I don't want to live in the PAST an

I don't want to live in the PAST anymore. I feel like I've been paying rent there for too long.

I don't know what the FUTURE holds or what will happen then; but I need to make decisions today so I can be happy tomorrow or get a 2nd chance tomorrow.

So how can I embrace the moments NOW as time moves at its ever so steady pace and not have regrets?

It never is a respecter of person's. We swim in it whether we notice it or not, sometimes not seeing we are drowning in it.
It doesn't ask for your money, but it's value is worth more than Gold. It's a consuming Fire that always needs to be quenched by seconds, minutes, hours, days, months & years.
It's one thing that we can never get back, but GIVING it is priceless.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่ต้องการอยู่ในอดีตอีกต่อไป ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้แล้วจ่ายค่าเช่ามีนานเกินไป ไม่ทราบถือว่าอนาคตหรืออะไรจะเกิดขึ้นแล้ว แต่ต้องตัดสินใจวันนี้เพื่อที่ฉันสามารถมีความสุขพรุ่งนี้ หรือได้รับโอกาส 2 วันพรุ่งนี้ ดังนั้นวิธีสามารถฉันโอบกอดช่วงขณะนี้เป็นเวลาย้ายที่ก้าวมั่นคงมากยิ่ง และไม่ regrets ไม่เคยเป็น respecter ของบุคคล เราว่ายน้ำในนั้นว่าเราสังเกตเห็นได้ หรือ ไม่ บางครั้งไม่เห็นเราจะจมมัน ไม่ทวงเงิน แต่ค่าที่มีมูลค่ามากกว่าทองคำ มันเป็นไฟนานที่จะต้องถูก quenched โดยวินาที นาที ชั่วโมง วัน เดือน และปี เป็นสิ่งหนึ่งที่เราไม่เคยได้กลับมา แต่ให้มันมีค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ในอดีตอีกต่อไป ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้รับการจ่ายค่าเช่าที่นั่นเป็นเวลานานเกินไป. ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ถือในอนาคตหรือสิ่งที่จะเกิดขึ้นแล้ว; แต่ผมต้องการที่จะทำให้การตัดสินใจในวันนี้เพื่อให้สามารถมีความสุขในวันพรุ่งนี้หรือได้รับโอกาสครั้งที่ 2 ในวันพรุ่งนี้. ดังนั้นวิธีการที่ฉันสามารถโอบกอดช่วงเวลาตอนนี้เป็นย้ายเวลาที่เคยก้าวมั่นคงมากและไม่ต้องเสียใจ? มันไม่เคยเป็น respecter ของบุคคล เราว่ายน้ำอยู่ในนั้นไม่ว่าเราจะแจ้งให้ทราบหรือไม่ว่าบางครั้งไม่เห็นเรากำลังจมน้ำอยู่ในนั้น. มันไม่ได้ขอเงินคุณ แต่มันก็คุ้มค่ามีค่ามากกว่าทองคำ มันเป็นไฟเสียที่มักจะต้องมีการดับโดยวินาทีนาทีชั่วโมงวันเดือนและปีที่ผ่านมา. มันเป็นสิ่งหนึ่งที่เราไม่เคยได้รับกลับมา แต่ให้มันจะไม่มีค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่อยากอยู่กับอดีตอีกต่อไป ฉันรู้สึกเหมือนได้จ่ายค่าเช่าที่นี่นานเกินไป

ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร หรือจะเกิดอะไรขึ้น แต่ผมต้องตัดสินใจในวันนี้เพื่อให้ฉันสามารถมีความสุข พรุ่งนี้ หรือ ได้รับโอกาสที่ 2 พรุ่งนี้

แล้วฉันจะโอบกอดช่วงเวลาตอนนี้ย้ายเวลาที่เคยมั่นคง ดังนั้นจังหวะและไม่มีเสียใจ

มันไม่เคยเป็น respecter ของคนเราว่ายน้ำในนั้นไม่ว่าเราจะเห็นมันหรือไม่ บางครั้งไม่เจอเราจะจมอยู่กับมัน
มันไม่ได้ขอเงินของคุณ แต่ค่ามันมีค่ามากกว่าทอง มันใช้ไฟก็ต้องดับด้วยวินาที , นาที , ชั่วโมง , วัน , เดือน&ปี
มันเป็นสิ่งหนึ่งที่เราไม่เคยได้รับกลับมา แต่ให้มันไม่มีค่า