Laying the Foundation: 1920s-40sWhi

Laying the Foundation: 1920s-40s

While studying architecture and design in Paris during the late 1920s, Louis Skidmore met some of the architects who were planning the Century of Progress Exposition scheduled for 1933 in Chicago. Through his connections, Skidmore was appointed the chief architect for the exposition and hired Nathaniel Owings, his brother-in-law, to help him design the layout and buildings for the entire site.

After the exposition was over, the two men went their separate ways, but they joined together again in 1936 to establish a design firm in Chicago. Named Skidmore and Owings, the company began to draft designs for corporate clients they had met during the Century of Progress Exposition. By the end of the year, the firm had grown large enough for the partners to hire three employees to help with drafting new designs. In 1937 the firm opened an office in New York City, primarily to assist the American Radiator Company in designing a new office building. Using their corporate contacts and emphasizing the experience they had gained from the Century of Progress Exposition in Chicago, the two men won the contract to design the 1939-40 New York World's Fair. In 1939 engineer John Merrill joined the firm as partner, and the name was changed to Skidmore, Owings & Merrill.

By the early 1940s, the firm had developed its own architectural style, emphasizing clean lines and functional designs. It secured its most important contract during this time--the design of part of the facilities used in the Manhattan Project in Oak Ridge, Tennessee--which catapulted the firm into national prominence. Skidmore and Owings also articulated the guiding principles upon which the firm's architectural designs would be based; these included group projects, innovative designs, social change, and "showmanship." By promoting these principles the firm grew rapidly, and after the war ended Skidmore, Owings & Merrill was selected to build such prestigious buildings as Lever House in New York City, the H.J Heinz plant in Pittsburgh, and Mount Zion Hospital in San Francisco.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วางพื้นฐาน: 40 ปี 1920เรียนสถาปัตยกรรมและการออกแบบในปารีสในช่วงปลายปีค.ศ. 1920, Louis กิดมอร์ได้พบบางส่วนของสถาปนิกที่ได้วางแผนศตวรรษของความคืบหน้าของนิทรรศการการจัดกำหนดการสำหรับ 1933 ในชิคาโก ผ่านการเชื่อมต่อของเขา กิดมอร์รับการแต่งตั้งหัวหน้าสถาปนิกสำหรับนิทรรศการ และงานฮารูโอวิงส์ น้องเขยของเขา ช่วยเขาออกแบบเค้าโครงและอาคารสำหรับไซต์ทั้งหมดหลังจากนิทรรศการถูกกว่า ชายทั้งสองก็แยกทาง แต่พวกเขาร่วมกัน อีกครั้งในปี 1936 เพื่อสร้างการออกแบบบริษัทในชิคาโก ชื่อกิดมอร์และโอวิงส์ บริษัทเริ่มร่างออกแบบสำหรับลูกค้าองค์กรที่พวกเขาได้พบในระหว่างศตวรรษที่นิทรรศการความก้าวหน้า โดยสิ้นปี บริษัทได้เติบโตมีขนาดใหญ่พอสำหรับคู่ค้าจ้างพนักงานสามคนเพื่อช่วยร่างแบบใหม่ ในปี 1937 บริษัทเปิดสำนักงานในนิวยอร์กซิตี้ หลักเพื่อช่วยเหลือ บริษัทหม้อน้ำอเมริกันในการออกแบบอาคารสำนักงานใหม่ ใช้ผู้ติดต่อของบริษัทของตน และเน้นประสบการณ์ที่พวกเขาเคยได้รับจากศตวรรษนิทรรศการความก้าวหน้าในชิคาโก สองคนชนะสัญญาในการออกแบบของโลกนิวยอร์ก 1939-40 งาน ในปีพ.ศ. 2482 วิศวกรจอห์นเมอร์ริลลินช์ร่วมบริษัทเป็นพันธมิตร และเปลี่ยนชื่อเป็นกิดมอร์ โอวิงส์ และเมอร์ริลลินช์โดยช่วงต้นปี 1940 บริษัทได้พัฒนารูปแบบสถาปัตยกรรมของตนเอง โดยเน้นเส้นและออกแบบงาน มันความปลอดภัยสัญญาสำคัญที่สุดช่วงนี้ - การออกแบบเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งอำนวยความสะดวกที่ใช้ในโครงการแมนฮัตตันในโอ๊กริดจ์ เทนเนสซี - ซึ่งพุ่งบริษัทชาติตราบเท่าทุกวันนี้ กิดมอร์และโอวิงส์ยังพูดชัดแจ้งแนวทางการปฏิบัติซึ่งจะเป็นพื้นฐานของบริษัทออกแบบสถาปัตยกรรม เหล่านี้รวมกลุ่มโครงการ ล้ำ การเปลี่ยนแปลงทางสังคม และ "โอ้อวด" โดยการส่งเสริมหลักการเหล่านี้ บริษัทเติบโตอย่างรวดเร็ว และหลังจากสงครามสิ้นสุด กิดมอร์ โอวิงส์ และเมอร์ริลลินช์ได้รับเลือกให้สร้างอาคารดังกล่าวลงเป็นคันโยกในนิวยอร์กซิตี้ H.J ไฮนซ์พืชในพิตส์เบิร์ก และบ้านภูเขา Zion โรงพยาบาลในซานฟรานซิสโก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวางรากฐาน: 1920- 40s

