The recovery of inulin, a naturally

The recovery of inulin, a naturally occurring beta (2-->1)-fructan isolated from Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.), in the small intestine of man was studied in ileostomy subjects. The ileostomists were given a low-dietary-fibre diet based on white wheat bread and virtually free of inulin, and the same diet with the addition of 10 g and 30 g inulin product respectively, and the recovery and mean transit time (MTT) of inulin were estimated by tracking inulin in ileal effluent. The recovery of inulin was approximately 87% at both ingestion levels. MTT was 4.9 (SE 0.6) h at an intake of 10 g inulin product decreasing to 3.4 (SE 0.3) h at an intake of 30 g inulin product. A significant change in the fructose:glucose ratio of inulin from ingestion (4.1) to recovery in ileal effluent (4.5-4.7) and a lower recovery of the glucose residue than of the fructose residue of inulin indicate that the low-molecular-weight inulins are more sensitive to hydrolysis than the high-molecular-weight fragments. The loss of inulin during passage through the small intestine is presumably due to hydrolysis by either acids or enzymes and to microbial degradation by the microflora permanently colonizing the distal small intestine. The concentrations of lactic acid (LA) and short-chain fatty acids (SCFA) in frequently collected ileal effluents on the control day were approximately 6 nmol/l and approximately 55 mmol/l respectively. During periods with inulin ingestion the concentration of LA increased to 18-26 mmol/l (P < 0.052), while the concentration of SCFA ran converse and decreased to 18-32 mmol/l (P < 0.023). The osmotic loads (68 and 204 mosmol/l) associated with the ingestion of inulin product caused minor malabsorption of low-molecular-weight sugars.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การฟื้นตัวของ inulin เบต้าที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ (หอม 2 1) -fructan แยกต่างหากจากแก่น (Helianthus tuberosus L.), ในลำไส้เล็กของคนที่ศึกษาเรื่อง ileostomy Ileostomists ที่ได้รับอาหารที่เส้นใยอาหารสำหรับผู้ต่ำตามขาวขนมปังโฮลวีต และแทบไม่ inulin และอาหารเดียวกันกับการเพิ่มผลิตภัณฑ์ inulin 10 กรัมและ 30 กรัมตามลำดับ และกู้คืนและส่งต่อหมายถึงเวลา (MTT) ของ inulin ถูกประเมิน โดยการติดตาม inulin ในน้ำ ileal การฟื้นตัวของ inulin มีประมาณ 87% ที่ระดับทั้งกิน MTT ได้ 4.9 (SE 0.6) h ที่การบริโภคของผลิตภัณฑ์ inulin 10 กรัมลดลงไป 3.4 (SE 0.3) h ที่การบริโภคของผลิตภัณฑ์ inulin 30 กรัม เปลี่ยนแปลงอัตราส่วนของน้ำตาลฟรักโทส: กลูโคสของ inulin จากกิน (4.1) การกู้คืนในน้ำ ileal (4.5-4.7) และการกู้คืนตกค้างกลูโคสมากกว่าของตกค้างฟรักโทสของ inulin ล่างระบุ inulins ต่ำโมเลกุลน้ำหนักอ่อนไหวไฮโตรไลซ์กว่าสูงโมเลกุลน้ำหนักชิ้นส่วน สูญหายระหว่างทางผ่านลำไส้เล็ก inulin จะสันนิษฐานจากไฮโตรไลซ์ ด้วยกรดหรือเอนไซม์ และจุลินทรีย์ย่อยสลายโดย microflora colonizing ลำไส้เล็กกระดูกอย่างถาวร ความเข้มข้นของกรดแลกติก (LA) และโซ่สั้น ๆ กรดไขมัน (SCFA) ใน effluents ileal มักรวบรวมวันควบคุมได้ประมาณ 6 nmol/l และประมาณ 55 mmol/l ตามลำดับ ช่วงที่มีความเข้มข้นของ LA ที่เพิ่มขึ้น 18-26 mmol/l กิน inulin (P < 0.052), ใน ขณะที่ความเข้มข้นของ SCFA วิ่งตรงกันข้าม และลดลงไป 18-32 mmol/l (P < 0.023) โหลดการออสโมติก (68 และ 204 mosmol/l) เกี่ยวข้องกับการกินผลิตภัณฑ์ inulin เกิด malabsorption