- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
MethodThis study then replicates an
Method
This study then replicates and extends our previous research (Kenny, Park, Van Neste-Kenny,
& Burton 2010) to gauge the current use of mobile devices by nursing faculty and students
in their teaching and learning and to assess their readiness to engage in m-learning by measuring their mobile self-efficacy. Our research questions were as follows:
•
In what ways are faculty and students currently using personal mobile devices in their teaching and learning?
•
How do they foresee using personal mobile devices in teaching and learning in the future?
•
To what degree is the level of mobile self-efficacy of nursing faculty and students related
to their potential use of m-technology in teaching and learning?
To investigate these questions, we used a cross-sectional survey design involving students and faculty in two separate nursing education programs at a community college in western Canada: a one-year Practical Nurse (PN) program and a four-year Bachelor of Science in Nursing (BSN) program. At the time of the survey, there were 55 students and 9 faculty members in the PN program and 134 students and 18 faculty members in the BSN Program, for a total of 216 potential participants.
We used an online survey to gather demographic information and mobile use data (see Appendix
A) and to administer the mobile use self-efficacy questionnaire (see Appendix B). The demographics and mobile use questions were both quantitative and qualitative in nature.
Questions 3 to 6 afforded respondents the opportunity to provide open-ended written comments in addition to the scaled items, while questions 7 to 9 asked only for open-ended responses.
Bandura (1997, 2006) stresses that self-efficacy should measure judgments of capability that may vary across specific realms of activity. Our mobile self-efficacy questionnaire was based on a computer self-efficacy instrument (Compeau & Higgins, 1995) modified for a mobile learning context. This consisted of changing the question stem for students from “I could complete the job using the software package . . .” to “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program . . .” For instance, the wording for students in question 1 was, “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program if there was no one around to tell me what to do as I go.” See Appendix A for the full set of questions. Bandura (2006) describes the assessment of self-efficacy as follows:
This study then replicates and extends our previous research (Kenny, Park, Van Neste-Kenny,
& Burton 2010) to gauge the current use of mobile devices by nursing faculty and students
in their teaching and learning and to assess their readiness to engage in m-learning by measuring their mobile self-efficacy. Our research questions were as follows:
•
In what ways are faculty and students currently using personal mobile devices in their teaching and learning?
•
How do they foresee using personal mobile devices in teaching and learning in the future?
•
To what degree is the level of mobile self-efficacy of nursing faculty and students related
to their potential use of m-technology in teaching and learning?
To investigate these questions, we used a cross-sectional survey design involving students and faculty in two separate nursing education programs at a community college in western Canada: a one-year Practical Nurse (PN) program and a four-year Bachelor of Science in Nursing (BSN) program. At the time of the survey, there were 55 students and 9 faculty members in the PN program and 134 students and 18 faculty members in the BSN Program, for a total of 216 potential participants.
We used an online survey to gather demographic information and mobile use data (see Appendix
A) and to administer the mobile use self-efficacy questionnaire (see Appendix B). The demographics and mobile use questions were both quantitative and qualitative in nature.
Questions 3 to 6 afforded respondents the opportunity to provide open-ended written comments in addition to the scaled items, while questions 7 to 9 asked only for open-ended responses.
Bandura (1997, 2006) stresses that self-efficacy should measure judgments of capability that may vary across specific realms of activity. Our mobile self-efficacy questionnaire was based on a computer self-efficacy instrument (Compeau & Higgins, 1995) modified for a mobile learning context. This consisted of changing the question stem for students from “I could complete the job using the software package . . .” to “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program . . .” For instance, the wording for students in question 1 was, “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program if there was no one around to tell me what to do as I go.” See Appendix A for the full set of questions. Bandura (2006) describes the assessment of self-efficacy as follows:
0/5000
Method
This study then replicates and extends our previous research (Kenny, Park, Van Neste-Kenny,
& Burton 2010) to gauge the current use of mobile devices by nursing faculty and students
in their teaching and learning and to assess their readiness to engage in m-learning by measuring their mobile self-efficacy. Our research questions were as follows:
•
In what ways are faculty and students currently using personal mobile devices in their teaching and learning?
