Joe now looked towards Newquay, hop

Joe now looked towards Newquay, hoping to see its famous beaches. But he was still too far away e got into his car again and drove until he reached the other side of Bodmin Moor As he ca closer to the town, big black clouds began to cover the sky in front of him. Then, suddenly, the sun came out again and there it was below him -Fistral Beach, the greatest surfing beach in the country, with its yellow sand and big waves full of surfers.
Joe wanted to go to the sea now, but he was already late. He turned away from the town, taking a small road to the west. At last, as it was starting to rain, he came to a gate with the sign TREGONNAN FARM.
His aunt and uncle were waiting for him outside their small, white house. Dave was ten years younger than Joe's mother, but he was thinner and taller and his hair wasn't grey
'Hi!' Joe said
His aunt spoke first. Joe!' she said. We heard your car. It's good to see you again. You're so tall now!
Joe looked around him. There were no other houses near the farm, and no lights except the one in the farmhouse. He suddenl felt very lonely.
His uncle came up to Joe and shook his hand. He looked surfboard in the car as Joe spoke.
Hi, Uncle Dave, Joe said. "You didn't have a beard last time I saw you!
No, I didn't! Dave replied. "And you didn’t have a surfboard! When did you start surfing?’
Last year, at universi Joe said. "I had to borrow the money from Mum to buy this surfboard. I had an old Malibu one at first. It was easy to learn on. And it was great fun in small surf. But this one's better because it's so light

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจตอนนี้มองไปทาง Newquay, หวังที่จะเห็นชายหาดที่มีชื่อเสียงของ แต่เขาก็ยังคงห่างไกลเกินไป E เข้าไปในรถของเขาอีกครั้งและขับรถจนกว่าเขาจะถึงด้านอื่น ๆ ของ Bodmin Moor ในขณะที่เขา ca ใกล้ชิดกับเมืองเมฆสีดำขนาดใหญ่เริ่มที่จะครอบคลุมท้องฟ้าในด้านหน้าของเขา แล้วทันใดนั้นดวงอาทิตย์ออกมาอีกครั้งและมันก็มีดังต่อไปนี้เขาหาด -Fistral ชายหาดท่องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศที่มีหาดทรายสีเหลืองและคลื่นขนาดใหญ่เต็มรูปแบบของนักเล่น.
โจอยากจะไปทะเลตอนนี้ แต่เขาก็ แล้วสาย เขาหันไปจากเมืองพาถนนสายเล็ก ๆ ไปทางทิศตะวันตก ในที่สุดมันก็เริ่มที่จะฝนมาถึงประตูที่มีเครื่องหมาย TREGONNAN ฟาร์ม.
ป้าและลุงของเขากำลังรอเขาอยู่ข้างนอกเล็กทำเนียบขาวของพวกเขา เดฟเป็นสิบปีอายุน้อยกว่าแม่ของโจ แต่เขาก็ทินเนอร์และสูงและเส้นผมของเขาไม่ได้เป็นสีเทา
'Hi!' โจกล่าวว่า
ป้าของเขาพูดครั้งแรก โจ! เธอพูด. เราได้ยินมารถของคุณ มันเป็นเรื่องดีที่จะเห็นคุณอีกครั้ง คุณสูงดังนั้นตอนนี้!
โจเขามองไปรอบ ๆ ไม่มีบ้านหลังอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้กับฟาร์มและไฟไม่มียกเว้นหนึ่งในบ้านไร่ได้ เขา suddenl รู้สึกโดดเดี่ยวมาก.
ลุงของเขามาถึงโจและจับมือของเขา เขามองกระดานโต้คลื่นในรถโจพูด.
สวัสดีลุงเดฟ, โจกล่าวว่า "คุณไม่ได้มีเคราครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นคุณ!
ไม่ฉันไม่ได้! เดฟตอบ". และคุณไม่ได้มีกระดานโต้คลื่น! เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มต้นการท่อง? '
เมื่อปีที่แล้วที่ Universi โจกล่าวว่า "ผมมีการยืมเงินจากแม่ที่จะซื้อกระดานโต้คลื่นนี้. ฉันมีความเก่ามาลิบูหนึ่งในตอนแรก. มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเรียนรู้. และมันก็สนุกดีในการเล่นเซิร์ฟขนาดเล็ก. แต่อย่างใดอย่างหนึ่งที่ดีกว่านี้เพราะมันเป็นแสง