แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ออนไลน์ แปลภาษ

แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ออนไลน์ แปลภาษา แปลข้อความ แปลบทความ แปลเอกสาร แปลประโยคอังกฤษเป็นไทยทั้งประโยค แปลเอกสารภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยทั้งประโยค แปลประโยคอังกฤษเป็นไทย แปลอังกฤษ แปลไทย ฟรี [Translate] English to Thai Translation Translate Translator , ภาษาอังกฤษ มีใช้ในประเทศออสเตรเลีย แคนาดา ไอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา ไลบีเรีย เบลีซ แอฟริกาใต้ อินเดีย
‘’HAHAHAHAHAHAHAHAHA’’ a loud laughter could be heard in the wide empty place, Hyuna laughed and twirl around with no absolute care of the world, she then ran with her arms wide open.
‘’I’m free!!!’’ she yelled with all the power of her lungs, she continue running until she felt two powerful arms restricting her movements. She moved her head as to see the person embracing her and giggled.
‘’I can’t believe someone can be so difficult to catch drunk’’ Hyunseung manly voice said calmly as he spun her around to face him. Hyuna pointed a finger at his chest accusingly hitting him with it. ‘’You’re… such an …’’ she said blurrily, Hyuna stop her movements and laid her palm on his shoulder grabbing it lightly. ‘’…handsome… ’’
Hyunseung rolled his eyes at the silly comment of her, even in this state she was such a handful. Hyuna had suddenly start to drink gulping everything she found alcoholic, it was no surprise that soon she was in this state, saying all kind of incoherencies and acting without any inhibitions, that was her now. Just a while ago Hyuna’s roommate had asked him to carry her to her room since he had decide to left the place before the others, truth to be told he had just said that for someone to suggested for him to accompany the drunk lady to her room and it did happened.
If she had stay there more time she would have continue to drink and it would have been a very bad morning for college activities with the teacher, heck she could have ended intoxicated, but now he was suffering not begging help because Hyuna had given him a really hard time.
Hyunseung came out of his reverie at feeling soft hands holding his face in place, it was a tender touch so much he didn’t want to escape from it. He gulped as Hyuna neared to his face, he suddenly felt nervous of their closeness, their noses almost touching, she kept staring at him deeply as if pondering something very important.
‘’So biiiiiggg those eyes’’ she passed her finger lightly over his eyelashes making his breath sped up as well as his heartbeat. ‘’Just like Oppa’’ Hyunseung didn’t understand what was going on but he needed to stop it now. ‘’Hyuna let’s go to the hotel, you’re drunk’’ the said girl turned away from him finding something more interesting and exclaimed.
‘’Oh! It’s the sea I want to go in!’’ she start walking towards it and Hyunseung instantly grab her hand stopping her advances. ‘’What are you doing?! Are you crazy?’’ Hyuna pouted cutely and whined. ‘’You can save me again just let me swim…. Nae?’’
Hyunseung face palm, like literally he face palmed and heck it hurt. ‘’Sorry for this Hyuna’’ he mumbled and lifted her up throwing her at his back like a sack of potatoes. Hyuna screamed in excitement surprising him, he thought she was going to yell at him or something similar to that.
‘’It feels like a rollercoaster…’’ Hyuna giggled and moved in his back to then stop suddenly. ‘’Hyunseung… the world is spinning… I see everything… hic… upside down… hic… I don’t like it…’’ Hyuna trashed around uncomfortably in his back and he nearly loose his balance.
‘’Stay still Hyuna, you’ll make us fall‘’ the girl giggled at his back while he walked towards the hotel. ‘’I already fell pabo!’’ she said staying still. ‘’I’m carrying you right now, you haven’t fall’’ he reply as he trespassed the doors of the front.
‘’I did I fall… and it’s all your fault’’ Hyuna said in a low whisper that if he was not carrying her he would’ve probably never hear, this girl was definitely not making sense at all.
 
Hyunseung open the door and came inside, Hyuna had long ago stop resisting him, not like she could do anything in her state. He laid her down in the mattress staring openly at her peaceful and soft looking face. 
It was a relief there were not so many people on the way here because the few that he had crossed paths with had stared strangely at him as if he was planning to her, those judgmental bastards. He looked at Hyuna a little more deciding to leave and let her rest.