•
How do they foresee using personal mobile devices in teaching and learning in the future?
•
To what degree is the level of mobile self-efficacy of nursing faculty and students related
to their potential use of m-technology in teaching and learning?
To investigate these questions, we used a cross-sectional survey design involving students and faculty in two separate nursing education programs at a community college in western Canada: a one-year Practical Nurse (PN) program and a four-year Bachelor of Science in Nursing (BSN) program. At the time of the survey, there were 55 students and 9 faculty members in the PN program and 134 students and 18 faculty members in the BSN Program, for a total of 216 potential participants.
We used an online survey to gather demographic information and mobile use data (see Appendix
A) and to administer the mobile use self-efficacy questionnaire (see Appendix B). The demographics and mobile use questions were both quantitative and qualitative in nature.
Questions 3 to 6 afforded respondents the opportunity to provide open-ended written comments in addition to the scaled items, while questions 7 to 9 asked only for open-ended responses.
Bandura (1997, 2006) stresses that self-efficacy should measure judgments of capability that may vary across specific realms of activity. Our mobile self-efficacy questionnaire was based on a computer self-efficacy instrument (Compeau & Higgins, 1995) modified for a mobile learning context. This consisted of changing the question stem for students from “I could complete the job using the software package . . .” to “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program . . .” For instance, the wording for students in question 1 was, “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program if there was no one around to tell me what to do as I go.” See Appendix A for the full set of questions. Bandura (2006) describes the assessment of self-efficacy as follows:
This study then replicates and extends our previous research (Kenny, Park, Van Neste-Kenny,
& Burton 2010) to gauge the current use of mobile devices by nursing faculty and students
in their teaching and learning and to assess their readiness to engage in m-learning by measuring their mobile self-efficacy. Our research questions were as follows:
•
In what ways are faculty and students currently using personal mobile devices in their teaching and learning?
•
How do they foresee using personal mobile devices in teaching and learning in the future?
•
To what degree is the level of mobile self-efficacy of nursing faculty and students related
to their potential use of m-technology in teaching and learning?
To investigate these questions, we used a cross-sectional survey design involving students and faculty in two separate nursing education programs at a community college in western Canada: a one-year Practical Nurse (PN) program and a four-year Bachelor of Science in Nursing (BSN) program. At the time of the survey, there were 55 students and 9 faculty members in the PN program and 134 students and 18 faculty members in the BSN Program, for a total of 216 potential participants.
We used an online survey to gather demographic information and mobile use data (see Appendix
A) and to administer the mobile use self-efficacy questionnaire (see Appendix B). The demographics and mobile use questions were both quantitative and qualitative in nature.
Questions 3 to 6 afforded respondents the opportunity to provide open-ended written comments in addition to the scaled items, while questions 7 to 9 asked only for open-ended responses.
Bandura (1997, 2006) stresses that self-efficacy should measure judgments of capability that may vary across specific realms of activity. Our mobile self-efficacy questionnaire was based on a computer self-efficacy instrument (Compeau & Higgins, 1995) modified for a mobile learning context. This consisted of changing the question stem for students from “I could complete the job using the software package . . .” to “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program . . .” For instance, the wording for students in question 1 was, “If I had a mobile device such as a smartphone or 3G phone (e.g., iPhone), I could use it in my Nursing program if there was no one around to tell me what to do as I go.” See Appendix A for the full set of questions. Bandura (2006) describes the assessment of self-efficacy as follows:
การแปล กรุณารอสักครู่..
วิธี
การศึกษาครั้งนี้แล้วซ้ำและขยายวิจัยก่อนหน้านี้ของเรา (เคนนีพาร์ค, Van Neste-เคนนี
และเบอร์ตัน 2010) ที่จะวัดการใช้งานในปัจจุบันของโทรศัพท์มือถือโดยคณาจารย์พยาบาลและนักเรียน
ในการเรียนการสอนของพวกเขาและการเรียนรู้และเพื่อประเมินความพร้อมที่จะมีส่วนร่วมใน M-การเรียนรู้โดยการวัดประสิทธิภาพของตนเองมือถือของตน คำถามการวิจัยของเรามีดังนี้
•
ในสิ่งที่วิธีที่อาจารย์และนักศึกษาปัจจุบันใช้โทรศัพท์มือถือส่วนบุคคลในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ของพวกเขา?
