learned later the cat was a Maine coon,so named because of its size and because some people in Maine evidently thought the large breed looked liked a raccoon.
4."This is a sweet kitty",my sister Denise crooned,scratching the cat's ears.Hardly a kitty at that size,I thought,but the cat just bellied up for more sunning and scratching as if he belonged with us.
5."We aren't keeping that cat,"said Mom."It's a stray;we don't know anything about it,and it's too big".The cat didn't seem to mind.He just sauntered away like he owned the whole neighborhood.
6.We saw the cat only occasionally during the hot days of August and the milder days of September,but when the rain showers of October came,the cat renewed its efforts to be adopted.Try to enjoy a fall evening with a cat the size of a small raccoon howling on top of your mailbox.Still,our parents wouldn't let us bring the car inside,which reduced Denise to tears.
7."The cat is wet and cold,"Denise cried."He needs us"
8.It was a rainy October.By this time the cat had spent several wet,cold nights outside.Finally our parents relented.
9.Dad said,"Okay,bring the cat into the porch for the night.But don't let it into the house."
10.From the way my sister carried on,I think my parents realized it was all smiles as she dried the cat with a towel,fed him,and then made him a bed from old towels.She would have slept out there with the vault if my parents had try her.
11.So,the next morning we packed the cat into the car for a trip to the veterinarian."If we're going to have a cat,we'd better make sure it's a healthy one,"our parents declared.
12.The veterinarian pronounced the cat healthy but was surprised by the cat's size."He must weigh more than twenty pounds",she said."I don't know that he needs that much food.Try feeding him twice a day,and see how much he eats."
13.It was Denise who finally named the cat."Let's call him Beau,"she said dreamily.
14.We often let Beau outside during the day,but he always returned when we called him."Beau! Beau!"we'd yell,then watch as Beau shot a straight line for home—in hopes of getting an extra meal.
15.In the evenings,Beau curled up with us on the couch.At night,when we stretched and turned off the television,Beau continued to head for the porch.He always slept there,even during cold,snowy December nights.Finally,Denise decided to cure Beau of his porch-sleeping habit,and she carried him to bed with her one night.Beau liked this even better.
16.But when Denise,who had read that indoor cats are healthier and live longer,decided Beau should become an indoor cat,Beau rebelled.Evidently he had only been looking for a place to spend his nights.
17."Why is that cat howling at the door?"my father yelled."Jason,put him outside".Even Denise didn't complain,for she couldn't stand the wild howls Beau emitted any more than the rest of us.
18.Denise fed Beau canned cat food morning and night,but he often begged for more when she got home from school."No,Beau,you can't eat now",she told the cat worryingly.Beau responded by heading straight to the door for a howl session.These invariably ended with one of us putting Beau outside.Later we learned that one of our neighbors had fed Beau when he was a stray.She didn't know that we had adopted Beau,so she continued to feed him whenever he came by.
19.Then Beau,who thought watching television was a bed habit,initiated games of hide-and-seek with us at night.Hopping off the couch,he crouched in the carpet in a playful position.Then he hid,often behind the couch,and waited to be fished out.His antics mobilized the entire family—even Dad—as we chased him around the house,searching and laughing.
