Charlie Hebdo (French pronunciation

Charlie Hebdo (French pronunciation: ​[ʃaʁli ɛbˈdo]; French for Charlie Weekly) is a French satirical weekly magazine,[3] featuring cartoons, reports, polemics, and jokes. Irreverent and stridently non-conformist in tone, the publication describes itself as above all secular and atheist,[4] far-left-wing,[5][6] and anti-racist[7] publishing articles on the extreme right (especially the French nationalist National Front party),[8] religion (Catholicism, Islam, Judaism), politics, culture, etc. According to its former editor Stéphane Charbonnier ("Charb"), the magazine's editorial viewpoint reflects "all components of left wing pluralism, and even abstainers".[9]

The magazine has been the target of two terrorist attacks, in 2011 and in 2015, presumed to be in response to a number of controversial Muhammad cartoons it published. In the second of these attacks, 12 people were killed, including Charbonnier and several contributors.

Charlie Hebdo first appeared in 1970 as a successor to the Hara-Kiri magazine, which was banned for mocking the death of former French President Charles de Gaulle.[10] In 1981 publication ceased, but the magazine was resurrected in 1992. The magazine's current editor-in-chief is Gerard Biard (fr). The previous editors were François Cavanna (1969–1981) and Philippe Val (1992–2009). The magazine is published every Wednesday, with special editions issued on an unscheduled basis.
In 1960, Georges "Professeur Choron" Bernier and François Cavanna launched a monthly magazine entitled Hara-Kiri.[11] Choron acted as the director of publication and Cavanna as its editor. Eventually Cavanna gathered together a team which included Roland Topor, Fred, Jean-Marc Reiser, Georges Wolinski, Gébé (fr), and Cabu. After an early reader's letter accused them of being "dumb and nasty" ("bête et méchant"), the phrase became an official slogan for the magazine and made it into everyday language in France.

Hara-Kiri was briefly banned in 1961, and again for six months in 1966. A few contributors did not return along with the newspaper, such as Gébé, Cabu, Topor, and Fred. New members of the team included Delfeil de Ton (fr), Pierre Fournier (journaliste) (fr), and Willem.

In 1969, the Hara-Kiri team decided to produce a weekly publication – on top of the existing monthly magazine – which would focus more on current affairs. This was launched in February as Hara-Kiri Hebdo and renamed L'Hebdo Hara-Kiri in May of the same year.[12] (Hebdo is short for hebdomadaire – "weekly")

In November 1970, the former French president Charles de Gaulle died in his home village of Colombey-les-Deux-Églises, eight days after a disaster in a nightclub, the Club Cinq-Sept fire, which caused the death of 146 people. The magazine released a cover spoofing the popular press's coverage of this disaster, headlined "Tragic Ball at Colombey, one dead."[11] As a result, the weekly was banned.

In order to sidestep the ban, the editorial team decided to change its title, and used Charlie Hebdo.[1] The new name was derived from a monthly comics magazine called Charlie (later renamed Charlie Mensuel, meaning Charlie Monthly), which had been started by Bernier and Delfeil de Ton in 1969. The monthly Charlie took its name from the lead character of one of the comics it originally published, Peanuts's Charlie Brown. Using that title for the new weekly magazine was also an inside joke about Charles de Gaulle.[13][14][15] The first issue did feature a Peanuts strip, as the editors were fans of the series