•
พวกเขาคาดหวังใช้โทรศัพท์มือถือส่วนบุคคลในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ในอนาคตได้อย่างไร
•
สิ่งที่ระดับคือระดับ โทรศัพท์มือถือที่มีประสิทธิภาพในตนเองของคณะพยาบาลและนักเรียนที่เกี่ยวข้อง
กับการใช้งานที่มีศักยภาพของพวกเขาจากม. เทคโนโลยีในการเรียนการสอนและการเรียนรู้?
ในการตรวจสอบคำถามเหล่านี้เราใช้การออกแบบการสำรวจภาคตัดขวางที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาและคณาจารย์ในสองโปรแกรมการศึกษาพยาบาลที่แยกจากกันในระดับชุมชน วิทยาลัยในภาคตะวันตกของแคนาดา: หนึ่งปีปฏิบัติพยาบาล (PN) โปรแกรมและปริญญาตรีสี่ปีวิทยาศาสตร์ในการพยาบาล (BSN) โปรแกรม ในช่วงเวลาของการสำรวจมี 55 นักเรียนและ 9 คณาจารย์ในโปรแกรม PN และนักเรียน 134 และ 18 คณาจารย์ในโครงการ BSN, รวมเป็น 216 ผู้เข้าร่วมที่มีศักยภาพ.
เราใช้การสำรวจออนไลน์เพื่อรวบรวมข้อมูลทางด้านประชากรศาสตร์และโทรศัพท์มือถือ ใช้ข้อมูล (ดูภาคผนวก
) และการจัดการการใช้งานมือถือแบบสอบถามการรับรู้ความสามารถตนเอง (ดูภาคผนวก B) ประชากรและคำถามที่ใช้โทรศัพท์มือถือมีทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพในธรรมชาติ.
คำถามที่ 3-6 ผู้ตอบแบบสอบถาม afforded โอกาสที่จะให้ความคิดเห็นที่เปิดกว้างเขียนในนอกเหนือจากรายการที่ปรับขนาดในขณะที่คำถาม 7-9 ถามเพียงสำหรับการตอบสนองที่เปิดกว้าง.
บันดูระ (1997, 2006) เน้นว่าประสิทธิภาพของตนเองควรจะวัดความสามารถในการตัดสินของที่อาจแตกต่างกันไปทั่วอาณาจักรที่เฉพาะเจาะจงของกิจกรรม แบบสอบถามการรับรู้ความสามารถตนเองมือถือของเราขึ้นอยู่กับเครื่องมือที่ใช้ในคอมพิวเตอร์ประสิทธิภาพของตนเอง (Compeau & ฮิกกินส์, 1995) การปรับเปลี่ยนสำหรับบริบทการเรียนรู้เคลื่อนที่ นี้ประกอบด้วยการเปลี่ยนก้านคำถามสำหรับนักเรียนจาก "ฉันจะให้งานที่ใช้แพคเกจซอฟต์แวร์ . . "ถึง" ถ้าฉันมีอุปกรณ์มือถือเช่นมาร์ทโฟนหรือโทรศัพท์ 3G (เช่น iPhone) ผมสามารถใช้มันในโปรแกรมการพยาบาลของฉัน . . "ตัวอย่างเช่นการใช้ถ้อยคำสำหรับนักเรียนในคำถามที่ 1 คือ" ถ้าฉันมีอุปกรณ์มือถือเช่นมาร์ทโฟนหรือโทรศัพท์ 3G (เช่น iPhone) ผมสามารถใช้มันในโปรแกรมการพยาบาลของฉันถ้าไม่มีใครไปรอบ ๆ เพื่อบอก ฉันว่าจะทำตามที่ฉันไป. "ดูภาคผนวกสำหรับชุดเต็มของคำถาม Bandura (2006) อธิบายถึงการประเมินความรู้ความสามารถของตนเองดังนี้
การศึกษาครั้งนี้แล้วซ้ำและขยายวิจัยก่อนหน้านี้ของเรา (เคนนีพาร์ค, Van Neste-เคนนี
และเบอร์ตัน 2010) ที่จะวัดการใช้งานในปัจจุบันของโทรศัพท์มือถือโดยคณาจารย์พยาบาลและนักเรียน
ในการเรียนการสอนของพวกเขาและการเรียนรู้และเพื่อประเมินความพร้อมที่จะมีส่วนร่วมใน M-การเรียนรู้โดยการวัดประสิทธิภาพของตนเองมือถือของตน คำถามการวิจัยของเรามีดังนี้
•
ในสิ่งที่วิธีที่อาจารย์และนักศึกษาปัจจุบันใช้โทรศัพท์มือถือส่วนบุคคลในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ของพวกเขา?