20.Finally we had everything a family could possibly want—a house of our own ,a loving family,and our very own pet,at last.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.I จะไม่มีวันลืมสัตว์เลี้ยงแรกที่เราเคยมี ครอบครัวของฉันและฉันได้อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นตลอดไป และจะไม่อนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงเข้า ที่ไม่เคยหยุดผมและน้องที่รักต่อจากขอทานสำหรับสัตว์เลี้ยงตลอดเวลา แม้ว่า2.สุดท้าย ร้อนหนึ่งเราย้ายเข้าในบ้านของเราเอง บังกะโลพักได้ มันเอาเราสักครู่ได้รับย้ายใน และรู้สึกเป็นเจ้าของมา แม่ของฉัน เช่น ต่อว่า "ปิดเพลง คุณจะรบกวนคนอยู่ชั้นบน" สุดท้าย ก็เริ่มขึ้นเราซึ่งบ้านอยู่กับเรา เราสามารถทำสิ่งที่เราต้อง รวมทั้งมีสัตว์เลี้ยงได้3.บนกำหนดการ แมวเห็นค่าในขั้นตอนที่หน้าของเรา น้องสาวของฉันและฉันได้ทอดตนเองในขั้นตอน และพยายามตัดสินใจว่า จะทำต่อไปในช่วงวันหยุดฤดูร้อนค่อนข้างน่าเบื่อ Tabby ใหญ่ — สีทอมแคทมา และงานของเขาขนยาวกับขาของเรา เขาไม่เคยถามสำหรับอาหาร คุณ แต่เพียงดูเหมือนต้องการจะ petted เรารู้ในภายหลังถูกการ coon เมน ชื่อดังนั้น ขนาดของแมว และเนื่องจากบางคนในเมนอย่างเห็นได้ชัดคิดว่า สายพันธุ์ขนาดใหญ่มองชอบเป็นสัตว์คล้ายหมีเล็ก4. "นี่คือคิตตี้หวาน" เดนิสน้องสาวของฉัน crooned เกาหูแมว ไม่คิตตี้ขนาดนั้น คิด ได้เพียง bellied แมวสำหรับทอดและเกาว่า เขาอยู่กับเราเพิ่มเติม5 "เราไม่ได้รักษาที่แมว "กล่าวว่า แม่" มันเป็นไตรโลก เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมัน และมากเกินไป" แมวไม่ได้ดูเหมือนจิตใจ เขาเพียงแค่ sauntered ไปเหมือนเขาเป็นเจ้าของพื้นที่ใกล้เคียงทั้งหมด6.เราเห็นแมวเพียงบางวันร้อนเดือนสิงหาคมและกันยายนวันพะแนง แต่เมื่อฝนเดือนตุลาคมมา แมวต่ออายุความพยายามในการจะนำ ลองไปตกตอนเย็นกับแมวขนาดของสัตว์คล้ายหมีเล็กเล็กเห่าหอนอยู่ด้านบนของกล่องจดหมายของคุณ ยังคง พ่อแม่ของเราไม่ให้เราให้รถภายใน เดนิสที่ลดน้ำตา7 "แมวจะเปียก และเย็น "เดนิสร้องเรียก" เขาต้องการให้เรา"8.ได้ October.By ฝนนี้เวลาแมวมีหลายเปียก เย็นคืนนอก ในที่สุด พ่อแม่ของเรา relented9.พ่อกล่าว "เอาล่ะ นำแมวเข้ามาในระเบียงสำหรับกลางคืน แต่อย่าให้มันเข้าบ้าน"10.จากทาง น้องดำเนิน ฉันคิดว่า พ่อรู้ก็ยิ้มทั้งหมดเธอแห้ง ด้วยผ้าขนหนู แมวเลี้ยงเขา และจากนั้น ทำให้เขานอนจากผ้าขนหนูเก่า เธอจะได้นอนหลับออกมีกับเพดานหากพ่อแม่ของฉันมีเธอ11.So เช้าวันถัดไปที่เราบรรจุแมวในรถสำหรับการเดินทางไปลงที่นั้น" ถ้าเราจะให้แมว เราจะดีให้สุขภาพหนึ่ง "พ่อแม่ของเราประกาศ12.