ขณะที่เรียนสถาปัตยกรรมและการออกแบบในกรุงปารีสในช่วงปลายปี ค.ศ. 1920 หลุยส์กิดมอร์ได้พบกับบางส่วนของสถาปนิกที่กำลังวางแผนศตวรรษแห่งความคืบหน้านิทรรศการที่กำหนดไว้สำหรับ 1933 ในชิคาโก ผ่านการเชื่อมต่อของเขา Skidmore ได้รับการแต่งตั้งหัวหน้าสถาปนิกสำหรับการแสดงออกและได้รับการว่าจ้างนาธาเนียลวิงส์น้องเขยของเขาจะช่วยให้เขาออกแบบรูปแบบและอาคารทั้งเว็บไซต์.

หลังจากที่แสดงออกได้มากกว่าผู้ชายสองคนเดินแยกของพวกเขา วิธี แต่พวกเขาร่วมกันอีกครั้งในปี 1936 ที่จะสร้าง บริษัท ออกแบบในชิคาโก ตั้งชื่อกิดมอร์วิงส์และ บริษัท เริ่มที่จะร่างการออกแบบสำหรับลูกค้าองค์กรที่พวกเขาได้พบในช่วงศตวรรษที่ความคืบหน้าของนิทรรศการ ในตอนท้ายของปีที่ผ่านมา บริษัท ได้เติบโตมีขนาดใหญ่พอสำหรับคู่ค้าในการจ้างพนักงานสามคนเพื่อช่วยให้มีการจัดทำร่างการออกแบบใหม่ ในปี 1937 บริษัท ได้เปิดสำนักงานในนิวยอร์กซิตี้, หลักที่จะช่วยให้ บริษัท อเมริกันหม้อน้ำในการออกแบบอาคารสำนักงานแห่งใหม่ โดยใช้รายชื่อองค์กรของพวกเขาและเน้นประสบการณ์ที่พวกเขาได้รับจากศตวรรษที่ความคืบหน้าของนิทรรศการในชิคาโกทั้งสองคนได้เซ็นสัญญาในการออกแบบ 1939-1940 นิวยอร์กเวิลด์แฟร์ ในปี 1939 จอห์นเมอร์ริวิศวกรร่วมงานกับ บริษัท ในฐานะหุ้นส่วนและเปลี่ยนชื่อเป็นเพื่อ Skidmore, Owings & Merrill.