‘’I’m going now, rest well Hyuna’’ Hyunseung was lifting his body from the bed when two hands grab his shirt desperately, yet not with the sufficient force to hurt him. ‘’Don’t go’’ Hyuna whispered leaning to him slightly, making their lips touch. Hyunseung closed his eyes to savor the moment but as fast as he had felt her soft lips on his it had gone leaving only the fleeting sensation lingering in his mind and body.
He opened his eyes only to find a deeply sleeping Hyuna under him, Hyunseung laughed loudly as Hyuna stirred in her place, he detangled the hand in his shirt and arranged the large bangs on her forehead.
‘’You shouldn’t initiate things you can’t finish pabo’’ he said and flick her forehead softly, lastly he put the sheets over her body and was about to turn off the bed side table lamp when he saw some files on it, his eyes darkening after reading the content of them thoroughly.
‘’So you really do have information I need’’ he whispered at her sleeping figure, a pain look in his eyes. ‘’I’m sorry Hyuna, I’m really a bad person’’ the girl moved to a side and continue to doze off.
.
.
.
Hyuna wake up with a splitting headache, the light was burning her eyes so she closed them covering herself with the large sheets, she heard footsteps coming over her side and she swear hangovers gave you an unhuman ability to find every single thing annoying. ! She didn’t want to drink ever again.
‘’Are you feeling good?’’ the obvious question came with concern from her roommate. ‘’It’s just that my head hurts, I’ll be fine…’’ she said loudly with the covers over her. ‘’Sohyunie can you tell me the hour? We can’t be late to Mrs. Jung’’
‘’It’s 8:47 am Unnie’’ Hyuna closed her eyes to continue sleeping. Her phone going off interrupted her and she groaned picking it up at seeing the caller name.
‘’Morning Mr. Lee’’ she tried to put her most serious tone despite the annoyance and the headache.
 ‘’WHAT?!!!’’ Hyuna sat on the bed forgetting everything else after what the person in the other line was telling her. ‘’When did that happened?’’ she continue putting on some slippers and standing up straight all sleepiness gone. ‘’Book me the first flight to Seoul right away… you already did? That’s wonderful…. I’ll be there, don’t let them do ANYTHING before I am back. Do you understand?’’ Hyuna didn’t wait for the response and hold her towel and clothes hanging up the phone.
‘’What happened?’’ ask Sohyun worried. ‘’I will have to return. Sohyun-ah could you tell Mrs. Jung I had to leave for family matters’’