สัตวแพทย์ที่ออกเสียงแมวสุขภาพดี แต่ประหลาดขนาดแมว" เขาต้องมีน้ำหนักมากกว่ายี่สิบปอนด์ เธอบอก" ฉันไม่รู้ว่า เขาต้องการอาหารที่มาก ลองให้อาหารเขาสามี และดูว่าเขากิน"13.ได้เดนิสที่สุด ชื่อแมว" ลองโทรเขาโบ "เธอกล่าว dreamily14. เรามักจะให้โบนอกเวลา แต่เขากลับเสมอเมื่อเราเรียกเขา" โบ โบ" เราจะร้อง แล้วดูโบยิงเส้นตรงสำหรับบ้าน — ไปรับอาหารเสริมด้วย15.ใน โบว์โค้งขึ้นกับเราบนโซฟา ในเวลากลางคืน เมื่อเรายืด และปิดโทรทัศน์ โบว์ยังคงมุ่งหน้าระเบียง เขาเสมอนอนหลับมี แม้ในช่วงเย็น หิมะธันวาคมคืน สุดท้าย เดนิสตัดสินใจที่จะรักษาโบของนิสัยของเขานอนระเบียง และเธอทำให้เขานอนกับเธอคืน โบชอบนี้ยิ่งขึ้น16. แต่เมื่อเดนิส ที่มีอ่านร่มแมวสุขภาพดี และสดอีกต่อไป เลือกโบ ควรกลายเป็น แมวร่ม โบว์เป็นกบฏ กรีซเขามีเท่านั้นรอที่จะใช้จ่ายคืนเขา17. "ทำไมต้องเป็นแมวที่เห่าหอนที่ประตู" พ่อ yelled " Jason ใส่เขาอยู่" เดนิสแม้ไม่บ่น สำหรับเธอไม่สามารถยืนป่าแล่นลอยเรื่อยไปโบออกมาได้มากกว่าส่วนเหลือของเรา18.เดนิสเลี้ยงโบกระป๋องแมวอาหารเช้าและกลางคืน แต่เขามักจะขอร้องสำหรับขึ้นเมื่อเธอได้รับบ้านจากโรงเรียน" ไม่ โบ คุณไม่กินเดี๋ยวนี้" เธอบอกแมว worryingly โบตอบตามหัวข้อที่ตรงกับประตูสำหรับเซสชัน howl เหล่านี้สิ้นสุดคงเส้นคงวาของเราวางโบนอก หลังจากเราเรียนรู้เพื่อนบ้านของเราอย่างใดอย่างหนึ่งได้เลี้ยงโบเมื่อไตรโลกเป็น เธอไม่ทราบว่า เราได้นำโบ เพื่อเธอต่อให้อาหารเขาทุกครั้งที่เขามาตาม19.แล้ว โบ ที่คิดว่า ดูโทรทัศน์มีนิสัยนอน เริ่มเกม hide-and-seek กับเราในเวลากลางคืน เขากระโดดออกจากโซฟา crouched ในพรมในตำแหน่งขี้เล่น แล้วเขา ซ่อน มักอยู่หลังโซฟา และรอการถูกล้วงออก เขาใช้ปฏิบัติทั้งครอบครัว — แม้พ่อ — เราคนนั้นได้ไล่เขารอบบ้าน ค้นหา และหัวเราะ20 สุดท้าย เรามีทุกอย่างที่ครอบครัวสามารถอาจต้องตัวบ้านของเราเอง รักครอบครัว และ pet ของเราเองมาก ที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.I'll ไม่ลืมสัตว์เลี้ยงตัวแรกที่เราเคยครอบครัว had.My และฉันได้อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นตลอดไปและจะไม่อนุญาตให้มีสัตว์เลี้ยง ที่ไม่เคยหยุดน้องสาวต่อความรักของฉันและฉันจากการขอทานสำหรับสัตว์เลี้ยงอย่างต่อเนื่องแม้ว่า.
2.Finally หนึ่งในช่วงฤดูร้อนที่เราย้ายเข้ามา home.It ของเราเองเป็นบังกะโลขนาดเล็กใน city.It พาเราสักครู่จะได้รับการย้ายไปอยู่และความรู้สึก เหมือนที่เรามีกรรมสิทธิ์ของแม่ place.My ตัวอย่างเช่นยังคงพูดว่า "เปิดลงเพลง. คุณจะรบกวนคนชั้นบน" ในที่สุดมันก็ผุดขึ้นอยู่กับเราที่บ้านเป็นของเราเราจะทำสิ่งที่เรา ต้องการรวมทั้งมีสัตว์เลี้ยง.