รองของน้ำตาลต่ำโมเลกุลน้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การฟื้นตัวของอินนูลิน, เบต้าเกิดขึ้นตามธรรมชาติ (2 -> 1) -fructan แยกออกจากกรุงเยรูซาเล็มอาติโช๊ค (Helianthus tuberosus L. ) ในลำไส้เล็กของมนุษย์ได้รับการศึกษาในวิชา ileostomy ileostomists ได้รับการกินอาหารไขมันต่ำเส้นใยอาหารขึ้นอยู่กับขนมปังข้าวสาลีสีขาวและฟรีจริงของอินนูลินและอาหารเช่นเดียวกันกับการเพิ่มขึ้นของ 10 กรัมและ 30 กรัมตามลำดับผลิตภัณฑ์อินนูลินและการกู้คืนและค่าเฉลี่ยเวลาการขนส่ง (MTT) ของ อินนูลินอยู่ที่ประมาณโดยการติดตามอินนูลินในน้ำทิ้ง ileal การฟื้นตัวของอินนูลินอยู่ที่ประมาณ 87% ทั้งในระดับการบริโภค MTT เป็น 4.9 (SE 0.6) ชั่วโมงที่ปริมาณของสินค้าที่อินนูลิน 10 กรัมลดลง 3.4 (SE 0.3) ชั่วโมงที่บริโภค 30 กรัมสินค้าอินนูลิน การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในฟรุกโตส: อัตราส่วนกลูโคสของอินนูลินจากการบริโภค (4.1) การฟื้นตัวในน้ำทิ้ง ileal (4.5-4.7) และการกู้คืนที่ลดลงของสารตกค้างกว่ากลูโคสฟรุกโตสที่เหลือของอินนูลินระบุว่าโมเลกุลต่ำน้ำหนัก inulins มีความไวต่อการย่อยสลายเศษเล็กเศษน้อยกว่าสูงน้ำหนักโมเลกุล การสูญเสียของอินนูลินในช่วงที่ผ่านลำไส้เล็กเป็นสันนิษฐานว่าเกิดจากการย่อยสลายโดยทั้งกรดหรือเอนไซม์และจุลินทรีย์ย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ถาวรอาณานิคมลำไส้เล็กส่วนปลาย ความเข้มข้นของกรดแลคติก (LA) และกรดไขมันห่วงโซ่สั้น (SCFA) ในการเก็บรวบรวมน้ำทิ้งบ่อย ileal ในวันที่การควบคุมประมาณ 6 nmol / ลิตรและประมาณ 55 มิลลิโมล / ลิตรตามลำดับ ในช่วงระยะเวลาที่มีการบริโภคอินนูลินมีความเข้มข้นของแอลเพิ่มขึ้นเป็น 18-26 มิลลิโมล / ลิตร (P <0.052) ในขณะที่ความเข้มข้นของ SCFA วิ่งสนทนาและลดลงไป 18-32 มิลลิโมล / ลิตร (P <0.023) โหลดออสโมติก (68 และ 204 mosmol / ลิตร) ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของผลิตภัณฑ์อินนูลินที่เกิด malabsorption เล็ก ๆ น้อย ๆ ของน้ำตาลโมเลกุลต่ำน้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกู้คืนของอินนูลิน , เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ( เบต้า 2 -- > 1 ) - ฟรุกแทนแยกจากแก่นตะวันต่อความเร็ว L . ) ในลำไส้เล็กของมนุษย์ ได้ทำการศึกษาใน ileostomy วิชา การ ileostomists ได้รับต่ำเส้นใยอาหารอาหารจากข้าวสาลีและขนมปังขาวจริงฟรีของอินนูลิน แล้วก็อาหารด้วยการเพิ่ม 10 กรัม และ 30 กรัมผลิตภัณฑ์อินูลินตามลำดับและการกู้คืนและหมายถึงเวลาขนส่ง ( MTT ) ของอินนูลินประมาณได้โดยการติดตาม ileal อินูลินในน้ำทิ้ง การกู้คืนของอินนูลินประมาณ 87% ในการกลืนกิน ระดับ MTT คือ 4.9 ( เซ 0.6 ) H ที่ปริมาณ 10 กรัม อินนูลินผลิตภัณฑ์ลดลง 3.4 ( เซ 0.3 ) H ที่ปริมาณอินนูลิน 30 กรัมผลิตภัณฑ์ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในกลูโคสฟรักโทส : อัตราส่วนของอินูลินจากการกลืนกิน ( 4 )1 ) การกู้คืน ileal น้ำทิ้ง ( 4.5-4.7 ) และลดการนำกลูโคสกากกว่าของฟรุกโตสปริมาณอินนูลินระบุว่า low-molecular-weight inulins จะไวต่อปฏิกิริยามากกว่าน้ำหนักโมเลกุลสูงเศษการสูญเสียของอินนูลิน ระหว่างผ่านลำไส้เล็กเป็นสันนิษฐานจากการย่อยด้วยกรดหรือเอนไซม์เพื่อการย่อยสลายโดยจุลินทรีย์อย่างถาวร colonizing ลำไส้เล็กส่วนปลาย .ความเข้มข้นของกรดแลคติก ( LA ) และกรดไขมันโซ่สั้น ( scfa ) ในบ่อย เก็บ ileal น้ำทิ้งในวันที่ควบคุมประมาณ 6 nmol / L และประมาณ 55 มิลลิโมล / ลิตร ตามลำดับ ในช่วงที่มีการรับประทานปริมาณอินนูลินลาเพิ่มขึ้น 18-26 mmol / L ( p < 0.052 ) ในขณะที่ความเข้มข้นของ scfa วิ่ง Converse และลดลง 18-32 mmol / L ( p = 0.023 )โหลดออสโมซิส ( 68 และ 204 mosmol / L ) ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของผลิตภัณฑ์อินูลินเกิดจากความโง่เล็กน้อยของ low-molecular-weight น้ำตาล