•
พวกเขาคาดหวังใช้โทรศัพท์มือถือส่วนบุคคลในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ในอนาคตได้อย่างไร
•
สิ่งที่ระดับคือระดับ โทรศัพท์มือถือที่มีประสิทธิภาพในตนเองของคณะพยาบาลและนักเรียนที่เกี่ยวข้อง
กับการใช้งานที่มีศักยภาพของพวกเขาจากม. เทคโนโลยีในการเรียนการสอนและการเรียนรู้?
ในการตรวจสอบคำถามเหล่านี้เราใช้การออกแบบการสำรวจภาคตัดขวางที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาและคณาจารย์ในสองโปรแกรมการศึกษาพยาบาลที่แยกจากกันในระดับชุมชน วิทยาลัยในภาคตะวันตกของแคนาดา: หนึ่งปีปฏิบัติพยาบาล (PN) โปรแกรมและปริญญาตรีสี่ปีวิทยาศาสตร์ในการพยาบาล (BSN) โปรแกรม ในช่วงเวลาของการสำรวจมี 55 นักเรียนและ 9 คณาจารย์ในโปรแกรม PN และนักเรียน 134 และ 18 คณาจารย์ในโครงการ BSN, รวมเป็น 216 ผู้เข้าร่วมที่มีศักยภาพ.
เราใช้การสำรวจออนไลน์เพื่อรวบรวมข้อมูลทางด้านประชากรศาสตร์และโทรศัพท์มือถือ ใช้ข้อมูล (ดูภาคผนวก
) และการจัดการการใช้งานมือถือแบบสอบถามการรับรู้ความสามารถตนเอง (ดูภาคผนวก B) ประชากรและคำถามที่ใช้โทรศัพท์มือถือมีทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพในธรรมชาติ.
คำถามที่ 3-6 ผู้ตอบแบบสอบถาม afforded โอกาสที่จะให้ความคิดเห็นที่เปิดกว้างเขียนในนอกเหนือจากรายการที่ปรับขนาดในขณะที่คำถาม 7-9 ถามเพียงสำหรับการตอบสนองที่เปิดกว้าง.
