Our heroic impulses most often are

Our heroic impulses most often are born from the best of intentions. We want to help,
we want to solve, we want to fix. Yet this is the illusion of specialness, that we’re the
only ones who can offer help, service, skills. If we don’t do it, nobody will. This hero’s
path has only one guaranteed destination—we end up feeling lonely, exhausted and
unappreciated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรงกระตุ้นของเรากล้าหาญมักจะเกิดจากความตั้งใจที่ดีสุด เราอยากช่วยเหลือเราต้องแก้ เราต้องการแก้ไข ยังเป็นภาพลวงตาของซึ่ง ที่เราอยู่คนเดียวที่สามารถให้ความช่วยเหลือ บริการ ทักษะการ ถ้าเราไม่ทำมัน ไม่มีใครจะ ฮีโร่นี้เส้นทางมีเพียงหนึ่งรับประกันปลายทาง — เราจบลงด้วยความรู้สึกโดดเดี่ยว เหน็ดเหนื่อย และทำบุญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงกระตุ้นที่กล้าหาญของเราส่วนใหญ่มักจะเกิดจากที่ดีที่สุดของความตั้งใจ เราต้องการที่จะช่วย
เราต้องการที่จะแก้ปัญหาที่เราต้องการที่จะแก้ไข ยังเป็นภาพลวงตาของ specialness ว่าเรากำลัง
คนเดียวที่สามารถให้ความช่วยเหลือบริการทักษะ ถ้าเราไม่ทำมันจะไม่มีใคร พระเอกคนนี้
เส้นทางที่มีเพียงหนึ่งปลายทางเรารับประกันท้ายรู้สึกเหงาเหนื่อยและ
ทำบุญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงกระตุ้นของเราเด็ดส่วนใหญ่มักจะเกิดมาจากเจตนาที่ดี . เราต้องการความช่วยเหลือเราต้องการแก้ปัญหา เราต้องการแก้ไข แต่นี้คือภาพลวงตาของความสามารถ ที่เราเป็นคนที่สามารถช่วยบริการ , ทักษะ ถ้าเราไม่ทำ ไม่มีใครจะ นี้พระเอกคือมีเพียงหนึ่งเส้นทางปลายทางรับประกันเราจบลงด้วยความรู้สึกเหงา เหนื่อย และทำบุญคุณไม่ขึ้น