3.Right ในตารางแมวมีขึ้นในวันที่น้องสาว steps.My ด้านหน้าของเราและฉันกำลังอาบแดดตัวเองในขั้นตอนและพยายามที่จะตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อไปในช่วงฤดูร้อนที่น่าเบื่อค่อนข้าง vacation.The แมวขนาดใหญ่ -colored คราวมาและแปรงขนยาวของเขากับ legs.He ของเราไม่เคยถามหาอาหารใด ๆ ที่ใจคุณ แต่เพียงดูเหมือนจะต้องการที่จะเรียนรู้ในภายหลัง petted.We แมวเป็นเมนคูนดังนั้นชื่อเพราะขนาดของมันและเนื่องจาก บางคนเห็นได้ชัดในรัฐเมนคิดว่าสุนัขพันธุ์ใหญ่ชอบมองแรคคูน.
4 "นี้เป็นคิตตี้หวาน" น้องสาวของฉัน crooned เดนิส, รอยขีดข่วนของแมว ears.Hardly คิตตี้ขนาดนั้นผมคิดว่า แต่แมวเพียงขลาดขึ้น . สำหรับ sunning มากขึ้นและรอยขีดข่วนราวกับว่าเขาเป็นกับเรา
5. "เราจะไม่รักษาแมวที่" แม่กล่าวว่า "มันเป็นความหลงทางเราไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับมันและมันใหญ่เกินไป". didn แมวได้โดยง่าย 'ทีดูเหมือนจะ mind.He เพียง sauntered ไปเหมือนอย่างที่เขาเป็นเจ้าของพื้นที่ใกล้เคียงทั้ง.
6. เราเห็นแมวเพียงบางครั้งในช่วงวันที่อากาศร้อนของเดือนสิงหาคมและวันจ้าของเดือนกันยายน แต่เมื่ออาบน้ำฝนของเดือนตุลาคมมาแมวต่ออายุ ความพยายามที่จะเป็น adopted.Try เพลิดเพลินไปกับตอนเย็นฤดูใบไม้ร่วงที่มีแมวขนาดของแรคคูนยิ่งใหญ่ขนาดเล็กด้านบนของ mailbox.Still ของคุณพ่อแม่ของเราจะไม่ปล่อยให้เรานำรถภายในซึ่งช่วยลดเดนิสน้ำตา.
7 "แมวเปียกและเย็น" เดนิสร้องไห้. "เขาต้องการพวกเรา"
8.It เป็นฝน October.By เวลานี้แมวได้ใช้เวลาหลายเปียกคืนเย็น outside.Finally โทษพ่อแม่ของเรา.
9.Dad กล่าวว่า " เอาล่ะนำแมวไปที่ระเบียงสำหรับ night.But อย่าให้มันเข้ามาในบ้าน.
"10.From ทางน้องสาวของฉันดำเนินการเกี่ยวกับที่ฉันคิดว่าพ่อแม่ของฉันรู้ว่ามันเป็นรอยยิ้มที่เธอแมวแห้งด้วยผ้าขนหนู เลี้ยงเขาแล้วทำให้เขากลายเป็นเตียงจาก towels.She เก่าจะได้นอนหลับออกมีกับหลุมฝังศพถ้าพ่อแม่ของฉันมีเธอลอง.
11.So เช้าวันถัดไปที่เราบรรจุแมวเข้าไปในรถสำหรับการเดินทางไปสัตวแพทย์ที่ . "ถ้าเรากำลังจะมีแมวเราควรที่จะให้แน่ใจว่ามันเป็นหนึ่งที่มีสุขภาพดี" พ่อแม่ของเราประกาศ.
