The USSR had its own nuclear progra

The USSR had its own nuclear program almost three years before the bombing of Hiroshima. Soviet agents in America learned of the Manhattan Project as early as 1941. This information was passed to Moscow, which initiated research into nuclear weapons the following year. In 1945 Soviet spies obtained information of immense importance: American diagnostic plans and blueprints for a nuclear weapon. These plans allowed the fast-tracking of Soviet nuclear weapons technology. In August 1949, the Russians detonated their first prototype nuclear weapon. Code-named ‘First Lightning’ by the Russians and ‘Joe 1’ by the Americans, it was similar in design, appearance and yield to the ‘Fat Man’ bomb that had decimated Hiroshima.

Within six years Soviet nuclear physicists had test-fired several nuclear weapons, each more elaborate and powerful than their predecessors. In 1955 they air-dropped a hydrogen bomb with a yield of 1.6 megatons, capable of utterly destroying a city of one million people. Both the US and the USSR also had sizeable missile programs, which used parallel technology to their research into space exploration. By the late 1950s both countries had developed intercontinental ballistic missiles (ICBMs), a frightening new technology that allowed the long-range delivery and detonation of nuclear warheads. ICBMs were more cost-effective than aircraft, and unlike bombers they were almost impossible to intercept. They were also much faster: an ICBM could be launched into sub-orbital flight from a missile silo before hitting targets halfway around the globe in less than 45 minutes. Shorter range missiles could be launched from battleships and submarines, further reducing response times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหภาพโซเวียตมีโครงการนิวเคลียร์เกือบสามปีก่อนการระเบิดฮิโรชิม่า ตัวแทนสหภาพโซเวียตในอเมริกาได้เรียนรู้โครงการแมนฮัตตันเร็วเป็น 1941 ข้อมูลนี้ถูกส่งผ่านไปยังกรุงมอสโก ซึ่งเริ่มต้นวิจัยเป็นอาวุธนิวเคลียร์ในปีต่อไป ในปี 1945 สายลับโซเวียตได้รับข้อมูลสำคัญอันยิ่งใหญ่: แผนการวินิจฉัยอเมริกันและพิมพ์เขียวสำหรับอาวุธนิวเคลียร์ แผนเหล่านี้อนุญาตให้มีการติดตามอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีอาวุธนิวเคลียร์ที่โซเวียต ใน 1949 สิงหาคม รัสเซียระเบิดของอาวุธนิวเคลียร์แบบแรก มี 'แรกฟ้าผ่า' โดยรัสเซียและโจ 1 โดยชาวอเมริกัน มันก็คล้ายกันในการออกแบบ ลักษณะ และผลผลิตระเบิด 'คน' ที่มี decimated ฮิโรชิม่าภายในหกปีโซเวียต นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์ได้ทดสอบยิงอาวุธนิวเคลียร์หลาย แต่ละความละเอียด และมีประสิทธิภาพมากกว่ารุ่นก่อนของพวกเขา ในปี 1955 พวกเขาอากาศทิ้งระเบิดไฮโดรเจนกับผลผลิตของ megatons 1.6 ทำลายเมืองจำนวนหนึ่งล้านคนอย่างเต็มความสามารถ สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตยังมีขีปนาวุธขนาดโปรแกรม ซึ่งใช้เทคโนโลยีแบบขนานการวิจัยของพวกเขาในการสำรวจอวกาศ โดยปลายปี 1950 ทั้งสองประเทศได้พัฒนาขีปนาวุธ ballistic อินเตอร์คอนติเนนตัล (ขีปนาวุธข้ามทวีป), เทคโนโลยีใหม่น่ากลัวที่อนุญาตให้ส่งได้ระยะไกลและการระเบิดของขีปนาวุธนิวเคลียร์ ขีปนาวุธข้ามทวีปได้คุ้มค่ากว่าเครื่องบิน และแตกต่างจากเครื่องบินทิ้งระเบิด พวกเขาแทบจะสกัดกั้นไม่ พวกเขาก็ยังเร็วมาก: ICBM สามารถเปิดตัวในวงโคจรย่อยบินจากขีปนาวุธไซโลก่อนตีเป้าหมายครึ่งหนึ่งทั่วโลกน้อยกว่า 45 นาที ขีปนาวุธระยะสั้นอาจจะเปิดตัวจากเรือรบและเรือดำน้ำ การ ลดเวลาการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหภาพโซเวียตมีโครงการนิวเคลียร์ของตัวเองเกือบสามปีก่อนที่จะระเบิดฮิโรชิมา ตัวแทนของสหภาพโซเวียตในอเมริกาได้เรียนรู้จากโครงการแมนฮัตตันเป็นช่วงต้นปี 1941 ข้อมูลนี้จะถูกส่งผ่านไปมอสโกซึ่งริเริ่มการวิจัยในอาวุธนิวเคลียร์ในปีต่อไป ในปี 1945 สายลับโซเวียตข้อมูลที่ได้รับมีความสำคัญอันยิ่งใหญ่: แผนการวินิจฉัยชาวอเมริกันและพิมพ์เขียวสำหรับอาวุธนิวเคลียร์ แผนเหล่านี้ได้รับอนุญาตให้ติดตามอย่างรวดเร็วของโซเวียตเทคโนโลยีอาวุธนิวเคลียร์ ในเดือนสิงหาคมปี 1949 ที่รัสเซียระเบิดอาวุธนิวเคลียร์ต้นแบบแรกของพวกเขา ชื่อรหัสว่า "ครั้งแรกสายฟ้า 'โดยชาวรัสเซียและ' โจ 1 'โดยชาวอเมริกันก็คือที่คล้ายกันในการออกแบบลักษณะและการให้ผลผลิตที่' Fat Man 'ระเบิดที่ทำลายฮิโรชิมา.