โดยช่วงต้นปี 1940 บริษัท ได้พัฒนารูปแบบสถาปัตยกรรมของตัวเองเน้นเส้นสะอาดและออกแบบการทำงาน มันรักษาสัญญาที่สำคัญที่สุดในช่วงเวลานี้ - การออกแบบที่เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งอำนวยความสะดวกที่ใช้ในโครงการแมนฮัตตันในโอ๊คริดจ์เทนเนสซี - ซึ่งเหวี่ยง บริษัท เข้าสู่ความรุ่งเรืองของชาติ กิดมอร์วิงส์และยังก้องหลักการตามที่การออกแบบสถาปัตยกรรมของ บริษัท จะขึ้น; เหล่านี้รวมถึงโครงการกลุ่มนวัตกรรมการออกแบบ, การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและ "ฉายแวว." โดยการส่งเสริมหลักการเหล่านี้ บริษัท ที่เติบโตอย่างรวดเร็วและหลังจากสงครามสิ้นสุดลง Skidmore, Owings & Merrill ได้รับเลือกในการสร้างอาคารที่มีชื่อเสียงเช่นแงะบ้านในนิวยอร์กซิตี้, โรงงาน HJ Heinz ในพิตต์และโรงพยาบาลภูเขาศิโยนในซานฟรานซิส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวางพื้นฐาน : 1920s-40sขณะศึกษาสถาปัตยกรรมและการออกแบบในปารีสในปลาย 1920s หลุยส์สกิดมอร์ได้พบกับบางส่วนของสถาปนิกที่วางแผนศตวรรษของความคืบหน้างานแสดงกำหนด 2476 ในชิคาโก ผ่านการเชื่อมต่อของเขาปิดการแต่งตั้งสถาปนิกหัวหน้าสำหรับการแสดงออกและจ้างนาธาเนียลโออิงส์ของเขา พี่เขย ช่วยเขาออกแบบเค้าโครง และอาคารสำหรับเว็บไซต์ทั้งหมดหลังจากงานแสดงจบ คนทั้งสองก็เดินแยกกัน แต่พวกเขาร่วมกันอีกครั้งใน 2479 จัดตั้ง บริษัท ออกแบบในชิคาโก ชื่อและปิดโออิงส์ , บริษัท ได้เริ่มร่างแบบสำหรับลูกค้าองค์กร พวกเขาได้พบในช่วงศตวรรษของนิทรรศการความก้าวหน้า โดยการสิ้นสุดของปี บริษัทได้เติบโตมีขนาดใหญ่พอสำหรับคู่ค้าจ้างสามคนช่วยร่างการออกแบบใหม่ ในปี 1937 บริษัทเปิดสำนักงานในนครนิวยอร์ก เป็นหลักเพื่อช่วยให้ บริษัท หม้อน้ำอเมริกันในการออกแบบอาคารใหม่ การติดต่อขององค์กรของพวกเขาและเน้นประสบการณ์ที่พวกเขาได้รับจากศตวรรษของนิทรรศการความก้าวหน้าในชิคาโก , ผู้ชายสองคนจะสัญญากับ 1939-40 นิวยอร์กของโลกการออกแบบที่เป็นธรรม ในปี 1939 วิศวกรจอห์นเมอร์ริล เข้าร่วม บริษัท เป็นพันธมิตร และเปลี่ยนชื่อเป็น ปิดโออิงส์ & เมอร์ริลในช่วงต้นทศวรรษที่ 40 บริษัทได้พัฒนาสถาปัตยกรรมสไตล์ของตัวเอง เน้นเส้นสะอาดและการออกแบบที่ใช้งานได้ มันมีสัญญาที่สำคัญที่สุดของช่วงเวลานี้ -- การออกแบบส่วนหนึ่งของเครื่องที่ใช้ในโครงการแมนฮัตตันใน Oak Ridge , เทนเนสซี -- ซึ่งเหวี่ยงบริษัทเข้าสู่ความรุ่งเรืองแห่งชาติ สกิดมอร์โออิงส์ยังก้องและหลักการที่การออกแบบสถาปัตยกรรมของ บริษัท จะใช้ ได้แก่ กลุ่มโครงการ ออกแบบ เปลี่ยนแปลงสังคมนวัตกรรม และ " การแสดง " โดยการส่งเสริมหลักการเหล่านี้ บริษัท ที่เติบโตอย่างรวดเร็ว และหลังจากสิ้นสุดสงครามปิดโออิงส์ & เมอร์ริลเลือกที่จะสร้างอาคารที่มีชื่อเสียง เช่น งัดบ้าน ใน New York City , H . J HEINZ โรงงานในพิตส์เบิร์กและภูเขาศิโยน โรงพยาบาลในซานฟรานซิสโก