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาร์ลี Hebdo (ภาษาฝรั่งเศสออกเสียง: [ʃaʁli ɛbˈdo]; ฝรั่งเศสสำหรับสัปดาห์ชาร์ลี) เป็นนิตยสารรายสัปดาห์ satirical ฝรั่งเศส, [3] มีการ์ตูน รายงาน polemics และเรื่องตลก เกรงและ stridently ไม่ใช่-conformist ในโทน งานพิมพ์อธิบายตัวเองเป็นทางโลกเหนือทั้งหมดและ atheist, [4] ไกลฝ่ายซ้าย, [5] [6] และประกาศต่อต้าน racist [7] บทความทางด้านขวามาก (โดยเฉพาะที่ฝรั่งเศสชาตินิยมของพรรคชาติหน้า), [8] ศาสนา (คาทอลิก อิสลาม ศาสนายูดาย), การเมือง วัฒนธรรม ฯลฯ จุดชมวิวที่บรรณาธิการของนิตยสารสะท้อนถึง "ส่วนประกอบทั้งหมดของปีกซ้าย pluralism และ abstainers แม้" ตามแก้ไขอดีตของ Stéphane Charbonnier ("Charb"),[9]นิตยสารที่มีเป้าหมายของการโจมตีก่อการร้ายสอง 2011 และ 2015, presumed จะตอบของการ์ตูนมุหัมมัดแย้งได้เผยแพร่ ในการโจมตีเหล่านี้ 12 คนถูกฆ่า Charbonnier และผู้ให้การสนับสนุนหลายชาร์ลี Hebdo แรกปรากฏใน 1970 เป็นสืบไปนิตยสาร Hara-Kiri ซึ่งถูกห้ามสำหรับเสียดสีชีวิตของอดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศสชาร์ลส์เดอโกล[10] ในปี 1981 ประกาศเพิ่ม แต่นิตยสารถูกฟื้นในปี 1992 บรรณาธิการบริหารปัจจุบันของนิตยสารเป็น Gerard Biard (ฝรั่งเศส) บรรณาธิการก่อนหน้าถูก François Cavanna (1969-1981) และ Philippe Val (1992-2009) นิตยสารจะเผยแพร่ทุกพุธ มีรุ่นพิเศษออกในฐานะเป็นใน 1960, Bernier "Professeur Choron" จอร์จและ François Cavanna เปิดตัวนิตยสารรายเดือนที่ได้รับ Hara-Kiri[11] Choron ดำเนินเป็นผู้ประกาศและ Cavanna เป็นตัวแก้ไข ในที่สุด Cavanna รวบรวมกันทีมใดรวมโรแลนด์ Topor, Fred ฌองมาร์ค Reiser จอร์จ Wolinski, Gébé (ฝรั่งเศส), และ Cabu หลังจากจดหมายของผู้อ่านก่อนถูกกล่าวหาว่าพวกเขากำลัง "โง่ และน่ารังเกียจ" (" bête et méchant "), วลีกลายเป็น สโลแกนอย่างเป็นทางการสำหรับวารสาร และทำเป็นพูดภาษาฝรั่งเศสHara-Kiri สั้น ๆ ถูกห้าม ใน 1961 และอีกหกเดือนใน 1966 กี่ผู้ให้การสนับสนุนได้ส่งคืนพร้อมกับหนังสือพิมพ์ Gébé, Cabu, Topor และ Fred สมาชิกใหม่ของทีมงานรวม Delfeil ตันเดอ (ฝรั่งเศส), Pierre Fournier (journaliste) (ฝรั่งเศส), และวิลเล่มใน 1969 ทีม Hara-Kiri ตัดสินใจในการผลิตสิ่งพิมพ์รายสัปดาห์บนนิตยสารรายเดือนที่มีอยู่ – ซึ่งจะเน้นมากขึ้นในกิจการในปัจจุบัน นี้ถูกเปิดตัวในเดือนกุมภาพันธ์เป็น Hara-Kiri Hebdo และเปลี่ยนชื่อ L'Hebdo Hara-Kiri พฤษภาคมของปีเดียวกัน[12] (Hebdo คือ สั้นสำหรับ hebdomadaire – "สัปดาห์")ในเดือน 1970 พฤศจิกายน อดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศสชาร์ลส์เดอโกลที่เสียชีวิตในเขาบ้านหมู่บ้านของ Colombey-เลส-โด-Églises แปดวันหลังจากภัยพิบัติในไนท์คลับ คลับ Cinq-กันยายนไฟ ซึ่งทำให้การตายของคน 146 นิตยสารที่ออกปกหลอกความครอบคลุมของสื่อมวลชนนิยมของภัยพิบัตินี้ headlined "อนาถลูกที่ Colombey ชีวิตของคน"[11] ดัง สัปดาห์ถูกห้ามเพื่อบ้าน sidestep ทีมบรรณาธิการตัดสินใจที่จะเปลี่ยนชื่อเรื่อง และใช้ Hebdo ชาร์ลี[1] ชื่อใหม่รับมาจากนิตยสารการ์ตูนรายเดือนที่เรียกว่าชาร์ลี (ภายหลังเปลี่ยนชื่อชาร์ลี Mensuel หมายถึง ชาร์ลีรายเดือน), ซึ่งได้เริ่มต้น โดย Bernier และ Delfeil เดตันใน 1969 คาดหมายรายเดือนเอาชื่อมาจากตัวละครเป้าหมายหนึ่งการ์ตูนนั้นเดิมเผยแพร่ ถั่วลิสงของชาร์ลีบราวน์ ใช้ชื่อว่าสำหรับนิตยสารรายสัปดาห์ใหม่ยังเป็นภายในตลกเกี่ยวกับชาร์ลส์เดอโกล[13][14][15] ปัญหาแรกได้คุณลักษณะแถบถั่วลิสง เป็นบรรณาธิการที่มีแฟน ๆ ของชุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาร์ลี Hebdo (ฝรั่งเศสออกเสียง: [ʃaʁliɛbdo]; ภาษาฝรั่งเศสสำหรับชาร์ลีรายสัปดาห์) เป็นนิตยสารรายสัปดาห์เหน็บแนมฝรั่งเศส, [3] เนื้อเรื่องการ์ตูนรายงานโต้เถียงและตลก ไม่เคารพและ stridently ไม่ลงรอยกันในน้ำเสียงสิ่งพิมพ์อธิบายตัวเองเป็นใหญ่เหนือทุกสิ่งทางโลกและพระเจ้า [4] ไกลปีกซ้าย [5] [6] และต่อต้านชนชั้น [7] เผยแพร่บทความบนขวาสุดโต่ง (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฝรั่งเศสชาตินิยมพรรคชาติหน้า) [8] ศาสนา (ศาสนาคริสต์นิกายอิสลามยูดาย), การเมือง, วัฒนธรรม, และอื่น ๆ ตามที่อดีตบรรณาธิการของStéphane Charbonnier ("Charb") มุมมองของบรรณาธิการนิตยสารสะท้อนให้เห็นถึง "ส่วนประกอบทั้งหมดของปีกซ้าย พหุนิยมและแม้กระทั่ง