บันดูระ (1997, 2006) เน้นว่าประสิทธิภาพของตนเองควรจะวัดความสามารถในการตัดสินของที่อาจแตกต่างกันไปทั่วอาณาจักรที่เฉพาะเจาะจงของกิจกรรม แบบสอบถามการรับรู้ความสามารถตนเองมือถือของเราขึ้นอยู่กับเครื่องมือที่ใช้ในคอมพิวเตอร์ประสิทธิภาพของตนเอง (Compeau & ฮิกกินส์, 1995) การปรับเปลี่ยนสำหรับบริบทการเรียนรู้เคลื่อนที่ นี้ประกอบด้วยการเปลี่ยนก้านคำถามสำหรับนักเรียนจาก "ฉันจะให้งานที่ใช้แพคเกจซอฟต์แวร์ . . "ถึง" ถ้าฉันมีอุปกรณ์มือถือเช่นมาร์ทโฟนหรือโทรศัพท์ 3G (เช่น iPhone) ผมสามารถใช้มันในโปรแกรมการพยาบาลของฉัน . . "ตัวอย่างเช่นการใช้ถ้อยคำสำหรับนักเรียนในคำถามที่ 1 คือ" ถ้าฉันมีอุปกรณ์มือถือเช่นมาร์ทโฟนหรือโทรศัพท์ 3G (เช่น iPhone) ผมสามารถใช้มันในโปรแกรมการพยาบาลของฉันถ้าไม่มีใครไปรอบ ๆ เพื่อบอก ฉันว่าจะทำตามที่ฉันไป. "ดูภาคผนวกสำหรับชุดเต็มของคำถาม Bandura (2006) อธิบายถึงการประเมินความรู้ความสามารถของตนเองดังนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
Method
This study then replicates and extends our previous research (Kenny, Park, Van Neste-Kenny,
& Burton 2010) to gauge the current use of mobile devices by nursing faculty and students
in their teaching and learning and to assess their readiness to engage in m-learning by measuring their mobile self-efficacy. Our research questions were as follows:
•
ในสิ่งที่วิธีที่อาจารย์และนักศึกษาในปัจจุบันที่ใช้อุปกรณ์มือถือส่วนบุคคลในการสอนและการเรียนรู้
-
ทำไมพวกเขาคาดหวังการใช้ส่วนบุคคลอุปกรณ์มือถือในการสอนและการเรียนรู้ในอนาคต
-
ระดับใดเป็นระดับของการรับรู้ความสามารถของตนเอง โทรศัพท์มือถือของอาจารย์และนักศึกษาพยาบาลที่เกี่ยวข้องกับการใช้ศักยภาพของพวกเขา
ของบริษัท เอ็ม เทคโนโลยีในการสอนและการเรียนรู้
ศึกษาคำถามเหล่านี้ we used a cross-sectional survey design involving students and faculty in two separate nursing education programs at a community college in western Canada: a one-year Practical Nurse (PN) program and a four-year Bachelor of Science in Nursing (BSN) program. At the time of the survey, there were 55 students and 9 faculty members in the PN program and 134 students and 18 faculty members in the BSN Program, for a total of 216 potential participants.
We used an online survey to gather demographic information and mobile use data (see Appendix
A) and to administer the mobile use self-efficacy questionnaire (see Appendix B).สถิติประชากรและคำถามมือถือใช้ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เพื่อให้ผู้ตอบคำถาม 3
6 เปิดให้เปิด เขียนแสดงความคิดเห็น นอกจากการปรับขนาดสินค้า ในขณะที่คำถามที่ 7 ถึง 9 ขอตอบแบบ
Bandura ( 1997 2006) stresses that self-efficacy should measure judgments of capability that may vary across specific realms of activity. Our mobile self-efficacy questionnaire was based on a computer self-efficacy instrument (Compeau & Higgins, 1995) modified for a mobile learning context. This consisted of changing the question stem for students from “I could complete the job using the software package . ." " ถ้าผมมีอุปกรณ์พกพา เช่น สมาร์ทโฟน หรือโทรศัพท์ 3G ( เช่น iPhone ) , ฉันสามารถใช้ในโปรแกรมพยาบาลของฉัน . . . . . . . " ตัวอย่างเช่นถ้อยคําสําหรับนักเรียนในคำถามที่ 1 คือ " ถ้าผมมีอุปกรณ์พกพา เช่น สมาร์ทโฟน หรือโทรศัพท์ 3G ( เช่น iPhone ) , ฉันสามารถใช้ในโปรแกรมพยาบาลของฉันถ้าไม่มีใครมาบอกให้ฉันทำอะไร ฉันไป" ดูภาคผนวกสำหรับชุดเต็มรูปแบบของคำถาม แบนดูรา ( 2006 ) ได้อธิบายถึงการประเมินสมรรถนะดังนี้