12.The สัตวแพทย์ออกเสียงแมวมีสุขภาพดี แต่รู้สึกประหลาดใจโดยขนาดของแมว. "เขาจะต้องมีน้ำหนักมากกว่า £ 20 "เธอกล่าว." ผมไม่ทราบว่าเขาต้องการที่มาก food.Try อาหารเขาวันละสองครั้งและดูว่าเขากิน.
"13.It เป็นเดนิสที่ในที่สุดชื่อแมว." เราเรียกเขาว่า Beau "เธอกล่าวฝัน.
14.We มักจะปล่อยให้แฟนนอกในระหว่างวัน แต่เขามักจะกลับมาเมื่อเราเรียกเขาว่า." Beau! Beau! "เราจะตะโกนแล้วดูเป็น Beau ยิงเป็นเส้นตรงสำหรับความหวังที่บ้านในการได้รับอาหารพิเศษ.
15.In ตอนเย็น, Beau ขดกับเราในคืน couch.At เมื่อเรายืดและหัน ออกโทรทัศน์ Beau ยังคงมุ่งหน้าสำหรับ porch.He มักจะนอนหลับอยู่ที่นั่นแม้ในช่วงเย็นเต็มไปด้วยหิมะธันวาคม nights.Finally เดนิสตัดสินใจที่จะรักษา Beau นิสัยระเบียงนอนของเขาและเธอพาเขาไปนอนกับเธอในคืนหนึ่ง Beau ชอบนี้ได้ดียิ่งขึ้น.
16.But เมื่อเดนิสที่ได้อ่านว่าแมวในร่มมีสุขภาพดีและมีชีวิตอยู่อีกต่อไปตัดสินใจ Beau ควรจะเป็นแมวในร่ม, Beau rebelled.Evidently เขาได้รับเพียงมองหาสถานที่ที่จะใช้จ่ายคืนของเขา.
17 . "ทำไมแมวยิ่งใหญ่ที่ประตูที่?" พ่อของฉันตะโกน. "เจสันทำให้เขาออกไปข้างนอก" เดนิส .Even ไม่บ่นเพราะเธอไม่สามารถยืนป่าโหยหวน Beau ปล่อยออกมามากกว่าที่เหลือของเรา
18.Denise เลี้ยงเช้าอาหารแมว Beau กระป๋องและกลางคืน แต่เขามักจะขอร้องให้มากขึ้นเมื่อเธอกลับมาถึงบ้านจากโรงเรียน. "ไม่ Beau คุณไม่สามารถที่จะกินตอนนี้" เธอบอกแมว worryingly.Beau ตอบสนองด้วยการมุ่งหน้าตรงไปยัง ประตูสำหรับหอน session.These สิ้นสุดวันที่เสมอกับหนึ่งของเราวางโบ outside.Later เราได้เรียนรู้ว่าหนึ่งในประเทศเพื่อนบ้านของเราเลี้ยง Beau เมื่อเขาเป็น stray.She ไม่ได้รู้ว่าเราได้นำ Beau ดังนั้นเธอจึงยังคง อาหารเขาเมื่อใดก็ตามที่เขามาโดย.
19.Then Beau ใครจะคิดว่าการดูโทรทัศน์เป็นนิสัยเตียงเริ่มเกมซ่อนและแสวงหากับเราได้ที่ night.Hopping ปิดที่นอนเขาหมอบลงในพรมใน position.Then ขี้เล่น เขาซ่อนตัวมักจะอยู่เบื้องหลังที่นอนและรอที่จะได้รับการตกปลาการแสดงตลก out.His ระดมทั้งครอบครัวแม้ในขณะที่พ่อเราไล่เขาไปรอบ ๆ บ้านค้นหาและหัวเราะ.