abstainers ". [9] นิตยสารเป็นเป้าหมายของทั้งสองการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในปี 2011 และในปี 2015 เชื่อว่าจะเป็นในการตอบสนองไปยังหมายเลขของมูฮัมหมัดการ์ตูนโต้เถียงตีพิมพ์ ในปีที่สองของการโจมตีเหล่านี้ 12 คนถูกฆ่าตายรวมทั้ง Charbonnier และผู้ร่วมสมทบหลาย. ชาร์ลี Hebdo ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1970 ในฐานะที่เป็นทายาทที่นิตยสารฮาร่า-คีรีซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับเยาะเย้ยความตายของอดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศสชาร์ลส์เดอโกล. [ 10] ในปี 1981 หยุดพิมพ์ แต่นิตยสารฟื้นในปี 1992 บรรณาธิการหัวหน้าปัจจุบันของนิตยสารคือเจอราร์ด Biard (FR) บรรณาธิการก่อนหน้านี้ได้François Cavanna (1969-1981) และฟิลิปป์ Val (1992-2009) นิตยสารที่มีการเผยแพร่ทุกวันพุธกับรุ่นพิเศษออกมาบนพื้นฐานที่กำหนดไว้ก่อน. ในปี 1960 จอร์ช "Professeur Choron" เนียร์และFrançois Cavanna เปิดตัวนิตยสารรายเดือนสิทธิ Hara-Kiri. [11] Choron ทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการของการเผยแพร่และ Cavanna เป็น บรรณาธิการ ในที่สุด Cavanna รวมตัวกันของทีมซึ่งรวมถึง Roland Topor, เฟร็ด, Jean-Marc Reiser จอร์ Wolinski, Gébé (FR) และ Cabu หลังจากที่ตัวอักษรที่อ่านช่วงต้นปีที่ถูกกล่าวหาว่าพวกเขาเป็น "ใบ้และน่ารังเกียจ" ("bêteและMéchant") วลีกลายเป็นคำขวัญอย่างเป็นทางการสำหรับนิตยสารและทำให้มันเป็นภาษาในชีวิตประจำวันในฝรั่งเศส. Hara-Kiri เป็นสิ่งต้องห้ามในเวลาสั้น ๆ ในปี 1961 และ อีกครั้งเป็นเวลาหกเดือนในปี 1966 ร่วมสมทบไม่กี่ไม่ได้กลับมาพร้อมกับหนังสือพิมพ์เช่นGébé, Cabu, Topor และเฟร็ด สมาชิกใหม่ของทีมรวม Delfeil เดอตัน (FR) ปิแอร์เยร์ (Journaliste) (FR) และวิลเล็ม. ในปี 1969 ทีมร่า-คีรีตัดสินใจที่จะผลิตหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ - ด้านบนของนิตยสารรายเดือนที่มีอยู่ - ที่จะ มุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์ปัจจุบัน นี้ได้รับการเปิดตัวในเดือนกุมภาพันธ์เป็น Hara-Kiri Hebdo และเปลี่ยนชื่อ L'Hebdo ร่า-คีรีในเดือนพฤษภาคมของปีเดียวกัน [12] (Hebdo สั้นสำหรับ hebdomadaire - "รายสัปดาห์"). ในเดือนพฤศจิกายนปี 1970 อดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศสชาร์ลส์เดอโกลล์ เสียชีวิตในหมู่บ้านบ้านของเขาใน Colombey-les-Deux-Églisesแปดวันหลังจากภัยพิบัติในไนท์คลับ, คลับไฟแซง-กันยายนซึ่งก่อให้เกิดการเสียชีวิตของ 146 คน นิตยสารออกปกโต้ข่าวที่เป็นที่นิยมของภัยพิบัตินี้พาดหัว "บอลวิปโยคที่ Colombey หนึ่งตาย." [11] เป็นผลให้รายสัปดาห์เป็นสิ่งต้องห้าม. เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการห้ามทีมบรรณาธิการตัดสินใจที่จะเปลี่ยน ชื่อของมันและใช้ชาร์ลี Hebdo. [1] ชื่อใหม่ได้มาจากนิตยสารการ์ตูนรายเดือนที่เรียกว่าชาร์ลี (ภายหลังเปลี่ยนชื่อชาร์ลี Mensuel หมายถึงชาร์ลีรายเดือน) ซึ่งได้รับการตั้งขึ้นโดยเนียร์และ Delfeil เดอตันในปี 1969 ชาร์ลีเป็นรายเดือน เอามาจากชื่อของตัวละครนำของหนึ่งในการ์ตูนที่ตีพิมพ์ครั้งแรก, ถั่วลิสงของชาร์ลีบราวน์ โดยใช้ชื่อเรื่องว่าสำหรับนิตยสารรายสัปดาห์ใหม่ก็ยังตลกภายในเกี่ยวกับชาร์ลส์เดอโกล. [13] [14] [15] ประเด็นแรกที่ได้มีแถบถั่วลิสงเป็นบรรณาธิการเป็นแฟนคลับของซีรีส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาร์ลี เ โด ( ภาษาฝรั่งเศสออกเสียง : [ ʃ​เป็นʁหลี่ɛ B ˈ ] ; ภาษาฝรั่งเศสสำหรับชาร์ลีรายสัปดาห์ ) เป็นฝรั่งเศสเหน็บแนมนิตยสารรายสัปดาห์ , [ 3 ] เนื้อเรื่องการ์ตูน รายงานเรื่องโต้เถียงและ เคารพ และ stridently ไม่ conformist ในโทน , สิ่งพิมพ์ที่อธิบายตัวเองเป็นข้างต้นทั้งหมด และฆราวาสผู้ที่เชื่อว่าพระเจ้าไม่มีอยู่จริง [ 4 ] ซ้ายสุดปีก[ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] และต่อต้านการแบ่งแยกเชื้อชาติตีพิมพ์บทความในสุดโต่งขวา ( โดยเฉพาะฝรั่งเศสผู้รักชาติแห่งชาติหน้าพรรค ) [ 8 ] ( ศาสนาศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก , ศาสนาอิสลาม , ยูดาย ) , วัฒนธรรม , การเมือง ฯลฯ ตามของอดีตบรรณาธิการ St é phane Charbonnier ( " ฉาบ " ) , บรรณาธิการของนิตยสาร มุมมองที่สะท้อนให้เห็นถึง " ส่วนประกอบทั้งหมดของฝั่งซ้ายในรูปพหูพจน์ และแม้แต่ abstainers [ 9 ]