This study then replicates and extends our previous research (Kenny, Park, Van Neste-Kenny,
& Burton 2010) to gauge the current use of mobile devices by nursing faculty and students
in their teaching and learning and to assess their readiness to engage in m-learning by measuring their mobile self-efficacy. Our research questions were as follows:
•
ในสิ่งที่วิธีที่อาจารย์และนักศึกษาในปัจจุบันที่ใช้อุปกรณ์มือถือส่วนบุคคลในการสอนและการเรียนรู้
-
ทำไมพวกเขาคาดหวังการใช้ส่วนบุคคลอุปกรณ์มือถือในการสอนและการเรียนรู้ในอนาคต
-
ระดับใดเป็นระดับของการรับรู้ความสามารถของตนเอง โทรศัพท์มือถือของอาจารย์และนักศึกษาพยาบาลที่เกี่ยวข้องกับการใช้ศักยภาพของพวกเขา
ของบริษัท เอ็ม เทคโนโลยีในการสอนและการเรียนรู้
ศึกษาคำถามเหล่านี้ we used a cross-sectional survey design involving students and faculty in two separate nursing education programs at a community college in western Canada: a one-year Practical Nurse (PN) program and a four-year Bachelor of Science in Nursing (BSN) program. At the time of the survey, there were 55 students and 9 faculty members in the PN program and 134 students and 18 faculty members in the BSN Program, for a total of 216 potential participants.
We used an online survey to gather demographic information and mobile use data (see Appendix
A) and to administer the mobile use self-efficacy questionnaire (see Appendix B).สถิติประชากรและคำถามมือถือใช้ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เพื่อให้ผู้ตอบคำถาม 3
6 เปิดให้เปิด เขียนแสดงความคิดเห็น นอกจากการปรับขนาดสินค้า ในขณะที่คำถามที่ 7 ถึง 9 ขอตอบแบบ
Bandura ( 1997 2006) stresses that self-efficacy should measure judgments of capability that may vary across specific realms of activity. Our mobile self-efficacy questionnaire was based on a computer self-efficacy instrument (Compeau & Higgins, 1995) modified for a mobile learning context. This consisted of changing the question stem for students from “I could complete the job using the software package . ." " ถ้าผมมีอุปกรณ์พกพา เช่น สมาร์ทโฟน หรือโทรศัพท์ 3G ( เช่น iPhone ) , ฉันสามารถใช้ในโปรแกรมพยาบาลของฉัน . . . . . . . " ตัวอย่างเช่นถ้อยคําสําหรับนักเรียนในคำถามที่ 1 คือ " ถ้าผมมีอุปกรณ์พกพา เช่น สมาร์ทโฟน หรือโทรศัพท์ 3G ( เช่น iPhone ) , ฉันสามารถใช้ในโปรแกรมพยาบาลของฉันถ้าไม่มีใครมาบอกให้ฉันทำอะไร ฉันไป" ดูภาคผนวกสำหรับชุดเต็มรูปแบบของคำถาม แบนดูรา ( 2006 ) ได้อธิบายถึงการประเมินสมรรถนะดังนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เมื่อพบว่าอุปกรณ์ชิ้นใดเสียหาย ฉันต้องรี
- โดยต่อมใต้สมองซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของ
- สองพันสี่ร้อยแปดสิบหนึ่ง
- with pragmatic outcomes
- มีความขยัน
- state
- 먹어야지
- วิวัฒนาการใกล้เคียงคน
- ไม่ได้ไปใหน
- The list shows - beneath account descrip
- เมล์ข้างล่าง ไม่สามารถตอบกลับได้
- beer glass
- In 1994,During a race,another racket's s
- . Propagandizing 3.1 Make a report 3.2 O
- ว่ามันไม่ยุติธรรมกับคนอื่นๆที่สูงกว่า คน
- คุณอายุเท่าไร
- reserved
- They could only go from one module to th
- เนื้อหาเกี่ยวกับตัว ü
- คุณได้รับเอกสารหรือยัง
- คุณให้รางวัลกับใครบ้าง?
- beer glass
- ซึ่งจะมีการขอความร่วมมือเจ้าหน้าที่ที่เก
- เรียนวิชาภาษาไทยน่าเบื่อจัง