‘’N-nae’’
.
.
.
Hyuna took a shower and put on her clothes in a record of time, she really didn’t have time to pack any of her belongings so she just brought with her the most important things in her handbag, her cellphone I which she was consulting the flight to Seoul and the documents of her job. After seeing the hour the plane took off, she start typing a message to Jihyun.
To: Namji

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลภาษาอังกฤษเป็นไทยออนไลน์แปลภาษาแปลข้อความแปลบทความแปลเอกสารแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยทั้งประโยคแปลเอกสารภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยทั้งประโยคแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยแปลอังกฤษแปลไทยฟรี [แปล] ภาษาอังกฤษแปลไทยแปลแปล ภาษาอังกฤษมีใช้ในประเทศออสเตรเลียแคนาดาไอร์แลนด์นิวซีแลนด์สหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาไลบีเรียเบลีซแอฟริกาใต้อินเดีย'' HAHAHAHAHAHAHAHAHA'' หัวเราะเสียงดังอาจจะได้ยินในว่างเปล่ากว้าง ไซต์หัวเราะ และควงรอบพร้อมไม่ดูแลโลก เธอแล้ววิ่งเปิดกว้างแขนของเธอ''ฉันฟรี!!!'' เธอตะโกน ด้วยพลังทั้งหมดของปอดของเธอ เธอยังคงทำงานจนกว่าที่เธอรู้สึกสองแขนอันทรงพลังการจำกัดการเคลื่อนไหวของเธอ เธอย้ายหัวของเธอว่าดูคนที่กอดเธอ และกระดี๊กระด๊าไป''ผมไม่เชื่อว่า คนสามารถให้ยากที่จะจับเมา '' Hyunseung เสียงแมนลี่กล่าวอย่างสงบว่าเขาปั่นเธอหันเขาไป ฮย็อนอาชี้นิ้วที่หน้าอกของเขา accusingly เขาตีกับมัน '' คุณ...เช่นการ...'' เธอกล่าวว่า blurrily ไซต์หยุดการเคลื่อนไหวของเธอ และวางปาล์มของเธอบนไหล่เขาโลภเบา ๆ ''...หล่อ... ’’Hyunseung รีดตาของเขาที่คิดโง่ของเธอ แม้ในสถานะนี้เธอกำมือเช่น ฮย็อนอาได้เริ่มดื่ม gulping ทุกอย่างที่เธอพบแอลกอฮอล์ มันก็ไม่แปลกใจว่าเร็ว ๆ นี้ เธอในสถานะนี้ บอกชนิดทั้งหมดของ incoherencies และทำหน้าที่โดยไม่ยับยั้งใด ๆ ที่ถูกเธอตอนนี้ เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะแล้วเพื่อนร่วมห้องของไซต์ถามเขาเพื่อพกพาเธอไปยังห้องของเธอเนื่องจากเขาได้ตัดสินใจทิ้งตำแหน่งก่อนคนอื่น ความจริงที่จะบอกเขาได้เพียงกล่าวว่า การแนะนำให้เขาไปกับผู้หญิงเมาไปห้องของเธอ และมันไม่ถ้าเธอมีพักมี เธอจะมีเวลามากขึ้นต่อการดื่ม และก็จะได้รับตอนเช้าดีสำหรับกิจกรรมวิทยาลัยกับครู heck เธออาจจบเมา แต่ตอนนี้ เขากำลังช่วยเหลือนิ้วไม่ เพราะไซต์ให้เขาเวลายากจริง ๆHyunseung มาจาก reverie ของเขาที่รู้สึกนุ่มมือจับใบหน้าของเขาในสถานที่ มันเป็นสัมผัสอ่อนโยนมากที่เขาไม่ต้องการหนีจากมัน เขา gulped เป็นไซต์ neared ให้ใบหน้าของเขา เขาก็รู้สึกว่าประสาทของพวกเขาใกล้ชิด จมูกของพวกเขาเกือบถึง เธอยังคงจ้องเขาอย่างลึกซึ้งว่าขบคิดสิ่งที่สำคัญมาก'' ดังนั้น biiiiiggg ตาคู่นั้น '' เธอผ่านของเธอนิ้วเบากว่าเร่งขนตาของเขาทำให้ลมหายใจของเขาเช่นเดียวกับการเต้นของเขา ''ก็เหมือนพี่ '' Hyunseung ไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาจำเป็นต้องหยุดเดี๋ยวนี้ ''ฮย็อนอาลองไปโรงแรม คุณเมา '' สาวดังกล่าวหันห่างจากเขาหาสิ่งที่น่าสนใจ และ exclaimed'' โอ้ มันเป็นทะเลที่อยากไปใน!'' เธอเริ่มเดินต่อมัน และ Hyunseung คว้ามือของเธอหยุดความก้าวหน้าของเธอทันที '' ทำอะไรอยู่ คุณเป็นบ้า?'' ฮย็อนอา pouted cutely และ whined '' คุณสามารถบันทึกฉันอีกเพียงแจ้งให้เราว่ายน้ำ... ชี้เป็นชี้ตาย?''Hyunseung หน้าปาล์ม ใบหน้าเขาอย่างแท้จริง palmed และ heck มันเจ็บ ''ขออภัยสำหรับไซต์นี้ '' เขา mumbled และยกเธอขึ้นขว้างปาของเธอที่หลังของเขาเช่นกระสอบของมันฝรั่ง ฮย็อนอากรีดร้องในใจที่น่าแปลกใจเขา เขาคิดว่า เธอกำลังจะไปร้องที่เขาหรือสิ่งที่คล้ายกับที่''รู้สึกเหมือนรถไฟเหาะตีลังกา...'' ฮย็อนอากระดี๊กระด๊าไป และย้ายในหลังของเขาไปก็ หยุดกะทันหัน '' Hyunseung...โลกไม่หมุน... ฉันเห็น...ชไอ...คว่ำลงชไอ...... ไม่ชอบ... '' ฮย็อนอาทิ้งรอบค่อนหลังของเขาและเขาเกือบหลวมสมดุลของเขา''อยู่ไซต์ยังคง คุณจะทำให้เราตก '' สาวกระดี๊กระด๊าไปที่หลังของเขาในขณะที่เขาเดินไปทางโรงแรม ''ฉันแล้วตกหลุมมหาวิทยาลัย pabo ' ก็ยังคงอยู่ ''ฉันกำลังดำเนินอยู่ ยังไม่ได้ตก '' เขาตอบเท่าที่เขาบุกประตูหน้า''ผมฉันร่วง...และมันเป็นทั้งความผิดของคุณ '' ไซต์กล่าวในต่ำกระซิบว่า ถ้าเขาไม่พก เธอเขาจะเคยได้ยินคงไม่เคยสาวนี้แน่นอนไม่ทำความรู้สึกทั้งหมด Hyunseung เปิดประตูและมาภายใน ไซต์มีนานมาหยุดต่อต้านเขา ไม่เหมือนที่เธอสามารถทำอะไรได้ในสถานะของเธอ เขาวางเธอลงในนอนจ้องหน้าเธอดูสงบ และนุ่มนวลอย่างเปิดเผย มันเป็นการปลดทุกข์มีคนไม่มากมาที่นี่เนื่องจากเขาได้ข้ามเส้นทางกับได้จ้องแปลก ๆ ที่เขาว่าเขาวางแผนที่จะเธอ ไอ้ตำหนิเหล่านั้น เขามองไปที่ไซต์ตัดสินใจเพิ่มเติมเล็กน้อย และปล่อยให้ส่วนที่เหลือของเธอ'' ผมจะวางตัวดีไซต์ตอนนี้ Hyunseung ถูกยกร่าง จากเตียงเมื่อสองมือคว้าเสื้อของเขาหมด ยังไม่ มีแรงพอจะทำร้ายเขา ''ไม่ได้ไป '' ไซต์กระซิบพิงเขาเล็กน้อย ทำให้ริมฝีปากของเขาสัมผัส Hyunseung ปิดตาของเขาดื่มด่ำกับช่วงเวลา แต่เป็นอย่างที่เขามีรู้สึกว่าริมฝีปากของเธอนุ่มบนเขาก็มีไปออกเท่านั้นปรายรู้สึก lingering ในร่างกายและจิตใจของเขาเขาเปิดตาของเขาเพียงเพื่อค้นหาไซต์นอนหลับลึกใต้เขา Hyunseung หัวเราะเสียงดังเป็นไซต์กวนในของเธอ เขา detangled มือในเสื้อของเขา และจัดเรียบขนาดใหญ่บนหน้าผากของเธอ''คุณไม่ควรเริ่มต้นสิ่งที่คุณไม่สามารถจบมหาวิทยาลัย pabo'' เขาพูด และดีดหน้าผากของเธอเบา ๆ สุดท้ายที่เขาใส่แผ่นมากกว่าร่างกายของเธอ และกำลังจะปิดโคมไฟตั้งโต๊ะข้างเตียงเมื่อเขาเห็นแฟ้มบางแฟ้มบน ตาของเขามืดหลังจากอ่านเนื้อหาของพวกเขาอย่างละเอียด''ก็จริง ๆ ข้อมูลต้อง '' เขากระซิบที่รูปของเธอนอนหลับ ดูความเจ็บปวดในตาของเขา ''ผมขอไซต์ ฉันคนเลวจริง ๆ '' สาวย้ายไปข้าง และยังคงหลับ...