"นิตยสารมีเป้าหมายสองการโจมตีของผู้ก่อการร้ายใน 2011 และในปี 2558 ซึ่งน่าจะเป็นในการตอบสนองไปยังหมายเลขของการโต้เถียงมูฮัมหมัดการ์ตูนตีพิมพ์มัน ในช่วงที่สองของการโจมตีเหล่านี้ 12 คนถูกฆ่าตายรวมทั้ง Charbonnier และนักเขียนหลาย

ชาร์ลี เ โดปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1970 เป็นทายาทของฮาราคีรีนิตยสารซึ่งถูกห้ามเยาะเย้ยความตายของอดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศสชาร์ลส์ เดอ โกลล์ [ 10 ] ใน 2524 ประกาศหยุด แต่นิตยสารคืนชีพใน 1992 ปัจจุบันเป็นบรรณาธิการของนิตยสารเป็นเจอราร์ด biard ( FR ) บรรณาธิการก่อนหน้านี้ฟรองซัวส์ cavanna ( 1969 – 1981 ) และฟิลิป วาล ( 1992 – 2009 ) เป็นนิตยสารที่ตีพิมพ์ทุกวันพุธกับรุ่นพิเศษออกบนพื้นฐานที่ไม่ได้ .
ใน 1960 , จอร์จ " ศาสตราจาย์ นี่คือ " เบอร์นีเออร์ และ ฟรองซัวส์ cavanna เปิดตัวนิตยสารรายเดือนชื่อฮาราคีรี [ 11 ] นี่คือทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการของสิ่งพิมพ์และ cavanna เป็นบรรณาธิการของ ในที่สุด cavanna รวมตัวกันเป็นทีม ซึ่งประกอบด้วย โรแลนด์ topor เฟรด ฌอง มาร์ค ไรเซอร์ จอร์จ wolinski G é b é ( FR ) และ cabu .หลังจากอ่านจดหมายก่อนกล่าวหาว่าพวกเขาเป็น " โง่และขม " ( " B ê Te และ M é Song " ) , วลีกลายเป็นสโลแกนอย่างเป็นทางการของนิตยสาร และทำให้มันเป็นภาษาฝรั่งเศสทุกวัน

