Artists long ago learned the knack

Artists long ago learned the knack of seeing everyday objects and situations, then capturing them on paper or canvas for the ages following to ponder and enjoy. We have a much better understanding of seventeenth century life, for instance, as a result of Dutch, French, and later English still-life painting. And American, nineteenth century genre painting gives us a nostalgic view of everyday life in this country a century or more ago. In the 20th century, the elevation of the mundane, everyday symbols of our fast-paced cultural existence took on a much more blatantly hard edged tone with the advent of Pop Art in the early 1960s. Though most often associated with painting, Pop sculpture such as that of Claes Oldenburg, Andy Warhol, and others may have been even more effective in underlining, capturing, and preserving that which we were at the time. And with all due respect to the others, by far the most powerful sculptural statements in Pop Art belong to a chicken farmer from New Jersey by the name of George Segal...the guy with the plaster bandages, not the actor by the same name.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปินมานานได้เรียนรู้สามารถสร้างความเห็นชีวิตประจำวันและสถานการณ์ แล้วจับภาพบนกระดาษหรือผืนผ้าใบสำหรับวัยต่อไปไตร่ตรอง และเพลิดเพลินกับ เรามีแบบมากเข้าใจของศตวรรษที่สิบเจ็ดชีวิต เช่น จากดัตช์ ฝรั่งเศส และภายหลังอังกฤษชีวิตยังคงวาดภาพ และภาพวาดแนวอเมริกัน 19 ศตวรรษทำให้เราคิดถึงมุมมองของชีวิตประจำวันในประเทศนี้ศตวรรษผ่าน ในศตวรรษที่ 20 การยกระดับสิทธิ์ของสัญลักษณ์ทางโลก ชีวิตประจำวันของการดำรงอยู่ที่วัฒนธรรมของเราอย่างรวดเร็วเอาบนเสียง edged หนักมาก blatantly กับการถือกำเนิดของศิลปะป๊อปในช่วงต้นทศวรรษ 1960 แม้ว่าส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องกับภาพวาด ประติมากรรม Pop อย่าง Claes ลเดนบูร์ก แอนดี้วอร์ฮอล และอื่น ๆ อาจได้ประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นในการขีดเส้นใต้ จับ และการรักษาที่เราถูกเวลา และด้วยไปหมดกับคนอื่น ๆ โดยไกลงบประติมากรรมทรงพลังที่สุดในศิลปะป๊อปเป็นของเกษตรกรไก่จากนิวเจอร์ซีย์ตามชื่อของจอร์จ Segal...ผู้ชาย มีแผลพลาสเตอร์ ไม่แสดงชื่อเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปินนานที่ผ่านมาได้เรียนรู้ความสามารถพิเศษในการมองเห็นวัตถุในชีวิตประจำวันและสถานการณ์แล้วจับพวกเขาบนกระดาษหรือผ้าใบสำหรับทุกเพศทุกวัยต่อไปนี้เพื่อไตร่ตรองและเพลิดเพลินไปกับ เรามีความเข้าใจที่ดีขึ้นมากในชีวิตของศตวรรษที่สิบเจ็ดเช่นเป็นผลมาจากดัตช์, ฝรั่งเศสและต่อมาภาพวาดภาษาอังกฤษยังคงมีชีวิต และอเมริกา, ภาพวาดศตวรรษที่สิบเก้าประเภททำให้เรามีมุมมองเกี่ยวกับความคิดถึงของชีวิตประจำวันในประเทศนี้ศตวรรษหรือมากกว่าที่ผ่านมา ในศตวรรษที่ 20 ที่ระดับความสูงของโลกีย์สัญลักษณ์ของการดำรงอยู่ในชีวิตประจำวันทางวัฒนธรรมของเราอย่างรวดเร็วเอาเสียงที่มากขึ้นอย่างโจ๋งครึ่มขอบอย่างหนักกับการถือกำเนิดของศิลปะป๊อปในปี 1960 ต้น แต่ส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องกับภาพวาด, ป๊อปประติมากรรมเช่นว่า Claes Oldenburg, Andy Warhol และอื่น ๆ อาจจะได้รับประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นในการขีดเส้นใต้จับและรักษาสิ่งที่เรามีในเวลานั้น และด้วยความเคารพจากทุกคนอื่น ๆ ที่ไกลโดยงบประติมากรรมที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในงานศิลปะป๊อปเป็นของเกษตรกรไก่จากรัฐนิวเจอร์ซีย์โดยใช้ชื่อของจอร์จซีกัล ... ผู้ชายที่มีผ้าพันแผลพลาสเตอร์ที่ไม่ได้นักแสดงที่มีชื่อเดียวกัน .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปินนานมาแล้วเรียนรู้เคล็ดเห็นวัตถุทุกวันและสถานการณ์ แล้วจับไว้บนกระดาษหรือผ้าใบสำหรับวัยต่อไปนี้เพื่อไตร่ตรองและสนุกกับ เรามีความเข้าใจที่ดีมากของชีวิต ศตวรรษที่สิบเจ็ดตัวอย่าง ผลของดัตช์ , ฝรั่งเศสและต่อมาอังกฤษยังคงมีชีวิตภาพวาด และอเมริกัน , ภาพวาดของศตวรรษที่ ๑๙ ประเภทให้เราดู คิดถึงชีวิตในแต่ละวันในประเทศนี้เป็นศตวรรษหรือมากกว่าที่ผ่านมา ในศตวรรษที่ 20 ที่ระดับความสูงของโลกีย์ สัญลักษณ์ ทุกวัน ชีวิตทางวัฒนธรรมของเราอย่างรวดเร็วได้มากขึ้น อย่างยาก ขอบโทนกับแอดเวนต์ของศิลปะในยุคก่อน แต่ส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องกับจิตรกรรม ประติมากรรมที่ปรากฏ เช่น แคลส์โอลเดนบูร์ก แอนดี้ วอร์ฮอล และคนอื่น ๆอาจได้รับแม้แต่ที่มีประสิทธิภาพ เพิ่มเติมในการขีดเส้นใต้ การจับ และการรักษาที่เราอยู่ตลอดเวลา และด้วยความเคารพต่อผู้อื่น โดยไกลที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในงบประติมากรรมศิลปะเป็นของฟาร์มไก่จาก New Jersey โดยชื่อของจอร์จ ซีกัล . . . . . . . ผู้ชายกับพลาสเตอร์ ผ้าพันแผล ไม่ใช่นักแสดง โดยใช้ชื่อเดียวกัน