20.Finally เราได้ทุกอย่างในครอบครัวอาจจะต้องการ-a บ้านของเราเองรักครอบครัวและสัตว์เลี้ยงของตัวเองมากของเราที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . ผมจะไม่มีวันลืมสัตว์เลี้ยงตัวแรกที่เราเคยมี ครอบครัวของฉันและฉันอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ตลอดไป และจะไม่อนุญาตให้สัตว์เลี้ยง นั่นไม่เคยหยุดรักน้องสาวของฉันต่อและฉันจากขอทานสำหรับสัตว์เลี้ยงอย่างต่อเนื่อง แม้ว่า
2.finally หน้าร้อนเราย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของเราเอง มันเป็นบังกะโลขนาดเล็กในเมือง เราใช้เวลาสักครู่เพื่อให้ย้ายในและรู้สึกเหมือนเราได้เป็นเจ้าของสถานที่ แม่ของฉัน ตัวอย่างเช่นยังคงพูด " เปิดเพลงหน่อย จะรบกวนคนที่อยู่ข้างบน สุดท้าย มันก็เกิดขึ้นกับเรา บ้านเป็นของเรา เราสามารถทำสิ่งที่เราต้องการ รวมทั้งมี pet .
3.right ตามกำหนด แมวขึ้นไปบนบันไดหน้าประตูของเรา น้องสาวของฉันและฉันอยู่ sunning ตัวเองใน ขั้นตอนและพยายามที่จะตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อไปในช่วงวันหยุดฤดูร้อนที่ค่อนข้างน่าเบื่อทอมแคตสีและแปรงขนยาวพ่อพันธุ์ขนาดใหญ่มาของเขากับขาของเรา เขาไม่เคยขออะไร จิตใจเธอ แต่ดูเหมือนต้องการจะเลี้ยง เราเรียนรู้ต่อมาแมวเมนคูน , ดังนั้นชื่อเพราะขนาดของมัน และเพราะบางคนในรัฐเมนเห็นได้ชัดว่าพันธุ์ใหญ่ดูชอบแรคคูน .
4 . " นี้เป็นลูกแมว " หวาน พี่สาวของ เดนิส crooned เกาหูแมว .แทบจะเป็นคิตตี้ ขนาด ที่ผมคิด แต่แมวมันขลาดใน sunning และเกา ถ้าเขาเป็นของเรา .
5 . " เราไม่ได้รักษาแมวตัวนั้นกล่าวว่า " แม่ " มันหลงทาง เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันและมันใหญ่เกินไป " แมวก็ไม่สน เขาเดินทอดน่องไปเหมือนเขาเป็นเจ้าของเพื่อนบ้านทั้งหมด .
6เราเห็นแมวเท่านั้นบางครั้งในระหว่างวันร้อนของเดือนสิงหาคมและ milder วันของเดือนกันยายน แต่เมื่อฝนตก ตุลามา แมวต่ออายุความพยายามที่จะนำมาใช้ พยายามที่จะเพลิดเพลินกับยามเย็นตกอยู่กับแมว ขนาดเล็ก แรคคูนหอนที่ด้านบนของกล่องจดหมายของคุณ แต่พ่อแม่เราไม่ให้เราเอารถเข้าไป ซึ่งทำให้เดนิสน้ำตา .
7 " แมวเปียก และเย็น" เดนิส ร้องไห้ เขาต้องการเรา "
8.it เป็นเดือนตุลาคม ฝนตก โดยครั้งนี้ได้ใช้เวลาหลายแมวเปียก เย็น คืน ข้างนอก ก็พ่อแม่เรายอม
9.dad กล่าวว่า " โอเค เอาแมวเข้าไปในระเบียงในตอนกลางคืน แต่อย่าให้มันเข้าไปในบ้าน "
10.from วิธีที่น้องอุ้ม ฉันคิดว่าพ่อแม่ของฉันว่ามันยิ้มขณะที่เธอแห้งแมวด้วยผ้าขนหนู , ให้อาหารแล้วทำให้เขาลุกจากเตียง ผ้าขนหนูเก่า เธอคงต้องนอนที่นี่กับเรา ถ้าพ่อแม่ได้เธอลอง .