ภายในหกสิบปีนักฟิสิกส์นิวเคลียร์โซเวียตได้ทดสอบยิง อาวุธนิวเคลียร์หลายแต่ละซับซ้อนมากขึ้นและมีประสิทธิภาพกว่ารุ่นก่อนของพวกเขา ในปี 1955 พวกเขาอากาศลดลงระเบิดไฮโดรเจนที่มีอัตราผลตอบแทนที่ 1.6 เมกกะตันให้ความสามารถในการทำลายเสียสิ้นเมืองหนึ่งล้านคน ทั้งในสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตยังมีโปรแกรมขีปนาวุธขนาดใหญ่ซึ่งใช้เทคโนโลยีควบคู่ไปกับการวิจัยของพวกเขาในการสำรวจอวกาศ ในช่วงปลายปี 1950 ทั้งสองประเทศมีการพัฒนาระหว่างทวีปขีปนาวุธ (ดวล) ซึ่งเป็นเทคโนโลยีใหม่ที่น่ากลัวที่ได้รับอนุญาตการส่งมอบในระยะยาวและการระเบิดของขีปนาวุธนิวเคลียร์ ดวลมีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเครื่องบินและแตกต่างจากเครื่องบินทิ้งระเบิดที่พวกเขาเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสกัดกั้น พวกเขายังได้เร็วขึ้นมาก: การ ICBM จะเปิดตัวเข้าสู่วงโคจรย่อยเที่ยวบินจากไซโลขีปนาวุธก่อนกดปุ่มเป้าหมายครึ่งหนึ่งทั่วโลกในเวลาน้อยกว่า 45 นาที ขีปนาวุธระยะสั้นอาจจะมีการเปิดตัวจากเรือรบและเรือดำน้ำต่อการลดเวลาการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหภาพโซเวียตมีโครงการนิวเคลียร์ของตนเองเกือบ 3 ปี ก่อนการทิ้งระเบิดที่ฮิโรชิม่า สหภาพโซเวียตตัวแทนในอเมริกาได้เรียนรู้จากโครงการแมนฮัตตั้นแต่เช้าเป็น 1941 . ข้อมูลนี้ถูกส่งผ่านไปยังกรุงมอสโก ซึ่งริเริ่มวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ในปีต่อไป ใน ค.ศ. 1945 สหภาพโซเวียตสายลับข้อมูลเวิ้งว้างสําคัญ : อเมริกันวินิจฉัยวางแผนและพิมพ์เขียวสำหรับอาวุธนิวเคลียร์ แผนการเหล่านี้อนุญาตให้มีการติดตามอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีนิวเคลียร์ของโซเวียต ในเดือนสิงหาคมพ.ศ. 2492 รัสเซียระเบิดก่อนต้นแบบ นิวเคลียร์ อาวุธ รหัสชื่อแรก " ฟ้าผ่า " โดย รัสเซียและ " โจ 1 " โดยชาวอเมริกัน มันคล้ายๆ กัน ในการออกแบบ ลักษณะที่ปรากฏและผลผลิต " เจ้าอ้วน " ไประเบิดที่ฮิโรชิมาภายใน 6 ปี นักฟิสิกส์โซเวียตมีการทดสอบยิงอาวุธนิวเคลียร์หลาย แต่ละมากขึ้นซับซ้อนและมีประสิทธิภาพกว่ารุ่นก่อนของพวกเขา ในปี 1955 เขาอากาศลดลงระเบิดไฮโดรเจนกับผลผลิตของ 1.6 เมกะตัน สามารถทำลายเสียสิ้น เมืองของ 1 ล้านคน ทั้งสหรัฐและรัสเซียยังมีโปรแกรมขีปนาวุธขนาดใหญ่ ซึ่งใช้เทคโนโลยีแบบขนานเพื่อการวิจัยของพวกเขาในการสำรวจพื้นที่ โดยปลายปี 1950 ทั้งสองประเทศได้พัฒนาขีปนาวุธขีปนาวุธข้ามทวีป ( icbms ) เทคโนโลยีใหม่ที่น่ากลัวที่อนุญาตให้ส่งและยิงระเบิดหัวรบนิวเคลียร์ icbms ได้คุ้มค่ากว่า เครื่องบิน และแตกต่างจากระเบิดที่พวกเขาเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสกัดกั้น พวกเขายังเร็วกว่า : ICBM อาจจะเปิดตัวในเที่ยวบินโคจรย่อยจากขีปนาวุธไซโลก่อนตีเป้าหมายครึ่งหนึ่งทั่วโลกในเวลาน้อยกว่า 45 นาที อาจจะเปิดตัวจากช่วงที่สั้นกว่าขีปนาวุธเรือรบและเรือดำน้ำ เพิ่มเติม ลดเวลาการตอบสนอง