ฮาราคีรีคือสั้นแบนในปี 1961 และอีกหกเดือนใน 1966 . บางงานไม่ได้กลับมาพร้อมกับหนังสือพิมพ์ เช่น G é b é cabu topor , , , และ เฟร็ดสมาชิกใหม่ของทีม รวม delfeil de ตัน ( FR ) , ปิแอร์ โฟร์เนียร์ ( journaliste ) ( FR ) และวิลเล็ม

ใน 1969 , ฮาราคีรีทีมตัดสินใจผลิต–หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ที่ด้านบนของที่มีอยู่ แม็กกาซีนรายเดือน–ซึ่งจะมุ่งเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์ปัจจุบัน นี้เปิดตัวในเดือนกุมภาพันธ์เป็นฮาราคีรี hebdo และเปลี่ยนชื่อเป็น l'hebdo ฮาราคีรีในเดือนพฤษภาคมของปีเดียวกัน[ 12 ] ( hebdo สั้นสำหรับ hebdomadaire – " รายสัปดาห์ " )

ในเดือนพฤศจิกายน 1970 , ฝรั่งเศส อดีตประธานาธิบดีชาร์ลส์ เดอ โกลล์ ตายในบ้านเกิดของ colombey เลส์เดอ - É glises แปดวันหลังภัยพิบัติในไนต์คลับ , สโมสร ห้า เจ็ด ไฟ ซึ่งสาเหตุการตายของ 146 คน นิตยสารเปิดฝาครอบล้อครอบคลุมความนิยมกดของภัยพิบัตินี้ พาดหัว " น่าเศร้าที่ colombey บอล ,