11 . ดังนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นเราเอาแมวเข้าไปในรถสำหรับการเดินทางไปยังสัตวแพทย์ " ถ้าเราจะมีแมว เราต้องให้แน่ใจว่า คือสุขภาพ พ่อแม่ของเราประกาศ .
12.the สัตวแพทย์ออกเสียงแมวที่มีสุขภาพดี แต่ก็แปลกใจ โดยขนาดของเจ้าแมว" เขาต้องหนักกว่า 20 ปอนด์ " เธอกล่าว " ผมไม่รู้ว่าเขาต้องการอาหารมาก ลองให้อาหารเขาวันละสองครั้งและดูว่าเขาจะกิน "
13.it คือ เดนิส ที่ในที่สุดก็ชื่อแมว ลองโทรหาเขา . " เธอกล่าวอย่างเพ้อฝัน .
14.we มักจะให้โบอยู่ในระหว่างวัน แต่เขามักจะกลับเมื่อเราเรียกเขา " โบ ! โบ ! เราก็ตะโกนแล้วดูโบ ยิงเป็นเส้นตรงสำหรับบ้านในหวังของการเป็นอาหารมื้อพิเศษ
15.in ตอนเย็นโบนอนขดตัวกับเรา บนโซฟา ในเวลากลางคืน เมื่อเรายืดและปิดโทรทัศน์ โบ ยังคงมุ่งหน้าไปที่ระเบียง เขามักจะนอนที่นั่น แม้ในช่วงเย็น วันที่หิมะคืน ในที่สุด เดนิส ตัดสินใจที่จะรักษาแฟนของเขาที่ระเบียงนอน นิสัยเธออุ้มเขาไปนอนกับเธอคืนหนึ่ง โบชอบยิ่งขึ้น
16.but เมื่อ เดนิส ใครได้อ่านแมวในร่มมีสุขภาพดีและมีชีวิตอยู่อีกต่อไป ตัดสินใจ โบ จะกลายเป็นแมวในร่ม , โบ กบฏ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังมองหาสถานที่ที่จะใช้จ่ายคืนของเขา .
17 " ทำไม คือว่าแมวหอนที่ประตู ? พ่อตะโกนว่า " เจสัน ใส่เขานอก " แม้เดนิสไม่บ่นเธอทนไม่ได้ที่ป่าโหยหวนโบออกมามากกว่าพวกเราที่เหลือ . . .
18.denise เลี้ยงโบกระป๋องอาหารแมวตอนเช้าและตอนกลางคืน แต่เขามักจะร้องขอมากกว่าตอนที่เธอกลับจากโรงเรียน ไม่ ดี คุณกินตอนนี้ไม่ได้ " นางบอกแมว worryingly . . ตอบโดยมุ่งหน้า ตรงประตูเป็นฮาวล์เซสชัน เหล่านี้ ต้องจบลงด้วยการเป็นหนึ่งใน เราวางโบ นอกต่อมาเราได้เรียนรู้ว่า หนึ่งในเพื่อนบ้านของเราเลี้ยงโบเมื่อเขาทรยศ เธอไม่ รู้ ว่า เรา ได้ใช้ โบ เธอยังคงให้อาหารเขาทุกครั้งที่เขามาหา
19.then โบ ใครคิดว่าดูโทรทัศน์เป็นเตียงนิสัย ริเริ่มเกมซ่อนและแสวงหากับเราตอนกลางคืน กระโดดออก โซฟา เขาย่อตัวลงในพรมในตำแหน่งขี้เล่น เขามักจะซ่อนหลังโซฟาและเฝ้ารอที่จะหยิบออกมา การแสดงตลกของเขาระดมทั้งครอบครัวแม้แต่พ่อในขณะที่เราวิ่งไล่เขาไปทั่วบ้าน ค้นหา แล้วก็หัวเราะ เราได้ทุกอย่าง
20.finally ครอบครัวอาจจะบ้าน want-a ของเราเอง ครอบครัว ความรัก และเราเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงที่ล่าสุด