ฮย็อนอาปลุก ด้วยปวดหัวแยก ไฟกำลังไหม้ดวงตาของเธอเพื่อให้เธอปิดให้ครอบคลุมตัวเอง ด้วยแผ่นขนาดใหญ่ เธอได้ยินมาเธอก้าวข้างและเธอสาบานอาการเมาค้างให้คุณ unhuman สามารถหาทุกสิ่งเดียวน่ารำคาญ ! เธอไม่ต้องการดื่มอีกคำถามที่ชัดเจน ''คุณรู้สึกดี ' มาพร้อมกับความกังวลจากเพื่อนร่วมห้องของเธอ ''มันเป็นเพียงแค่ว่า เจ็บหัวของฉัน จะดี...'' เธอกล่าวเสียงดังพร้อมกับปกเธอ '' Sohyunie คุณสามารถบอกชั่วโมง เราไม่รับสายนางจุง '''' มันเป็น 8:47 น. Unnie'' ไซต์ปิดดวงตาของเธอต้องการนอนหลับ โทรศัพท์ของเธอจะขัดจังหวะเธอ และเธอครวญครางรับของมันที่เห็นชื่อเรียก''ตอนเช้านายลี '' เธอพยายามใส่ของเธอเสียงที่ร้ายแรงที่สุดแม้ มีความรำคาญและปวดหัว '' อะไร! !'' ฮย็อนอานั่งบนเตียงลืมทุกสิ่งทุกอย่างจากสิ่งที่บุคคลในบรรทัดบอกเธอ '' เมื่อทำที่เกิดขึ้น?'' เธอยังคงใส่รองเท้าบาง และยืนตรงทั้งหมดง่วงนอนไป '' ฉันเที่ยวบินแรกไปโซลตรง...คุณแล้วจองตั๋วได้อย่างไร ที่เป็นที่ยอดเยี่ยม... จะมี อย่าปล่อยให้พวกเขาทำอะไรก่อนมา คุณเข้าใจไหม?'' ฮย็อนอาไม่รอสำหรับการตอบ และถือผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าที่แขวนโทรศัพท์ของเธอ''อะไร ' ถาม Sohyun กังวล '' จะมีการส่งคืน Sohyun ah คุณสามารถบอกนาง Jung ผมต้องทิ้งครอบครัว '''' N-ยันต์ ''...ฮย็อนอาเอาฝักบัวอาบน้ำ และใส่เสื้อผ้าของเธอในบันทึกของเวลา เธอจริง ๆ ไม่มีเวลาในการแพ็คของทรัพย์สินของเธอดังนั้นเธอก็เอากับเธอในสิ่งที่สำคัญที่สุดในของเธอ กระเป๋าโทรศัพท์มือถือของเธอฉันซึ่งเธอถูกปรึกษาเที่ยวบินไปโซลและเอกสารของงานของเธอ หลังจากเห็นชั่วโมงเครื่องบินเอาออก เธอเริ่มพิมพ์ข้อความเพื่อ Jihyunการ: Namji

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปลภาษาอังกฤษเป็นไทยออนไลน์แปลภาษาแปลข้อความแปลบทความแปลเอกสารแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยทั้งประโยคแปลเอกสารภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยทั้งประโยคแปลประโยคอังกฤษเป็นไทยแปลอังกฤษแปลไทยฟรี [ แปล ] ภาษาอังกฤษเพื่อแปลภาษาแปลไทยแปล มีใช้ในประเทศออสเตรเลียแคนาดาไอร์แลนด์นฟีลูเซีย ิวซีแลนด์สหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาไลบีเรียเบลีซแอฟริกาใต้อินเดีย" "hahahahahahahahaha " " เสียงหัวเราะดังๆอาจจะได้ยินในสถานที่โล่งกว้าง ฮยอนอาหัวเราะแล้วหมุนมันไปรอบๆ ไม่มีการดูแลที่สมบูรณ์ของโลก เธอวิ่งด้วยแขนเปิดกว้าง" ฉันฟรี ! ! ! ! ! ! ! " " เธอตะโกนด้วยพลังทั้งหมดของปอดของเธอ เธอวิ่งต่อไปจนเธอรู้สึกสองพลังแขน จำกัด การเคลื่อนไหวของเธอ เธอย้ายหัว เธอเห็นคนที่กอดเธอและหัวเราะคิกคัก ." ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่สามารถจะยากที่จะจับเมา " " ฮยอนซึง ~ เสียงกล่าวอย่างใจเย็น เขาจับหมุนมาเผชิญหน้ากับเขา ฮยอนอาก็ชี้มาที่หน้าอกของเขา accusingly ตีเขาด้วย " คุณ . . . . . . . เช่น . . . . . . . " " เธอพูด blurrily kpop , หยุดการเคลื่อนไหวของเธอวางฝ่ามือของเธอบนไหล่ของเขาจับมันเบาๆ " " . . . . . . . หล่อ . . . . . . . " "ฮยอนซึงรีดตาของเขาที่แสดงความคิดเห็นโง่ๆของเธอ แม้ในเวลานี้เธอช่างหยิบ ฮยอนอาก็เริ่มดื่มอึก ทุกอย่างที่เธอพบแอลกอฮอล์ มันไม่แปลกใจว่าเร็ว ๆนี้เธออยู่ในสถานะนี้ว่าชนิดของ incoherencies และการแสดงโดยไม่ยับยั้ง นั่นเธอ เมื่อสักครู่ฮยอนอาเป็นรูมเมทได้ถามเขาไปส่งเธอที่ห้อง เพราะเขาได้ตัดสินใจที่จะออกจากสถานที่ก่อนคนอื่น ความจริงที่จะบอก เขาบอกว่าคนที่จะแนะนำให้เขาไปเป็นเพื่อนผู้หญิงเมาที่ห้องของเธอ และมันก็เกิดขึ้นถ้าเธอมีเวลาพักมากขึ้นเธอจะยังคงดื่มและมันจะเป็นเช้าที่เลวร้ายมากสำหรับกิจกรรมมหาลัยกับอาจารย์นี่ เธอน่าจะจบเมา แต่ตอนนี้เขาก็ทุกข์ไม่ขอร้องให้ช่วย เพราะฮยอนอาได้ให้เขาเลยจริงๆฮยอนซึงเดินออกมาจากภวังค์ของเขาที่รู้สึกมือนุ่มจับหน้าเขาไว้ มันเป็นสัมผัสที่อ่อนโยนมาก เขาไม่ได้ต้องการจะหนีจากมัน เขา gulped เป็นฮยอนอาอยู่ใกล้กับใบหน้าของเขา เขาก็รู้สึกประหม่าของความใกล้ชิดของพวกเขาเกือบจะสัมผัสจมูก เธอเอาแต่จ้องเขาลึกราวกับขบคิด บางอย่างที่สำคัญมาก"so biiiiiggg " ดวงตา " " เธอผ่านนิ้วของเธอเบาของเขาขนตาทำให้เขาหายใจเร่งรวมทั้งของเขาทันที " แค่ชอบพี่ " " ฮยอนซึงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาต้องหยุดมันเดี๋ยวนี้ " "hyuna ไปโรงแรม คุณเมา " " กล่าวว่า หญิงสาวหันไปจากเขาในการค้นหาบางสิ่งบางอย่างที่น่าสนใจมากขึ้นและอุทาน" " โอ้ ! นี่มันทะเลอยากไป ! " " เธอเริ่มเดินต่อ และฮยอนซึงทันที คว้ามือของเธอหยุดความก้าวหน้าของเธอ " มาทำอะไร ? ! จะบ้าหรอ ? " " ฮยอนอายื่นอย่างน่ารัก แล้วร้อง . คุณสามารถช่วยฉันอีกครั้งให้ฉันว่ายน้ำ . . . . . . . แน ? " "ฮยอนซึงหน้าปาล์ม เช่นอักษรหน้าและเขา palmed เนี่ยมันเจ็บ ขอโทษเหรอ นี่ฮยอนอา " " เขาพึมพำและยกเธอขึ้นโยนเธอที่หลังของเขาเหมือนกระสอบมันฝรั่ง ฮยอนอาร้องในความตื่นเต้นประหลาดใจ เขานึกว่าเธอจะตะโกนใส่เขา หรืออะไรที่คล้ายๆกัน" มันรู้สึกเหมือนรถไฟเหาะ . . . . . . . " " ฮยอนอาหัวเราะคิกคักและย้ายไปด้านหลัง แล้วหยุดกระทันหัน " "hyunseung . . . โลกมันหมุน . . . . . . . ผมเห็นทุกอย่างกลับหัว . . . . . . . ที่นี่ . . . . . . . . . . . . . . ที่นี่ . . . . . . . ฉันไม่ชอบมัน . . . . . . . " " ฮยอนอาอยู่ในถังขยะอิหลักอิเหลื่อของเขากลับ และเขาเกือบจะหลวมของเขาสมดุล" "stay ยังฮยอนอา เธอจะให้เราตก " " สาวหัวเราะคิกคักที่หลังของเขาขณะที่เขาเดินไปที่โรงแรม " " แล้วตกลงพาโบ ! " " เธอบอกว่า อยู่เฉยๆ " ฉันกำลังแบกเธออยู่ เธอยังไม่ตก " " เขาตอบ เขาบุกรุกประตูด้านหน้า" " ฉันล้ม . . . . . . . และมันก็เป็นความผิดของ " " ฮยอนอากล่าวในต่ำกระซิบว่าถ้าเขาไม่ถือเธอเขาคงไม่เคยได้ยิน ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกที่ทุกคน ฮยอนซึงเปิดประตูเข้ามาข้างใน ฮยอนอาได้นานหยุดขัดขืนเขา ไม่ใช่ว่าเธอจะทำอะไรในสถานะของเธอ เขาวางเธอลงในที่นอนจ้องอย่างเปิดเผยที่เธอสงบและนุ่มมองหน้า ไหมมันโล่งไม่มีคนมากมายระหว่างทาง เพราะบางที่เขาได้รู้จักกับมันได้จ้องมอง