In order to verify the statistical

In order to verify the statistical significance of these descriptive results, we computed effect
sizes (Cohen’s d) using means and standard deviations from the four datasets.10 When employing
this statistic, a positive value indicates enhancement of instructional leadership practice among
Thailand’s secondary school principals over time. A negative value represents a weakening in the
perceived pattern of practice between the two time periods.
In order to conduct this analysis, we set the Poovatanikul (1993) study as a reference group for
comparison with the 2008 data. As illustrated in Figure 5, there was no observed change in principal
instructional leadership from the 1990s to 2008 despite the implementation of the nation’s education
reforms. Indeed, the effect size estimates actually suggest some deterioration in ratings on defining a
school mission and managing the instructional program. Only developing a positive school learning

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตรวจสอบนัยสำคัญทางสถิติผลการอธิบายเหล่านี้ เราคำนวณผลขนาด (ของโคเฮน d) โดยใช้วิธีการและความเบี่ยงเบนมาตรฐานจาก datasets.10 4 เมื่อสถิตินี้ เป็นค่าบวกบ่งชี้ของผู้สอนปฏิบัติระหว่างแบบมัธยมศึกษาของประเทศไทยช่วงเวลา เป็นค่าลบแสดงถึงการลดลงในการรูปแบบการรับรู้การปฏิบัติระหว่างสองช่วงการวิเคราะห์นี้ เราตั้งการศึกษา Poovatanikul (1993) เป็นกลุ่มอ้างอิงในเปรียบเทียบกับข้อมูลปี 2008 ดังที่แสดงในรูปที่ 5 มีการเปลี่ยนแปลงหลักสังเกตผู้สอนจากปี 1990 ถึง 2008 แม้มีการดำเนินการศึกษาของประเทศการปฏิรูปการ จริง ประเมินขนาดผลจริงแนะนำบางอย่างเสื่อมสภาพในการจัดอันดับในการกำหนดเป็นภารกิจของโรงเรียนและการจัดการเรียนการสอนโปรแกรม พัฒนาการเรียนรู้โรงเรียนบวกเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อที่จะตรวจสอบนัยสำคัญทางสถิติผลการบรรยายเหล่านี้เราคำนวณผล
ขนาด (งโคเฮน) โดยใช้วิธีการและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานจากสี่ datasets.10 เมื่อจ้าง
สถิตินี้เป็นค่าบวกบ่งชี้การเพิ่มประสิทธิภาพของการปฏิบัติที่เป็นผู้นำการเรียนการสอนในหมู่
ผู้บริหารโรงเรียนมัธยมของไทย เมื่อเวลาผ่านไป ค่าลบแสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอใน
การรับรู้รูปแบบของการปฏิบัติระหว่างสองช่วงเวลา.
เพื่อที่จะดำเนินการวิเคราะห์นี้เราตั้ง Poovatanikul (1993) การศึกษาเป็นกลุ่มอ้างอิงสำหรับ
การเปรียบเทียบกับข้อมูลที่ 2008 ดังแสดงในรูปที่ 5 ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในหลักการ
เป็นผู้นำการเรียนการสอนจากปี 1990 ถึงปี 2008 แม้จะมีการดำเนินการในประเทศที่การศึกษา
การปฏิรูป อันที่จริงการประมาณการขนาดผลจริงขอแนะนำการเสื่อมสภาพในการจัดอันดับบางอย่างเกี่ยวกับการกำหนด
ภารกิจของโรงเรียนและการจัดการเรียนการสอนโปรแกรม เฉพาะการเรียนรู้การพัฒนาโรงเรียนในเชิงบวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อทดสอบนัยสำคัญของผลลัพธ์เหล่านี้บรรยาย เราคำนวณผล
ขนาด ( Cohen D ) โดยใช้ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานจากสี่ datasets.10 เมื่อใช้
สถิตินี้ ค่าเป็นบวกแสดงว่าการฝึกภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา
ไทยตลอดเวลา ค่าลบ แสดงถึงความอ่อนแอใน
การรับรู้แบบแผนการปฏิบัติระหว่างสองช่วงเวลา .
เพื่อการวิเคราะห์นี้เราตั้ง poovatanikul ( 1993 ) ศึกษาเป็นกลุ่มอ้างอิง
เทียบกับ 2008 ข้อมูล ดังแสดงในรูปที่ 5 คือ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการเป็นผู้นำการสอนหลักสังเกต
จากปี 1990 ถึงปี 2008 แม้จะมีการดำเนินงานการปฏิรูปการศึกษา
ของประเทศ แน่นอนผลขนาดประมาณจริงเสนอแนะถึงการจัดอันดับกำหนด
ภารกิจของโรงเรียน และการจัดโปรแกรมการสอน เพียงพัฒนาโรงเรียนบวกการเรียนรู้